22.6.11

Κατασκευή συναίνεσης και απόκρυψη κερδοσκοπίας: Οι δύο μύθοι ότι δεν παράγουμε τίποτα και δεν υπάρχουν λεφτά

Όλες οι οικονομικές, πολιτικές και ιδεολογικές δυνάμεις του διεθνώς αποτυχημένου και καταρρέοντος νεοφιλελευθερισμού προσπαθούν να επιβάλλουν την πολιτική τους για την «αντιμετώπιση» της κρίσης στηριζόμενοι στη μαζική διάδοση και επικράτηση διαφόρων μύθων, μεταξύ των οποίων εξέχουσα θέση κατέχουν ο μύθος ότι σαν χώρα δεν παράγουμε τίποτα και ο μύθος ότι δεν υπάρχουν λεφτά. Συνοδευτικά στοιχεία αυτών των μύθων είναι οι ισχυρισμοί ότι ο Ελληνικός λαός είναι ένας λαός διεφθαρμένων, κλεφτών, τεμπέληδων, βολεψάκηδων, χαβαλετζήδων κλπ, ότι δεν κάνει τίποτα άξιο λόγου και φυσικά, ότι ζει με δανεικά.
 Η επιτυχής έκβαση της παραπάνω προσπάθειας θα έχει σαν συνέπεια την κατασκευή ενός λαού, που θα συναινέσει και θα αποδεχθεί τα πάντα, αφού τίποτα δεν παράγει, άρα κέρδη δεν υπάρχουν και φυσικά, λεφτά δεν υπάρχουν.

Μήπως όμως παράγουμε πολλά μεν, αλλά ο παραγόμενος πλούτος στην Ελλάδα γίνεται στο μεγαλύτερο μέρος του κέρδη και μάλιστα σχεδόν αφορολόγητα και έτσι αναγκαζόμαστε να δανειζόμαστε και γι’ αυτό δημιουργήθηκε το χρέος;

Μήπως αυτό είναι που επιχειρείται με κάθε τρόπο να αποκρυφτεί, επιρρίπτοντας ταυτόχρονα την ευθύνη του χρέους στο δήθεν υπερτροφικό δημόσιο και στους δήθεν τεμπέληδες έλληνες εργαζόμενους, έτσι ώστε –ως ένοχοι - να αποδεχθούν ότι το χρέος είναι δικό τους, ότι πρέπει αυτοί να πληρώσουν (με επιπλέον φόρους σε μισθωτούς και συνταξιούχους, με απολύσεις-ανεργία και με δραματική μείωση εισοδημάτων) και ότι πρέπει να πουληθεί δημόσια περιουσία;
Μήπως;
Τι δείχνουν τα στοιχεία σε ότι αφορά το αν παράγουμε ή όχι και αν υπάρχουν λεφτά;
Δεν παράγουμε τίποτα;
Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ), της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) καθώς και του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΣΜΕ) προκύπτει ότι η Ελλάδα είναι σημαντική παραγωγός χώρα βασικών μετάλλων, αλλά και βιομηχανικών ορυκτών, ορισμένων με περγαμηνές σε παγκόσμιο επίπεδο. Εταιρείες του κλάδου κατέχουν ηγετικές θέσεις στην Ευρωπαϊκή αλλά και στην διεθνή αγορά σε προϊόντα όπως βωξίτης, αλουμίνα, αλουμίνιο, νικέλιο, καυστική μαγνησία, μπεντονίτης, περλίτης, ελαφρόπετρα και μάρμαρα. Ενδεικτικά, η Ελλάδα, σε παγκόσμια κλίμακα, είναι η μοναδική χώρα παραγωγής χουντίτη, πρώτη χώρα παραγωγής περλίτη, δεύτερη χώρα παραγωγής κίσσηρης (ελαφρόπετρας) και μπεντονίτη καθώς και πρώτη στην εξαγωγή προϊόντων λευκόλιθου/μαγνησίτη στην ΕΕ (βλ. Π. Τζεφέρης, «Η εξορυκτική / μεταλλουργική δραστηριότητα στην Ελλάδα. Στατιστικά δεδομένα 2007-2008», Ορυκτός πλούτος/Mineral Wealth, 153, 2009)
Η Ελλάδα στο βιομηχανικό-εξορυκτικό τομέα ενδεικτικά:
-    Κατέχει την 1η θέση παγκόσμια με μερίδιο πάνω από το 25% της παγκόσμιας παραγωγής περλίτη (ο περλίτης χρησιμοποιείται στην οικοδομική βιομηχανία, στη διήθηση βιομηχανικών λυμάτων, στη βιομηχανία τροφίμων και ποτών κλπ)
-    Κατέχει την 1η θέση στην Ευρώπη και τη 2η θέση παγκόσμια στην παραγωγή μπεντονίτη. Η Ελλάδα έχει τη μεγαλύτερη εταιρεία παραγωγό μπεντονίτη στην ΕΕ καθώς και τη μεγαλύτερη εξαγωγική εταιρεία παγκόσμια (ο μπεντονίτης χρησιμοποιείται στα χυτήρια, στα κατασκευαστικά έργα, στην παραγωγή σιδήρου, στις γεωτρήσεις πετρελαίου, στην παραγωγή προσροφητικών υλικών, στη βιομηχανία χάρτου, στη χημική βιομηχανία, τα κεραμικά και την κτηνοτροφία)
-    Είναι στις 10 πρώτες χώρες του κόσμου στην παραγωγή και εξαγωγή μαρμάρου (σχεδόν το μισό εξάγεται)
-    Είναι στις πρώτες θέσεις της Ευρώπης και του κόσμου μεταξύ των σημαντικότερων εξαγωγικών χωρών τσιμέντου
-    Κατέχει την 8η θέση παγκόσμια με τα μεγαλύτερα αποθέματα βωξίτη και είναι η μεγαλύτερη βωξιτοπαραγωγός χώρα της ΕΕ. Η Ελλάδα είναι πρώτη στην Ευρώπη σε παραγωγή αλουµινίου (ο βωξίτης αποτελεί πρώτη ύλη για την παραγωγή αλουμινίου)
-    Έχει τη μεγαλύτερη εξαγωγική επιχείρηση μαγνησίας στην ΕΕ. Η Ελλάδα καλύπτει το 46% της συνολικής παραγωγής μαγνησίτη της Δυτικής Ευρώπης (ο μαγνησίτης μετατρέπεται σε προϊόντα με μεγάλη ζήτηση στη χαλυβουργία)
-    Είναι μια από τις μεγαλύτερες παραγωγούς χώρες της ΕΕ σε νικέλιο (και μάλιστα η μοναδική στη ΕΕ που το παράγει από εγχώριες πηγές) και καλύπτει το 7% των αναγκών της ευρωπαϊκής αγοράς και το 2-3% του δυτικού κόσμου (το νικέλιο αποτελεί μια βασική πρώτη ύλη για την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα – στον καταναλωτή είναι αναγνωρίσιμο στις ανοξείδωτες οικιακές συσκευές)
-    Έχει κάνει στροφή, την τελευταία δεκαετία, στην αξιοποίηση νέων βιομηχανικών ορυκτών με καινοτόμες, εξειδικευμένες χρήσεις με περιβαλλοντικό προσανατολισμό και υψηλή προστιθέμενη αξία. Ενδεικτικά αναφέρεται η εξόρυξη και επεξεργασία του ατταπουλγκίτη, τα κοιτάσματα του οποίου είναι μοναδικά τέτοιου μεγέθους στην Ευρώπη και από τα μεγαλύτερα παγκόσμια (ο ατταπουλγκίτης χρησιμοποιείται σε μοριακά φίλτρα, gels κλπ). Επίσης αναφέρεται η εξόρυξη / επεξεργασία του χουντίτη-υδρομαγνησίτη (ο χουντίτης-υδρομαγνησίτης χρησιμοποιείται σε προϊόντα πληρωτικά, επιβραδυντικά πυρός, στα χρώματα, στη χαρτοποιία). Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο που διαθέτει τα προϊόντα αυτά.
Η Ελλάδα στον αγροτικό τομέα: οι γεωργικές εξαγωγές αντιπροσωπεύουν κατά μέσο όρο το 24,2% των συνολικών εξαγωγών της χώρας κατά την 6ετία 2004-2009. Οι κυριότερες κατηγορίες προϊόντων στις οποίες πραγματοποιούμε το 85% των γεωργικών μας εξαγωγών, είναι κατά σειρά μεγέθους αξίας: φρούτα και λαχανικά, ψάρια και παρασκευάσματα ψαριών, καπνός και προϊόντα καπνού, δημητριακά και τα παρασκευάσματα τους, φυσικές υφαντικές ίνες (βαμβάκι), έλαια και λίπη, γαλακτοκομικά προϊόντα (ΕΛΣΤΑΤ και Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, 2011). Στον αγροτικό τομέα, η Ελλάδα είναι παγκόσµια 3η στην παραγωγή ελιάς και λαδιού (κατέχει το 15% της παγκόσµιας παραγωγής), 3η σε παραγωγή κρόκου, 5η σε εξαγωγές σπαραγγιών, 7η σε εξαγωγές ßαµßακιού, 11η σε παραγωγή ßαµßακιού, 16η σε εξαγωγές τυροκοµικών προιόντων.
Η Ελλάδα στον τομέα παροχής τουριστικών υπηρεσιών είναι 15η στην παγκόσμια κατάταξη με βάση τις εισπράξεις και 16η με βάση τις αφίξεις τουριστών. Το 2009 το ποσοστό συμμετοχής του ελληνικού τουρισμού στο ΑΕΠ υπολογίζεται στο 15,2% (Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων – ΣΕΤΕ).
Η Ελλάδα στον τομέα της ναυτιλίας είναι 1η παγκόσµια κατέχοντας το 16% του παγκόσμιου εμπορικού στόλου. Η δραστηριότητα της ναυτιλίας (κυρίως δραστηριότητα των ποντοπόρων πλοίων) παράγει το 7% του ελληνικού ΑΕΠ σύμφωνα με μελέτη της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας.
Ώστε λοιπόν δεν παράγουμε τίποτα; Όλος ο παραπάνω (ενδεικτικά και μόνον) αναφερόμενος πλούτος και οι παγκόσμιες και ευρωπαϊκές πρώτες θέσεις της Ελλάδας είναι τίποτα; Δεν δίνει κέρδη και έσοδα για το κράτος διαμέσου της φορολογίας; Κι αν όχι, γιατί όχι;
Δεν υπάρχουν λεφτά;
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Eurostat (Eurostat, Taxation Trends, 2010), σε κάθε 1000 ευρώ νέα προϊόντα και υπηρεσίες που παρήγαγε ετήσια η ελληνική οικονομία την τελευταία δεκαετία, τα 560 ευρώ έγιναν επιχειρηματικά κέρδη και μόνο τα 350 ευρώ έγιναν μισθοί (στην ΕΕ η κατανομή είναι ακριβώς η αντίστροφη!). Το Ελληνικό κράτος φορολογεί με 35% τα 350 ευρώ των μισθών και με 16% τα 560 ευρώ των κερδών, αφού ο πραγματικός φορολογικός συντελεστής στο κεφάλαιο στην Ελλάδα βρίσκεται κάτω από το μισό του μέσου όρου της Ε.Ε. (15,8 στην Ελλάδα, έναντι 32,6 στην Ε.Ε. των 25). Δηλαδή, το Ελληνικό κράτος εισπράττει τους μισούς φόρους κάθε χρόνο από τις επιχειρήσεις και τους εισοδηματίες σε σύγκριση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Και όλα αυτά χωρίς να λάβουμε καθόλου υπόψη τη φοροαποφυγή και τη φοροδιαφυγή  (βλ. σχετικό άρθρο στα ‘Διαλεκτικά’: «Η νεοφιλελεύθερη προπαγάνδα για το μέγεθος και το κόστος του δημόσιου τομέα και την ανάγκη απολύσεων» http://konstantinosnikolaou.blogspot.com/2010/11/blog-post.html).
Είναι εξαιρετικά ενδεικτικό το γεγονός ότι ενώ η Ελλάδα έχει το μεγαλύτερο εμπορικό στόλο στον κόσμο, τα φορολογικά έσοδα από την ναυτιλία κατά το έτος 2007 (με βάση τις υπάρχουσες φοροαπαλλαγές) ήταν μικρότερα από τα έσοδα που είχε το κράτος από τα παράβολα που πλήρωσαν οι μετανάστες για τη νομιμοποίηση τους! (Α. Κούρος, «Το δημόσιο χρέος, η φορολογία και μια ευφυής περαίωση», Αυγή, 01.10.2010)
Τι έγιναν λοιπόν τα λεφτά που προέκυψαν από τα κέρδη που δεν φορολογήθηκαν όπως στην ΕΕ αλλά στο μισό (τρόπος του λέγειν φορολογήθηκαν); Μήπως έγιναν επενδύσεις; Όχι βέβαια. Έγιναν ιδιωτικός ακίνητος (ακίνητα και γη) και κινητός (μετρητά-ρευστά, χρεόγραφα, μετοχές, ομόλογα, χρυσός, κοσμήματα κλπ.) πλούτος. Σύμφωνα με έκθεση της Credit Suisse (Credit Suisse, Global Wealth Databook, October 2010), ο συνολικός (κινητός και ακίνητος) ιδιωτικός πλούτος των πιο πλούσιων Ελλήνων αυξάνει συνεχώς όλο και περισσότερο. Συγκεκριμένα οι ιδιωτικές κινητές και ακίνητες περιουσίες από 492,6 δις USD που ήταν το 2000 έφθασαν τα 898,6 δις USD το 2010, δηλαδή 3 φορές το ΑΕΠ της χώρας! Τα στοιχεία αυτά αφορούν περίπου 60.000 έλληνες κατοίκους, χωρίς να περιλαμβάνονται όλοι εκείνοι που έχουν κάποια ομόλογα εν είδη αποταμίευσης και πρόκειται για αποθησαυρισμό που δεν χρησιμοποιείται στην οικονομία με την μορφή επενδύσεων (βλ. Δ. Καζάκης, «Υπάρχουν λεφτά», http://dimitriskazakis.blogspot.com/2011/05/blog-post_25.html).
Ξεκαθαρίζοντας…..
Η Ελλάδα λοιπόν παράγει πλούτο. Παράγει τόσο πλούτο, που αν φορολογούνταν όχι ιδιαίτερα, αλλά όσο και στην ΕΕ, θα έφθανε για να μη δανειζόμαστε και να μην έχουμε χρέος. Στη μη φορολόγηση των κερδών και του πλούτου οφείλεται το χρέος και όχι στο δεν παράγουμε τίποτα, στους τεμπέληδες Έλληνες, στο υπερτροφικό κράτος κλπ.
Και λεφτά υπάρχουν. Τα κατέχει το 1% περίπου του πληθυσμού χάρη στην υποφορολόγησή του, σ’ αυτό οφείλεται το χρέος, αλλά η νεοφιλελεύθερη πολιτική ζητάει να το πληρώσει το υπόλοιπο 99% του πληθυσμού.

http://dialogoi.enet.gr/post/%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%85%CE%AE-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CF%83%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CF%80%CF%8C%CE%BA%CF%81%CF%85%CF%88%CE%B7-%CE%BA%CE%B5%CF%81%CE%B4%CE%BF%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%BF%CE%B9-%CE%B4%CF%8D%CE%BF-%CE%BC%CF%8D%CE%B8%CE%BF%CE%B9-%CF%8C%CF%84%CE%B9-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AC%CE%B3%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%AF%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CF%85%CF%80

______________________________________________

όμως τα νούμερα του ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών είναι αδυσώπητα:

η Ελλάς μπορεί να έχει πλούτο, μπορεί να παράγει, όμως:
"Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, την περίοδο Γενάρης - Απρίλης 2011, το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών της χώρας περιορίστηκε στα 9,65 δισ. ευρώ, έναντι ελλείμματος 12,60 δισ. ευρώ την αντίστοιχη περίοδο του 2010."
Το νούμερο για όλο το 2010 ήταν "Στο 10,5% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ) διαμορφώθηκε το 2010 το έλλειμμα στο Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε η Τράπεζα της Ελλάδος, στο τέλος του 2010 το έλλειμμα μειώθηκε κατά 7% σε σχέση με το 2009 και διαμορφώθηκε στα 24 δις. ευρω
."


Ότι και να λέει ο οποιοσδήποτε, τα προϊόντα μας δεν πιάνουν τιμή... κι ας χρησιμοποιούν οι εγχώριοι εξαγωγείς ανασφάλιστους αλλοδαπούς εργάτες των €21/μέρα... εάν έπιαναν τότε θα είχαμε πλεόνασμα και όχι έλλειμμα στο Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών


Με ΑΕΠ 2010 περί τα €230δισ. είχαμε εξαγωγές-εισαγωγές=-24, δηλαδή 
"σε λιγότερο από 10 χρόνια (το 2019) ότι χρήμα κυκλοφορεί εντός θα έχει πάει έξω να πληρώσει τη διαφορά εξαγωγές-εισαγωγές". 
Και αυτό συμβαίνει πολλά χρόνια... 
(Και μη ρωτάτε πως τα καταφέρνουμε 20 χρόνια τώρα: 
1. το κράτος χρεοκόπησε, 
2. η ΕΟΚ/ΕΕ έστειλε ΜΟΠ-Α+Β+Γ ΚΠΣ-ΕΣΠΑ (65δισ. "απλοϊκά" αθροισμένα - 20 περιμένουν)
3. η Μαφία έστειλε καραβιές για επενδύσεις/ξέπλυμα, το ίδιο ήρθε από Κύπρο, ακόμα και το Βελιγράδι ..επένδυσε στην Ελλάδα)


Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΡΕΧΕΙΣ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΑ ΣΤΟ ΙΣΟΖΥΓΙΟ ΤΡΕΧΟΥΣΩΝ ΣΥΝΑΛΛΑΓΩΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΖΗΤΗΣΗ (ΑΠΟ ΑΛΛΟΥΣ/ΞΕΝΟΥΣ/ΑΛΛΟΔΑΠΟΥΣ) ΓΙΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ (Π.Χ. ..ΟΜΟΛΟΓΑ), 
ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ 
ΤΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΣΤΟ ΙΣΟΖΥΓΙΟ ΤΡΕΧΟΥΣΩΝ ΣΥΝΑΛΛΑΓΩΝ ΝΑ 'ΜΑΤΣΑΡΕΤΑΙ" ΑΠΟ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ ΧΡΗΜΑΤΙΚΩΝ ΕΙΣΡΟΩΝ


για όποιους αδυνατούν να σκεφτούν με τα παραπάνω, τους δίνω την εικόνα:
US Current account
US Current account- ΔΝΤ

ΗΠΑ: έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών 5%ΑΕΠ, το οποίο χρηματοδοτείται από εισροές κεφαλαίων πλεονασματικών χωρών (χωρών όπου εξαγωγές-ειαγωγές>0), π.χ. Κινέζων και Ιαπώνων για να αγοράσουν αμερικάνικα ..ομόλογα


Βλέπετε κάποια ομοιότητα της Ελλάδας με τις ΗΠΑ και τους δανειστές τους;
Μήπως έχουμε πυρηνικά;

4 comments:

sterk said...

Το μεγαλύτερο κεφάλαιο είναι το ανθρώπινο. Η αναξιοκρατία έχει διώξει τα καλύτερα μυαλά. Δεν είναι τυχαία η ζήτηση για τέτοια διαχρονικά από τους ισχυρούς του κόσμου.

Αυτή είναι η μεγαλύτερη βλακεία της ελληνικής πολιτείας: "οι ημέτεροι"...

geokalp said...

όπου κι αν γυρίσεις το κεφάλι σου θα βρεις στραβά σ'αυτή τη χώρα που έχει ένα από τα καλύτερα οικόπεδα της υφηλίου
χιλιάδες στραβά, λίγα διορθώνονται

Μάριος said...

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ !!!!

Εδώ και ένα χρόνο περίπου διαβάζω την σελίδα σας, σχεδόν καθημερινά,
ο λόγος είναι ότι η κριτική που κρύβεται πίσω από κάθε επιλογή αναδημοσίευσης που κάνετέ
αντιπροσωπεύει αυτό που στα αγγλικά θα έλεγα sovereign person, entity or even choice,
αντικειμενικός και κοινωνικός ( σε αντίθεση με το καθαρά προσανατολισμένος σε κάποια "φατρία" ),
είναι η καλύτερη ελληνική περιγραφή που μπορώ να δώσω για το ιστολόγιο σας.

Σας συγχαίρω, και θα ήθελα να συμπληρώσω με μια παρατήρηση, ερώτηση που με βασανίζει λίγα χρόνια τώρα.
Λόγω του επαγγέλματος μου (καθαρά κατασκευαστικός τομέας) , έχω αν θέλετε μια intrinsic γνώμη για το υπέδαφος της χωρας μας.

ΕΝΑ. Δεν νομίζω να υπάρχει μηχανικός που δεν θα συμφωνήσει ότι το υπέδαφος της Ελλάδος είναι πλούσιο σε διάφορα μεταλλεύματα
(πολλά τα αναφέρει το άρθρο, πιστέψτε με θα μπορούσα να προσθέσω και άλλα χωρίς να είμαι κανένας ΕΙΔΙΚΟΣ ).
Γαμώ την τρέλα μου αν κάποιος διαβάσει γεωγραφία Γυμνασίου θα συμπεράνει οτί λόγω της θέσης της Ελλάδος στον γεωλογίκο χάρτη
(στις τεκτονικές πλάκες αναφέρομαι) και στον τρόπο με τον οποιό εκδηλώνονται στην ΕΛΛΑΔΑ, είναι φως φανάρι ότι ολα αυτά θα υπάρχουν
και ακόμη περισσότερα. Προσώπικα με άφησε άφωνο ξένος γεώλογος καθηγήτης περιγράφοντας τις ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ των πέτρωμάτων
που βρίσκονται στο νήσι της Σάμου, (και ναταν μόνο αυτό ....)

ΔΥΟ. Λογω της ιδιαίτερης γεωγράφικης και μορφολογικής γεωγραφίας τηε ΕΛΛΑΔΟΣ (πετρώδη βούνα και θάλασσά) βαρύς και μοντέρνος κατασκευαστικός
εξοπλισμός (δηλαδή τεχνογνώσια) υπάρχει στην ΕΛΛΑΔΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ!!!!!


ΤΡΙΑ. Αν και γύρω από την περιοχή που μένω υπάρχει σημαντική λατομική και μεταλλευτική δραστηριότητα, αν εξαίρεσω την κατέργασία
μαρμάρου που ευτυχώς ύστερα ΑΠΟ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ καταλαβαν οτι ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΝΕΙς ΥΠΕΡΑΞΙΑ ΣΤΟ ΠΡΟΙΟΝ σου (αν θελεις να εισαι
ανταγωνιστικος και να τα κονομας πιο απλά) και ετσί ξεκινήσανε την κατέργασία του !! ( Αντι νο το δίνουμε στους όποιους Ιταλούς
και να το ξανά αγοράζουμε πίσω, εμείς ή άλλοι σε πολλαπλάσια τιμή.

Και καταλήγω στην απορία μου


Πόσο μακακες μπορεί να υπήρξαν όλα αυτά τα χρόνια και συνεχίζουν μα είναι οι ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ Και ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ άρχοντες αυτού το τόπου ώστε να μην
δημιουργήσαν μια σοβαρή μεταποιητική δραστηρίοτητα γύρω από το ευλόγημενο από το ΘΕΟ τούτο τόπο. μιλώντας νεο-ελληνικά

και αυτοί θα το κονομούσαν και ο κοσμάκης θα είχε δούλεία.

Βέβαια η μεταποιήση δεν είναι σε καμία περίπτωση εύκολο κέρδος αν και ΜΕΓΑΛΟ καθως η τελική ποιότητα του προϊόντος έχει να κάνει
ξεκάθαρα με αυτόν που το μεταποιεί (δες βωξίτη σε αλουμίνιο, ανθρακικό ασβέστιο σε πούδρες και κρέμες και κτλ. ΠΟΛΛΆ ΓΑΜΏ ΤΗΝ ΤΡΕΛΑ ΜΟΥ.) ΚΑΙ
ΟΧΙ με αυτόν που έτυχε να γεννηθεί σε αυτόν το ευλογημένο τόπο και απλώς τον σκάβει και τον πουλάει (ναι είμαστε τόσο μακακες)


Ζητώ σύγνώμη για το μέγεθος απλώς πραγματικά θα μπορούσα να γεμίσω βιβλίο με τι είδους μεταποιητικές δραστηριότητες
θα μπορούσαμε να ασχοληθούμε ή να επεκτείνουμε (πάρτε δυο, ΠΥΡΊΤΙΟ ΚΑΙ ΤΣΙΜΈΝΤΟ), και δυστυχώς πέρα στους πέρα κάμπους βρέχει>>>>>>

geokalp said...

Μάριε

σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια

είμαι τόσο "sovereign" όσο μου επιτρέπει η παιδεία μου, οι δασκάλοι - καθηγητές μου και το πόσο το βάζω να λειτουργεί - και βέβαια όσα (διαβάζω και) με επηρεάζουν

ο τρόπος "παραγωγής" που περιγράφεις ακολουθείται χρόνια στο ελαιόλαδο - τώρα κάτι πάει να γίνει σε επίπεδο μεταποίησης νωπών, τα άλλα μάλλον αργούν

"Πόσο μακακες μπορεί να υπήρξαν";
ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΟ: ξέρουν πολύ καλά τι πλούτος υπάρχει αλλά τον θέλουν μόνο για τον εαυτό τους και τον θέλουν μόνο με εύκολο τρόπο (*)
(εάν είχαμε ξένους αντί για έλληνες επιχειρηματίες όλα θα είχαν αξιοποιηθεί περισσότερο)

(*) έλληνας επιχειρηματίας (ορς)
αντί να δώσει για πχ έρευνα €1 ώστε να πάρει €10 σε 5 χρόνια, θέλει πρώτα €10 αεριτζήδικα και θα το σκεφτεί εάν θα βάλει €1 και εάν τα βάλει απλά μετά θα αδιαφορήσει...

παράδειγμα πολύ καλό ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ είναι τα μεταλλεία Στρατονίκης-Χαλκιδικής
και η ΕΒΖ εξαιρετικό