Κατάρρευση του ελληνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος σε περίπτωση εξόδου της χώρας από την Ευρωζώνη, ακόμη και πριν καν συντελεστεί επίσημα η αλλαγή νομίσματος στη χώρα, προβλέπει ο όμιλος της Citigroup, εκτιμώντας ότι το σενάριο της αποχώρησης από το κοινό νόμισμα έχει γίνει πλέον πιο πιθανό. Σε πολυσέλιδη ανάλυση, την οποία υπογράφει ο Chief Economist της Citigroup, κ. Willem Buiter, επισημαίνεται πως το χρονικό σημείο της εξόδου είναι εκείνο κατά το οποίο οι ελληνικές τράπεζες θα πάψουν να έχουν οποιαδήποτε πρόσβαση σε κεφάλαια από την ΕΚΤ και από το μηχανισμό έκτακτης παροχής ρευστότητας (ELA).
«Η Ελλάδα θα αποφασίσει να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη εθελοντικά, όχι τόσο επειδή το κράτος της θα πάψει να χρηματοδοτείται από την τρόικα όσο κυρίως επειδή η ΕΚΤ θα σταματήσει να παρέχει κεφάλαια με οποιονδήποτε τρόπο στις τράπεζες της χώρας», τονίζεται στην ανάλυση και προστίθεται πως η «απεμπόληση του κοινού νομίσματος θα σημάνει χρηματοοικονομική καταστροφή, είτε η Ελλάδα μείνει στην Ε.Ε. είτε όχι». «Μία ελληνική έξοδος από την Ευρωζώνη μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή», υπογραμμίζεται επιπλέον και σημειώνεται με έμφαση πως οι απώλειες θα είναι τεράστιες για όλων των ειδών τους πιστωτές της χώρας, ακόμη και για τον επίσημο τομέα.
Όσο αφορά στις επιπτώσεις για τη χώρα, αυτές χαρακτηρίζονται ως δραματικές από τον κ. Buiter και ξεκινούν από την τεράστια φυγή κεφαλαίων και καταθέσεων από τις ελληνικές τράπεζες, μόλις γίνει γνωστή η πιθανότητα εξόδου από το ευρώ.
«Θα υπάρξει άρνηση οποιασδήποτε επιπλέον χρηματοδότησης σε όλες τις οντότητες, φυσικές και νομικές, μέσω θεσμών και συμβάσεων, που διέπονται από την ελληνική νομοθεσία. Οι κάτοχοι υφιστάμενων συμβάσεων, εκπεφρασμένων σε ευρώ και υπό την ελληνική νομοθεσία, θα προσπαθήσουν να αποφύγουν τη μετατροπή τους στο νέο νόμισμα και τις συνέπειες από την επακόλουθη μεγάλη υποτίμησή του», σημειώνεται. Μάλιστα αναμένονται χρεοκοπίες επιχειρήσεων σ΄όλο το μήκος και πλάτος της οικονομίας και ακόμη μεγαλύτερη ύφεση, ακόμη και σε σχέση μ' αυτή που ήδη βιώνει η ελληνική οικονομία.
«Η βελτίωση στην ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, που θα προκύψει από την εισαγωγή του νέου νομίσματος και τη μεγάλη υποτίμησή του, σε σχέση με το ευρώ, θα είναι παροδική, εξαιτίας της απουσίας περαιτέρω διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων στο δημόσιο τομέα, στην αγορά εργασίας κ.ά.» επισημαίνεται και τονίζεται πως ο πολύ μεγάλος πληθωρισμός θα οδηγήσει στην επιδείνωση της ανταγωνιστικότητας, με δεδομένο ότι μετά την έξοδο από το ευρώ θα κοπάσει και η πίεση για θετικές μεταβολές στην οικονομία.
«Η τελική κατάληξη για την Ελλάδα από μία αποχώρηση από το κοινό νόμισμα είναι η πλήρης χρηματοοικονομική κατάρρευση», ενώ θα σταματήσει κάθε είδος διεθνούς χρηματοδότησης προς τη χώρα, ακόμη και από το ΔΝΤ για κάποιο χρονικό διάστημα.
Όπως καταγράφει η Citigroup, η ουσιώδης διαφορά μεταξύ της παραμονής και της αποχώρησης από το ευρώ είναι η συνέχιση της χρηματοδότησης της χώρας από την τρόικα, ακόμη και εάν τελικά υποστούν μεγάλο haircut όχι μόνο οι ιδιώτες, αλλά και οι επίσημοι πιστωτές (τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης και η ΕΚΤ). Σε αντίθετη περίπτωση, εκτός από τις τεράστιες ζημιές στις τράπεζες, για να μειωθεί το πρωτογενές έλλειμμα του προϋπολογισμού θα χρειαστούν επιπλέον νέα μέτρα λιτότητας ή εύρεση νέων πηγών χρηματοδότησης.
Στο υποθετικό σενάριο, που το Σημόσιο θα χρειαστεί να δανειστεί ένα ποσό ισοδύναμο των 5 μονάδων του ΑΕΠ, η επιλογή δανεισμού με το νέο νόμισμα θα αποδειχθεί πολύ ακριβή. «Τα ονομαστικά επίπεδα επιτοκίων θα είναι υψηλά εξαιτίας του μεγάλου εκτιμώμενου πληθωρισμού» αναφέρεται στη μελέτη και προστίθεται πως «παρ' όλο που η ικανότητα της χώρας να εξυπηρετήσει το νέο χρέος της, υπό το καινούργιο νόμισμα θα είναι βελτιωμένη, καθώς θα έχει απαρνηθεί το παλαιό χρέος, εν τούτοις η χρεοκοπία θα εγείρει αμφιβολίες και για τη μελλοντική διάθεσή της να εξυπηρετεί τους πιστωτές της».
Ακόμη και εάν οι ελληνικές αρχές επιχειρούσαν να αντλήσουν κεφάλαια κάτω από αλλοδαπό δίκαιο και για χρέος εκπεφρασμένο σε ευρώ ή δολάριο, η Citigroup δηλώνει πως το premium (default risk premia), που θα έπρεπε να καταβληθεί, θα ήταν απαγορευτικό τουλάχιστον για κάποιο χρονικό διάστημα.
Συμπερασματικά, η μελέτη καταλήγει για τις συνέπειες της εξόδου για την ίδια τη χώρα πως συνίστανται στο κατεστρεμμένο τραπεζικό σύστημα, στις πάρα πολλές χρεοκοπίες επιχειρήσεων, στη συνεχιζόμενη έλλειψη ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, τη μεγάλη συρρίκνωση των εισαγωγών, τον υψηλότατο πληθωρισμό (hyperinflation) και τις πολιτικοκοινωνικές αναταραχές.
Ανοίγει η πόρτα εξόδου για όλους
Η Citigroup αναφερόμενη στις επιπτώσεις στην υπόλοιπη Ευρωζώνη από την αποχώρηση της χώρας μας είναι λακωνική, αλλά ουσιαστική, υπογραμμίζοντας πως «εάν η Ελλάδα μπορεί να εξέλθει, κάθε χώρα μπορεί να εξέλθει». «Εφόσον παρατηρούμε κόπωση από τις μεταρρυθμίσεις και αντίσταση στις διαρθρωτικές μεταβολές και στην υπόλοιπη ευρωπαϊκή περιφέρεια και μάλιστα σε αρκετές χώρες του πυρήνα της Ευρωζώνης, δεν είναι εύλογο να ειπωθεί πως η ελληνική περίπτωση είναι μοναδική και η έξοδος της χώρας δεν δημιουργεί προηγούμενο.
Παρ' όλο που η δημοσιονομική κατάσταση της Ελλάδας και τα υπόλοιπα διαρθρωτικά προβλήματά της είναι τα χειρότερα στην Ευρωζώνη, εν τούτοις η έξοδός της δημιουργεί ένα ισχυρό και απολύτως ορατό προηγούμενο», τονίζει ο κ. Buiter. «Μόλις η Ελλάδα εγκαταλείψει το ευρώ, αναμένουμε πως οι αγορές θα εστιάσουν στις χώρες εκείνες, που πιθανότατα θα την ακολουθήσουν», σημειώνεται και προστίθεται ότι καταθέσεις θα φύγουν από τις επίφοβες χώρες προς πιο ασφαλή καταφύγια και ο δανεισμός των χωρών του νότου θα καταστεί ακόμη πιο ακριβός.
Η μελέτη προτείνει για τη διαχείριση του ελληνικού προβλήματος το συντεταγμένο «κούρεμα» των ομολόγων και του επίσημου τομέα, εκτός των ιδιωτών πιστωτών και στη συνέχεια την εφαρμογή προγράμματος οικονομικής πολιτικής, χωρίς όμως να διαταραχθεί, τόσο η χρηματοδότηση από την τρόικα όσο και η πρόσβαση των τραπεζών της χώρας στα κεφάλαια της ΕΚΤ και του ELA.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=15459&subid=2&pubid=112870430
«Η Ελλάδα θα αποφασίσει να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη εθελοντικά, όχι τόσο επειδή το κράτος της θα πάψει να χρηματοδοτείται από την τρόικα όσο κυρίως επειδή η ΕΚΤ θα σταματήσει να παρέχει κεφάλαια με οποιονδήποτε τρόπο στις τράπεζες της χώρας», τονίζεται στην ανάλυση και προστίθεται πως η «απεμπόληση του κοινού νομίσματος θα σημάνει χρηματοοικονομική καταστροφή, είτε η Ελλάδα μείνει στην Ε.Ε. είτε όχι». «Μία ελληνική έξοδος από την Ευρωζώνη μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή», υπογραμμίζεται επιπλέον και σημειώνεται με έμφαση πως οι απώλειες θα είναι τεράστιες για όλων των ειδών τους πιστωτές της χώρας, ακόμη και για τον επίσημο τομέα.
Όσο αφορά στις επιπτώσεις για τη χώρα, αυτές χαρακτηρίζονται ως δραματικές από τον κ. Buiter και ξεκινούν από την τεράστια φυγή κεφαλαίων και καταθέσεων από τις ελληνικές τράπεζες, μόλις γίνει γνωστή η πιθανότητα εξόδου από το ευρώ.
«Θα υπάρξει άρνηση οποιασδήποτε επιπλέον χρηματοδότησης σε όλες τις οντότητες, φυσικές και νομικές, μέσω θεσμών και συμβάσεων, που διέπονται από την ελληνική νομοθεσία. Οι κάτοχοι υφιστάμενων συμβάσεων, εκπεφρασμένων σε ευρώ και υπό την ελληνική νομοθεσία, θα προσπαθήσουν να αποφύγουν τη μετατροπή τους στο νέο νόμισμα και τις συνέπειες από την επακόλουθη μεγάλη υποτίμησή του», σημειώνεται. Μάλιστα αναμένονται χρεοκοπίες επιχειρήσεων σ΄όλο το μήκος και πλάτος της οικονομίας και ακόμη μεγαλύτερη ύφεση, ακόμη και σε σχέση μ' αυτή που ήδη βιώνει η ελληνική οικονομία.
«Η βελτίωση στην ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, που θα προκύψει από την εισαγωγή του νέου νομίσματος και τη μεγάλη υποτίμησή του, σε σχέση με το ευρώ, θα είναι παροδική, εξαιτίας της απουσίας περαιτέρω διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων στο δημόσιο τομέα, στην αγορά εργασίας κ.ά.» επισημαίνεται και τονίζεται πως ο πολύ μεγάλος πληθωρισμός θα οδηγήσει στην επιδείνωση της ανταγωνιστικότητας, με δεδομένο ότι μετά την έξοδο από το ευρώ θα κοπάσει και η πίεση για θετικές μεταβολές στην οικονομία.
«Η τελική κατάληξη για την Ελλάδα από μία αποχώρηση από το κοινό νόμισμα είναι η πλήρης χρηματοοικονομική κατάρρευση», ενώ θα σταματήσει κάθε είδος διεθνούς χρηματοδότησης προς τη χώρα, ακόμη και από το ΔΝΤ για κάποιο χρονικό διάστημα.
Όπως καταγράφει η Citigroup, η ουσιώδης διαφορά μεταξύ της παραμονής και της αποχώρησης από το ευρώ είναι η συνέχιση της χρηματοδότησης της χώρας από την τρόικα, ακόμη και εάν τελικά υποστούν μεγάλο haircut όχι μόνο οι ιδιώτες, αλλά και οι επίσημοι πιστωτές (τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης και η ΕΚΤ). Σε αντίθετη περίπτωση, εκτός από τις τεράστιες ζημιές στις τράπεζες, για να μειωθεί το πρωτογενές έλλειμμα του προϋπολογισμού θα χρειαστούν επιπλέον νέα μέτρα λιτότητας ή εύρεση νέων πηγών χρηματοδότησης.
Στο υποθετικό σενάριο, που το Σημόσιο θα χρειαστεί να δανειστεί ένα ποσό ισοδύναμο των 5 μονάδων του ΑΕΠ, η επιλογή δανεισμού με το νέο νόμισμα θα αποδειχθεί πολύ ακριβή. «Τα ονομαστικά επίπεδα επιτοκίων θα είναι υψηλά εξαιτίας του μεγάλου εκτιμώμενου πληθωρισμού» αναφέρεται στη μελέτη και προστίθεται πως «παρ' όλο που η ικανότητα της χώρας να εξυπηρετήσει το νέο χρέος της, υπό το καινούργιο νόμισμα θα είναι βελτιωμένη, καθώς θα έχει απαρνηθεί το παλαιό χρέος, εν τούτοις η χρεοκοπία θα εγείρει αμφιβολίες και για τη μελλοντική διάθεσή της να εξυπηρετεί τους πιστωτές της».
Ακόμη και εάν οι ελληνικές αρχές επιχειρούσαν να αντλήσουν κεφάλαια κάτω από αλλοδαπό δίκαιο και για χρέος εκπεφρασμένο σε ευρώ ή δολάριο, η Citigroup δηλώνει πως το premium (default risk premia), που θα έπρεπε να καταβληθεί, θα ήταν απαγορευτικό τουλάχιστον για κάποιο χρονικό διάστημα.
Συμπερασματικά, η μελέτη καταλήγει για τις συνέπειες της εξόδου για την ίδια τη χώρα πως συνίστανται στο κατεστρεμμένο τραπεζικό σύστημα, στις πάρα πολλές χρεοκοπίες επιχειρήσεων, στη συνεχιζόμενη έλλειψη ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, τη μεγάλη συρρίκνωση των εισαγωγών, τον υψηλότατο πληθωρισμό (hyperinflation) και τις πολιτικοκοινωνικές αναταραχές.
Ανοίγει η πόρτα εξόδου για όλους
Η Citigroup αναφερόμενη στις επιπτώσεις στην υπόλοιπη Ευρωζώνη από την αποχώρηση της χώρας μας είναι λακωνική, αλλά ουσιαστική, υπογραμμίζοντας πως «εάν η Ελλάδα μπορεί να εξέλθει, κάθε χώρα μπορεί να εξέλθει». «Εφόσον παρατηρούμε κόπωση από τις μεταρρυθμίσεις και αντίσταση στις διαρθρωτικές μεταβολές και στην υπόλοιπη ευρωπαϊκή περιφέρεια και μάλιστα σε αρκετές χώρες του πυρήνα της Ευρωζώνης, δεν είναι εύλογο να ειπωθεί πως η ελληνική περίπτωση είναι μοναδική και η έξοδος της χώρας δεν δημιουργεί προηγούμενο.
Παρ' όλο που η δημοσιονομική κατάσταση της Ελλάδας και τα υπόλοιπα διαρθρωτικά προβλήματά της είναι τα χειρότερα στην Ευρωζώνη, εν τούτοις η έξοδός της δημιουργεί ένα ισχυρό και απολύτως ορατό προηγούμενο», τονίζει ο κ. Buiter. «Μόλις η Ελλάδα εγκαταλείψει το ευρώ, αναμένουμε πως οι αγορές θα εστιάσουν στις χώρες εκείνες, που πιθανότατα θα την ακολουθήσουν», σημειώνεται και προστίθεται ότι καταθέσεις θα φύγουν από τις επίφοβες χώρες προς πιο ασφαλή καταφύγια και ο δανεισμός των χωρών του νότου θα καταστεί ακόμη πιο ακριβός.
Η μελέτη προτείνει για τη διαχείριση του ελληνικού προβλήματος το συντεταγμένο «κούρεμα» των ομολόγων και του επίσημου τομέα, εκτός των ιδιωτών πιστωτών και στη συνέχεια την εφαρμογή προγράμματος οικονομικής πολιτικής, χωρίς όμως να διαταραχθεί, τόσο η χρηματοδότηση από την τρόικα όσο και η πρόσβαση των τραπεζών της χώρας στα κεφάλαια της ΕΚΤ και του ELA.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=15459&subid=2&pubid=112870430
No comments:
Post a Comment