Από τη 2η συμφωνία του Αλέξη έχουμε προχωρήσει. Ο νέος Πρωθυπουργός αναγκάστηκε να αιτηθεί μίνι διάσκεψη με τους ηγέτες της ΕΕ (19/3) αλλά και διμερή συνάντηση στην έδρα της Μέρκελ τη περασμένη Δευτέρα (23/3).
Και οι δύο συναντήσεις ευτελίζουν τις προεκλογικές του δηλώσεις -περί μη συνδιαλλαγής με τη Γερμανία που είναι απλά ένας από τους εταίρους- και τον βάζουν πολύ γρήγορα σε "από κάτω" θέση.
[Δυστυχώς, όση διαφορά εχουν οι έλληνες πολιτικοί που προέρχονται από αριστερά κόμματα από εκείνους με μόνο δεξιές καταβολές (πχ. Ρουσόπουλος vs Λιάπης), άλλο τόσο έχουν οι έλληνες κορυφαίοι πολιτικοί από τους αντίστοιχους ευρωπαίους]
Και όπως οι παλαιότερες δηλώσεις του Αλέξη δημιουργούν απόσταση με όσους τις θυμούνται, τέτοια απόσταση έχει να διανύσει και με τους ευρωπαίους, οι οποίοι χρειάζονται πολύ περισσότερο χρόνο και έργα για να πειστούν για τις προθέσεις του γιατί πολύ απλά δυσκολεύονται να τον πιστέψουν.
Στο ενδιάμεσο, όλα τα προβλήματα της Ελλάδας έχουν -επίσης- προχωρήσει, τίποτε δεν έχει λυθεί. Αντίθετα, ενέργειες και προτάσεις όπως ο νέος εορτασμός της 25ης Μαρτίου δείχνουν ότι τα προβλήματα αυξάνουν.
Ο Αλέξης αναγκάστηκε να πάρει το παιχνίδι επάνω του. Η απέλπισμένη προσπάθεια της κυβέρνησης να βρεί χρήματα από τη Τεχεράνη (link) δείχνει τις σκέψεις της για τη διαπραγμάτευση, παρά τις κινήσεις του Αλέξη. Η επόμενη κίνηση είναι σε εξέλιξη. Οι Κοτζιάς και Δραγασάκης βρίσκονται ήδη στη Κίνα και σίγουρα παρακαλούν για χρήματα.
[11/2/2015: Reuters: Οι Κινέζοι δηλώνουν άγνοια για οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα
27/1/2015: Συνάντηση του κινέζου Πρέσβη με τον Αλ.Τσίπρα στο Μαξίμου]
Αλλά η αλήθεια σε αυτή τη περίπτωση είναι διαφορετική. Οι Κινέζοι έχουν πακτωλό χρημάτων και οι Έλληνες πύλη εισόδου στην αγορά της ΕΕ και γενικότερα της Ευρασίας.
Αλλά και οι Αμερικάνοι επιθυμούν τα λεφτά των Κινέζων όπως και η Μέρκελ την αγορά της Κίνας.
Οι Αμερικάνοι πιθανότατα θα έχουν πει ένα καλό λόγο για τους Έλληνες.
Ενδεχομένως και οι Γερμανοί να έδωσαν ένα πρώτο ok για περαιτέρω εμπλοκή των Κινέζων στο "μαγαζί" τους.
[10/3/2015: Προσδοκίες για αγορά εντόκων γραμματίων από Κινέζους επενδυτές]
Μοιάζει να είναι η τελευταία προσπάθεια της κυβέρνησης του Αλέξη να βρεί λεφτά από νέους δανειστές, σε ένα πλαίσιο αμοιβαίας και επωφελούς συνεργασίας (Τι ζητούν οι Κινέζοι από το Μαξίμου). Αλλά οι Κινέζοι δε φημίζονται για την αθωότητά τους ούτε ευκολόπιστοι είναι και ο χρόνος πιέζει.
Θα ήταν εξαιρετικό, μετά τους Αγγλους, τους Αμερικάνους, και την ΕΕ των Γαλλο-Γερμανών, η Ελλάς να υποδεχτεί τους Κινέζους ως δανειστές. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, θα κάναμε λόγο για μια σχέση με ορίζοντα 20 ετών.
Εάν ούτε αυτή η πόρτα των Κινέζων δεν ανοίξει στο μέγεθος των προσδοκιών (καθώς από την αρχή της ελληνικής κρίσης μέχρι και σήμερα δεν κερδίσαμε ούτε μια φορά κάτι διαφορετικό από το ευρωπαϊκό κεκτημένο - όπως θα έπρεπε δηλαδή) τότε ο Αλέξης οφείλει να φέρει σε πέρας την εντολή που έλαβε στις 25/1.
Οφείλει να στρωθεί στη δουλειά και να υλοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις που θα αποτρέψουν τη χώρα μας από το να εξελιχθεί σε Αίγυπτο ή Αλγερία, με ή χωρίς ευρώ, τα επόμενα χρόνια.
[Κάτι που οδηγεί στη 3η συμφωνία, αυτή με τη Γερμανία, τους θεσμούς και τα ευρώ του 3ου πακέτου / δανείου με διαφορετικό δρόμο την πραγματική χρεοκοπία του κράτους με ερωτηματικό εάν θα είναι ανοικτές οι τράπεζες]
Δυστυχώς, η σημερινή κυβέρνηση δεν άκουσε ούτε όσα είπε ο Ζίζεκ (φίλος του Αλέξη, link εδώ και εδώ).
Το πρώτο έργο που πρέπει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι να αλλάξει τα πράγματα εδώ. Θα πρέπει να κάνει τη δουλειά, που θα έπρεπε να είχαν ήδη κάνει οι άλλοι, έτσι ώστε να δημιουργήσει ένα καλύτερο κράτος και να καθαρίσει τον κρατικό μηχανισμό από τις πελατειακές σχέσεις. Ξέρω, είναι δύσκολο και βαρετό.
Με διορισμό αποτυχημένωνν πολιτευτών στο κρατικό μηχανισμό, ειδικά όταν πρόκειται για ανθρώπους με "φρέσκιες ιδέες" δεν μπορείς να έχεις ιδιαίτερη τύχη.
(Ο Γ. Τόλιος νέος γενικός γραμματέας Βιομηχανίας)
υ.γ. σα σήμερα το 2010 ξεκίνησαν όλα και το ΔΝΤ έγινε ο ελεγκτής μας
υ.γ.2
πολύ ενδιαφέρον άρθρο του The Toc
Το δίλημμα του Αλέξη Τσίπρα και οι πολιτικές εξελίξεις
Και οι δύο συναντήσεις ευτελίζουν τις προεκλογικές του δηλώσεις -περί μη συνδιαλλαγής με τη Γερμανία που είναι απλά ένας από τους εταίρους- και τον βάζουν πολύ γρήγορα σε "από κάτω" θέση.
[Δυστυχώς, όση διαφορά εχουν οι έλληνες πολιτικοί που προέρχονται από αριστερά κόμματα από εκείνους με μόνο δεξιές καταβολές (πχ. Ρουσόπουλος vs Λιάπης), άλλο τόσο έχουν οι έλληνες κορυφαίοι πολιτικοί από τους αντίστοιχους ευρωπαίους]
Και όπως οι παλαιότερες δηλώσεις του Αλέξη δημιουργούν απόσταση με όσους τις θυμούνται, τέτοια απόσταση έχει να διανύσει και με τους ευρωπαίους, οι οποίοι χρειάζονται πολύ περισσότερο χρόνο και έργα για να πειστούν για τις προθέσεις του γιατί πολύ απλά δυσκολεύονται να τον πιστέψουν.
Στο ενδιάμεσο, όλα τα προβλήματα της Ελλάδας έχουν -επίσης- προχωρήσει, τίποτε δεν έχει λυθεί. Αντίθετα, ενέργειες και προτάσεις όπως ο νέος εορτασμός της 25ης Μαρτίου δείχνουν ότι τα προβλήματα αυξάνουν.
Ο Αλέξης αναγκάστηκε να πάρει το παιχνίδι επάνω του. Η απέλπισμένη προσπάθεια της κυβέρνησης να βρεί χρήματα από τη Τεχεράνη (link) δείχνει τις σκέψεις της για τη διαπραγμάτευση, παρά τις κινήσεις του Αλέξη. Η επόμενη κίνηση είναι σε εξέλιξη. Οι Κοτζιάς και Δραγασάκης βρίσκονται ήδη στη Κίνα και σίγουρα παρακαλούν για χρήματα.
[11/2/2015: Reuters: Οι Κινέζοι δηλώνουν άγνοια για οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα
27/1/2015: Συνάντηση του κινέζου Πρέσβη με τον Αλ.Τσίπρα στο Μαξίμου]
Αλλά η αλήθεια σε αυτή τη περίπτωση είναι διαφορετική. Οι Κινέζοι έχουν πακτωλό χρημάτων και οι Έλληνες πύλη εισόδου στην αγορά της ΕΕ και γενικότερα της Ευρασίας.
Αλλά και οι Αμερικάνοι επιθυμούν τα λεφτά των Κινέζων όπως και η Μέρκελ την αγορά της Κίνας.
Οι Αμερικάνοι πιθανότατα θα έχουν πει ένα καλό λόγο για τους Έλληνες.
Ενδεχομένως και οι Γερμανοί να έδωσαν ένα πρώτο ok για περαιτέρω εμπλοκή των Κινέζων στο "μαγαζί" τους.
[10/3/2015: Προσδοκίες για αγορά εντόκων γραμματίων από Κινέζους επενδυτές]
Μοιάζει να είναι η τελευταία προσπάθεια της κυβέρνησης του Αλέξη να βρεί λεφτά από νέους δανειστές, σε ένα πλαίσιο αμοιβαίας και επωφελούς συνεργασίας (Τι ζητούν οι Κινέζοι από το Μαξίμου). Αλλά οι Κινέζοι δε φημίζονται για την αθωότητά τους ούτε ευκολόπιστοι είναι και ο χρόνος πιέζει.
Θα ήταν εξαιρετικό, μετά τους Αγγλους, τους Αμερικάνους, και την ΕΕ των Γαλλο-Γερμανών, η Ελλάς να υποδεχτεί τους Κινέζους ως δανειστές. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, θα κάναμε λόγο για μια σχέση με ορίζοντα 20 ετών.
Εάν ούτε αυτή η πόρτα των Κινέζων δεν ανοίξει στο μέγεθος των προσδοκιών (καθώς από την αρχή της ελληνικής κρίσης μέχρι και σήμερα δεν κερδίσαμε ούτε μια φορά κάτι διαφορετικό από το ευρωπαϊκό κεκτημένο - όπως θα έπρεπε δηλαδή) τότε ο Αλέξης οφείλει να φέρει σε πέρας την εντολή που έλαβε στις 25/1.
Οφείλει να στρωθεί στη δουλειά και να υλοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις που θα αποτρέψουν τη χώρα μας από το να εξελιχθεί σε Αίγυπτο ή Αλγερία, με ή χωρίς ευρώ, τα επόμενα χρόνια.
[Κάτι που οδηγεί στη 3η συμφωνία, αυτή με τη Γερμανία, τους θεσμούς και τα ευρώ του 3ου πακέτου / δανείου με διαφορετικό δρόμο την πραγματική χρεοκοπία του κράτους με ερωτηματικό εάν θα είναι ανοικτές οι τράπεζες]
Δυστυχώς, η σημερινή κυβέρνηση δεν άκουσε ούτε όσα είπε ο Ζίζεκ (φίλος του Αλέξη, link εδώ και εδώ).
Το πρώτο έργο που πρέπει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι να αλλάξει τα πράγματα εδώ. Θα πρέπει να κάνει τη δουλειά, που θα έπρεπε να είχαν ήδη κάνει οι άλλοι, έτσι ώστε να δημιουργήσει ένα καλύτερο κράτος και να καθαρίσει τον κρατικό μηχανισμό από τις πελατειακές σχέσεις. Ξέρω, είναι δύσκολο και βαρετό.
Με διορισμό αποτυχημένωνν πολιτευτών στο κρατικό μηχανισμό, ειδικά όταν πρόκειται για ανθρώπους με "φρέσκιες ιδέες" δεν μπορείς να έχεις ιδιαίτερη τύχη.
(Ο Γ. Τόλιος νέος γενικός γραμματέας Βιομηχανίας)
υ.γ. σα σήμερα το 2010 ξεκίνησαν όλα και το ΔΝΤ έγινε ο ελεγκτής μας
υ.γ.2
πολύ ενδιαφέρον άρθρο του The Toc
Το δίλημμα του Αλέξη Τσίπρα και οι πολιτικές εξελίξεις
Προς εαρινές εξελίξεις: Η διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, οι αλλαγές στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, ο μεγάλος συνασπισμός.
