27.3.16

έλλειψη διάθεσης

Ο μόνος άνθρωπος που συνεχίζει να συζητά μαζί μου τα τρέχοντα οικονομοπολιτικά μου έθεσε ξανά το ίδιο ερώτημα: "Ποιο πιστεύεις ότι θα έπρεπε να είναι το σχέδιο για να καταφέρει βρεθεί η Ελλάδα στο σημείο που μπορεί και ταυτόχρονα της αξίζει;"
Η απάντηση που έλαβε τον βασάνισε για 48 ώρες, όταν την επανέφερε απογοητευμένος: "Με χάλασες σοβαρά που έδωσες τέτοια απάντηση... Με απογοήτευσες πραγματικά...".

Η απάντησή μου στην ερώτηση του ήταν αναπάντεχη:
"Δεν διακρίνω καμία διάθεση για να ακολουθηθεί το οποιοδήποτε σχέδιο από τη κοινωνία, τους ηγέτες ή κάποια ευρύτερη ομάδα. Δεν συζητάμε καθόλου για το εάν υπάρχει ή όχι σχέδιο ή τι θα μπορούσε να γράφει, η παντελής έλλειψη διάθεσης είναι που χαρακτηρίζει αυτούς που θα έπρεπε να το ακολουθήσουν. Δεν υπάρχει διάθεση, υπάρχει κούραση.".

[Πόσοι υπάρχουν που θα αντάλλαζαν 2 ώρες περισσότερης εργασίας για 3 χρόνια με την υπόσχεση ότι σε 3 χρόνια θα βελτιωθεί η ζωή όλης της ελληνικής κοινωνίας; Πόσοι είναι διατεθιμένοι να πληρώνονται 10% λιγότερο με την υπόσχεση ότι σε 3 χρόνια θα βελτιωθεί η ζωή όλης της ελληνικής κοινωνίας; Πόσοι είναι διατεθιμένοι να ακολουθήσουν ένα οποιοδήποτε σχέδιο που στα σίγουρα θα τους ξεβολέψει ακόμα περισσότερο από όσο έχει συμβεί τη τελευταία δεκαετία για να είναι σε 3 χρόνια όλη η ελληνική κοινωνία σε καλύτερο επίπεδο από ότι σήμερα;]

Η μόνη εξήγηση που μπορώ να δώσω για αυτή την έλλειψη διάθεσης είναι ότι η παγκόσμια κοινωνία, και μαζί της ένα καλό κομμάτι και της ελληνικής κοινωνίας, έχει φτάσει στο ανώτερο στάδιο πολιτισμού, χωρίς να είναι ορατό το επόμενο στάδιο. Και επειδή ο σημερινός πολιτισμός, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, σχετίζεται με τα υλικά αγαθά, δείχνει ότι στα περισσότερα έχουμε -ή έστω είχαμε, προ κρίσης - χτυπήσει ταβάνι. Για παράδειγμα, οι αυτοκαθαριζόμενες τουαλέτες έχουν εφευρεθεί εδώ και 30 χρόνια στην Ιαπωνία, η μέση ελληνική οικογένεια είχε ή συνεχίζει να έχει 2 αυτοκίνητα και 3-4 TFT τηλεοράσεις, ο Γερμανός μπορεί να δουλεύει στην Ολλανδία και να παίρνει δάνειο από τη Γαλλία για το ακίνητό του στο Βέλγιο. Η τεχνολογική επανάσταση φαίνεται να μην εξελίσσεται με τους ρυθμούς των προηγούμενων δεκαετιών, τα όποια θεωρούνται hi tech είναι κυρίως ξαναζεσταμένο φαγητό που απλά προσφέρονται σε μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού ενώ τα drones ή τα αυτοκίνητα χωρίς οδηγό απέχουν ακόμα από τη καθημερινότητα.

[Τελικά να παλέψεις γιατί; Απλά και μόνο για να ξαναέχεις απλά ότι είχες;]

Η εγχώρια έλλειψη διάθεσης έχει να κάνει βέβαια και με ενδογενή χαρακτηριστικά:
- Αδυναμία συνεννόησης, μακροπρόθεσμης συμφωνίας και συνεργασίας για κοινό στόχο πέρα από τους όποιους πολιτικούς-οικονομικούς-κοινωνικούς-ατομικούς διαχωρισμούς
- Αδυναμία ουσιαστικής εναλλαγής των γενεών στη διοίκηση και στη λήψη απόφασης
- Ανικανότητα εξεύρεσης ικανών ατόμων για διαχείριση καταστάσεων
- Δυσκολία αφομοίωσης νέων καταστάσεων και συνθηκών

Σε μια υποθετική κατάσταση που οι κάτοικοι αυτής της χώρας, ηλικίας άνω των 25 ετών, είχαν να απαντήσουν στη κλασσική ερώτηση συνέντευξης για πρόσληψη "Που βλέπετε τον εαυτό σας σε 10 χρόνια από σήμερα;" θεωρώ ότι η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας 25-75 ετών θα απαντούσε κάτι σα "Να εχω το επίπεδο που είχα το 2008".
Το 2008 έαν είχες να απαντήσεις μια τέτοια ερώτηση συνέντευξης το πιο πιθανό ήταν να αφορούσε μια δουλειά καλύτερη από τη προηγούμενη, το 2016 αυτό δεν ισχύει σε καμία περίπτωση. Δεν είναι καθόλου απίθανο το 2024 να είναι ακόμα χειρότερο από το 2016. Και αυτό δεν περνάει απο το μυαλό των περισσότέρων.

Υ.Γ. υπό την ενότητα: Την αλήθεια την μαθαίνεις καλύτερα εάν διαβάζεις τι λένε οι έξω για σένα, από τον Peter Spiegel
Γεύμα με τον Γ. Βαρουφάκη με κυρίως μενού καρφιά και αποκαλύψεις! 
«Ο Τσίπρας ρίσκαρε ένα Grexit και έχασε μια ευκαιρία για το χρέος»

19.3.16

Παλαιές ιστορίες


Παρακάτω το αυθεντικό email, όπως δημοσιεύθηκε
[https://wikileaks.org/clinton-emails/emailid/9539#efmAbRAwUAyEB2VB2XB_gCBGCG2]
Νομίζω ότι δεν το έχουν δημοσιεύσει όλο.
Δεν πρόκειται για άγνωστα πράγματα, πρόκειται για επιβεβαίωση.


Re: Germany and the European economic crisis 
Below are two memos that may contain some new information on German policy on the Eurozone crisis. This information is based on conversations with German Finance Minister Wolfgang Schauble and those close to him. 
SOURCE: Sources with excellent access to the highest levels of the European political and security communities.  
THE FOLLOWING INFORMATION COMES FROM AN EXTREMELY SENSITIVE SOURCE AND SHOULD BE HANDLED WITH CARE. THIS INFORMATION MUST NOT BE SHARED WITH ANYONE ASSOCIATED WITH THE GERMAN GOVERNMENT. 
MEMO #1 1. 
During late May, 2012, following meetings with political and economic leaders in Europe and the United States, senior officials of the German Government began a series of discreet internal meetings in an effort to develop comprehensive policy solutions regarding the issues addressed during their mid-May 2012 sessions in Europe and the United States. In the opinion of a particularly well placed individual, the officers of the German Chancellery, Ministry of Finance, and the Foreign Ministry are struggling with this effort; concerned that their initial plans to delay any serious policy decisions on the Euro-zone/sovereign debt crisis until late June are unrealistic. According to this source, German Minister of Finance Wolfgang Schauble stated in confidence to Chancellor Angela Merkel that between twelve (12) and fifteen (15) of the member states of the European Union (EU) are moving irresistibly into recession and world financial markets will not wait for the results of the June Greek, French, and German election cycles before demanding serious policy decisions regarding the future of the currency union.  2. (Source Comment: This particular individual noted that Schauble repeatedly warned Merkel that this "European pace" of crisis management would lead to frustration among investors and place the EU leaders in a position where they face a crisis of international confidence, and are forced to make policy decisions that have not been fully considered. Schauble's senior staff officers came away from meetings with U.S. officials with the idea that, while the U.S. Government is concerned over instability in the EU they do not intend to become deeply involved in the crisis, preferring to act as a sounding board and advisor for the various EU leaders. They also believe that the U.S. position on Greece is ambiguous, stating that the Americans realize Greece must stay in the Euro-zone, while also stating that it can only remain if it meets its obligations. Accordingly, Schauble and other financial officials in Berlin, London, and Brussels are beginning to see the upcoming Greek national elections as a plebiscite on whether or not Greece wants to remain in the Euro-zone. Schauble stated privately that despite their professed commitment to the Euro, if the Greek people vote for a government led by the anti-austerity Syriza party, they must bear the consequences of their actions.) 3. According to a sensitive source, Schauble is looking for a way to deal with the potential fallout from a problematic result in the Greek elections. He sees two paths available, neither of which is pleasant for Germany and the other states of the EU. Realizing that a Greek withdrawal from the currency union may set the stage for Portugal, Spain, and Ireland to follow, Schauble is moderating his opposition to a larger shared solution within the EU. First, while he remains, in the opinion of a sensitive source, strongly opposed to the issuance of Eurobonds, Schauble has asked his staff to revisit a proposal put forward by the German economic experts, "the Five Wise Men," regarding a European Redemption pact. This idea was developed throughout 2011, but was initially opposed by Schauble because of his concern for its internal political ramifications in Germany while failing to address the problem of sovereign debt in real terms. The second course of action is even more problematic for Schauble, as it involves planning for a two tiered EU, with a much smaller currency union. This plan will be difficult and dangerous for the Merkel Government, especially following the election of Socialist Francois Hollande as President of France. (Source Note: Hollande and Merkel continue to hold divergent views on the roles of growth and austerity in resolving the crisis.) In any event, Schauble continues to believe that a complete collapse of the currency union is unacceptable for Germany, as the newly reconstituted Deutsche Mark would be considerably more valuable than the Euro; seriously damaging Germany's export driven economy. 4. In the opinion of this individual, Schauble's staff is drawing up contingency plans for addressing the possible outcomes of the crisis: an enhanced EU wide redemption project, a two tiered Euro-zone, and the possible collapse of the union. At the same time, the Minister of Finance is concerned by the Chancellor's desire to draw the matter out until late June or early July. Schauble stated in private that Merkel, and Foreign Minister Guido Westerwelle of the coalition partner Free Democratic Party (FDP) were badly shaken by the recent electoral defeats suffered at the hands of the opposition Social Democratic Party (SPD)/Green Party alliance. In the opinion of this individual Schauble is finding it difficult to persuade Merkel to consider serious policy moves, with the chancellor preferring to wait to take action. The Minister of Finance believes the Chancellor must continue to engage other national leaders, including the SPD/Green representatives and at least appear to be looking for new ideas. To this end he has asked her to consider the European Redemption Plan proposed by the five wise men, which is also popular with the SPD/Green leadership. Again, the source noted that while this plan is not what Schauble considers the best option in this matter, it is preferable to both the concept of Eurobonds, and the collapse of the currency union. 5. (Source Comment: In the opinion of a well placed individual, Merkel will continue to study the European Redemption Plan and other policy options, but Schauble fears that she will delay any decisive actions. He noted that Italian Prime Minister Mario Monti, who is close to Merkel, is also raising an alarm regarding the need for activity as the EU slides into recession. Monti has a great deal of credibility with Merkel as he has implemented serious austerity measures in Italy, and he is favorably disposed toward the redemption plan. Schauble repeated in private conversation that the Chancellor, Hollande, and other EU leaders continue maintain the hope that the U.S. economy will increase its rate of growth, which will have a similar affect on the EU economies. Schauble believes that U.S. growth will continue at a measured pace and noted that U.S. officials attempted to make this clear during the recent meetings in the United States.)