Η
Γερμανία, σύμφωνα με δημοσίευμα του Bloomberg, φρενάρει τα σχέδια μιας
τραπεζικής ένωσης που κρίνεται ζωτικής σημασίας για την μακροπρόθεσμη
επιβίωση του ευρώ, με την αιτιολογία ότι χρειάζεται μια καλύτερη νομική
βάση. Η θέση αυτή θα είναι πολύ πιο πειστική αν η Γερμανία είχε κάνει
περισσότερα για να ελαχιστοποιήσει την απειλή που αποτελούν τα
μεγαλύτερα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της για την ευρωπαϊκή οικονομία.
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, αμφισβήτησε την αναγκαιότητα μιας τραπεζικής ενοποίησης την περασμένη εβδομάδα, λέγοντας ότι μια σωστή τραπεζική ένωση θα απαιτούσε χρονοβόρες αλλαγές στις ιδρυτικές συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης - αλλαγές που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, θεωρεί μη απαραίτητες. Μια εξήγηση για την στάση αυτή θα ήταν ότι ο Σόιμπλε δίνει τεράστια βαρύτητα στις λεπτομέρειες. Μια λιγότερο καλοπροαίρετη ανάλυση είναι ότι η Γερμανία εμφανίζεται απρόθυμη να παραχωρήσει εξουσίες σε μια υπερεθνική αρχή που θα επιβλέπει τις τράπεζες ενώ επίσης δεν θέλει να μοιραστεί το κόστος της θεραπείας για την οικονομία της ευρωζώνης.
Οι ανησυχίες της Γερμανίας θα μπορούσαν να δικαιολογηθούν εάν είχε κάνει καλύτερη δουλειά στην εποπτεία του τραπεζικού της συστήματος. Γερμανοί αξιωματούχοι, για παράδειγμα, έχουν αντισταθεί στις απαιτήσεις της ΕΕ για την διάλυση των αποτυχημένων περιφερειακών τραπεζών Landesbanken. Ακόμη πιο ανησυχητική είναι η απειλή που προέκυψε από την Deutsche Bank, την μεγαλύτερη τράπεζα στη ζώνη του ευρώ, με ενεργητικό €2.000.000 εκατομμύρια . Τα ίδια κεφάλαια της τράπεζας είναι τόσο αδύναμα που με μια απλή μείωση του 2% της αξίας του ενεργητικού της θα μπορούσε να την καταστήσει αφερέγγυα.
Ένας πραγματικός κίνδυνος μιας τραπεζικής ένωσης είναι ότι θα μπορούσε να ενθαρρύνει κάποια πιστωτικά ιδρύματα , όπως η Deutsche Bank να γίνουν ακόμη μεγαλύτερα. Και όσο πιο πολύ αποτυγχάνουν τόσο πιο βέβαιη θα είναι η διάσωση των πιστωτών σε βάρος των ευρωπαίων φορολογουμένων. Η καλύτερη λύση, αναφέρει το Bloomberg, είναι να υποχρεωθούν οι τράπεζες να χρηματοδοτήσουν τις δραστηριότητές τους με πολύ μεγαλύτερη συμμετοχή ιδίων κεφαλαίων από τους μετόχους, οι οποίοι θα είναι οι πρώτοι που θα απορροφήσουν ενδεχόμενες απώλειες. Η Γερμανία αντί αυτού έχει επικεντρωθεί στο να μοιραστεί τις απώλειες με τους πιστωτές, γενικά μια καλή ιδέα που όμως δεν μπορεί να έχει εφαρμογή σε μεγάλα και παγκοσμίως διασυνδεδεμένα πιστωτικά ιδρύματα όπως η Deutsche Bank.
Με λίγα λόγια, είναι εύλογη η απορία για το αν η Γερμανία ανησυχεί λιγότερο για την αποτελεσματικότητα της τραπεζικής ένωσης από ότι για το τι πραγματικά θα σήμαινε μια αποτελεσματική τραπεζική ένωση για το μεγαλύτερο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα της. Οποιαδήποτε λογική ρυθμιστική αρχή θα απαιτούσε από ιδρύματα όπως η Deutsche Bank να αυξήσει τα ποσά ιδίων κεφαλαίων, μια κίνηση που - ενώ είναι θετική για την υγεία του χρηματοπιστωτικού συστήματος και της οικονομίας - θα μπορούσε να επηρεάσει αρνητικά την κερδοφορία. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να ενισχύσει τα αιτήματα για σπάσιμο υπερμεγέθων τραπεζών σε μικρότερες και πιο ευέλικτες.
Όπως αναφέρει το Bloomberg, οι ηγέτες της Ευρώπης σκοπεύουν να συγχαρούν τους εαυτούς τους για τη διαχείριση των κρίσεων κατά τη σύνοδο των G20 αυτής της εβδομάδας. Ωστόσο, αν κρίνουμε από την κατάσταση της τραπεζικής ένωσης, έχουν ακόμη πολλή δουλειά να κάνουν. Ελπίζουμε, συνεχίζει το δημοσίευμα του Bloomberg, ότι οι υπουργοί οικονομικών θα υπενθυμίσoυν στη Γερμανία ότι, ως αυτόκλητη φωνή της λογικής στην Ευρώπη, θα πρέπει να χαράσσει νέους δρόμους αντί να βρίσκει προφάσεις για να καθυστερεί.
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, αμφισβήτησε την αναγκαιότητα μιας τραπεζικής ενοποίησης την περασμένη εβδομάδα, λέγοντας ότι μια σωστή τραπεζική ένωση θα απαιτούσε χρονοβόρες αλλαγές στις ιδρυτικές συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης - αλλαγές που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, θεωρεί μη απαραίτητες. Μια εξήγηση για την στάση αυτή θα ήταν ότι ο Σόιμπλε δίνει τεράστια βαρύτητα στις λεπτομέρειες. Μια λιγότερο καλοπροαίρετη ανάλυση είναι ότι η Γερμανία εμφανίζεται απρόθυμη να παραχωρήσει εξουσίες σε μια υπερεθνική αρχή που θα επιβλέπει τις τράπεζες ενώ επίσης δεν θέλει να μοιραστεί το κόστος της θεραπείας για την οικονομία της ευρωζώνης.
Οι ανησυχίες της Γερμανίας θα μπορούσαν να δικαιολογηθούν εάν είχε κάνει καλύτερη δουλειά στην εποπτεία του τραπεζικού της συστήματος. Γερμανοί αξιωματούχοι, για παράδειγμα, έχουν αντισταθεί στις απαιτήσεις της ΕΕ για την διάλυση των αποτυχημένων περιφερειακών τραπεζών Landesbanken. Ακόμη πιο ανησυχητική είναι η απειλή που προέκυψε από την Deutsche Bank, την μεγαλύτερη τράπεζα στη ζώνη του ευρώ, με ενεργητικό €2.000.000 εκατομμύρια . Τα ίδια κεφάλαια της τράπεζας είναι τόσο αδύναμα που με μια απλή μείωση του 2% της αξίας του ενεργητικού της θα μπορούσε να την καταστήσει αφερέγγυα.
Ένας πραγματικός κίνδυνος μιας τραπεζικής ένωσης είναι ότι θα μπορούσε να ενθαρρύνει κάποια πιστωτικά ιδρύματα , όπως η Deutsche Bank να γίνουν ακόμη μεγαλύτερα. Και όσο πιο πολύ αποτυγχάνουν τόσο πιο βέβαιη θα είναι η διάσωση των πιστωτών σε βάρος των ευρωπαίων φορολογουμένων. Η καλύτερη λύση, αναφέρει το Bloomberg, είναι να υποχρεωθούν οι τράπεζες να χρηματοδοτήσουν τις δραστηριότητές τους με πολύ μεγαλύτερη συμμετοχή ιδίων κεφαλαίων από τους μετόχους, οι οποίοι θα είναι οι πρώτοι που θα απορροφήσουν ενδεχόμενες απώλειες. Η Γερμανία αντί αυτού έχει επικεντρωθεί στο να μοιραστεί τις απώλειες με τους πιστωτές, γενικά μια καλή ιδέα που όμως δεν μπορεί να έχει εφαρμογή σε μεγάλα και παγκοσμίως διασυνδεδεμένα πιστωτικά ιδρύματα όπως η Deutsche Bank.
Με λίγα λόγια, είναι εύλογη η απορία για το αν η Γερμανία ανησυχεί λιγότερο για την αποτελεσματικότητα της τραπεζικής ένωσης από ότι για το τι πραγματικά θα σήμαινε μια αποτελεσματική τραπεζική ένωση για το μεγαλύτερο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα της. Οποιαδήποτε λογική ρυθμιστική αρχή θα απαιτούσε από ιδρύματα όπως η Deutsche Bank να αυξήσει τα ποσά ιδίων κεφαλαίων, μια κίνηση που - ενώ είναι θετική για την υγεία του χρηματοπιστωτικού συστήματος και της οικονομίας - θα μπορούσε να επηρεάσει αρνητικά την κερδοφορία. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να ενισχύσει τα αιτήματα για σπάσιμο υπερμεγέθων τραπεζών σε μικρότερες και πιο ευέλικτες.
Όπως αναφέρει το Bloomberg, οι ηγέτες της Ευρώπης σκοπεύουν να συγχαρούν τους εαυτούς τους για τη διαχείριση των κρίσεων κατά τη σύνοδο των G20 αυτής της εβδομάδας. Ωστόσο, αν κρίνουμε από την κατάσταση της τραπεζικής ένωσης, έχουν ακόμη πολλή δουλειά να κάνουν. Ελπίζουμε, συνεχίζει το δημοσίευμα του Bloomberg, ότι οι υπουργοί οικονομικών θα υπενθυμίσoυν στη Γερμανία ότι, ως αυτόκλητη φωνή της λογικής στην Ευρώπη, θα πρέπει να χαράσσει νέους δρόμους αντί να βρίσκει προφάσεις για να καθυστερεί.
No comments:
Post a Comment