4.12.13

πλειστηριασμοί vs NPLs vs νέο δάνειο (2016?)

Η γραμμή των λαϊκιστών είναι απλή: Ούτε ένας πλειστηριασμός. Κι έπειτα; Μήπως υπάρχουν πιο ουσιαστικά προβλήματα που "θάβονται" κάτω από τον θόρυβο που προκαλούν οι ... "τιτανομαχίες" για τους πλειστηριασμούς; Ποιος έχει μιλήσει με την ίδια ένταση για το επιτόκιο των δανείων; Ή για το όριο της ευθύνης των δανειοληπτών; Ποιος έχει ασχοληθεί με εκείνους που έχουν τα λεφτά τους στην Ελβετία και υποδύονται τους άπορους;

Ακόμη κι αν αποφασίζαμε να ξεκινήσουν αύριο οι πλειστηριασμοί, δεν θα άλλαζαν πολλά στην αγορά. Όχι μόνο λόγω του όγκου των ακινήτων που έχουν "μαζευτεί", αλλά κι επειδή δεν βοηθάει σε "γρήγορες λύσεις" η κείμενη νομοθεσία. Αλλά με αυτό θα ασχοληθούμε στη συνέχεια.

Ας δεχτούμε ότι παγώνουν οι πλειστηριασμοί για άλλα δύο ή τρία χρόνια. Πού μπορεί να οδηγήσει μία τέτοια πολιτική; Ναι, σωστά μαντέψατε! Σε αδιέξοδο τους χιλιάδες εύπιστους που ακούν αυτά τα κηρύγματα. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι που χρειάζονται πραγματικά την βοήθεια της Πολιτείας. Κι αυτό θα ήταν εύκολο αν πλήρωναν όσοι μπορούσαν να πληρώσουν! Το θέμα δεν βρίσκεται στην δήθεν προστασία, αλλά στην αναλγησία αρκετών εύπορων συμπολιτών μας.

Υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να πληρώσουν, επειδή η κρίση τους έχει κτυπήσει αλύπητα. Φανταστείτε οι άνθρωποι αυτοί να έχουν αποπληρώσει ένα μεγάλο μέρος του δανείου τους και τώρα να κινδυνεύουν να βρεθούν στον δρόμο! Θα μπορούσε η Πολιτεία να τους συνδράμει, ακόμη και να διαγράψει ένα μέρος της οφειλής τους. Αλλά τώρα αυτό είναι απίθανο. Καθώς η "λογική Κατσέλη" έχει δημιουργήσει μία στρατιά από κακοπληρωτές.

Στο τέλος όλοι θα αναγκαστούν να πληρώσουν. Στην πραγματικότητα οι περισσότεροι θα χάσουν τα σπίτια τους, αφού τότε το χρέος θα έχει γίνει δυσβάστακτο. Με μία διαφορά! Θα έχει χαθεί η δυνατότητα να συζητηθούν πραγματικοί τρόποι βοήθειας σε ανθρώπους που την έχουν ανάγκη. Για παράδειγμα, θα μπορούσε να δοθεί μία αναστολή πληρωμής τόκων και κεφαλαίου για πέντε ή δέκα χρόνια σε όσους αντικειμενικά δεν μπορούν σήμερα να πληρώσουν.

Να δούμε το ζήτημα ψύχραιμα. Αν μας ενδιαφέρει να συνδράμουμε με μία λύση. Διαφορετικά μπορούμε να κάνουμε συναγωνισμό για το ποιος είναι ο καλύτερος λαϊκιστής. Πόσο καλά θα αισθανθούμε όμως την ώρα που θα μαθαίνουμε ότι αρκετοί από εκείνους που σήμερα δεν πληρώνουν τα στεγαστικά τους δάνεια είναι στην λίστα με τους χιλιάδες Έλληνες που έσπευσαν να μεταφέρουν τα λεφτά τους στο εξωτερικό; Γιατί θα πρέπει να εξισώσουμε αυτές τις περιπτώσεις με εκείνες των ανέργων που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα;

Θα σας αποδείξουμε στην συνέχεια ότι όλη αυτή η συζήτηση για τους πλειστηριασμούς είναι άσκοπη. Το θέμα πουλάει, αλλά η ουσία είναι αλλού! Για άλλη μία φορά, την χάσαμε την ουσία πατριώτη! Φίλος δικηγόρος, λοιπόν, μας έστειλε την δική του άποψη για τους πλειστηριασμούς. Διαβάστε την προσεκτικά:

Όλη η φασαρία για εντυπωσιασμό

"H υφιστάμενη νομοθεσία προβλέπει υποχρεωτικά την αντικειμενική αξία του ακινήτου ως τιμή πρώτης προσφοράς πλειστηριασμού. Με τις ισχύουσες αντικειμενικές και την ισχύουσα φορολογία υπάρχει περίπτωση να βρεθεί αγοραστής; Η συγκεκριμένη ρύθμιση εισήχθη το 2008 και έκτοτε πλειοδοτούν μόνο οι τράπεζες και οι συγγενείς του οφειλέτη. Μετά από δύο άγονους πλειστηριασμούς το δικαστήριο μπορεί να μειώσει την τιμή. Το ίδιο μπορεί να γίνει ακόμη μία φορά, αν υπάρξει και τρίτος άγονος πλειστηριασμός. Μετά αίρεται η κατάσχεση (και φτου κι από την αρχή !). Η όλη διαδικασία κρατά περίπου ένα χρόνο και στοιχίζει πανάκριβα. Οι δε δικαστές είναι φειδωλοί στις μειώσεις, ιδίως των κατοικιών.

Αν δεν αλλάξουν τα παραπάνω, όσο κι αν "απελευθερωθούν" οι πλειστηριασμοί, πλειοδότες-κορόιδα δε θα βρεθούν. Εκτός αν πιστέψουμε ότι οι τράπεζες θα αγοράσουν τα πάντα και θα γράψουν υπεραξίες από αγορές σε πλειστηριασμούς (ας μην αναφερθώ σε ζημιές από τα ήδη αγορασμένα).

Αναρωτιέμαι προς τί όλη η φασαρία από τους πολιτικούς και τις οργανώσεις, τη στιγμή μάλιστα που κανείς δεν θίγει τα αμέσως παραπάνω.

Μάλλον για άλλη μια φορά κάποιοι θα παρουσιάσουν νίκες, χωρίς στην πραγματικότητα να έχει χρειαστεί να δώσουν μάχες. Οι πλειστηριασμοί ουσιαστικά είναι παγωμένοι ήδη από εποχής Κ. Καραμανλή του νεώτερου και η όλη φασαρία γίνεται για εντυπωσιασμό και μακριά από την πραγματικότητα.

Ας μην ξεχνάμε ότι το χρέος και οι τόκοι δεν εξατμίζονται με την πάροδο του χρόνου. Ούτε είναι λύση να κρατάς μεν το σπίτι, αλλά το χρέος να αυξάνεται και τα παιδιά σου να είναι υπερχρεωμένα πριν γεννηθούν".

Συνυπεύθυνες οι τράπεζες!

Μπορεί να μην αρέσει στους τραπεζίτες, αλλά είναι η αλήθεια. Οι τράπεζες έχουν όση ευθύνη (αν όχι περισσότερη) έχει και ο δανειολήπτης. Αν λοιπόν η αξία του ακινήτου έχει υποχωρήσει, γιατί θα πρέπει το σύνολο της ευθύνης γι αυτό να βαραίνει μόνο τον δανειολήπτη;

Θα περίμενε κανείς ότι οι προστάτες των αδυνάμων θα είχαν "ανακαλύψει" το θέμα. Κι όμως! Αρνούνται να ασχοληθούν με ένα θέμα ουσίας. Επειδή ακριβώς δεν "πουλάει" όσο η "καθολική αντίδραση" στους πλειστηριασμούς. Ωστόσο, το θέμα της ευθύνης των δανειοληπτών είναι κλειδί στην υπόθεση των στεγαστικών δανείων.

Πολλοί από εμάς δεν γνωρίζουμε ότι ακόμη και αν η τράπεζα μας πάρει το σπίτι, δεν τελειώνουν τα βάσανά μας. Θα οφείλουμε όσο ποσό υπολείπεται για να καλύψει πλήρως η τράπεζα την απαίτησή μας από το δάνειο που μας έχει χορηγήσει. Αν αυτό δεν είναι εξωφρενικό, τι άλλο θα μπορούσαμε να ονομάσουμε ως τέτοιο;

Η αλήθεια είναι ότι όταν η τράπεζα μας έδινε το δάνειο, το έκανε με όρους που προστάτευε τα δικά της συμφέροντα. Όταν μας έδινε το δάνειο, θεωρούσε ότι είχε λάβει τις απαραίτητες εξασφαλίσεις. Διαφορετικά δεν θα μας έδινε χρήματα με βάση την αξία του ακινήτου για το οποίο έλαβε εξασφαλίσεις, αλλά με βάση το σύνολο της περιουσίας μας! Κι όμως! Σήμερα μας ζητάει να την ικανοποιήσουμε με το σύνολο της περιουσίας μας! Είναι η απόλυτη ωρολογιακή βόμβα, έτοιμη να σκάσει έπειτα από λίγα χρόνια. Και τότε; Τότε οι λαϊκιστές θα έχουν βρει ένα άλλο θέμα για να ρίξουν την μπάλα στην εξέδρα. Στο μεταξύ θα έχουν καταστραφεί εκατοντάδες χιλιάδες δανειολήπτες.

Βοήθεια στους αδύναμους

Μην μας πει κανείς ότι δεν μπορούμε να ορίσουμε ποιος είναι ο αδύναμος. Κι ασφαλώς αυτό δεν θα γίνει με τα "εισοδηματικά κριτήρια". Σε μία τέτοια περίπτωση θα γίνουν και πάλι αδικίες, όπως συμβαίνει και με την φορολογία. Αλλά δεν μπορεί η Πολιτεία να αντιμετωπίζει το ίδιο εκείνον που δεν έχει χρήματα για να πληρώσει το ηλεκτρικό του σε σχέση με οποιονδήποτε άλλον. Με άλλα λόγια, υπάρχουν άνθρωποι που χρειάζονται άμεσα την βοήθειά μας κι όχι μόνο για το στεγαστικό τους δάνειο.

Υπάρχει μία άλλη κατηγορία ανθρώπων που αντιμετωπίζει δυσκολίες. Γι αυτούς μπορεί να υπάρξουν ρυθμίσεις με επιμήκυνση. Αλλά εδώ υπάρχει ένα άλλο μεγάλο θέμα: Με τί επιτόκιο; Διότι ούτε στο θέμα αυτό ακούσαμε κάποια οργάνωση που δήθεν υπερασπίζεται τους δανειολήπτες και τους καταναλωτές να θέτει θέμα. Το να υπογράψω μία ρύθμιση με την τράπεζα είναι κάτι που μπορώ να το κάνω αύριο το πρωί. Ο τραπεζίτης θα χαρεί που θα σβήσει ένα "κόκκινο" δάνειο κι εγώ που θα αποκτήσω και πάλι ελπίδα ότι δεν θα χάσω το σπίτι μου. Δεν είναι έτσι!

Το αν θα χάσω το σπίτι μου ή όχι θα εξαρτηθεί από δύο παράγοντες; Από τις γενικότερες εξελίξεις και από το επιτόκιο της τράπεζας. Για τα γενικότερα δεν μπορώ να κάνω κάτι. Για το επιτόκιο, όμως, μπορώ. Όχι μόνος μου! Κι εδώ αρχίζουν τα ερωτήματα: Μήπως είναι βολικό να μην γίνει καν αυτή συζήτηση;

Έχει σημασία ποιο θα είναι το επιτόκιο. Για όσα χρόνια και αν γίνει η επιμήκυνση, δεν υπάρχει πιθανότητα να γλιτώσω το σπίτι μου με ένα επιτόκιο της τάξης του 6% ή του 8%, ακόμη κι αν πληρώνω για ένα διάστημα μόνο τους τόκους. Αν μπορούσα να πληρώσω δεν θα υπήρχε λόγος να κάνω ρύθμιση! Για να μπορέσω όμως να αντιμετωπίσω την κρίση χρειάζομαι επιτόκια ιδιαίτερα χαμηλά. Αλλιώς το μόνο που κάνω είναι να παίρνω μία απλή αναβολή εκτέλεσης...

Τέλος, υπάρχει μία ακόμη κατηγορία, εκείνων που μπορούν να πληρώσουν και δεν πληρώνουν. Των "έξυπνων" που πιστεύουν ότι μέσα στην αναμπουμπούλα κάτι θα βγάλουν. Δεν τους νοιάζει αν με την στάση τους δημιουργούν προβλήματα στους υπόλοιπους. Οι τράπεζες έχουν στοιχεία. Ξέρουν ποιοι έβγαλαν έξω τα εκατομμύρια και σήμερα δεν πληρώνουν την δόση του στεγαστικού τους. Αυτούς, ποιος τους προστατεύει;

Θανάσης Μαυρίδης

http://www.capital.gr/news.asp?id=1919109

Ακόμη και οι ίδιες οι τράπεζες πλέον “βλέπουν” ότι τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια θα συνεχίσουν να αυξάνονται καθ΄ όλη τη διάρκεια του νέου έτους, μεταθέτοντας την αντιστροφή της τάσης για το 2015. Πρόκειται για μία εξέλιξη με σημαντικές επιπτώσεις καθώς, τουλάχιστον σε επίπεδο εκτιμήσεων, αυξάνει το βάρος των επισφαλειών για τις ήδη “λαβωμένες” ελληνικές τράπεζες.

Στο μεταξύ, οι εγχώριοι όμιλοι αναμένουν τα αποτελέσματα των stress test για να δούμε αν θα βγει αληθινή η πρόβλεψη που είχε κάνει η Moody΄s, λίγο πριν την ανακεφαλαιοποίηση, με την οποία προέβλεπε επιπρόσθετες κεφαλαιακές ανάγκες ύψους 8 δισ. ευρώ, λόγω των ζημιών από τα "κόκκινα" δάνεια.

Ο ρυθμός δημιουργίας νέων μη εξυπηρετούμενων δανείων επιβραδύνει σε όλη τη διάρκεια του 2013, κάτι που επιβεβαιώθηκε και από τα τραπεζικά αποτελέσματα εννεαμήνου. Παράλληλα, όμως, αυξάνονται οι αναλυτές που εκτιμούν ότι η αντιστροφή της τάσης θα σημειωθεί μέσα στο 2015 και όχι στο δεύτερο μισό του 2014, όπως ανέφεραν οι προηγούμενες προβλέψεις.

Την αρχή έκαναν το περασμένο τρίμηνο ξένοι οίκοι όπως η Bank of America - Merrill Lynch και η Fitch, οι οποίοι προέβλεψαν ότι οι δριμύτατες οικονομικές συνθήκες θα συνεχίσουν να "γεννούν" προβληματικά δάνεια τουλάχιστον μέχρι το τέλος του 2014. Σε αυτούς, ήρθαν να προστεθούν η Citi και η Nomura αλλά και οι ελληνικές τράπεζες.

Στην πλειονότητά τους, οι αναλυτές συνδέουν την απαρχή της μείωσης των NPLs με το “γύρισμα” της οικονομίας, της πιστωτικής επέκτασης αλλά και της ανεργίας. Η μείωση, ωστόσο του ποσοστού των μη εξυπηρετούμενων δανείων τοποθετείται με χρονική υστέρηση μεταξύ 6-12 μηνών από την αντιστροφή των άλλων παραγόντων. Ταυτόχρονα εξαρτάται και από τον παρανομαστή, δηλαδή το σύνολο των χορηγήσεων. Όσο οι τράπεζες συνεχίζουν την πιστωτική συρρίκνωση, τόσο πιέζεται ο δείκτης των καθυστερήσεων.

Βέβαια, οι τρέχουσες εκτιμήσεις θέλουν την ελληνική οικονομία να επιστρέφει, έστω και οριακά, σε ανάπτυξη του χρόνου αλλά και την ανεργία να εμφανίζει τα πρώτα σημάδια υποχώρησης μέσα στο 2014. Συνεπώς, το αποκορύφωμα των “κόκκινων” δανείων είναι εφικτό να σημειωθεί στα τέλη του 2014 αν η οικονομία ανακάμψει, όπως εκτιμά η Τρόικα, ωστόσο μπορεί να πάει και αργότερα σύμφωνα με τις προβλέψεις τόσο της Citi όσο και του ΟΟΣΑ.

Η Nomura όμως "βλέπει" ύφεση και το 2014 (0,9%), θεωρώντας ότι έχει χαθεί το θετικό momentum  από τα έσοδα του τουρισμού, με αποτέλεσμα να αναμένει συρρίκνωση του ΑΕΠ στα δύο πρώτα τρίμηνα του 2014. Τοποθετεί, μάλιστα, το αποκορύφωμα των μη εξυπηρετούμενων δανείων μέσα στο 2015 και πάνω από το 35%.

Στελέχη της Alpha Bank, από την πλευρά τους, ανέφεραν κατά την ενημέρωση των αναλυτών για τα αποτελέσματα γ΄ τριμήνου ότι δεν παρατηρούν καμία βελτίωση στην ικανότητα των δανειοληπτών να εξυπηρετούν τις υποχρεώσεις τους και εκτιμούν ότι θετική εξέλιξη σε αυτό το μέτωπο ίσως δούμε μέσα στο 2014. Έτσι, η πιστωτική συρρίκνωση αναμένεται να συνεχιστεί και το νέο έτος, όμως με πολύ πιο ήπιο ρυθμό, καθώς το μεγαλύτερο μέρος της έγινε πράξη μέσα στο τρέχον έτος.

Οι τράπεζες υποστηρίζουν ότι ο αντίκτυπος από αυτή την "καθυστέρηση" μέχρι τη μείωση των προβληματικών δανείων θα είναι διαχειρίσιμος, αφού το δυσμενές σενάριο βάσει του οποίου η BlackRock διενεργεί την άσκηση προσομοίωσης για τις αναμενόμενες ζημίες, είναι ακόμη πιο ζοφερό κάνοντας λόγο για ύφεση τόσο το 2014 όσο και το 2015. Δηλαδή με το δυσμενές σενάριο της BlackRock η αλλαγή της τάσης... πάει το λιγότερο για το 2016. "Άρα, είμαστε πεπεισμένοι ότι αυτή τη φορά, καλύπτοντας τις όποιες ανάγκες προκύψουν από την BlackRock, οι ελληνικές τράπεζες θα είναι πιο επαρκώς κεφαλαιοποιημένες από ποτέ", τονίζει ανώτερο τραπεζικό στέλεχος.

Παράγοντες της αγοράς, τέλος, σημειώνουν με νόημα ότι από προβλέψεις... χορτάσαμε και ότι το πολύ λεπτό θέμα των κόκκινων δανείων πρέπει να αντιμετωπιστεί με υπεύθυνο τρόπο, τόσο για το καλό του κοινωνικού συνόλου, όσο και για τις ίδιες τις τράπεζες. "Με τα κόκκινα δάνεια στα ύψη δεν θα υπάρξει πιστωτική επέκταση, κάτι που σημαίνει ότι η ανάκαμψη θα έρθει πολύ αργά, σχεδόν βασανιστικά, με ρυθμούς κοντά στο μηδέν", συμπληρώνουν.

http://www.capital.gr/news.asp?id=1919249 

«Στον πάτο». Σ’ αυτή τη θέση βρίσκεται η ελληνική οικονομία σύμφωνα με υψηλόβαθμο κοινοβουλευτικό στέλεχος της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης (CDU) με το οποίο συνομίλησε το Capital.gr στο Βερολίνο.

«Και δεν πρόκειται να φύγει από τη θέση νωρίτερα από το 2015 ή το 2016», ενώ «οι αλλαγές» που έχουν συντελεστεί με το Μνημόνιο στην Ελλάδα «θα χρειαστούν 20 ή και 30 χρόνια για να αποδώσουν», επισήμαναν οι ίδιες πηγές, καθώς «το πιο δύσκολο κομμάτι του προγράμματος προσαρμογής, δηλαδή οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις δεν έχουν εφαρμοστεί, ανεξάρτητα αν έχουν ή δεν έχουν ψηφιστεί από το ελληνικό κοινοβούλιο».

Την ίδια στιγμή στη χριστιανοδημοκρατική πτέρυγα του κοινοβουλίου είναι απόλυτα αντιληπτό το «μεγάλο πρόβλημα» που εξακολουθεί να υπάρχει στις διαπραγματεύσεις μεταξύ τρόικας και ελληνικής κυβέρνησης.

Ωστόσο, η νέα γερμανική κυβέρνηση δεν φέρεται διατεθειμένη να... εγκαταλείψει την Ελλάδα.

Στις δύο βασικές προτεραιότητες του Βερολίνου, σύμφωνα με εγχώριους διπλωματικούς κύκλους είναι:

* να «διατηρηθεί ενωμένη η ευρωζώνη»
* «να εφαρμοστούν όλες οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις σε κάθε χώρα μέλος της».

Ωστόσο οι ίδιες πηγές παραδέχονται πως «μάλλον οι δύσκολες αποφάσεις για την Ε.Ε. θα ληφθούν μετά τις ευρω- εκλογές του Μαΐου του 2014 αν όχι αργότερα λόγω της εκλογής του νέου προέδρου της Κομισιόν  στο τέλος Οκτωβρίου του ίδιου έτους».

Μεγαλύτερη ανησυχία για τις πολιτικές εξελίξεις

Οι ανησυχίες μάλιστα των διπλωματικών κύκλων στο Βερολίνο εντοπίζονται σχεδόν μονόπλευρα στις πολιτικές –και όχι τόσο στις οικονομικές– εξελίξεις στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα οι ίδιοι κύκλοι ενδιαφέρονται για:

* τα δημοσκοπικά ποσοστά των ελληνικών κομμάτων
* τα πιθανά αποτελέσματα των εκλογών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση που συμπίπτουν σχεδόν με τις ευρωεκλογές
* τις αντιδράσεις των Ελλήνων πολιτών απέναντι στο εκκολαπτόμενο «Μεγάλο Συνασπισμό» στη Γερμανία.

Σ’ ό,τι αφορά τις ευρωπαϊκές ανησυχίες των διπλωματικών κύκλων στο Βερολίνο, αυτές στρέφονται κυρίως προς τα δυτικά τους, δηλαδή στη Γαλλία, όπου αντιλαμβάνονται πως όχι μόνο το κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα, αλλά και το κεντροδεξιό UMP φαίνεται «απρόθυμο» να συμβάλλει στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις στο εσωτερικό της γαλλικής οικονομίας.

Γι’ αυτό μία από τις βασικές προτεραιότητες της νέας γερμανικής κυβέρνησης θα είναι η «ενίσχυση της γερμανο - γαλλικής συνεννόησης» για χάρη της παραπέρα ευρωπαϊκής ενοποίησης.

Σημαίνει αυτό πως αυτή η «συνενόηση» θα περάσει και στο εσωτερικό πολιτικό επίπεδο, δηλαδή θα μεταλαμπαδευτεί το μοντέλο του «Μεγάλου Συνασπισμού» και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες; «Μάλλον δύσκολο», λένε οι ίδιοι κύκλοι, επισημαίνοντας πως:

* Πρώτα απ’ όλα, ο ίδιος ο «Μεγάλος Συνασπισμός» θα λήξει το 2017
* Κατά δεύτερον, το «συνασπισμό» αυτό θα τον διαδεχτεί πιθανότατα «μια κυβέρνηση SPD, του κόμματος της Αριστεράς (die Linke) και των Πρασίνων (die Gruenen). Σ’ αυτή ενισχυμένο ρόλο θα έχει το κόμμα της Αριστεράς, το οποίο εκτιμάται ότι θα έχει σημαντικά αν και όχι εντυπωσιακά οφέλη από την αντίσταση μεγάλου μέρους των μελών του SPD ενάντια στο «Μεγάλο Συνασπισμό» (σ.σ. περίπου το 30-40% της βάσης του κόμματος). Να σημειωθεί πως σύμφωνα με υψηλόβαθμο στέλεχος του κόμματος της Αριστεράς με το οποίο συνομίλησε το Capital.gr είναι επιθυμητό ένα «κούρεμα του ελληνικού χρέους», όπως και ένα «πανευρωπαϊκό πρόγραμμα επενδύσεων».

Πιστεύουν οι διπλωματικοί κύκλοι στο Βερολίνο πως μετά το σχηματισμό της κυβέρνησης του «Μεγάλου Συνασπισμού» η ΕΕ θα «τρέξει» πιο γρήγορα; Μάλλον, όχι. Σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους οι εκλογές αυτές είναι οι «σίγουρα οι πιο κρίσιμες» από τότε που οργανώθηκαν για πρώτη φορά λόγω του «αβέβαιου» αποτελέσματος τους, την ίδια στιγμή που «όλα τα μεγάλα ζητήματα της ΕΕ παραμένουν ορθάνοιχτα».

Για παράδειγμα στο εσωτερικό του «Μεγάλου Συνασπισμού» μεταξύ CDU και SPD που όλα δείχνουν πως θα αναλάβει τη διακυβέρνηση της Γερμανίας από τα μέσα του Δεκέμβρη και μετά καταγράφεται σημαντική αντίδραση από πλευράς των Σοσιαλδημοκρατών στο να χρησιμοποιηθούν εθνικοί κρατικοί πόροι στο ESM που θα πρέπει να τεθεί σε λειτουργία γύρω στα μέσα του 2014. Αλλά και το γερμανικό συνταγματικό δικαστήριο είναι, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, «πολύ αυστηρό»  στα ίδιο ζήτημα. Συνεπώς ό,τι αναφέρεται στην προγραμματική συμφωνία μεταξύ CDU-SPD για την διαχείριση της κρίσης στην Ε.Ε. , παρότι από το γερμανικό οικονομικό τύπο θεωρείται ότι κινείται στη χριστιανοδημοκρατική πολιτική «γραμμή», είναι εξαιρετικά «γενικόλογο», παραδέχονται οι ίδιες πηγές, λέγοντας παράλληλα πως «χρειάζονται να βρεθούν νέοι μέθοδοι αντιμετώπισης της κρίσης μέχρι να λειτουργήσει ο ESM». Σ’ αυτές δεν συζητείται το «κούρεμα» του ελληνικού κρατικού χρέους, αλλά μόνο η ανάγκη της Ελλάδας να εξυπηρετεί το δημόσιο χρέος της.

Εκείνο που συζητείται είναι το πώς «οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες θα ακολουθήσουν το παράδειγμα της Γερμανίας», λέει υψηλόβαθμο στέλεχος της CDU στο Capital.gr.  Του λόγου το αληθές το ίδιο το ομοσπονδιακό κράτος θα πάψει από το 2019 να μεταφέρει πόρους από τα τρία πλούσια κρατίδια του στα δέκα λιγότερα πλούσια ή φτωχά κρατίδια του μέσω του «Συμφώνου Αλληλεγγύης» που στόχο έχει την οικονομική εξισορρόπηση μεταξύ της πρώην Δυτικής και πρώην Ανατολικής Γερμανίας, αναφέρουν οι ίδιες πηγές… Από το κόμμα της Αριστεράς, όμως, υπάρχει μια διαφορετική εκτίμηση καθώς βλέπουν πως ο «νέος γερμανικός διχασμός» είναι μεταξύ πλούσιου Νότου και φτωχού Βορρά, θυμίζοντας έτσι τις διαφωνίες στο εσωτερικό της Ε.Ε...

http://www.capital.gr/news.asp?id=1919185

No comments: