Είμαστε περίπου στις 100 ημέρες της νέας νέας νέας διακυβέρνησης. Ο απολογισμός είναι μέτριος, χλιαρός. Οφείλουμε βέβαια να συνυπολογίζουμε τις μεγάλες αδυναμίες λόγω έλλειψης εμπειρίας διακυβέρνησης αλλά είμαστε αυστηροί, ύστερα από 5 χρόνια από το Καστελόριζο.
Η βασική στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι σε Ευρωπαίους/ΕΕ και ΔΝΤ/ΗΠΑ λειτουργεί όπως ακριβώς είχε καταστρωθεί και εξαγγελθεί. Ήδη έχουμε φτάσει στον Μάιο και ο Ιούνιος είναι κοντά. Δυστυχώς για τους πολύ αισιόδοξους, οι εκλογές της Ισπανίας είναι πάρα μα πάρα πολύ μακριά.
Όμως στο ενδιάμεσο έχει αρχίσει να συγκεκριμενοποιείται ένα πρόβλημα που δεν του είχε δωθεί η σημασία που του έπρεπε όταν το σχέδιο διαπραγμάτευσης καταστρωνόταν: όλοι όσοι παρατηρούν στενά τις οικονομικο-πολιτικές εξελίξεις της χώρας μας, ειδικά οι εγχώριοι κάτοικοι και επιχειρηματίες, καταστρώνονουν και εφαρμόζουν τα δικά τους σχέδια έκτακτης ανάγκης εφόσον κάτι δεν πάει καλά.
Η εμπειρία των 6-7 ετών σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης έχει γνωρίσει και στον τελευταίο κάτοικο αυτής της χώρας τι μπορεί να κάνει ώστε να προστατευθεί σε περίπτωση χρεοκοπίας. Από το να έχει τα λεφτά του στο εξωτερικό, σε Α/Κ, σε μετοχές, σε σεντούκι / χώμα / τραχανά, μέχρι ότι μπορεί να φανταστεί ο καθένας.
Αυτές οι ενέργειες είναι μονομερείς! Και δημιουργούν πολύ μεγάλο κόστος στην οικονομία, μεγαλύτερο από το αντίστοιχο διάστημα του 2012. Το αποτέλεσμα που (θα) έχουν είναι βασικό: εάν το 3ο πακέτο του Ιουνίου ήταν κάπου 10-20 δισ., πλέον βρίσκεται περίπου σε 20-30δισ. and counting... Δεν είναι δηλαδή το θέμα εάν φτάνουν τα λεφτά έως τις 11/5, αλλά πόσα ακριβώς θα χρειαστούν στο διάστημα 2015-2016-2017. Μακάρι να ίσχυε το πρωτογενές πλεόνασμα, "μακάρι η ελληνική οικονομία να μην ήταν κατά 70-80% κρατικοδίαιτη", μακάρι τα δάνεια του ελληνικού κράτος να μην καθάριζαν για όλους όσους ζουν στην ελληνική επικράτεια, μακάρι η πρακτική συνέχεια του κομμουνιστικού ιδεώδους να ήταν διαφορετική από το σοσιαλδημοκρατία.
Αυτό που έχει γίνει τουλάχιστον κατανοητό είναι ότι όσο πλησιάζουμε στο σημείο όπου τα ταμειακά διάθεσιμα δεν θα επαρκούν για τις τρέχουσες ανάγκες του δημοσίου είτε ευτό απλά παρατείνεται προς το μέσο του καλοκαιριού τόσο οι απαιτήσεις όσων μπορούν να σε δανείσουν θα είναι περισσότερες.
Τέλος, αξίζει να σημειωθούν δύο αράδες για το πρόβλημα του Αλέξη εφόσον δεν καταλήξει σε συμφωνία και βρεθεί σε κατάσταση χρεοκοπίας (πιθανότητες έως 25%). Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, θα είναι η χαρά των δεξιών του πλανήτη! Το "πρώτη φορά Αριστερά" θα ενταφιάσει κάθε νέο εγχείρημα αριστερού κομματικού μορφώματος σε ανεπτυγμένη οικονομία για τα επόμενα 20-30 χρόνια καθώς οι καταστάσεις τύπου Βενεζουέλας σε μια ανεπτυγμένη "ευρωπαϊκή χώρα" θα στοιχειώνουν, με πρώτο θύμα τους Podemos. Ο Αλέξης οφείλει να σταθμίσει τα πράγματα.
Για διάβασμα:
Βαρουφάκης: Αν δεν μας δώσουν λεφτά πάμε για χρεοκοπία (Lee C. Buchheit)
DR. MONEY: Μήπως τελικά έχουμε σχέδιο διαπραγμάτευσης;
Ο διπλός εγκλωβισμός του κ. Τσίπρα ΚΩΣΤΗΣ Π. ΠΑΠΑΔΙΟΧΟΣ
Μαύρα σενάρια για την ελληνική οικονομία
Μοντέλο Λούλα εισηγούνται στον Τσίπρα
[σημείωσα για Λούλα και όλη τη πορεία της μέχρι σήμερα διαπραγματευσης εγκαίρως]
υ.γ.
είναι απόλυτα γελοίοι οι σχολιαστές του περιστατικού της Ζωής στην Αιδηψό να κάνουν ότι δεν βλέπουν ότι το όχημα που χρησιμοποιούσε ΗΤΑΝ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ και όχι ένα από εκείνα που χρησιμοποιεί ο εκάστοτε ΠτΒ. Για το θέμα του σεβασμού προς το θεσμὀ, το πρόσωπο δεν αξίζει να σχολιάσουμε καθώς ο σεβασμός έχει ΓΕΝΙΚΩΣ χαθεί από τη χώρα μας (με ευθύνη και της σημερινής κυβερνώσας αριστεράς). Αλήθεια, έαν ήσουν ΕΣΥ στη θέση της, πως ακριβώς θα αισθανόσουν; Θα χρησιμοποιούσες το αυτοκίνητό σου για να πας στο χωριό σου το Πάσχα;
τα παραπάνω για τη Ζωή ως απάντηση σε όσους το βουλώνουν για τους αλγόριθμούς κατάληψης θέσεων σε δημόσιους οργανισμούς και αξιώματα, όπως απεκαλύφθεί από το The Press Project αλλά κανένα συστημικό ΜΜΕ δεν αναπαράγει
Αποκάλυψη TPP: Το σκάνδαλο της «ποσόστωσης»
Αν ο υποψήφιος δεν είχε τα προσόντα, τόσο το χειρότερο για τα προσόντα
Η βασική στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι σε Ευρωπαίους/ΕΕ και ΔΝΤ/ΗΠΑ λειτουργεί όπως ακριβώς είχε καταστρωθεί και εξαγγελθεί. Ήδη έχουμε φτάσει στον Μάιο και ο Ιούνιος είναι κοντά. Δυστυχώς για τους πολύ αισιόδοξους, οι εκλογές της Ισπανίας είναι πάρα μα πάρα πολύ μακριά.
Όμως στο ενδιάμεσο έχει αρχίσει να συγκεκριμενοποιείται ένα πρόβλημα που δεν του είχε δωθεί η σημασία που του έπρεπε όταν το σχέδιο διαπραγμάτευσης καταστρωνόταν: όλοι όσοι παρατηρούν στενά τις οικονομικο-πολιτικές εξελίξεις της χώρας μας, ειδικά οι εγχώριοι κάτοικοι και επιχειρηματίες, καταστρώνονουν και εφαρμόζουν τα δικά τους σχέδια έκτακτης ανάγκης εφόσον κάτι δεν πάει καλά.
Η εμπειρία των 6-7 ετών σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης έχει γνωρίσει και στον τελευταίο κάτοικο αυτής της χώρας τι μπορεί να κάνει ώστε να προστατευθεί σε περίπτωση χρεοκοπίας. Από το να έχει τα λεφτά του στο εξωτερικό, σε Α/Κ, σε μετοχές, σε σεντούκι / χώμα / τραχανά, μέχρι ότι μπορεί να φανταστεί ο καθένας.
Αυτές οι ενέργειες είναι μονομερείς! Και δημιουργούν πολύ μεγάλο κόστος στην οικονομία, μεγαλύτερο από το αντίστοιχο διάστημα του 2012. Το αποτέλεσμα που (θα) έχουν είναι βασικό: εάν το 3ο πακέτο του Ιουνίου ήταν κάπου 10-20 δισ., πλέον βρίσκεται περίπου σε 20-30δισ. and counting... Δεν είναι δηλαδή το θέμα εάν φτάνουν τα λεφτά έως τις 11/5, αλλά πόσα ακριβώς θα χρειαστούν στο διάστημα 2015-2016-2017. Μακάρι να ίσχυε το πρωτογενές πλεόνασμα, "μακάρι η ελληνική οικονομία να μην ήταν κατά 70-80% κρατικοδίαιτη", μακάρι τα δάνεια του ελληνικού κράτος να μην καθάριζαν για όλους όσους ζουν στην ελληνική επικράτεια, μακάρι η πρακτική συνέχεια του κομμουνιστικού ιδεώδους να ήταν διαφορετική από το σοσιαλδημοκρατία.
Αυτό που έχει γίνει τουλάχιστον κατανοητό είναι ότι όσο πλησιάζουμε στο σημείο όπου τα ταμειακά διάθεσιμα δεν θα επαρκούν για τις τρέχουσες ανάγκες του δημοσίου είτε ευτό απλά παρατείνεται προς το μέσο του καλοκαιριού τόσο οι απαιτήσεις όσων μπορούν να σε δανείσουν θα είναι περισσότερες.
Τέλος, αξίζει να σημειωθούν δύο αράδες για το πρόβλημα του Αλέξη εφόσον δεν καταλήξει σε συμφωνία και βρεθεί σε κατάσταση χρεοκοπίας (πιθανότητες έως 25%). Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, θα είναι η χαρά των δεξιών του πλανήτη! Το "πρώτη φορά Αριστερά" θα ενταφιάσει κάθε νέο εγχείρημα αριστερού κομματικού μορφώματος σε ανεπτυγμένη οικονομία για τα επόμενα 20-30 χρόνια καθώς οι καταστάσεις τύπου Βενεζουέλας σε μια ανεπτυγμένη "ευρωπαϊκή χώρα" θα στοιχειώνουν, με πρώτο θύμα τους Podemos. Ο Αλέξης οφείλει να σταθμίσει τα πράγματα.
Για διάβασμα:
Βαρουφάκης: Αν δεν μας δώσουν λεφτά πάμε για χρεοκοπία (Lee C. Buchheit)
DR. MONEY: Μήπως τελικά έχουμε σχέδιο διαπραγμάτευσης;
Ο διπλός εγκλωβισμός του κ. Τσίπρα ΚΩΣΤΗΣ Π. ΠΑΠΑΔΙΟΧΟΣ
Μαύρα σενάρια για την ελληνική οικονομία
Μοντέλο Λούλα εισηγούνται στον Τσίπρα
[σημείωσα για Λούλα και όλη τη πορεία της μέχρι σήμερα διαπραγματευσης εγκαίρως]
υ.γ.
είναι απόλυτα γελοίοι οι σχολιαστές του περιστατικού της Ζωής στην Αιδηψό να κάνουν ότι δεν βλέπουν ότι το όχημα που χρησιμοποιούσε ΗΤΑΝ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ και όχι ένα από εκείνα που χρησιμοποιεί ο εκάστοτε ΠτΒ. Για το θέμα του σεβασμού προς το θεσμὀ, το πρόσωπο δεν αξίζει να σχολιάσουμε καθώς ο σεβασμός έχει ΓΕΝΙΚΩΣ χαθεί από τη χώρα μας (με ευθύνη και της σημερινής κυβερνώσας αριστεράς). Αλήθεια, έαν ήσουν ΕΣΥ στη θέση της, πως ακριβώς θα αισθανόσουν; Θα χρησιμοποιούσες το αυτοκίνητό σου για να πας στο χωριό σου το Πάσχα;
τα παραπάνω για τη Ζωή ως απάντηση σε όσους το βουλώνουν για τους αλγόριθμούς κατάληψης θέσεων σε δημόσιους οργανισμούς και αξιώματα, όπως απεκαλύφθεί από το The Press Project αλλά κανένα συστημικό ΜΜΕ δεν αναπαράγει
Αποκάλυψη TPP: Το σκάνδαλο της «ποσόστωσης»
Αν ο υποψήφιος δεν είχε τα προσόντα, τόσο το χειρότερο για τα προσόντα
No comments:
Post a Comment