ZZ
Η Ελβετία επιδιώκει να δείξει ότι σηκώνει τις βαριές βελούδινες κουρτίνες που κρύβουν τα μυστικά αιώνων των τραπεζών της, που είναι οχυρωμένες πίσω από το «σιδηρούν» τραπεζικό απόρρητο. Ομως, ξαναρωτήστε τους Ελληνες που διατηρούν τραπεζικούς λογαριασμούς στην Ελβετία. Από τους πλέον πιστούς πελάτες των ελβετικών τραπεζών με λογαριασμούς που προστατεύονται από το περιβόητο απόρρητο -των μυστικών αριθμημένων εννοείται- που σπάει μόνο σε πολύ αυστηρά πλαίσια. Η πλειονότητα των λογαριασμών των λοιπών Ευρωπαίων είναι μικρομεσαίοι, δηλαδή ονομαστικοί, άρα περιορισμένης εμπιστευτικότητας στην ουσία. Bέβαια, η Eλβετία είναι ούτως ή άλλως γεμάτη Eλληνες... Πάντως, σήμερα ακμάζουν και άλλοι φορολογικοί παράδεισοι όχι μόνον για τραπεζικούς λογαριασμούς, αλλά κυρίως για εταιρείες χαρτοφυλακίου που προστατεύουν τα πανάκριβα ακίνητα από την επιδρομή των φορολογικών αρχών.
Χθες η ελληνική Βουλή κύρωσε εσπευσμένα -ώστε να τεθεί σε εφαρμογή από την 1η Ιανουαρίου 2012- το Πρωτόκολλο Ελλάδας-Ελβετίας για την «αποφυγή διπλής φορολογίας αναφορικά με τους φόρους εισοδήματος» που ανοίγει τον δρόμο για την πενιχρή φορολόγηση των ελληνικών καταθέσεων. Με το Πρωτόκολλο διασφαλίζεται το φορολογικό απόρρητο και άρα κανείς δεν θα μάθει διευθύνσεις και ονόματα και εξαιρεί τις offshore εταιρείες, αφού η συμφωνία περιορίζεται μόνο σε προσωπικούς λογαριασμούς. Μια πολύτιμη φορολογική ασυλία που προσφέρει η Ελβετία. Να επισημανθεί ότι η Γερμανία και η Βρετανία, στις αντίστοιχες συμφωνίες με την Ελβετία, έχουν φορολογικό συντελεστή υψηλότερο!
Αλλά, η οριστικοποίηση διμερών συμφωνιών μεταξύ Ελβετίας και κρατών-μελών της Ε.Ε. για την έμμεση φορολόγηση των καταθέσεων σε ελβετικές τράπεζες δεν θα πρέπει να συγχέεται με την οδηγία της Ε.Ε. για φορολόγηση των τόκων των καταθέσεων που επικυρώθηκε το 2005. Κατά τη ρύθμιση της εν λόγω Συνθήκης, οι τόκοι που απορρέουν από τραπεζικά προϊόντα (εξαιρούνται οι τόκοι που καταβάλλουν οι ελβετικές τράπεζες στους απλούς καταθετικούς λογαριασμούς) φορολογούνται στην πηγή με 20%. Από τον Ιούλιο του 2011, ο συντελεστής ανήλθε στο 35%. Το ποσό παρακράτησης αποδίδεται στο κράτος όπου ο καταθέτης έχει τη φορολογική του κατοικία, χωρίς να αρθεί το τραπεζικό απόρρητο. Το Ελληνικό Δημόσιο εισέπραξε το 2008 από τη φορολόγηση των τόκων των καταθέσεων Ελλήνων υπηκόων του στην Ελβετία 15 εκατ. ελβ. φράγκα. Το 2009, τα έσοδα περιορίστηκαν στα 7,95 εκατ. ελβ. φράγκα, εξασφαλίζοντας την ανωνυμία του καταθέτη. Πάντως, το κύρος της ως χώρας «ασφαλούς καταφυγίου» δεν είναι πλέον αυτό που ήταν κάποτε, την εποχή που ζητούσαν εκεί πολιτικό άσυλο προσωπικότητες όπως ο Τσάρλι Τσάπλιν, που εγκατέλειψε τις ΗΠΑ τη δεκαετία του 1950, λόγω του μακαρθισμού. Ο Βλαντιμίρ Λένιν και ο Μαρκ Ριτς, όλοι βρήκαν καταφύγιο εκεί. Επίσης, το «σιδηρούν» τραπεζικό απόρρητο υπέστη βαθιές ρωγμές όταν ο τραπεζικός κολοσσός UBS και η κυβέρνηση της χώρας πιέστηκαν αφόρητα από τις ΗΠΑ να αποκαλύψουν την ταυτότητα 13.000 πελατών της UBS, ύποπτων για φοροδιαφυγή έως και 20 δισ. δολαρίων. Τελικώς, η UBS παρέδωσε λίστα με 4.500 ονόματα και κατέβαλε το ποσό των 780 εκατ. δολ. στο πλαίσιο συμβιβαστικής λύσης. Ρωτήστε, επίσης, και τους 1.500 Γερμανούς με τραπεζικούς λογαριασμούς, ύψους 300 δισ. ευρώ, δηλαδή ελαφρώς λιγότερο από το αστρονομικό χρέος της Ελλάδος, που αποκαλύφθηκαν ύποπτοι φοροδιαφυγής στην Ελβετία. Τέλος, ο Ελβετός τραπεζίτης Ρούντολφ Ελμερ, πρώην στέλεχος της ιστορικής ελβετικής τράπεζας Julius Baer, σε δίκη στη Ζυρίχη σχετική με το WikiLeaks, καταδικάστηκε σε 7.200 ελβ. φράγκα πρόστιμο για παραβίαση του τραπεζικού απορρήτου.
Η Ελβετία επιδιώκει να δείξει ότι σηκώνει τις βαριές βελούδινες κουρτίνες που κρύβουν τα μυστικά αιώνων των τραπεζών της, που είναι οχυρωμένες πίσω από το «σιδηρούν» τραπεζικό απόρρητο. Ομως, ξαναρωτήστε τους Ελληνες που διατηρούν τραπεζικούς λογαριασμούς στην Ελβετία. Από τους πλέον πιστούς πελάτες των ελβετικών τραπεζών με λογαριασμούς που προστατεύονται από το περιβόητο απόρρητο -των μυστικών αριθμημένων εννοείται- που σπάει μόνο σε πολύ αυστηρά πλαίσια. Η πλειονότητα των λογαριασμών των λοιπών Ευρωπαίων είναι μικρομεσαίοι, δηλαδή ονομαστικοί, άρα περιορισμένης εμπιστευτικότητας στην ουσία. Bέβαια, η Eλβετία είναι ούτως ή άλλως γεμάτη Eλληνες... Πάντως, σήμερα ακμάζουν και άλλοι φορολογικοί παράδεισοι όχι μόνον για τραπεζικούς λογαριασμούς, αλλά κυρίως για εταιρείες χαρτοφυλακίου που προστατεύουν τα πανάκριβα ακίνητα από την επιδρομή των φορολογικών αρχών.
Χθες η ελληνική Βουλή κύρωσε εσπευσμένα -ώστε να τεθεί σε εφαρμογή από την 1η Ιανουαρίου 2012- το Πρωτόκολλο Ελλάδας-Ελβετίας για την «αποφυγή διπλής φορολογίας αναφορικά με τους φόρους εισοδήματος» που ανοίγει τον δρόμο για την πενιχρή φορολόγηση των ελληνικών καταθέσεων. Με το Πρωτόκολλο διασφαλίζεται το φορολογικό απόρρητο και άρα κανείς δεν θα μάθει διευθύνσεις και ονόματα και εξαιρεί τις offshore εταιρείες, αφού η συμφωνία περιορίζεται μόνο σε προσωπικούς λογαριασμούς. Μια πολύτιμη φορολογική ασυλία που προσφέρει η Ελβετία. Να επισημανθεί ότι η Γερμανία και η Βρετανία, στις αντίστοιχες συμφωνίες με την Ελβετία, έχουν φορολογικό συντελεστή υψηλότερο!
Αλλά, η οριστικοποίηση διμερών συμφωνιών μεταξύ Ελβετίας και κρατών-μελών της Ε.Ε. για την έμμεση φορολόγηση των καταθέσεων σε ελβετικές τράπεζες δεν θα πρέπει να συγχέεται με την οδηγία της Ε.Ε. για φορολόγηση των τόκων των καταθέσεων που επικυρώθηκε το 2005. Κατά τη ρύθμιση της εν λόγω Συνθήκης, οι τόκοι που απορρέουν από τραπεζικά προϊόντα (εξαιρούνται οι τόκοι που καταβάλλουν οι ελβετικές τράπεζες στους απλούς καταθετικούς λογαριασμούς) φορολογούνται στην πηγή με 20%. Από τον Ιούλιο του 2011, ο συντελεστής ανήλθε στο 35%. Το ποσό παρακράτησης αποδίδεται στο κράτος όπου ο καταθέτης έχει τη φορολογική του κατοικία, χωρίς να αρθεί το τραπεζικό απόρρητο. Το Ελληνικό Δημόσιο εισέπραξε το 2008 από τη φορολόγηση των τόκων των καταθέσεων Ελλήνων υπηκόων του στην Ελβετία 15 εκατ. ελβ. φράγκα. Το 2009, τα έσοδα περιορίστηκαν στα 7,95 εκατ. ελβ. φράγκα, εξασφαλίζοντας την ανωνυμία του καταθέτη. Πάντως, το κύρος της ως χώρας «ασφαλούς καταφυγίου» δεν είναι πλέον αυτό που ήταν κάποτε, την εποχή που ζητούσαν εκεί πολιτικό άσυλο προσωπικότητες όπως ο Τσάρλι Τσάπλιν, που εγκατέλειψε τις ΗΠΑ τη δεκαετία του 1950, λόγω του μακαρθισμού. Ο Βλαντιμίρ Λένιν και ο Μαρκ Ριτς, όλοι βρήκαν καταφύγιο εκεί. Επίσης, το «σιδηρούν» τραπεζικό απόρρητο υπέστη βαθιές ρωγμές όταν ο τραπεζικός κολοσσός UBS και η κυβέρνηση της χώρας πιέστηκαν αφόρητα από τις ΗΠΑ να αποκαλύψουν την ταυτότητα 13.000 πελατών της UBS, ύποπτων για φοροδιαφυγή έως και 20 δισ. δολαρίων. Τελικώς, η UBS παρέδωσε λίστα με 4.500 ονόματα και κατέβαλε το ποσό των 780 εκατ. δολ. στο πλαίσιο συμβιβαστικής λύσης. Ρωτήστε, επίσης, και τους 1.500 Γερμανούς με τραπεζικούς λογαριασμούς, ύψους 300 δισ. ευρώ, δηλαδή ελαφρώς λιγότερο από το αστρονομικό χρέος της Ελλάδος, που αποκαλύφθηκαν ύποπτοι φοροδιαφυγής στην Ελβετία. Τέλος, ο Ελβετός τραπεζίτης Ρούντολφ Ελμερ, πρώην στέλεχος της ιστορικής ελβετικής τράπεζας Julius Baer, σε δίκη στη Ζυρίχη σχετική με το WikiLeaks, καταδικάστηκε σε 7.200 ελβ. φράγκα πρόστιμο για παραβίαση του τραπεζικού απορρήτου.
No comments:
Post a Comment