Άποψη του paliou

Οπως έχω ήδη ξαναπεί σε σχόλια εδώ σε αυτή τη στήλη και αλλού, πιστεύω πως η πτώση είναι σε μεγάλο βαθμό (εάν όχι απολύτως) δικαιολογημένη. Για να το αναλύσω και να γίνει απόλυτα κατανοητό θα χρειαζόμουν 4-5 σελίδες ή 30 λεπτά (προφορικά) και επειδή και τα δύο είναι αδύνατα θα αρκεστώ σε μια δυό παρατηρήσεις.

Θυμάμαι μια ταινία που ο κόσμος πάγωσε λόγω μια τρομερής μετεωρολογικής μεταβολής, την οποία οι μετεωρολόγοι έβλεπαν στις οθόνες τους να πλησιάζει αλλά αδυνατούσαν να πιστέψουν οτι θα συμβεί (πίστευαν πως τα μηχανήματα έδειχναν λάθος) επειδή α) δεν είχαν ξαναδεί ποτέ κάτι παρόμοιο και β) επειδή δεν ήθελαν να το πιστέψουν.

Η παγκόσμια οικονομία είναι αντιμέτωπη με την χειρότερη ίσως κρίση που συνέβη ποτέ. Επειδή δεν είναι ορατή εδώ και τώρα, ή επειδή οι αγορές την υποτίμησαν ως ενδεχόμενο, δεν σημαίνει πως δεν έρχεται. Είναι συνδυασμός της χειρότερης χρηματοοικονομικής κρίσης (subprime κλπ) με ένα negative aggregate supply shock (=stagflation) λόγω πετρελαίου, σιτηρών, πρώτων υλών , κλπ. Οι αγορές εστιάστηκαν στο πρώτο αλλά δεν έδωσαν την πρέπουσα σημασία στο δεύτερο (κατά τη γνώμη μου ακόμα πιο σοβαρό). Το κακό είναι πως για το στασημοπληθωρισμό ΔΕΝ υπάρχει βέλτιση οικονομική πολιτική αντιμετώπισής του ώς φαινόμενο.
Πρόκειται για πληθωρισμό λόγω κόστους και όχι λόγο ζήτησης, οπότε και η αυξομέιωση επιτοκίων/προσφοράς χρήματος έχει μηδαμινό ή ελάχιστο αποτέλεσμα στον έλεγχο του πληθωρισμού. Ο στασημοπληθωρισμός παίρνει χρόνο για να περάσει επειδή χρειάζεται οι αγορές αγαθών και υπηρεσιών να κάνουν από μόνες τους ξεκαθάρισμα (π.χ. χρεωκοπίες των αδύνατων παικτών, μείωση του συνολικου capacity, κλπ).

Πάμε στα δικά μας τώρα. Με εξαίρεση τις τράπεζες, η κερδοφορία της συντριπτικής πλειοψηφίας των εισηγμένων εταιριών κορυφώθηκε το Q2-Q3 του 2007. Το Q4 ήταν μέτριο, ενώ τα πράγματα έγιναν ορατά το Q1 του τρέχοντος έτους. Τώρα έχουμε Ιούλιο (καλό καλοκαίρι!).
Οι αγορές όμως βιάστηκαν να προεξοφλήσουν πως το Q1 ήταν μια κακή παρένθεση γιατί αδυνατούσαν να δούν την μεγάλη εικόνα. Οταν οι εταιρίες αντιμετωπίζουν αυξημένο χρηματοοικονομικό κόστος (δυσμενέστεροι όροι δανεισμού), αυξημένο λειτουργικό κόστος (πετρέλαιο κλπ) και επίσης μειωμένη ζήτηση (λόγω μειωμένης αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών) τότε τί λέει η λογική για την προσδοκώμενη κερδοφορία;; Και πάλι αναφέρομαι στο μέσο όρο, μην μπλέξουμε με περιπτωσιολογία ακόμα. Πιστεύω πως σε ότι αφορά τα αποτελέσματα τα χειρότερα δεν τα έχουμε δει ακόμα.Σε ότι αφορά το valuation τώρα.
Η αγορά μας στο 5200 είχε χρημ. αξία περίπου 190 δισ. και με τα κέρδη-ρεκόρ του 2007 11 δισ. είχε p/e 17.2 δηλαδή earnings yield 5.8%. Ο πληθωρισμός είναι ήδη κοντά στο 5% (νομίζω) ενώ εάν περάσεις μια βόλτα από την τράπεζα της γειτονιάς σου για καφέ με τον διευθυντή παίρνεις 5.5%-6% στην προθεσμιακή. Άρα πως θα πρέπει να διαμορφωθεί το valuation;; Χθές, η αξία των εισηγμένων όπως εμφανίζεται στην σελίδα του capital.gr ήταν 124 δισ. Εάν τα κέρδη του 2008 υποχωρήσουν 10%-15% σε σχέση με το 2007, τότε το τρέχων p/e είναι 12.5-13.5 που σημαίνει earnings yield 7.5%-8%. Σίγουρα καλύτερο από πρίν.
Είναι λοιπόν εδώ ο πάτος;;;;; (η ερώτηση του 1 εκ.$).
Δεν γνωρίζω και ουτε με ενδιαφέρει αλλά θα πω δυο στοιχεία:α) σε προηγούμενα επισόδια στασημοπληθωρισμού, οι αγορές έκαναν πάτο σε μονοψήφιο p/e,b) οι τράπεζές μας στον πάτο του 2003 είχαν price/book value 1.1, τώρα είναι στο 1.7 περίπου.Θα επαναληφθεί η ιστορία;
Θα δούμε...ευχαριστώ για την υπομονή σαςΧάρης Παπαδόπουλος.