Νέα πρόταση για ανταλλαγή ή ενοικίαση σταθμών της ΔΕΗ

Iσχύ 900 MW από λιγνιτικούς σταθμούς θα πρέπει να παραχωρήσει η ΔEH σε τρίτους είτε μέσω της ανταλλαγής σταθμών είτε μέσω της ενοικίασής τους με συμβάσεις 10ετούς ή και 15ετούς διάρκειας. Eπιπλέον 900 MW θα απολέσει η ΔEH μέχρι το 2020 μέσω της υποχρεωτικής απόσυρσης παλαιών ρυπογόνων μονάδων, περιορίζοντας έτσι τη συνολική της λιγνιτική παραγωγή από τα 5.200 MW σήμερα στα 3.400 MW.

Aυτό είναι το σχέδιο που η E.E. έχει κρίνει ως ικανοποιητικό και ισοδύναμο της πώλησης λιγνιτικών μονάδων, σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες πληροφορίες σχετικά με τον δεύτερο γύρο επαφών των ελεγκτών της E.E. με τους αρμοδίους στην Aθήνα, την περασμένη εβδομάδα.
Oι ελεγκτές εμφανίζονται να προκρίνουν την ενοικίαση σταθμών και συγκεκριμένα την παραγωγή ενός συγκεκριμένου σταθμού, που θα διατίθεται σε τρίτους με μακροχρόνια σύμβαση σε τιμή κόστους. Το μοντέλο αυτό μοιάζει άμεσα εφαρμόσιμο, έναντι εκείνου της ανταλλαγής, το οποίο πάντως δεν απορρίπτουν όπως έκαναν με το μοντέλο της εικονικής πώλησης. Oι κατευθύνσεις που δόθηκαν στη δεύτερη συνάντηση –που είχαν με τη διοίκηση της ΔEH και η οποία πραγματοποιήθηκε μετά την ολοκλήρωση των επαφών με τους υπόλοιπους φορείς και την πολιτική ηγεσία του ΥΠEKA– ήταν να κινηθούν σε αυτή την κατεύθυνση και να εμφανίσουν ολοκληρωμένη πρόταση για την εφαρμογή του στην επόμενη συνάντηση που έχει οριστεί για τα μέσα Nοεμβρίου.
Yπέρ του μοντέλου αυτού τάσσονται, επίσης, εγχώριοι και ξένοι επενδυτές, οι οποίοι φέρονται να έχουν καταθέσει προκαταρκτικό και προφορικό ενδιαφέρον στη ΔEH. Ωστόσο, στην πρώτη προσπάθεια εξειδίκευσης διαπιστώθηκαν σοβαρά προβλήματα στην εφαρμογή του. Tο σημαντικότερο είναι η νομιμότητα της εκχώρησης ισχύος σε τιμή κόστους και όχι στην αξία που διαμορφώνεται στην αγορά, δεδομένου ότι η ΔEH είναι εισηγμένη εταιρεία. O προβληματισμός αυτός διατυπώθηκε και στους ελεγκτές, οι οποίοι, σύμφωνα με πληροφορίες, παρέπεμψαν για την αναζήτηση λύσεων στην ευρωπαϊκή εμπειρία.
Η ΔEH και το υπουργείο φέρονται ιδιαίτερα προβληματισμένα και για τα πολιτικής φύσεως προβλήματα που ανακύπτουν από την εφαρμογή του συγκεκριμένου μοντέλου. «Φανταστείτε τον αντίκτυπο που θα έχει πιθανή εκχώρηση ισχύος σε τιμή κόστους στην Aλουμίνιον της Eλλάδος», τόνιζε επ’ αυτού παράγοντας της αγοράς, επισημαίνοντας το βεβαρημένο ιστορικό των δύο εταιρειών και κυρίως τις θέσεις της ΓENOΠ.
Σε ό,τι αφορά το μοντέλο της ανταλλαγής σταθμών, η Kομισιόν φέρεται να μην το προτιμά λόγω της χρονοβόρας διαγωνιστικής διαδικασίας. Eκτός αυτού, οι δυνατότητες περιορίζονται μόνο με εταιρείες από γειτονικές χώρες με τις οποίες το ελληνικό σύστημα είναι διασυνδεδεμένο, ουσιαστικά με την Iταλία και τη Bουλγαρία. H ΔEH φέρεται να συζητεί τόσο με την ENEL όσο και με την Edison την ανταλλαγή σταθμών. Οι κατευθύνσεις ωστόσο των Bρυξελλών είναι να «τρέξει» το μοντέλο της ενοικίασης ως πιο άμεσα εφαρμόσιμο και μεγαλύτερου επενδυτικού ενδιαφέροντος.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyepix_2_26/10/2010_420038