Bloomberg
Αφότου κατέθεσαν τις απαιτήσεις τους για τον προϋπολογισμό, οι Ρεπουμπλικανοί υπήρξαν τολμηροί και σκληροί –ενίοτε κατά δική τους δήλωση– ενώ ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, νωθρός στις πράξεις και ευάλωτος στον εκφοβισμό. Την περασμένη εβδομάδα, με αγωνία να αποφύγει παύση της λειτουργίας της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, ο κ. Ομπάμα επέδειξε πραγματικό ιπποτισμό. Χαιρέτισε τη συμφωνία περικοπής 38 δισ. δολαρίων από τον τρέχοντα προϋπολογισμό σαν πράγματι να ήταν υπέρμαχος των «μεγαλύτερων ετήσιων περικοπών δαπανών στην ιστορία».
Ο υπεραισιόδοξος Αμερικανός πρόεδρος προσπαθούσε ξανά να βρει τα θετικά της συμφωνίας, ενώ ενθάρρυνε και πάλι τους «κακούς» να τον εκφοβίσουν. Μετά τις ενδιάμεσες εκλογές του 2010 στο αμερικανικό Κογκρέσο, ο κ. Ομπάμα κατέβαλε τόσο φιλότιμες προσπάθειες να θεωρηθεί πως κυβερνά το πλοίο του κράτους ήρεμα μέσα σε ταραγμένα πολιτικά νερά, ώστε επέτρεψε στην εθνική συζήτηση για τον προϋπολογισμό και τους φόρους να διεξαχθεί με τους όρους των Ρεπουμπλικανών. Ητοι να αγνοηθούν τα εισοδήματα και να γίνει επίθεση στις δαπάνες.
Οι υπέρμαχοι των περικοπών απάντησαν με κυνικά σχόλια, τονίζοντας επιπλέον πως ήταν «απογοητευμένοι», λες και οι Ρεπουμπλικανοί είναι οι γονείς που παίρνουν από το παιδί το ποδηλατάκι του για το καλό του. Αύριο θα κηρύξουν «ταξική πάλη», λες και δεν είναι εκείνοι αυτοί που την κλιμακώνουν. Στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση και παραμένουν «πολύ μεγάλα για να πτωχεύσουν», μπορούμε πλέον να προσθέσουμε τους πλούσιους, οι οποίοι προφανώς είναι «πολύ μεγάλοι για να φορολογηθούν».
Οι ίδιοι έκαναν επίσης λόγο για έλλειψη λεπτομερούς σχεδιασμού όταν στην πραγματικότητα ο πρόεδρος ανέφερε πολύ συγκεκριμένα πού θα μειώσει, πού θα φορολογήσει και πού θα εξοικονομήσει χρήματα. Ανέφερε παράλληλα τι θα διατηρήσει, ιδίως το Medicare.
Ο πρόεδρος δεν θα μπορέσει να φέρει πίσω την μπάλα στο γήπεδό του μόνο με μια ομιλία. Οι ΗΠΑ είναι ένα συνονθύλευμα εκατοντάδων πνευματικών και συναισθηματικών κομματιών, όλων με τα δικά τους προβλήματα. Ας αφήσουμε τη φούσκα της Ουάσιγκτον και της Γουόλ Στριτ και ας μπούμε σε έναν κόσμο σπιτιών που κατασχέθηκαν, καταστημάτων που έκλεισαν και 50χρονων πρώην μεσαίων στελεχών που ψήνουν χάμπουργκερ και νιώθουν μάλιστα τυχεροί που το κάνουν. Το χάσμα ανάμεσα στη Γουόλ Στριτ και στα αστρονομικά κέρδη που απολαμβάνει και στον επιστάτη που ζει σε τροχόσπιτο δεν υπήρξε ποτέ μεγαλύτερο. Τον καθέναν εκπροσωπεί το δικό του κόμμα. Θα χρειαστούν πολύ περισσότερες ομιλίες, προκειμένου ο πρόεδρος να γεφυρώσει αυτό το χάσμα.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_15/04/2011_438956
Αφότου κατέθεσαν τις απαιτήσεις τους για τον προϋπολογισμό, οι Ρεπουμπλικανοί υπήρξαν τολμηροί και σκληροί –ενίοτε κατά δική τους δήλωση– ενώ ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, νωθρός στις πράξεις και ευάλωτος στον εκφοβισμό. Την περασμένη εβδομάδα, με αγωνία να αποφύγει παύση της λειτουργίας της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, ο κ. Ομπάμα επέδειξε πραγματικό ιπποτισμό. Χαιρέτισε τη συμφωνία περικοπής 38 δισ. δολαρίων από τον τρέχοντα προϋπολογισμό σαν πράγματι να ήταν υπέρμαχος των «μεγαλύτερων ετήσιων περικοπών δαπανών στην ιστορία».
Ο υπεραισιόδοξος Αμερικανός πρόεδρος προσπαθούσε ξανά να βρει τα θετικά της συμφωνίας, ενώ ενθάρρυνε και πάλι τους «κακούς» να τον εκφοβίσουν. Μετά τις ενδιάμεσες εκλογές του 2010 στο αμερικανικό Κογκρέσο, ο κ. Ομπάμα κατέβαλε τόσο φιλότιμες προσπάθειες να θεωρηθεί πως κυβερνά το πλοίο του κράτους ήρεμα μέσα σε ταραγμένα πολιτικά νερά, ώστε επέτρεψε στην εθνική συζήτηση για τον προϋπολογισμό και τους φόρους να διεξαχθεί με τους όρους των Ρεπουμπλικανών. Ητοι να αγνοηθούν τα εισοδήματα και να γίνει επίθεση στις δαπάνες.
Επιτέλους, προχθές, ο κ. Ομπάμα είπε τα πράγματα με το όνομά τους. Οτι οι Ρεπουμπλικανοί προτείνουν να πληγούν οι ήδη πληγέντες και να ευνοηθούν οι ήδη ευνοημένοι, με ένα συνδυασμό δρακόντειων περικοπών δαπανών που επιτίθενται δυσανάλογα στη μεσαία τάξη και τους εργαζόμενους και φορολογικών περικοπών που ευνοούν δυσανάλογα τους πλούσιους, οι οποίοι ήδη φορολογούνται με έναν από τους χαμηλότερους συντελεστές μετά τη Μεγάλη Υφεση.
«Δεν είναι σοβαρό ένα σχέδιο που ισχυρίζεται πως μειώνει το έλλειμμα δαπανώντας 1 τρισ. δολάρια σε φοροαπαλλαγές για εκατομμυριούχους και δισεκατομμυριούχους. Και δεν πιστεύω ότι είναι θαρραλέο να ζητούμε θυσίες από εκείνους που έχουν τη μικρότερη δυνατότητα να τις υποστούν και δεν έχουν παρουσία στο Καπιτώλιο», τόνισε ο Αμερικανός πρόεδρος.Οι υπέρμαχοι των περικοπών απάντησαν με κυνικά σχόλια, τονίζοντας επιπλέον πως ήταν «απογοητευμένοι», λες και οι Ρεπουμπλικανοί είναι οι γονείς που παίρνουν από το παιδί το ποδηλατάκι του για το καλό του. Αύριο θα κηρύξουν «ταξική πάλη», λες και δεν είναι εκείνοι αυτοί που την κλιμακώνουν. Στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση και παραμένουν «πολύ μεγάλα για να πτωχεύσουν», μπορούμε πλέον να προσθέσουμε τους πλούσιους, οι οποίοι προφανώς είναι «πολύ μεγάλοι για να φορολογηθούν».
Οι ίδιοι έκαναν επίσης λόγο για έλλειψη λεπτομερούς σχεδιασμού όταν στην πραγματικότητα ο πρόεδρος ανέφερε πολύ συγκεκριμένα πού θα μειώσει, πού θα φορολογήσει και πού θα εξοικονομήσει χρήματα. Ανέφερε παράλληλα τι θα διατηρήσει, ιδίως το Medicare.
Ο πρόεδρος δεν θα μπορέσει να φέρει πίσω την μπάλα στο γήπεδό του μόνο με μια ομιλία. Οι ΗΠΑ είναι ένα συνονθύλευμα εκατοντάδων πνευματικών και συναισθηματικών κομματιών, όλων με τα δικά τους προβλήματα. Ας αφήσουμε τη φούσκα της Ουάσιγκτον και της Γουόλ Στριτ και ας μπούμε σε έναν κόσμο σπιτιών που κατασχέθηκαν, καταστημάτων που έκλεισαν και 50χρονων πρώην μεσαίων στελεχών που ψήνουν χάμπουργκερ και νιώθουν μάλιστα τυχεροί που το κάνουν. Το χάσμα ανάμεσα στη Γουόλ Στριτ και στα αστρονομικά κέρδη που απολαμβάνει και στον επιστάτη που ζει σε τροχόσπιτο δεν υπήρξε ποτέ μεγαλύτερο. Τον καθέναν εκπροσωπεί το δικό του κόμμα. Θα χρειαστούν πολύ περισσότερες ομιλίες, προκειμένου ο πρόεδρος να γεφυρώσει αυτό το χάσμα.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_15/04/2011_438956
No comments:
Post a Comment