Οι αναλυτές της UBS εκτιμούν ότι το εθελοντικό PSI δεν θα πραγματοποιηθεί λόγω της δυσκολίας να επιτευχθεί η επαρκής συμμετοχή των ιδιωτών επενδυτών.
Οι ίδιοι τονίζουν πως η αναδρομική καθιέρωση των ρητρών συλλογικής δράσης (CACs) στα ελληνικά ομόλογα θα οδηγήσει νομοτελειακά σε μια αναγκαστική αναδιάρθρωση στα τέλη Μαρτίου, γύρω από την περίοδο λήξης εκείνης της σειράς των 10ετών ομολόγων.
Με το 94% περίπου των ομολόγων της Ελλάδας να διέπεται από το εθνικό δίκαιο, το ελληνικό κράτος είναι σε θέση να αλλάξει τους όρους του χρέους του με σχετική ευκολία, προκειμένου να αποφευχθεί μια τεχνική χρεοκοπία, εξηγεί η UBS.
Η ελληνική Βουλή θα μπορούσε να ψηφίσει ένα νόμο ο οποίος θα εισάγει τις ρήτρες συλλογικής δράσης (Collective Action Clauses) αναδρομικά στα ελληνικά ομόλογα. Αυτή η κίνηση θα επιτρέψει στην ελληνική κυβέρνηση να επιβάλει τις προτάσεις της σε όλους τους κατόχους ομολόγων, εφόσον υπάρχει συμφωνία ενός ορισμένου ποσοστού των ομολογιούχων.
Θεωρητικά, δεν υπάρχει κανένας λόγος το ποσοστό των ομολογιούχων που θα συμφωνήσει να πρέπει να ξεπερνάει το 50% του συνόλου.
Η εισαγωγή των ρητρών συλλογικής δράσης με τον αυτόν τον τρόπο, πιθανότατα, δεν θα προκαλέσει ένα πιστωτικό γεγονός στα CDS, αφού θεωρητικά οι ταμειακές ροές των ομολόγων δεν επηρεάζονται. Αντ 'αυτού, το έναυσμα για τα CDS θα μπορούσε πιθανότατα να είναι η χρήση τους των CACs σε οποιαδήποτε μεταγενέστερη αναδιάρθρωση.
Η UBS παίρνει θέση και για το εάν θα πρέπει να "κουρευτούν" τα ομόλογα που κατέχουν οι κεντρικές τράπεζες. Σε μια αναγκαστική αναδιάρθρωση, οι συνέπειες για τις κεντρικές τράπεζες της ζώνης του ευρώ θα είναι αρνητικές.
Εάν, από τη μία πλευρά, τα ομόλογα που αγοράζονται μέσω του SMP (Securities Markets Programme) έχουν την ίδια τύχη με εκείνα που κατέχουν οι ιδιώτες επενδυτές (δηλαδή κουρευτούν), οι πολιτικές συνέπειες θα ήταν στην ουσία δημοσιονομικές μεταβιβάσεις δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ από τις κεντρικές τράπεζες στους ιδιώτες.
Από την άλλη πλευρά, εκτιμά ότι εάν οι τράπεζες της ζώνης του ευρώ εξαιρούνταν (είτε με ανταλλαγή των ομολογιών εκ των προτέρων με χρήματα ή νέα ομόλογα), τότε το καθεστώς seniority που θα απολάμβανε το Ευρωσύστημα είναι πιθανό να προκαλούσε σημαντικά προβλήματα μετάδοσης της κρίσης στην ισπανική και την ιταλική αγορά ομολόγων.
Όσο περισσότερα ομόλογα αγοράζονται μέσω του SMP, τόσο περισσότερο οι ιδιώτες επενδυτές θα βλέπουν τους εαυτούς ως κατόχους τίτλων «μειωμένης εξασφάλισης».
http://www.euro2day.gr/news/economy/124/articles/674761/Article.aspx
Οι ίδιοι τονίζουν πως η αναδρομική καθιέρωση των ρητρών συλλογικής δράσης (CACs) στα ελληνικά ομόλογα θα οδηγήσει νομοτελειακά σε μια αναγκαστική αναδιάρθρωση στα τέλη Μαρτίου, γύρω από την περίοδο λήξης εκείνης της σειράς των 10ετών ομολόγων.
Με το 94% περίπου των ομολόγων της Ελλάδας να διέπεται από το εθνικό δίκαιο, το ελληνικό κράτος είναι σε θέση να αλλάξει τους όρους του χρέους του με σχετική ευκολία, προκειμένου να αποφευχθεί μια τεχνική χρεοκοπία, εξηγεί η UBS.
Η ελληνική Βουλή θα μπορούσε να ψηφίσει ένα νόμο ο οποίος θα εισάγει τις ρήτρες συλλογικής δράσης (Collective Action Clauses) αναδρομικά στα ελληνικά ομόλογα. Αυτή η κίνηση θα επιτρέψει στην ελληνική κυβέρνηση να επιβάλει τις προτάσεις της σε όλους τους κατόχους ομολόγων, εφόσον υπάρχει συμφωνία ενός ορισμένου ποσοστού των ομολογιούχων.
Θεωρητικά, δεν υπάρχει κανένας λόγος το ποσοστό των ομολογιούχων που θα συμφωνήσει να πρέπει να ξεπερνάει το 50% του συνόλου.
Η εισαγωγή των ρητρών συλλογικής δράσης με τον αυτόν τον τρόπο, πιθανότατα, δεν θα προκαλέσει ένα πιστωτικό γεγονός στα CDS, αφού θεωρητικά οι ταμειακές ροές των ομολόγων δεν επηρεάζονται. Αντ 'αυτού, το έναυσμα για τα CDS θα μπορούσε πιθανότατα να είναι η χρήση τους των CACs σε οποιαδήποτε μεταγενέστερη αναδιάρθρωση.
Η UBS παίρνει θέση και για το εάν θα πρέπει να "κουρευτούν" τα ομόλογα που κατέχουν οι κεντρικές τράπεζες. Σε μια αναγκαστική αναδιάρθρωση, οι συνέπειες για τις κεντρικές τράπεζες της ζώνης του ευρώ θα είναι αρνητικές.
Εάν, από τη μία πλευρά, τα ομόλογα που αγοράζονται μέσω του SMP (Securities Markets Programme) έχουν την ίδια τύχη με εκείνα που κατέχουν οι ιδιώτες επενδυτές (δηλαδή κουρευτούν), οι πολιτικές συνέπειες θα ήταν στην ουσία δημοσιονομικές μεταβιβάσεις δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ από τις κεντρικές τράπεζες στους ιδιώτες.
Από την άλλη πλευρά, εκτιμά ότι εάν οι τράπεζες της ζώνης του ευρώ εξαιρούνταν (είτε με ανταλλαγή των ομολογιών εκ των προτέρων με χρήματα ή νέα ομόλογα), τότε το καθεστώς seniority που θα απολάμβανε το Ευρωσύστημα είναι πιθανό να προκαλούσε σημαντικά προβλήματα μετάδοσης της κρίσης στην ισπανική και την ιταλική αγορά ομολόγων.
Όσο περισσότερα ομόλογα αγοράζονται μέσω του SMP, τόσο περισσότερο οι ιδιώτες επενδυτές θα βλέπουν τους εαυτούς ως κατόχους τίτλων «μειωμένης εξασφάλισης».
http://www.euro2day.gr/news/economy/124/articles/674761/Article.aspx
No comments:
Post a Comment