Tου Hugo Dixon / Reuters Breakingviews
H Βρετανία θα αντιμετωπίσει μια πενταετία στη διάρκεια της οποίας θα είναι μετέωρη. Η υπόσχεση του Ντέιβιντ Κάμερον ότι θα διεξαγάγει δημοψήφισμα σχετικά με την παραμονή ή όχι της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση - υπό την προϋπόθεση ότι θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές- σηματοδοτεί μια εξαιρετικά μακρά περίοδο αβεβαιότητας για τις επιχειρήσεις. Αβεβαιότητα που θα είναι αρνητική για τις επενδύσεις. Επίσης αυξάνεται ο κίνδυνος ενδεχόμενης εξόδου της Βρετανίας από την Ε.Ε., γεγονός που θα είναι ακόμη αρνητικότερο για την οικονομία.
Το δημοψήφισμα δεν είναι επιθυμητό, ούτε αναγκαίο. Ο Κάμερον αναγκάστηκε να υποσχεθεί τη διενέργειά του εξαιτίας της πίεσης που δέχεται από τους ευρωσκεπτικιστές Τόρις και εξαιτίας του φόβου ότι το Κόμμα της Ανεξαρτησίας της Βρετανίας (UKIP), το οποίο επιθυμεί την αποχώρηση της Βρετανίας από την Ε.Ε., θα κερδίσει συντηρητικές ψήφους στις εκλογές του 2015. Αν ο Κάμερον υποσχόταν γρήγορη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος, η περίοδος της αβεβαιότητας για τις επιχειρήσεις θα ήταν διαχειρίσιμη. Ωστόσο, αποφάσισε ότι πρώτα θέλει να προσπαθήσει να διαπραγματευτεί ένα «νέο διακανονισμό» βασισμένο σε μια ανταγωνιστική, ευέλικτη και δίκαιη κοινή αγορά. Γι’ αυτό η διεξαγωγή δημοψηφίσματος απέχει σχεδόν πέντε χρόνια. Ο Κάμερον ίσως να μετανιώσει γι’ αυτή τη μακρά μεταβατική περίοδο, καθώς οι επενδύσεις θα μπορούσαν να μειωθούν, γεγονός που με τη σειρά του θα δυσχεράνει την έξοδο της βρετανικής οικονομίας από την ύφεση. Ο μακροπρόθεσμος κίνδυνος της εξόδου της Βρετανίας από την Ε.Ε. επίσης ενισχύθηκε. Ο Κάμερον λέει ότι θα υποστηρίξει με όλες του τις δυνάμεις την παραμονή στην Ε.Ε. αν κατορθώσει να επαναδιαπραγματευτεί την εταιρική σχέση όπως θέλει. Ισως όμως ν’ αποτύχει στη διαπραγμάτευση. Αλλά ακόμη και αν επιτύχει, ο βρετανικός λαός ενδέχεται παρ’ όλα αυτά να ψηφίσει υπέρ της αποχώρησης από την Ε.Ε.
Φυσικά ίσως να μη φτάσουμε μέχρι εκεί, αν μη τι άλλο γιατί ο Κάμερον ίσως να χάσει τις επόμενες εκλογές. Ωστόσο, η απόφαση για διενέργεια δημοψηφίσματος θέτει στο προσκήνιο και το κόμμα των Εργατικών, το οποίο ενδεχομένως να θελήσει να υποσχεθεί κάτι παρόμοιο. Αν τελικά η Βρετανία αποφασίσει ν’ αποχωρήσει, θ’ ακολουθήσουν και άλλα χρόνια αβεβαιότητας. Στο τέλος, η Βρετανία πιθανότατα θα παραμείνει στην ενιαία αγορά. Ωστόσο, θα δεσμεύεται από κανόνες τους οποίους πλέον δεν θα διαμορφώνει και υπάρχει σημαντικός κίνδυνος να καταλήξει να είναι μέλος δεύτερης κατηγορίας, γεγονός που θα βλάψει τα συμφέροντα των επιχειρήσεων, ιδίως του Σίτι. Παρ’ όλα αυτά, τώρα που ο Κάμερον έριξε τη βόμβα πρέπει να εκμεταλλευτεί στο έπακρο την παρούσα κατάσταση. Το επιχείρημά του ότι ολόκληρη η Ευρώπη θα επωφεληθεί από μια ανταγωνιστικότερη κοινή αγορά είναι ορθό, όπως και το ότι η εξουσία θα πρέπει να επιστρέφει στα κράτη-μέλη και όχι να κατευθύνεται μόνο προς τις Βρυξέλλες.
Για την επόμενη φάση της εκστρατείας ο Κάμερον θα πρέπει να επιμείνει ότι η Ευρώπη χρειάζεται περισσότερη ανταγωνιστικότητα και όχι περισσότερη συγκέντρωση εξουσιών. Η ανησυχία είναι ότι τώρα που έβαλε τη Βρετανία στο μονοπάτι πιθανής εξόδου, οι εταίροι ίσως να μην τον λάβουν υπόψη τους.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_24/01/2013_508848
H Βρετανία θα αντιμετωπίσει μια πενταετία στη διάρκεια της οποίας θα είναι μετέωρη. Η υπόσχεση του Ντέιβιντ Κάμερον ότι θα διεξαγάγει δημοψήφισμα σχετικά με την παραμονή ή όχι της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση - υπό την προϋπόθεση ότι θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές- σηματοδοτεί μια εξαιρετικά μακρά περίοδο αβεβαιότητας για τις επιχειρήσεις. Αβεβαιότητα που θα είναι αρνητική για τις επενδύσεις. Επίσης αυξάνεται ο κίνδυνος ενδεχόμενης εξόδου της Βρετανίας από την Ε.Ε., γεγονός που θα είναι ακόμη αρνητικότερο για την οικονομία.
Το δημοψήφισμα δεν είναι επιθυμητό, ούτε αναγκαίο. Ο Κάμερον αναγκάστηκε να υποσχεθεί τη διενέργειά του εξαιτίας της πίεσης που δέχεται από τους ευρωσκεπτικιστές Τόρις και εξαιτίας του φόβου ότι το Κόμμα της Ανεξαρτησίας της Βρετανίας (UKIP), το οποίο επιθυμεί την αποχώρηση της Βρετανίας από την Ε.Ε., θα κερδίσει συντηρητικές ψήφους στις εκλογές του 2015. Αν ο Κάμερον υποσχόταν γρήγορη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος, η περίοδος της αβεβαιότητας για τις επιχειρήσεις θα ήταν διαχειρίσιμη. Ωστόσο, αποφάσισε ότι πρώτα θέλει να προσπαθήσει να διαπραγματευτεί ένα «νέο διακανονισμό» βασισμένο σε μια ανταγωνιστική, ευέλικτη και δίκαιη κοινή αγορά. Γι’ αυτό η διεξαγωγή δημοψηφίσματος απέχει σχεδόν πέντε χρόνια. Ο Κάμερον ίσως να μετανιώσει γι’ αυτή τη μακρά μεταβατική περίοδο, καθώς οι επενδύσεις θα μπορούσαν να μειωθούν, γεγονός που με τη σειρά του θα δυσχεράνει την έξοδο της βρετανικής οικονομίας από την ύφεση. Ο μακροπρόθεσμος κίνδυνος της εξόδου της Βρετανίας από την Ε.Ε. επίσης ενισχύθηκε. Ο Κάμερον λέει ότι θα υποστηρίξει με όλες του τις δυνάμεις την παραμονή στην Ε.Ε. αν κατορθώσει να επαναδιαπραγματευτεί την εταιρική σχέση όπως θέλει. Ισως όμως ν’ αποτύχει στη διαπραγμάτευση. Αλλά ακόμη και αν επιτύχει, ο βρετανικός λαός ενδέχεται παρ’ όλα αυτά να ψηφίσει υπέρ της αποχώρησης από την Ε.Ε.
Φυσικά ίσως να μη φτάσουμε μέχρι εκεί, αν μη τι άλλο γιατί ο Κάμερον ίσως να χάσει τις επόμενες εκλογές. Ωστόσο, η απόφαση για διενέργεια δημοψηφίσματος θέτει στο προσκήνιο και το κόμμα των Εργατικών, το οποίο ενδεχομένως να θελήσει να υποσχεθεί κάτι παρόμοιο. Αν τελικά η Βρετανία αποφασίσει ν’ αποχωρήσει, θ’ ακολουθήσουν και άλλα χρόνια αβεβαιότητας. Στο τέλος, η Βρετανία πιθανότατα θα παραμείνει στην ενιαία αγορά. Ωστόσο, θα δεσμεύεται από κανόνες τους οποίους πλέον δεν θα διαμορφώνει και υπάρχει σημαντικός κίνδυνος να καταλήξει να είναι μέλος δεύτερης κατηγορίας, γεγονός που θα βλάψει τα συμφέροντα των επιχειρήσεων, ιδίως του Σίτι. Παρ’ όλα αυτά, τώρα που ο Κάμερον έριξε τη βόμβα πρέπει να εκμεταλλευτεί στο έπακρο την παρούσα κατάσταση. Το επιχείρημά του ότι ολόκληρη η Ευρώπη θα επωφεληθεί από μια ανταγωνιστικότερη κοινή αγορά είναι ορθό, όπως και το ότι η εξουσία θα πρέπει να επιστρέφει στα κράτη-μέλη και όχι να κατευθύνεται μόνο προς τις Βρυξέλλες.
Για την επόμενη φάση της εκστρατείας ο Κάμερον θα πρέπει να επιμείνει ότι η Ευρώπη χρειάζεται περισσότερη ανταγωνιστικότητα και όχι περισσότερη συγκέντρωση εξουσιών. Η ανησυχία είναι ότι τώρα που έβαλε τη Βρετανία στο μονοπάτι πιθανής εξόδου, οι εταίροι ίσως να μην τον λάβουν υπόψη τους.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_24/01/2013_508848
No comments:
Post a Comment