Μπορεί η επανάσταση να πάει στα… σαλόνια; Μάλλον ναι, αν εννοούμε πως η επανάσταση γίνεται, πλέον, κεντρικό θέμα συζήτησης σ’ αυτά.
Του λόγου το αληθές ο επικεφαλής oικονομολόγος της Eurobank, κος. Γκίκας Χαρδούβελης δήλωσε χθες πως «θα γίνει επανάσταση σ’ ένα χρόνο από τώρα στην Ελλάδα αν λιμοκτονήσουν οι τράπεζες»
Η… επαναστατική αυτή απειλή του κου. Χαρδούβελη δεν διατυπώθηκε σε κάποιο ακαδημαϊκό ή άλλο «πηγαδάκι», αλλά από το βήμα της ανοιχτής εκδήλωσης που συνδιοργάνωσαν χθες στο Γκάζι η ελληνική αντιπροσωπεία του Ιδρύματος «Κόνραντ Αντενάουερ» το οποίο πρόσκειται στο κυβερνών κόμμα της κας. Άνγκελα Μέρκελ (Konrad Adenauer Stiftung-ΚΑS) και το Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ).
Θέμα της εκδήλωσης ήταν το «περιεχόμενο της ανάπτυξης» γενικά και στην Ελλάδα ειδικότερα.
Η συζήτηση, όμως, εν τέλει επικεντρώθηκε στο… περιεχόμενο των ελληνικών τραπεζών.
Κύριος αποδέκτης της προειδοποίησης Χαρδούβελη για τις «επαναστατικές» συνέπειες μιας καθολικής κατάρρευσης των ελληνικών τραπεζών τους επόμενους δώδεκα μήνες ήταν ο γερμανικής καταγωγής οικονομολόγος κος. Ντάνιελ Γκρος ο οποίος ήταν ο βασικός ομιλητής της ελληνο-γερμανικής εκδήλωσης.
Ο κος. Γκρος είναι ο διευθυντής του Κέντρου Σπουδών Ευρωπαϊκής Πολιτικής (CEPS), το οποίο αποτελεί το επίσημο think tank της Ευρωπαϊκής Ένωσης και έχει ασχοληθεί κατά κόρον με την ελληνική κρίση.
Ντάνιελ Γκρος: Κάν’ τε το όπως η… Λετονία!
Η «απειλή» του κου. Χαρδούβελη –ο οποίος μίλησε από το βήμα της εκδήλωσης μετά τον κο. Γκρος- ήλθε όταν ο Γερμανός οικονομολόγος ανέφερε πως «δεν πρέπει να δοθούν άλλα λεφτά στις τράπεζες» και πως πρέπει να αφεθούν στη «λιμοκτονία»
Λίγο νωρίτερα ο κος. Γκρος είχε τονίσει πως πρέπει να συνθλιβεί η ιδιωτική κατανάλωση. Και αυτό γιατί έχει… αυξηθεί σαν ποσοστό του ΑΕΠ ακόμα και εν μέσω βαθιάς ύφεσης, γεγονός που σημαίνει πως απορροφά οικονομικούς πόρους που διοχετεύονται στην ανάπτυξη της ελληνικής εξαγωγικής βιομηχανίας.
Η τελευταία, παρότι έχει αυξήσει την προσφορά της στο ελληνικό ΑΕΠ εξακολουθεί να υπολείπεται δραματικά σε σχέση με το μέσο όρο όχι μόνο της ευρωζώνης αλλά και χωρών όπως η Πορτογαλία.
Πρότυπο της Ελλάδας, είπε ο κος. Γκρος, πρέπει να είναι η Λετονία, η «πέτυχε» να ξεπεράσει την κρίση της, όπως φάνηκε από την είσοδο της στην ευρωζώνη πριν λίγες μέρες. Η μακρινή βαλτική χώρα κατάφερε, σύμφωνα με τον κο. Γκρος να έχει πιστωτική επέκταση ακόμα και μετά το κραχ του 2008-9, χωρίς να αυξηθεί η κατανάλωση σαν ποσοστό του ΑΕΠ, όπως έχει γίνει στην Ελλάδα τόσο πριν όσο και μετά το Μνημόνιο. Παράλληλα αύξησε εντυπωσιακά τις εξαγωγές της, όπως έχουν κάνει σε μεγαλύτερο βαθμό απ’ ο,τι η Ελλάδα, εξάλλου, και οι άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου.
Γκίκας Χαρδούβελης: Η Ελλάδα δεν μπορεί να γίνει Λετονία
Από τη μεριά ο κος. Χαρδούβελης, χωρίς να διαφωνεί με την επιτακτικότατα της αύξησης των εξαγωγών, αντέκρουσε κάθε δυνατότητα «λετονοποίησης» της χώρας, μιας και στην εν λόγω βαλτική χώρα «ήξεραν και πριν από φτώχεια», ενώ στην Ελλάδα όχι.
Επισήμανε πως πρέπει να σταματήσει άμεσα η λιτότητα και η ύφεση στην Ελλάδα και πως το βασικό πρόβλημα της εθνικής οικονομίας είναι ο κρατικός τομέας της. «Είναι πιο δύσκολο, όμως, να φτιάξει κανείς κάτι ξεκινώντας από το μηδέν –όπως συνέβη δηλαδή στην περίπτωση των πρώην χωρών του ανατολικού μπλοκ- παρά να διορθώσει κάτι χαλασμένο –όπως συμβαίνει στην Ελλάδα»
Συμφώνησαν στην «έλλειψη ικανής διακυβέρνησης» στην Αθήνα
Το δεύτερο σημείο στο οποίο επέμεινε ο κος. Γκρος κατά την ομιλία του –και στο οποίο δεν διαφώνησε ο κος. Χαρδούβελης- ήταν η έλλειψη ικανής διακυβέρνησης στην Ελλάδα. Χωρίς την αντιμετώπιση αυτή της έλλειψης, καμία διαρθρωτική μεταρρύθμιση δεν πρόκειται να προχωρήσει, επισήμανε ο Γερμανός οικονομολόγος.
http://www.capital.gr/news.asp?id=1833456
__________________________________________
πρόκειται για βασικό τρόπο σκέψης ξένων σε σχέση με το ελληνικό ζήτημα
ο Γκρος στέκεται στον αργό ρυθμό ενσωμάτωσης της εφαρμοζόμενης πολιτικής, όπως ακριβώς τόνισα στο προηγούμενο ποστ, βασικά τη διαμόρφωση συνθηκών πληθωρισμού και ύφεσης από τα μέσα του 2010 και μετά
αυτό που και εγώ ονόμασα "παραλογισμό"
στο γράφημα αποτυπώνονται δύο διαφορετικές εφαρμογές οικονομικής πολιτικής, σημασία έχει μόνο αυτή που έχει επιλεγεί να εφαρμοστεί σήμερα
τα αποτελέσματά της είναι εμφανή
ο παραλογισμός (Q3/4 2010 - Q4 2012)
χρειάστηκε να διανυθεί το ανωτέρω χρονικό διάστημα ώστε ο πληθωρισμός να συμπιεστεί από το 5.5% στο 0.5%
στο ίδιο χρονικό διάστημα, ο ρυθμός μεταβολής του ΑΕΠ, από το κατώτατο σημείο του σχεδόν -9%, βρέθηκε μόλις στο -5.7%
No comments:
Post a Comment