Η
αξιολόγηση της απόφασης του Eurogroup θα χρειασθεί κάποιο χρόνο για να
δείξει πόσο γρήγορα θα χρειασθεί… αναθεώρηση, καθώς οι συνέπειες από το
σοκ στο οποίο υποχρεώνει την κυπριακή οικονομία θα αρχίσουν να
ξεδιπλώνονται τις επόμενες ημέρες και μήνες στην Κύπρο.
Εκείνο που δεν θα χρειασθεί καθόλου χρόνου για να αρχίσει να καταγράφεται στην Ευρωζώνη, πέραν της Κύπρου, είναι η βεβαιότητα των αγορών ότι η ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων τίθεται πλέον σε αμφισβήτηση και μαζί της η «ασφάλεια» του τραπεζικού συστήματος και των καταθέσεων σε κάθε χώρα-μέλος που θα αρχίσει να εμφανίζει προβλήματα ανάλογα εκείνων της Κύπρου.
Η περίπτωση της Κύπρου απέδειξε ότι η «διασφάλιση» των καταθέσεων δεν μπορεί πλέον να είναι συγκρίσιμο κίνητρο στην τοποθέτησή τους με αυτό της «απόδοσης».
Η πλειονότητα των αναλυτών στο Λονδίνο μιλά με βεβαιότητα για μία εμφανή τάση ενίσχυσης στην μετακίνηση καταθέσεων από τον Ευρωπαϊκό Νότο στον Βορρά της Ευρωζώνης. Και αυτό αφορά όχι μόνο οικονομίες όπως αυτή της Ελλάδας ή της Ισπανίας, αλλά και της Ιταλίας, η οποία πριν από τις εκλογές είχε αποφύγει μεγάλες εξαγωγές κεφαλαίων από Ιταλούς κεφαλαιούχους.
Η υπόθεση της Κύπρου έχει αλλάξει άρδην την «τάση».
Όπως παρατηρούν, ιδιαίτερα Ιταλοί αναλυτές, όσο η κρίση στην Ελλάδα επεκτεινόταν, η έξοδος κεφαλαίων αυξανόταν με αποτέλεσμα να ξεπεράσει τα 70 δισ. ευρώ. Αυτό όμως γινόταν με την κρίση να εξελίσσεται.
Με τα όσα συνέβησαν στην Κύπρο οι καταθέτες βρέθηκαν μπροστά στην απαγόρευση και απαλλοτρίωση καταθέσεων χωρίς καμία δυνατότητα… διαφυγής.
Αυτό άλλωστε είναι και το νόημα του “bail-in” των κυπριακών τραπεζών αντί του μέχρι πριν από την Κύπρο ισχύοντος “bail-out” (Ελλάδα, Ισπανία, Ιρλανδία).
Αυτό σημαίνει ότι η διασφάλιση πλέον των καταθέσεων υποχρεώνει την «έξοδο» των κεφαλαίων πριν από το ενδεχόμενο δρομολόγησης ανάλογων προγραμμάτων διάσωσης. Και αυτό αφορά πλέον όχι μόνο τις οικονομίες που είναι ήδη σε πρόγραμμα στήριξης από το ESM, αλλά και οικονομίες που μπαίνουν σε φάση ύφεσης όντας ήδη επιβαρυμένες από υψηλό χρέος όπως π.χ. η Ιταλία ή ακόμα και η Γαλλία.
Μία τέτοια τάση είναι πλέον ορατή σημειώνουν στελέχη της Κεντρικής Τράπεζας της Ιταλίας και «οδηγεί σε αύξηση του κόστους του χρήματος στις χώρες που θα βρεθούν σ’ αυτή την πίεση»... Βέβαια οι χώρες όπως η Ελλάδα ή η Πορτογαλία είναι απολύτως εξαρτημένες από την χρηματοδότηση της ΕΚΤ. Αλλά το πρόβλημα που έχει διαπιστωθεί -και… δεν έχει λυθεί- είναι ότι η χρηματοδότηση της ΕΚΤ δεν φτάνει ούτε υπό τις καλύτερες των προϋποθέσεων (π.χ. Ιρλανδία) στην οικονομία, αφού απορροφάται στις ανάγκες απομόχλευσης του τραπεζικού συστήματος.
Αποτέλεσμα αυτού είναι ότι ο δανεισμός από τις τράπεζες στις οικονομίες μειώνεται διαρκώς (σ’ ολόκληρο των ευρωπαϊκό Νότο είναι αρνητικός με το υψηλότερο αρνητικό ποσοστό να το έχει η Ελλάδα) και να γίνεται διαρκώς ακριβότερος με υψηλότερα επιτόκια.
Με την εξέλιξη στην Κύπρο η πίεση αυτή θα αυξηθεί κατακόρυφα, αφού και το ελάχιστο διαθέσιμο -από τις καταθέσεις- κεφάλαιο στις τράπεζες θα μειωθεί ακόμα περισσότερο με την έξοδο κεφαλαίων προς ασφαλέστερους προορισμούς. Είναι χαρακτηριστικό ότι την ίδια στιγμή που σ’ ολόκληρη την νότια Ευρώπη οι χορηγήσεις μειώνονται με ταχύτατους ρυθμούς, στην Ολλανδία αυξήθηκαν 6% και στην Γερμανία 3%.
Η απόφαση αυτή σήμερα τα ξημερώματα για την Κύπρο στο Eurogroup, ενισχύει με δραματικό τρόπο την απόκλιση αυτή ανάμεσα στον «πλούσιο» Βορρά και τον «φτωχό» Νότο, ανοίγοντας τον δρόμο σε μεγαλύτερη έλλειψη κεφαλαίων που όταν θα βρίσκονται θα είναι ολοένα και ακριβότερα, με προφανείς αρνητικές συνέπειες στην χρηματοδότηση της τρέχουσας οικονομικής δραστηριότητας μέσα από το τραπεζικό σύστημα.
http://www.capital.gr/news.asp?id=1758325
Εκείνο που δεν θα χρειασθεί καθόλου χρόνου για να αρχίσει να καταγράφεται στην Ευρωζώνη, πέραν της Κύπρου, είναι η βεβαιότητα των αγορών ότι η ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων τίθεται πλέον σε αμφισβήτηση και μαζί της η «ασφάλεια» του τραπεζικού συστήματος και των καταθέσεων σε κάθε χώρα-μέλος που θα αρχίσει να εμφανίζει προβλήματα ανάλογα εκείνων της Κύπρου.
Η περίπτωση της Κύπρου απέδειξε ότι η «διασφάλιση» των καταθέσεων δεν μπορεί πλέον να είναι συγκρίσιμο κίνητρο στην τοποθέτησή τους με αυτό της «απόδοσης».
Η πλειονότητα των αναλυτών στο Λονδίνο μιλά με βεβαιότητα για μία εμφανή τάση ενίσχυσης στην μετακίνηση καταθέσεων από τον Ευρωπαϊκό Νότο στον Βορρά της Ευρωζώνης. Και αυτό αφορά όχι μόνο οικονομίες όπως αυτή της Ελλάδας ή της Ισπανίας, αλλά και της Ιταλίας, η οποία πριν από τις εκλογές είχε αποφύγει μεγάλες εξαγωγές κεφαλαίων από Ιταλούς κεφαλαιούχους.
Η υπόθεση της Κύπρου έχει αλλάξει άρδην την «τάση».
Όπως παρατηρούν, ιδιαίτερα Ιταλοί αναλυτές, όσο η κρίση στην Ελλάδα επεκτεινόταν, η έξοδος κεφαλαίων αυξανόταν με αποτέλεσμα να ξεπεράσει τα 70 δισ. ευρώ. Αυτό όμως γινόταν με την κρίση να εξελίσσεται.
Με τα όσα συνέβησαν στην Κύπρο οι καταθέτες βρέθηκαν μπροστά στην απαγόρευση και απαλλοτρίωση καταθέσεων χωρίς καμία δυνατότητα… διαφυγής.
Αυτό άλλωστε είναι και το νόημα του “bail-in” των κυπριακών τραπεζών αντί του μέχρι πριν από την Κύπρο ισχύοντος “bail-out” (Ελλάδα, Ισπανία, Ιρλανδία).
Αυτό σημαίνει ότι η διασφάλιση πλέον των καταθέσεων υποχρεώνει την «έξοδο» των κεφαλαίων πριν από το ενδεχόμενο δρομολόγησης ανάλογων προγραμμάτων διάσωσης. Και αυτό αφορά πλέον όχι μόνο τις οικονομίες που είναι ήδη σε πρόγραμμα στήριξης από το ESM, αλλά και οικονομίες που μπαίνουν σε φάση ύφεσης όντας ήδη επιβαρυμένες από υψηλό χρέος όπως π.χ. η Ιταλία ή ακόμα και η Γαλλία.
Μία τέτοια τάση είναι πλέον ορατή σημειώνουν στελέχη της Κεντρικής Τράπεζας της Ιταλίας και «οδηγεί σε αύξηση του κόστους του χρήματος στις χώρες που θα βρεθούν σ’ αυτή την πίεση»... Βέβαια οι χώρες όπως η Ελλάδα ή η Πορτογαλία είναι απολύτως εξαρτημένες από την χρηματοδότηση της ΕΚΤ. Αλλά το πρόβλημα που έχει διαπιστωθεί -και… δεν έχει λυθεί- είναι ότι η χρηματοδότηση της ΕΚΤ δεν φτάνει ούτε υπό τις καλύτερες των προϋποθέσεων (π.χ. Ιρλανδία) στην οικονομία, αφού απορροφάται στις ανάγκες απομόχλευσης του τραπεζικού συστήματος.
Αποτέλεσμα αυτού είναι ότι ο δανεισμός από τις τράπεζες στις οικονομίες μειώνεται διαρκώς (σ’ ολόκληρο των ευρωπαϊκό Νότο είναι αρνητικός με το υψηλότερο αρνητικό ποσοστό να το έχει η Ελλάδα) και να γίνεται διαρκώς ακριβότερος με υψηλότερα επιτόκια.
Με την εξέλιξη στην Κύπρο η πίεση αυτή θα αυξηθεί κατακόρυφα, αφού και το ελάχιστο διαθέσιμο -από τις καταθέσεις- κεφάλαιο στις τράπεζες θα μειωθεί ακόμα περισσότερο με την έξοδο κεφαλαίων προς ασφαλέστερους προορισμούς. Είναι χαρακτηριστικό ότι την ίδια στιγμή που σ’ ολόκληρη την νότια Ευρώπη οι χορηγήσεις μειώνονται με ταχύτατους ρυθμούς, στην Ολλανδία αυξήθηκαν 6% και στην Γερμανία 3%.
Η απόφαση αυτή σήμερα τα ξημερώματα για την Κύπρο στο Eurogroup, ενισχύει με δραματικό τρόπο την απόκλιση αυτή ανάμεσα στον «πλούσιο» Βορρά και τον «φτωχό» Νότο, ανοίγοντας τον δρόμο σε μεγαλύτερη έλλειψη κεφαλαίων που όταν θα βρίσκονται θα είναι ολοένα και ακριβότερα, με προφανείς αρνητικές συνέπειες στην χρηματοδότηση της τρέχουσας οικονομικής δραστηριότητας μέσα από το τραπεζικό σύστημα.
http://www.capital.gr/news.asp?id=1758325
No comments:
Post a Comment