Μια προσέγγιση

Ας δούμε από μια άλλη οπτική γωνία τις καμπύλες των κεντρικών επιτοκίων των τεσσάρων μεγαλύτερων δυτικών ανεπτυγμένων νομισμάτων.
Αμερική: στο β' εξάμηνο 2007 η κορύφωση έπιασε ταβάνι, στις αρχές του 2008 η μείωση μοιάζει δραματική παράλληλα με την κατάσταση της οικονομίας, ενώ στο β' εξάμηνο 2008 το αμερικάνικο επιτόκιο κινείται μαζί με εκείνο της Ιαπωνίας
Η.Β.: στο μεγαλύτερο μέρος του διαγράμματος ακολουθεί αφ' υψηλού το αμερικάνικο, όμως από οδηγός της τάσης (τέλη 2003) άγεται προς το μηδέν...
ΟΝΕ: η ΕΚΤ, ενώ είχε παρόμοια συμπεριφορά με τη FED και την BOE, έκατσε περίπου 2 1/2 χρόνια στα "χαμηλά" του 2%... Μάλιστα κατάφερε να κάνει και 2ο σοβαρό λάθος(καλοκαίρι 2008): ενω όλοι μείωναν, αυτή αύξησε...
Κατάφερε να βρίσκεται σε διαφορά φάσης περίπου ενός έτους και μίας μονάδας... [θα πρέπει να ..ξεχάστηκαν ..μαχόμενοι το ..πληθωρισμό!]
(Big in) Japan: μοιάζει το ..μέλλον των άλλων τριών!!!

Tέλος, δανείζομαι από τη γνωστή wiki τη χρησιμότητα του πιο σημαντικού εργαλείου της νομισματικής πολιτικής: χρησιμοποιείται για τον έλεγχο μεταβλητών όπως η επένδυση, ο πληθωρισμός, η ύφεση και η ανεργία