Σταθερές

Οι άνθρωποι μπορεί να ανακαλύπτουν πράγματα, θεωρίες ή ότι άλλο, όμως μερικά πράγματα μένουν σταθερά.

Ένα από αυτά είναι η συναλλαγματική ισοτιμία. Βρήκαν ότι διορθώνεται η οικονομία με υποτίμηση (πχ Βενεζουέλα - πετρελαιοπαραγωγός), αυτό ήταν πάει και τελείωσε. Ο παραδειγματισμός με υποτίμηση εκτός συναλλαγματικής ισοτιμίας όσες φορές κι αν επιχειρήθηκε (πχ Λατινική Νομισματική Ενωση, κανόνας χρυσού, σύστημα ισοτιμιών Bretton Woods) κατέληξε σε διάλυση.

Ένα άλλο είναι η ζήτηση και η προσφορά: ποιο από τα δύο κινούν την οικονομία. Ναι, βεβαίως και υπάρχουν άνθρωποι με κύρος που υποστηρίζουν ότι εάν η προσφορά αυξηθεί, θα κινηθεί ανοδικά η οικονομία ("μέσες άκρες") και υπάρχουν τόμοι ολόκληροι με τα supply-side economics, όμως στο τέλος αυτό που ζητούν είναι να ..μειωθούν οι ..φόροι!
Η περίπτωση της Ιαπωνίας είναι οδηγός όλων των υπολοίπων ανεπτυγμένων από πολλές απόψεις. Βασικά, είναι οι πρώτοι που έφτασαν σε σημεία μη-ανάπτυξης ότι κι αν επιχείρησαν ύστερα από το σκάσιμο mega-φούσκας, οι υπόλοιποι τους ακολουθούμε είτε γρήγορα είτε αργά. Έφτασε το 2013, ύστερα από δύο και πλέον δεκαετίες μη-ανάπτυξης να επιμείνουν στα βασικά: και πρέπει να κουνηθεί η ισοτιμία και σήμερα ο πρωθυπουργός τους κάνει λόγο για ..αυξήσεις στους μισθούς! Προφανώς γιατί το νόμισμα από μόνο του δε φτάνει...

Πάλι στις ισοτιμίες, μιας που το θέμα των ημερών είναι ο "νομισματικός πόλεμος" και οι "μάχες των νομισμάτων". Αρκετά χρόνια πριν γίνει γνωστός, ο ηγέτης της (διαβόητης / νεοφιλελεύθερης) σχολής του Σικάγο, Μίλτον Φρίντμαν σημείωνε για τις ισοτιμίες:
Το επιχείρημα για μια ευέλικτη συναλλαγματική ισοτιμία είναι, κατά περίεργο τρόπο, σχεδόν ταυτόσημο με το επιχείρημα για τη θερινή ώρα. Δεν είναι παράλογο να αλλάξετε το ρολόι το καλοκαίρι, όταν ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα θα μπορούσε να επιτευχθεί εάν κάθε άτομο αλλάξει τις συνήθειές του; Το μόνο που απαιτείται είναι ο καθένας να αποφασίσει να έρθει στο γραφείο του μια ώρα νωρίτερα, να γευματίσει μια ώρα νωρίτερα, κλπ. Αλλά προφανώς είναι πολύ πιο απλό να αλλάξετε το ρολόι που καθοδηγεί τα πάντα από το κάθε άτομο ξεχωριστά να αλλάξει τις συνήθειές του ως προς το ρολόι, ακόμα κι αν όλοι θέλουν να το πράξουν. Η κατάσταση είναι ακριβώς η ίδια στην αγορά συναλλάγματος. Είναι πολύ πιο απλό να επιτρέψεις την αλλαγή σε μία τιμή, την συναλλαγματική ισοτιμία, από το να βασιστείς σε πλήθος αλλαγών τιμών που συνιστούν από κοινού την εσωτερική διάρθρωση των τιμών.
"The Case for Flexible Exchange Rates", University of Chicago Press, 1953, page 173

Ακόμα και τα χαλασμένα ρολόγια δείχνουν σωστά την ώρα δύο φορές την ημέρα.