Ας τα πάρουμε όμως από το Α, όπως ακριβώς κάνουν τα "αμερικανάκια".
Α. η 11/9/2001 έφερε τους πάντες στο χείλος του γκρεμού...
...
Ε. "Ανακαλύφθηκε" η "Αγία Ρευστότητα" κυρίως από Ιαπωνία μεριά...
...
Κ. Yen-carry-trade σε νομίσματα με υψηλές αποδόσεις, όπως Λίρα Τουρκίας, Δολλάριο Ν.Ζηλανδίας κλπ. που εκτίναξαν κέρδη και ώθησαν την ρευστότητα...
Λ. Μεγάλο ποσοστό αυτών των κερδών και της ρευστότητας διοχετεύεται στα χρηματιστήρια
Μ. Πλούσιοι γενικά και συγκεκριμένες κατηγορίες επιχειρηματιών (εφοπλιστές, πετρελαιούχοι κλπ.) ξανα-ανακαλύπτουν τις αγορές χρήματος είτε με απευθείας επενδύσεις είτε μέσω hedge funds, τα οποία μοιάζουν με τα σαλιγκάρια μετά την βροχή! Τέτοιοι επενδυτές ξεσκονίζουν τα σεντούκια τους, τα οποία από το 2000 είχαν πιάσει αράχνες...
...
Σ. οι αγορές - γενικά - βλέπουν υψηλά εξαετίας και επταετίας...
...
(βάλτε και μερικά που δεν αναφέρονται: πετρέλαιο-πόλεμοι-μέταλλα-BRICs-δολλάριο-γουάν-επιτόκια κλπ.)
Φ. Η ρευστότητα - σαν το πετρέλαιο - τελείωσε..
Χ. Το δολλάριο καταρρέει...
Ψ. Οι αγορές γλείφουν τις πληγές τους...
Ω. Οι Αμερικάνοι επιτυγχάνουν συμφωνία ανάλογη με το Bretton Woods!!!(*)
H μόνη σωτηρία, όχι των ΗΠΑ, αλλά των πιστωτών της!!!
Το ζήτημα δεν είναι πότε θα φτάσουμε στο τέλος αλλά το πως αυτή η κατάσταση τελικού σταδίου - είπαμε είμαι λιγάκι ντετερμινιστής - θα "περάσει" στις αγορές...
Επανα-διατυπώνω τους κύριους λόγους που θα αναστραφεί η διαμορφούμενη κατάσταση και οι οποίοι προκύπτουν κυρίως από την κατάσταση του Ηγεμόνα (ΗΠΑ):
1. ανεξέλεγκτος δημόσιος δανεισμός
2. σπάταλη καταναλωτική δαπάνη
3. έλλειμμα του ισοζυγίου που εάν ήταν άλλη χώρα στη θέση της θα είχε πτωχεύσει εδώ και χρόνια και ΔΝΤ/Παγκόσμια Τράπεζα θα είχαν αναλάβει..
έχουμε όμως και νέο φρούτο:
4. την κατάρευση της λεγόμενης subprime αγοράς ακινήτων (υψηλού ρίσκου), η οποία παρασύρει μέχρι και κολοσσούς όπως η Bear Stearns, hedge funds της οποίας πήραν θέσεις σε δομημένα ομόλογα της subprime αγοράς - από τα "αθώα" RMBs μέχρι τα παν-υψηλού ρίσκου CDOs...
Το τελικό 5ο σημείο που θα στείλει για ..τσάι μάλλον όμως θα είναι κάποιο πιο φρέσκο φρούτο (**)
Συμπέρασματικά, είναι σχεδόν βέβαιο ότι το πιεστήριο χαρτονομισμάτων και ομολόγων των Αμερικανών δεν είναι σε θέση να εγγυηθεί ότι:
α. το χρηματοπιστωτικό τους σύστημα δεν θα κινδυνέυσει
β. η - τυχόν - κατάρευσή του δεν θα συμπαρασύρει τον υπόλοιπο κόσμο σε ύφεση - εννοείται πως η ΕΕ θα πληρώσει μάλλον το περισσότερο από το ..μάρμαρο!
Ότι το σύστημα δέχεται πιέσεις φαίνεται κυρίως από την συμπεριφορά του δολλαρίου έναντι των υπολοίπων νομισμάτων.
Ο προσεχτικός επενδυτής δεν πρέπει να κλείνει τα μάτια και στις έντονες διακυμάνσεις που παρατηρούνται στον Dow Jones, οι οποίες μπορεί τελικά να οδηγούν επάνω τον δείκτη αλλά του πατάνε και φρένο όποτε ..γουστάρουν! Τρανό παράδειγμα η συμπεριφορά και οι λόγοι που αναπτύχθηκαν - την Πέμπτη (19/7 επάνω) και Παρασκευή (20/7 κάτω).
Το Ω στην ουσία θα φτάσει μπροστά μας όταν θελήσουν να το "αποκαλύψουν" ή να ισχυριστούν ότι είναι σημαντικότερος λόγος από την "Αγία Ρευστότητα" και τις ευνοϊκές εκθέσεις για την πορεία των αγορών και των επιμέρους εταιρειών.
Το ακριβώς ανάποδο από ότι ισχύει σήμερα...
(*)Επικίνδυνη και τρελά ρισκαδόρικη πρόβλεψη (μου)
(**) με βάση τη στατιστική δεν φαίνεται τόσο παράλογο, ίσως μόνο να χρειαστούμε και λίγο domino ακόμα... επίσης, δεν χρειάζεται να είναι τρομερού επιπέδου η αφορμή...
2 comments:
Διάβασα αυτό το άρθρο αφού έγραψα το post
http://www.euro2day.gr/articles/135068/
είναι του DR. MONEY.. δεν τον ξέρω δεν έχω καμία σχέση.. σπάνια τον διαβάζω...
αναπαράγω μερικά μόνο
Τίτλος:
Δύο σενάρια για τη διόρθωση που δεν έρχεται
Η περίοδος των τελευταίων μηνών θα πρέπει να μείνει αξέχαστη στον κ. Τον Ντράισμα, τον στρατηγικό αναλυτή για τις ευρωπαϊκές κεφαλαιαγορές της Μόργκαν Στάνλεϊ.
Δεν είναι ευχάριστο για έναν άνθρωπο που έχει πολύ καλό ρέκορντ στο να προβλέπει την επόμενη κίνηση της αγοράς να διαπιστώνει ότι έκανε λάθος.
...
Για τον κ. Ντράισμα και όλους όσοι ανήκουν σ’ αυτή τη σχολή σκέψης, η καθυστερημένη εκδήλωση της διόρθωσης δεν μπορεί παρά να σημαίνει ένα πράγμα.
Όταν έρθει θα είναι σφοδρότερη και πιθανόν να έχει μεγαλύτερη διάρκεια. Γι’ αυτό και θεωρεί ότι η παρούσα συγκυρία προσφέρει μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για πωλήσεις.
Η θέση του είναι γνωστή. Όταν οι αγορές υποχωρούν αισθητά στα άσχημα νέα, αυτό συνιστά ευκαιρία για αγορές. Όταν όμως οι αγορές παραμένουν αδιάφορες στα άσχημα νέα, τότε η σωστή στρατηγική είναι η πώληση μετοχών.
Πράγματι, υπάρχουν παραδείγματα από το παρελθόν, όπως το 1987 και το 2000, που οι αγορές είχαν στείλει επανειλημμένα σινιάλα ότι κάτι κακό θα συμβεί.
... υπάρχουν άλλοι που επικεντρώνονται στο πιο πρόσφατο παρελθόν για να αντλήσουν συμπεράσματα.
Για τους τελευταίους η συνολική εικόνα της ευρωπαϊκής αγοράς είναι καλύτερη και η διόρθωση, που αναπόφευκτα θα έρθει κάποια στιγμή, δεν θα είναι τόσο βαθιά όσο προβλέπουν οι πρώτοι.
Οι τελευταίοι παρατηρούν μεν ότι πλησιάζει η ώρα της διόρθωσης, αλλά δεν θα είναι βίαιη.
....
Το Δικαστήριο της αγοράς δεν έχει βγάλει ακόμη την ετυμηγορία του για το ποια από τις δύο σχολές σκέψης έχει δίκιο.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι και οι απόψεις των δύο συγκλίνουν ολοένα και περισσότερο στο θέμα του χρονισμού της διόρθωσης.
Συνεπώς:
1. έρχεται διόρθωση, χωρίς να αναφέρονται λόγοι(???)
2α. σφοδρή
2β. λιγότερο βίαιη
Απλά, τοποθετώ περισσότερα ζητήματα και σε μεγαλύτερο εύρος χρόνου για να φτάσω σε παρόμοιο συμπέρασμα...
όμως πιστεύω ότι έχει κάποιο χρόνο και δρόμο ακόμα το πράγμα... σίγουρα όμως έχουμε περάσει τη μέση!
οταν οι δημοσιογραφοι γραφουν υμνους τοτε θα εχει ερθει η ωρα.
τωρα θελουν να εχουν αλλοθι για τις πληρωμενες καταχωρησεις που γραφουν και για καθε 9 μ....ς που λενε γραφουν και ενα ΠΡΟΣΟΧΗ μπορει να πεσουν οι αγορες.
Post a Comment