Το χρίσμα

(έντονα δικά μου)

ΕΡΩΤΗΣΗ: Συμφωνειτε με την δήλωση του νεου Ελληνα πρωθυπουργου ότι η λιτοτητα δεν φέρνει αποτελεσμα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΜΠΑΜΑ: “Αυτό που είναι αλήθεια είναι ότι δεν μπορεις να συνεχισεις να πιεζεις χώρες που βρισκονται σε υφεση. Καποια στιγμη πρεπει να υπάρξει στρατηγικη ανάπτυξης, προκειμενου αυτές οι χωρες να μπορεσουν να αποπληρωσουν τα χρεη τους, να μειωσουν καποια από τα ελλειμματα τους.
Δεν υπαρχει αμφιβολια ότι η ελληνικη οικονομια βρισκοταν σε επιτακτικη αναγκη μεταρρυθμισεων, η συλλογη των φορων στην Ελλαδα ηταν διασημα τραγικη.
Νομιζω ότι για να μπορεσει η Ελλαδα να γινει ανταγωνιστικη στην παγκοσμια αγορα, επρεπε να δρομολογησουν μια σειρα πο αλλαγες. Είναι πολύ δυσκολο να γινουν αυτες οι αλλαγες αν το επιπεδο διαβιωσης των πολιτων εχει πεσει κατά 25%, αυτό δεν μπορει να το αντεξει ουτε η ελληνικη κοινωνια ουτε το πολιτικο συστημα.
Επομενως η ελπιδα μου είναι ότι η ελλαδα θα μεινει στην ευρωζωνη, νομιζω ότι αυτό θα απαιτουσε συμβιβασμους από ολες τις πλευρες. Οταν η οικονομικη κριση στην Ελλαδα ενεσκυψε πριν από μερικα χρονια, εμεις ειχαμε ενεργο ρολο στην προσπαθεια αντιμετωπισης της. Νομιζω ότι αναγνωριζει η Γερμανια και αλλοι ότι θα ηταν καλυτερο για την Ελλαδα να παραμεινει στην Ευρωζωνη, από το να βρεθει εξω από αυτή. Είναι μία κατασταση που στις αγορες δεν αρεσει.
Γενικως όμως με απασχολει η αναπτυξη στην Ευρωπη, η δημοσιονομικη πειθαρχια είναι σημαντικη, οι διαρθρωτικες μεταρρυθμισες είναι απαραιτητες σε πολλς από αυτές τις χωρες, αλλα αυτό που μας διαδαξε η αμερικανικη εμπειρια, είναι ότι ο καλυτερος τροπος να μειωσεις τα ελλειμματα είναι να αποκαταστησεις την δημοσιονομικη σταθεροτητα είναι να αναπτυχθεις και όταν εχεις μια οικονομια σε ελευθερη πτωση πρεπει να υπαρξει στρατηγικη αναπτυξης και όχι απλως να γινονται προσπαθειες πιεσης ενός πληθυσμου που δεινοπαθει ολοενα και περισσοτερο”.

mignatiou.com

________________________________________

 
Εάν κάποιος θέλει να μάθει τα περισσότερα από τα όσα συμβαίνουν από τις ελληνικές εκλογές, η δήλωση του Προέδρου είναι το καλύτερο γραπτό.
ΝΟΜΙΖΩ ΤΑ ΛΕΕΙ ΟΛΑ

Οπότε η σύντομη ιστορία εχει ως εξής:
Το 2009 η Ελλάς αναλαμβάνεται από τον ΓΑΠ. Η κοινωνία ήταν ανώριμη για τις βαθιές μεταρρυθμίσεις και η στρατηγική την έφερε να σέρνει το άρμα της λιτότητας (πειραματόζωο) στις ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης.
Το 2014 έγινε αποδεκτό ότι η κατάσταση δεν μπορούσε να συνεχιστεί από πλευράς λιτότητας.
Η συμφωνία έκανε λόγο για ένα νέο δούρειο ίππο που θα έτρεχε πλέον το mode "στρατηγική ανάπτυξης", κυρίως μέσα από μεταρρυθμίσεις και εξορθολογισμούς (στο πρότυπο του εκσυγχρονισμού με λίγο από ΜΟΠ). Η ανάποδη πορεία, από την έξοδο από τη λιτότητα και την ύφεση, προς ένα νεότερο "πακέτο", ψυχολογικά περισσότερο ανεκτό από ότι το 2009, με ορατό στόχο την ολοκλήρωση του ευρωπαϊκού τραπεζικού ολοκληρώματος, δείχνει να είναι γεγονός.

Όπως έγραψαν, η Ελλάδα είναι ο ατίθασος τηνέιτζερ που έχει τσακωθεί με την οικογένεια και το τσιφούτη - αυταρχικό πατέρα του χωρίς να θέλει να φύγει από το σπίτι. Ο ..σκατόγερος πρέπει να λυγίσει!
Όλοι οι υπόλοιποι παίζουν καλό θέατρο ώστε να πειστεί.

Αυτό όμως που λέει ο Ομπάμα δεν πρέπει να το αφήσουμε να περάσει έτσι, είμαστε και εμείς αποδέκτες της δήλωσής του:
χρειαζόμαστε - ως Ελλάδα - μεταρρυθμίσεις / αλλαγές και συμβιβασμούς / υποχωρήσεις.
Γιατί δεν είμαστε οι καλύτεροι... είμαστε πολύ πίσω...