Φουσκες I

Ξαναδιαβάζω με διαφορά μόνο λίγων ημερών την λέξη "φούσκα" και αυτή τη φορά είναι η σειρά των ασιατικών οικονομιών να χαρακτηριστούν.. Έκπληξη είναι και για μένα η αναφορά στην Κινα και την Ινδία "..Οι επενδυτές θα πρέπει να αρχίσουν να ακούν ήχους σκασίματος από αυτές τις δύο" λέει η LEX!
Πως είναι δυνατόν όταν η οικονομία σου (ασιατική) έχει εμπορικό πλεόνασμα (Exp-Imp>0) $30 δις μηνιαίως, να αντιμετωπίζεις τον κίνδυνο να γίνεις φούσκα;
http://www.euro2day.gr/articles/122546/

Το 1997-8 έγραψε την "κρίση της Ν.Α. Ασίας", όταν η Ν.Κορέα και το Χονγκ Κονγκ, δύο από τις τέσσερις τίγρεις της Ν.Α. Ασίας, βρέθηκαν στο επίκεντρο ανεπάλληλων υποτιμήσεων εθνικών συναλλαγματικών ισοτιμιών χωρών της περιοχής τους σε σχέση με το δολάριο.
Οι υποτιμήσεις αυτές επέτρεψαν στις ΗΠΑ να εισάγουν στο εσωτερικό τους τα παραγόμενα σ'αυτήν την περιοχή του κόσμου με ακόμα μικρότερο κόστος.
Μία από τις αιτίες θεωρήθηκε το έλλειμα τρεχουσών συναλλαγών, η διαφορά του πόσο επενδύουμε από το πόσο αποταμιεύουμε ως χώρα, χαρακτηριστικό γνώρισμα της υπεροχής της αμερικανικής οικονομίας, η οποία δανείζεται συνεχώς ώστε να διατηρήσει το επίπεδο διαβίωσης των κατοίκων της, βεβαίως και με εισαγωγές. Αντίστροφα, σε αντάλλαγμα για την παραγωγή και εξαγωγή αγαθών και προϊόντων, οι "παραγωγοί" των ΗΠΑ - κυρίως οι χώρες της Ν.Α. Ασίας πλέον Κίνα και Ινδία - αγοράζουν δολάρια ώστε να αποκτήσουν αμερικανικά περιουσιακά στοιχεία (ομόλογα), ο βασικός λόγος δηλαδή που δεν βλέπουμε ακραία υποτίμηση του δολαρίου.

Διαβάζω ότι οι οικονομολόγοι προβλέπουν(!) εδώ και αρκετούς μήνες ότι η Ν.Κορέα, για πρώτη φορά μετά την κρίση του 1997, το 2007 ή το 2008 θα εμφανίσει έλλειμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της, μετά από συνεχόμενα έτη πλεονάσματος.
http://www.iht.com/articles/2006/04/27/bloomberg/sxwon.php
http://news.monstersandcritics.com/asiapacific/features/article_1254056.php/South_Korea`s_current_account_woes http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9D03E2DE1130F932A05751C1A960958260
Επιπλέον, ο FT σημειώνει την αλματώδη άυξηση τιμών των κατοικιών, των μετοχών μέχρι και των έργων τέχνης σε δημοπρασίες στις χώρες της Ν.Α. Ασίας με προσπάθειες από μέρους των κυβερνήσεων να επιβάλλουν πλαφόν σ' αυτές τις αυξήσεις.

Βλέπουμε ότι - ενδεχομένως - το εμπορικό πλεόνασμα αντισταθμίζεται από ελλειματικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, που θεωρείται πιο σημαντικό, ιδιαίτερα εάν:
1. είσαι κερδοσκόπος συναλλαγματικών ισοτιμιών - πιέζεις να επηρεαστεί η ισοτιμία από το έλλειμα
2. εισάγεις από τέτοια χώρα (ΗΠΑ) - σε βολεύει να αλλάξει υπέρ σου η ισοτιμία
Και πάντοτε η "μπάλα" παίρνει και τα χρηματιστήρια...

Λέτε να επαναλαμβάνεται η οικονομική ιστορία, έστω κι αν έχουν περάσει μόνο 10 χρόνια;