έλλειψη διάθεσης

Ο μόνος άνθρωπος που συνεχίζει να συζητά μαζί μου τα τρέχοντα οικονομοπολιτικά μου έθεσε ξανά το ίδιο ερώτημα: "Ποιο πιστεύεις ότι θα έπρεπε να είναι το σχέδιο για να καταφέρει βρεθεί η Ελλάδα στο σημείο που μπορεί και ταυτόχρονα της αξίζει;"
Η απάντηση που έλαβε τον βασάνισε για 48 ώρες, όταν την επανέφερε απογοητευμένος: "Με χάλασες σοβαρά που έδωσες τέτοια απάντηση... Με απογοήτευσες πραγματικά...".

Η απάντησή μου στην ερώτηση του ήταν αναπάντεχη:
"Δεν διακρίνω καμία διάθεση για να ακολουθηθεί το οποιοδήποτε σχέδιο από τη κοινωνία, τους ηγέτες ή κάποια ευρύτερη ομάδα. Δεν συζητάμε καθόλου για το εάν υπάρχει ή όχι σχέδιο ή τι θα μπορούσε να γράφει, η παντελής έλλειψη διάθεσης είναι που χαρακτηρίζει αυτούς που θα έπρεπε να το ακολουθήσουν. Δεν υπάρχει διάθεση, υπάρχει κούραση.".

[Πόσοι υπάρχουν που θα αντάλλαζαν 2 ώρες περισσότερης εργασίας για 3 χρόνια με την υπόσχεση ότι σε 3 χρόνια θα βελτιωθεί η ζωή όλης της ελληνικής κοινωνίας; Πόσοι είναι διατεθιμένοι να πληρώνονται 10% λιγότερο με την υπόσχεση ότι σε 3 χρόνια θα βελτιωθεί η ζωή όλης της ελληνικής κοινωνίας; Πόσοι είναι διατεθιμένοι να ακολουθήσουν ένα οποιοδήποτε σχέδιο που στα σίγουρα θα τους ξεβολέψει ακόμα περισσότερο από όσο έχει συμβεί τη τελευταία δεκαετία για να είναι σε 3 χρόνια όλη η ελληνική κοινωνία σε καλύτερο επίπεδο από ότι σήμερα;]

Η μόνη εξήγηση που μπορώ να δώσω για αυτή την έλλειψη διάθεσης είναι ότι η παγκόσμια κοινωνία, και μαζί της ένα καλό κομμάτι και της ελληνικής κοινωνίας, έχει φτάσει στο ανώτερο στάδιο πολιτισμού, χωρίς να είναι ορατό το επόμενο στάδιο. Και επειδή ο σημερινός πολιτισμός, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, σχετίζεται με τα υλικά αγαθά, δείχνει ότι στα περισσότερα έχουμε -ή έστω είχαμε, προ κρίσης - χτυπήσει ταβάνι. Για παράδειγμα, οι αυτοκαθαριζόμενες τουαλέτες έχουν εφευρεθεί εδώ και 30 χρόνια στην Ιαπωνία, η μέση ελληνική οικογένεια είχε ή συνεχίζει να έχει 2 αυτοκίνητα και 3-4 TFT τηλεοράσεις, ο Γερμανός μπορεί να δουλεύει στην Ολλανδία και να παίρνει δάνειο από τη Γαλλία για το ακίνητό του στο Βέλγιο. Η τεχνολογική επανάσταση φαίνεται να μην εξελίσσεται με τους ρυθμούς των προηγούμενων δεκαετιών, τα όποια θεωρούνται hi tech είναι κυρίως ξαναζεσταμένο φαγητό που απλά προσφέρονται σε μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού ενώ τα drones ή τα αυτοκίνητα χωρίς οδηγό απέχουν ακόμα από τη καθημερινότητα.

[Τελικά να παλέψεις γιατί; Απλά και μόνο για να ξαναέχεις απλά ότι είχες;]

Η εγχώρια έλλειψη διάθεσης έχει να κάνει βέβαια και με ενδογενή χαρακτηριστικά:
- Αδυναμία συνεννόησης, μακροπρόθεσμης συμφωνίας και συνεργασίας για κοινό στόχο πέρα από τους όποιους πολιτικούς-οικονομικούς-κοινωνικούς-ατομικούς διαχωρισμούς
- Αδυναμία ουσιαστικής εναλλαγής των γενεών στη διοίκηση και στη λήψη απόφασης
- Ανικανότητα εξεύρεσης ικανών ατόμων για διαχείριση καταστάσεων
- Δυσκολία αφομοίωσης νέων καταστάσεων και συνθηκών

Σε μια υποθετική κατάσταση που οι κάτοικοι αυτής της χώρας, ηλικίας άνω των 25 ετών, είχαν να απαντήσουν στη κλασσική ερώτηση συνέντευξης για πρόσληψη "Που βλέπετε τον εαυτό σας σε 10 χρόνια από σήμερα;" θεωρώ ότι η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας 25-75 ετών θα απαντούσε κάτι σα "Να εχω το επίπεδο που είχα το 2008".
Το 2008 έαν είχες να απαντήσεις μια τέτοια ερώτηση συνέντευξης το πιο πιθανό ήταν να αφορούσε μια δουλειά καλύτερη από τη προηγούμενη, το 2016 αυτό δεν ισχύει σε καμία περίπτωση. Δεν είναι καθόλου απίθανο το 2024 να είναι ακόμα χειρότερο από το 2016. Και αυτό δεν περνάει απο το μυαλό των περισσότέρων.

Υ.Γ. υπό την ενότητα: Την αλήθεια την μαθαίνεις καλύτερα εάν διαβάζεις τι λένε οι έξω για σένα, από τον Peter Spiegel
Γεύμα με τον Γ. Βαρουφάκη με κυρίως μενού καρφιά και αποκαλύψεις! 
«Ο Τσίπρας ρίσκαρε ένα Grexit και έχασε μια ευκαιρία για το χρέος»

Παλαιές ιστορίες

Παρακάτω το αυθεντικό email, όπως δημοσιεύθηκε
[https://wikileaks.org/clinton-emails/emailid/9539#efmAbRAwUAyEB2VB2XB_gCBGCG2]
Νομίζω ότι δεν το έχουν δημοσιεύσει όλο.
Δεν πρόκειται για άγνωστα πράγματα, πρόκειται για επιβεβαίωση.


Re: Germany and the European economic crisis 
Below are two memos that may contain some new information on German policy on the Eurozone crisis. This information is based on conversations with German Finance Minister Wolfgang Schauble and those close to him. 
SOURCE: Sources with excellent access to the highest levels of the European political and security communities.  
THE FOLLOWING INFORMATION COMES FROM AN EXTREMELY SENSITIVE SOURCE AND SHOULD BE HANDLED WITH CARE. THIS INFORMATION MUST NOT BE SHARED WITH ANYONE ASSOCIATED WITH THE GERMAN GOVERNMENT. 
MEMO #1 1. 
During late May, 2012, following meetings with political and economic leaders in Europe and the United States, senior officials of the German Government began a series of discreet internal meetings in an effort to develop comprehensive policy solutions regarding the issues addressed during their mid-May 2012 sessions in Europe and the United States. In the opinion of a particularly well placed individual, the officers of the German Chancellery, Ministry of Finance, and the Foreign Ministry are struggling with this effort; concerned that their initial plans to delay any serious policy decisions on the Euro-zone/sovereign debt crisis until late June are unrealistic. According to this source, German Minister of Finance Wolfgang Schauble stated in confidence to Chancellor Angela Merkel that between twelve (12) and fifteen (15) of the member states of the European Union (EU) are moving irresistibly into recession and world financial markets will not wait for the results of the June Greek, French, and German election cycles before demanding serious policy decisions regarding the future of the currency union.  2. (Source Comment: This particular individual noted that Schauble repeatedly warned Merkel that this "European pace" of crisis management would lead to frustration among investors and place the EU leaders in a position where they face a crisis of international confidence, and are forced to make policy decisions that have not been fully considered. Schauble's senior staff officers came away from meetings with U.S. officials with the idea that, while the U.S. Government is concerned over instability in the EU they do not intend to become deeply involved in the crisis, preferring to act as a sounding board and advisor for the various EU leaders. They also believe that the U.S. position on Greece is ambiguous, stating that the Americans realize Greece must stay in the Euro-zone, while also stating that it can only remain if it meets its obligations. Accordingly, Schauble and other financial officials in Berlin, London, and Brussels are beginning to see the upcoming Greek national elections as a plebiscite on whether or not Greece wants to remain in the Euro-zone. Schauble stated privately that despite their professed commitment to the Euro, if the Greek people vote for a government led by the anti-austerity Syriza party, they must bear the consequences of their actions.) 3. According to a sensitive source, Schauble is looking for a way to deal with the potential fallout from a problematic result in the Greek elections. He sees two paths available, neither of which is pleasant for Germany and the other states of the EU. Realizing that a Greek withdrawal from the currency union may set the stage for Portugal, Spain, and Ireland to follow, Schauble is moderating his opposition to a larger shared solution within the EU. First, while he remains, in the opinion of a sensitive source, strongly opposed to the issuance of Eurobonds, Schauble has asked his staff to revisit a proposal put forward by the German economic experts, "the Five Wise Men," regarding a European Redemption pact. This idea was developed throughout 2011, but was initially opposed by Schauble because of his concern for its internal political ramifications in Germany while failing to address the problem of sovereign debt in real terms. The second course of action is even more problematic for Schauble, as it involves planning for a two tiered EU, with a much smaller currency union. This plan will be difficult and dangerous for the Merkel Government, especially following the election of Socialist Francois Hollande as President of France. (Source Note: Hollande and Merkel continue to hold divergent views on the roles of growth and austerity in resolving the crisis.) In any event, Schauble continues to believe that a complete collapse of the currency union is unacceptable for Germany, as the newly reconstituted Deutsche Mark would be considerably more valuable than the Euro; seriously damaging Germany's export driven economy. 4. In the opinion of this individual, Schauble's staff is drawing up contingency plans for addressing the possible outcomes of the crisis: an enhanced EU wide redemption project, a two tiered Euro-zone, and the possible collapse of the union. At the same time, the Minister of Finance is concerned by the Chancellor's desire to draw the matter out until late June or early July. Schauble stated in private that Merkel, and Foreign Minister Guido Westerwelle of the coalition partner Free Democratic Party (FDP) were badly shaken by the recent electoral defeats suffered at the hands of the opposition Social Democratic Party (SPD)/Green Party alliance. In the opinion of this individual Schauble is finding it difficult to persuade Merkel to consider serious policy moves, with the chancellor preferring to wait to take action. The Minister of Finance believes the Chancellor must continue to engage other national leaders, including the SPD/Green representatives and at least appear to be looking for new ideas. To this end he has asked her to consider the European Redemption Plan proposed by the five wise men, which is also popular with the SPD/Green leadership. Again, the source noted that while this plan is not what Schauble considers the best option in this matter, it is preferable to both the concept of Eurobonds, and the collapse of the currency union. 5. (Source Comment: In the opinion of a well placed individual, Merkel will continue to study the European Redemption Plan and other policy options, but Schauble fears that she will delay any decisive actions. He noted that Italian Prime Minister Mario Monti, who is close to Merkel, is also raising an alarm regarding the need for activity as the EU slides into recession. Monti has a great deal of credibility with Merkel as he has implemented serious austerity measures in Italy, and he is favorably disposed toward the redemption plan. Schauble repeated in private conversation that the Chancellor, Hollande, and other EU leaders continue maintain the hope that the U.S. economy will increase its rate of growth, which will have a similar affect on the EU economies. Schauble believes that U.S. growth will continue at a measured pace and noted that U.S. officials attempted to make this clear during the recent meetings in the United States.)

πετρέλαιο

Το πιο κερδοσκοπικό προϊόν που υπάρχει στις παγκόσμιες αγορές είναι το πετρέλαιο, ο μαύρος χρυσός.

Το μέγεθος της κερδοσκοπίας είναι πολύ εύκολο να γίνει αντιληπτό εάν κάποιος μπορεί να διανοηθεί πως ένα βαρέλι ή 159 λίτρα (αργού/wti) πετρελαίου μπορούν να αξίζουν $30 το 2016, $120 το 2008 και $20 το 1998. Μιλάμε για το ίδιο πράγμα να έχει τόσο μεγάλη διαφορά, διακύμανση στη τιμή του... Προσωπικά δεν μπορώ... Ούτε μπορώ να να σκέφτομαι ότι η τιμή που πληρώνω στην αντλία μπορεί να αλλάζει κάθε ημέρα, έστω και για €0.01... Πραγματικά μου φαίνεται υπερβολικό. Αλλά είμαι εγώ.

Μπορεί κάποιοι να έχουν παρατηρήσει τις ημρήσιες διακυμάνσεις της τιμής του πετρελαίου, αν όχι σας πληροφορώ ότι οι ελληνικές μετοχές περιόδου 1999-2000 ήταν σε ανάλογο πλαίσιο: "+4% μετά -3% μετά +5% μετά -4% μετά -2% μετά +3% μετά +2% μετά -6% μετά +7% μετά -4% μετα +12% μετά ...." και αυτό συμβαίνει εδώ και μερικές εβδομάδες...  Βέβαια, τα αρνητικά πρόσημα κυριαρχούν από το καλοκαίρι του 2014, όταν από τα $100 έχουμε φτάσει σχεδόν στα $25 / βαρέλι του αμερικανικού αργού πετρελαίου WTI.

Αυτό όμως που κάνει το πετρέλαιο ξεχωριστό σε ακόμα μια φάση της οικονομικής ιστορίας είναι το πόσες διαφορετικές ιστορίες περιέχει η τιμή που ενσωματώνει τους τελευταίους μήνες.

Αρχικά, έχουμε τη πτώση της ζήτησης για εμπορεύματα γενικά από πλευράς Κίνας, λόγω της μειούμενης ανάπτυξης που παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια. Φημολογείται ότι μπορεί να βρίσκεται σε επίπεδα μικρότερα του 4%.
Η εμφάνιση της νέας τεχνολογίας εξόρυξης πετρελαίου στην Αμερική τα τελευταία χρόνια έχει δημιουργήσει συνθήκες οικονομικού πολέμου με τους παραδοσιακούς παραγωγούς της Μ. Ανατολής, σε σημείο που η προσφορά να αυξάνει μέχρι το μέγιστο σημείο και ακόμα παραπέρα, ώστε ο ανταγωνιστής να βρεθεί σε σημείο να μην έχει κέρδος, όταν η Σ. Αραβία μπορεί να αντέξει μέχρι και τιμές $10. Αντίθετα, σε τόσο χαμηλές(!!!) τιμές, οι αμερικανοι παραγωγοί αντιμετωπίζουν κινδύνο πτώχευσης στα πολλά δάνειά τους, τόσο οι παραδοσιακοί όσο και οι νέοι στην εξόρυξη.
Η προσφορά του πετρελαίου αυξήθηκε - πιέζοντας τις τιμές - με την επανείσοδο του Ιράν (η τελευταία νίκη της Παγκοσμιοποίησης) στις διεθνείς αγορές. Ακούγεται ότι το Ιράν μπορεί να πουλάει έως και 10-15% χαμηλότερα από τις εμφανιζόμενες διεθνείς τιμές... Ας μην ξαχνάμε ότι πριν βγει από την παγκόσμια αγορά, το Ιράν πωλούσε και με πίστωση έως και 6 μήνες... (κάπου γράφτηκε ότι το 1ο τάνκερ που πήρε πετρέλαιο από Ιράν ήταν του Βαγγέλα μέσω Γάλλων)
Σε τόσο χαμηλές τιμές, κάτω των $40, παραδοσιακοί εχθροί των ΗΠΑ, όπως η Ρωσία, ζούνε με υποτίμηση των νομισμάτων τους και περιμένουν τα ..χειρότερα... Τα ίδια και χειρότερα στη Βενεζουέλα με το πληθωρισμό να φτάνει στο 250% το 2015 και να τον περιμένουν στο ..700%.. Αλλά και οι Σαουδάραβες πιέζονται όταν έχουν μάθει να απλώνουν τους κρατικούς τους προϋπολογισμούς και φτάνουν τα $140δισ. έλλειμμα! Χώρια ότι είναι και για αυτούς ένα καλό μάθημα για τις χρηματοδοτήσεις του ISIS και των θρησκευτικώνν εξτρεμισμών. Αλλά ο OPEC, το παλαιό καρτέλ, δεν είναι πια αυτό που ήταν.
Η κερδοσκοπία της τιμής δε μπορούσε να αφήσει μακριά τους κερδοσκόπους, οι οποίοι έχουν αγοράσει ολόκληρα τάνκερ / αποθήκες με πετρέλαιο και περιμένουν μια άνοδο της τιμής για να ..θησαυρίσουν!

Το σινιάλο της πτώσης της τιμής του πετρελαίου παλαιότερα συνοδευόταν από μια ισχυρή εκτίμηση ότι η παγκόσμια οικονομία οδεύει προς το χαμηλότερο σημείο, χωρίς να το έχουμε ακόμα προσεγγίσει. Εκεί που σίγουρα δίνει σινιάλό είναι στα επίπεδα τιμών των μετοχών, εκεί έχουμε βίαιες ανατιμολογήσεις.


http://www.bloomberg.com/news/articles/2016-02-02/for-once-low-oil-prices-may-be-a-problem-for-world-s-economy
http://www.bloomberg.com/news/articles/2016-02-11/oil-is-the-cheap-date-from-hell
http://econbrowser.com/archives/2016/01/can-lower-oil-prices-cause-a-recession
http://www.naftemporiki.gr/finance/story/1057905/benezouela-plithorismo-ano-tou-700-anamenei-to-dnt
https://www.rt.com/business/325911-low-oil-prices-bad/
http://www.bloomberg.com/news/articles/2015-07-15/cheap-oil-is-bad-for-the-economy-at-least-so-far-
http://www.theenergycollective.com/gail-tverberg/2168941/ten-reasons-why-severe-drop-oil-prices-problem

Δεν έχουν καταλάβει

Η πραγματική αλήθεια είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΣΕ ΤΙ ΧΩΡΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ.

Διότι είτε στερείται παιδείας, γνώσεων και οικονομικής λογικής είτε όλα είναι κατά πόσον τον βολεύουν. Πιθανότατα, ισχύουν και τα δύο ταυτόχρονα, κάτι που συναντάται μόνο σε 13χρονα.

1.
Δυστυχώς, το μέγεθος της κατάρρευσης των εγχώριων οικονομικών δεικτών που έχει συμβεί από το 2008 δεν έχει προξενήσει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στη δημόσια συζήτηση - εκτός ίσως από την ανεργία, αλλά και αυτή εξηγείται. Το μέγεθος όμως που έχει γίνει καραμέλα, "το χρέος", το αντιμετωπίζουμε μόνο κατά το μέρος που πρέπει να ..μειωθεί, το πως αυξήθηκε χάνεται κάπου στη συζήτηση, με το φταίξιμο να ρίχνεται στο ..κράτος.

Τι να πούμε, τα βασικά; Ότι ο περήφανος ιδιωτικός τομέας των κατασκευαστικών πληρώνεται για τις κατασκευές του από το δημόσιο (=άρα είναι δημόσιοι υπάλληλοι), των φαρμακευτικών που πληρώνονται από τα ασφαλιστικά ταμεια (=άρα είναι ..συνταξιούχοι), των ακριβοπληρωμένων ελευθέρων επαγγελματιών που συνδιαλέγονται των συμφερόντων μεταξύ ιδιωτών και δημοσίου (=παίρνουν πόρους τόσο των ιδιωτών όσο και του δημοσίου). Μέσες άκρες, το συντριπτικό μέρος της οικονομικής δραστηριότητας στη χώρα σχετίζεται με τα χρήματα που λαμβάνει από το δημόσιο ταμείο, σε ποσοστό που μπορεί να υπερβαίνει κατά πολύ ακόμα και το 70%.
[τα τελευταία επίσημα νούμερα έχουν τις δαπάνες του δημοσίου στο 50% του ΑΕΠ, ενώ της Σουηδίας στο ..30% ]

Εδώ ενδέχεται να αγνοεί η μισή ελληνική κοινωνία ακόμα και το βασικό, ότι ο κάθε εργοδότης υποχρεούται να πληρώνει περίπου 30% εισφορές επί του μικτού μισθού που δίνει στον υπάλληλό του. Στη χώρα μας ενδιαφέρει μόνο το "καθαρό", που μπορεί να είναι και -25% του μικτού μισθού.

Όταν δεν έχει ιδέα για έννοιες όπως οι παραπάνω, πως να έχεις άποψη για το πως η ανεργία, που εμφανιζόταν στο 8% το 2008, βρίσκεται στο 25% σήμερα; Ειδικά όταν ο χρόνος που έχεις αφιερώσει για να μάθεις είναι το 1/100 από ότι το off-side ή η τεχνική ποινή.

Κι αν τα συνδέσεις όλα αυτά με την παρα-οικονομία, την φορο-διαφυγή, την φορο-αποφυγή, την εισφορο-διαφυγή, την εισφορο-αποφυγή, τη διαφθορά και άλλα τέτοια, το μόνο που θα καταφέρεις είναι να γίνει το κεφάλι σου ντολμάς.

2.
Τα πράγματα γίνονται άσχημα όταν προσπαθείς να παρέμβεις στην κοινωνία εγκαθιστώντας μεγαλύτερη παρέμβαση, λες και όση έχει μέχρι σήμερα θεσμοθετηθεί είναι ..λίγη. Έτσι, οι εγχώριοι κυβερνώντες, ενώ νομοθετούν συνεχώς παρεμβάσεις, δεν κάνουν καμία προσπάθεια να ασκήσουν έλεγχο επί αυτών.

Για παράδειγμα, ενώ ΟΛΕΣ οι ποδοσφαρικές ομάδες ήταν για κλείσιμο με απλές διοικητικές αποφάσεις καθώς λειτουργούσαν με οικονομικά στοιχεία πτώχευσης, ποτέ κανείς δεν διανοήθηκε να ασκήσει τέτοιον έλεγχο. [αντίθετα φτιάχνανε νόμους που τους επέτρεπαν να κρύβονται τα χρέη και να συνεχίζουν να λειτουργούν].

Ενώ μπορούσαν να γίνονται έλεγχοι σε πρόσωπα που διαβάζει κάποιος στις κοσμικές στήλες και τα σχετικά περιοδικά να ξοδεύουν εξωφρενικά ποσά, κάνείς δεν ασχολείται. Και είναι τόσο εύκολο. [αντίθετα, αφήνουνε τους δικηγόρους τους να πετυχαίνουν "δικαστικές νίκες" 5-7 χρόνια μετά από τυχόν δίωξη και κανείς να μην ευθύνεται για τίποτα]

Ας μη μιλήσουμε για την αστειότητα να είναι διαθέτουμε μερικές χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους με παχυλούς λογαριασμούς στο ..εξωτερικό. [μήπως και αυτοί επιβλέπουν νόμους που θα μπορούσαν να τους ..τσιμπήσουν;] 

Η παρέμβαση του δημοσίου έφτανε μόνο στο πως ο βουλευτής θα έκλεινε θέση στο ΚΤΕΛ για το ψηφοφόρο του (όρθιος 3 ώρες για Αθήνα) και πως είτε ο κάθε ταξιτζής θα διατηρούσε την αξία της άδειά του στα €200,000 είτε μια οικογένεια θα είχε 2-3 άδειες λαϊκής. Ααααα, έβρισκε και χώρο να δουλεψει ο περήφανος κλάδος των πουλμανατζήδων όταν συνήθως καθόταν άεργος τις 4 μέρες της εβδομάδας περιμένοντας να έρθει το σαββατοκύριακο για να περιηγήσει τους εκδρομείς: να μεταφέρουν τους μαθητές στο ..σχολείο, σε όλα τα σχολεία, σε όλη τη χώρα!

Ας μην λαϊκίσουμε τις κλασσικές παρεμβάσεις που κυριαρχούν οι διορισμοί συγγενών και φίλων, χαρτζηλίκια των €10,000 σε κολλητούς που έχουν 5-6 θέσεις, στρατιές συμβούλων που γνωρίζουν τέλεια μόνο τη λαμογιά και το ξεκοκκάλισμα, εξουσία σε ανεπάγγελτους ή άσχετους με το αντικείμενο που τους ανατίθεται επειδή είναι "του κόμματος", προνόμια και απολαβές που τα πληρώνει άλλος.

Όταν ως δημόσιο έχεις την εξουσία να στείλεις 5-10 διαφορετικά συνεργεία ελεγκτικών μηχανισμών στο κάθε επιχειρηματία που δραστηριοποιείται σε αυτή τη χώρα ώστε να ασκήσεις έλεγχο στις δραστηριότητές του, όταν μπορείς να το κάνεις επί καθημερινής βάσης, μέχρι να μην αντέχει να σε βλέπει, τι άλλη περέμβαση χρειάζεται να νομοθετήσεις; [παλαιά το κάνανε μόνο μέσω ΣΔΟΕ]

Η δυνατότητα παρεμβάσεων είναι εκεί, η αξιοποίησή της όχι.

3.
Και φτάνουμε στο θέμα των ημερών. Στο αποκορύφωμα του να διαθέτει σήμερα η ελληνική κοινωνία 2,7εκ. συνταξιούχους που λαμβάνουν κάθε μήνα 4,5εκ. διαφορετικές συντάξεις και ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ να μην έχει καταβάλει τις εισφορές για τις συντάξεις που λαμβάνει. [και οι μόνοι που να δικαιολογούνται να είναι όσοι είναι πραγματικά ανάπηροι]
Το μεγαλειώδες κοινωνικό κράτος στο ύψος του: απονομή συντάξεων χωρίς πολλά κριτήρια, παρά μόνο ένα δαιδαλώδες σύστημα που λειτουργεί εις υγείαν του κορόιδου που δεν είναι ..συνταξιούχος. Μιλάμε για ΤΗΝ ΑΠΟΓΕΙΩΣΗ του παλαιού κλισέ "στην Ελλάδα δουλεύουν μόνο τα ρολόγια και τα κορόιδα".
[για τα νούμερα, επιβεβαιώστε μέσω του συστήματος ΗΛΙΟΣ]

Και ποια είναι η παρέμβαση του δημοσίου στο άθλιο συνταξιοδοτικό σύστημα; Βασικά να επιμένει να απονέμει συντάξεις και να διαλαλεί παντού ότι δεν είναι σωστό να τις κόψουμε για 23η φορά... Μάιστα.

Η εικόνα καλυτερεύει περισσότερο όταν το δημόσιο αποφασίζει να συστήσει επιτροπή [κλασσικό χάσιμο χρόνου], η οποία εκδίδει πόρισμα σύμφωνα με το οποίο το δικαιότερο μέτρο για παρέμβαση στο συνταξιοδοτικό είναι η καταμέτρηση των ενσήμων και των εισφορών που αναλογεί σε κάθε συνταξιούχο ώστε να μοιραστεί πιο ορθά το κονδύλι των συντάξεων [πολύ καλή πρόταση!!!] και το ίδιο το δημόσιο απορρίπτει ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Μιλάμε για φαρσοκωμωδία.

4.
Η φαρσοκωμωδία γίνεται σπαρταριστή όταν αντιλαμβάνεσαι ότι οι δανειστές, οι Ευρωπαϊοι και ειδικά οι Γερμανοί επιθυμούν να βοηθήσουν την Ελλάδα.

Εξηγούμαι: δείχνει ότι οι ξένοι επιθυμούν να βοηθήσουν την Ελλάδα ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ.
Π.χ., δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι το δημιούργημά τους, το ευρώ, μπορεί να διαλυθεί από το λάθος που έκαναν να αφήσουν μια ημι-ανυπόληπτη χώρα να λάβει μέρος. Κι ας έχουν κάνει χοντρά λάθη στην αρχιτεκτονική του νομίσματος.
Ούτε θέλουν να συρθεί προς τα εκεί που μπορεί να οδηγήσει η υποχώρηση στις απαιτήσεις μιας χώρας-μέλους.
Αφού την έκαναν την μαλακία και μας έβαλαν, ούτε το λάθος τους θέλουν να παραδεχτούν ούτε θέλουν να φύγουμε ούτε να χαλαρώσουν πολύ τους κανόνες.
Γνωρίζουν ότι το κόστος να ξαναπάνε στα δικά τους νομίσματα ή στο καθεστώς εκτός Σένγκεν συνεπάγεται πολύ χρήμα, πολύ κόπο και πολύ χρόνο.
Σίγουρα θέλουν τις περιουσίες που διαθέτει η Ελλάδα: τον ΟΤΕ [τον πήραν], τα αεροδρόμια [υπέγραψαν], τα σπίτια στη Μάνη, τα οικόπεδα στη νότια Κρήτη, τον ορυκτό πλούτο, τα βουνά και τα λαγκάδια.
Τους ενδιαφέρει επίσης να έχουν στο club τους όλους τους λαούς που είναι χριστιανοί - ενάντια και στο Ισλάμ.
Τους αρέσει να αναφέρονται στις αξίες του αρχαίου ελληνισμού και αυτός να είναι μέρος του δικού τους πολιτισμού.
Και όλα αυτά να γίνονται στο ηθικό πλαίσιο των βορειοευρωπαίων: το λάθος τιμωρείται, τα χρέη ξεπληρώνονται, η τιμωρία οφείλει και να σε βελτιώνει.
Τέλος, διότι είμαστε το τέλειο πειραματόζωο για ολάκερες κοινωνίες σε όλη την Ευρώπη, στις αλλαγές που θέλουν να επιβάλλουν για να πλησιάσουμε το αμερικανικο πρότυπο. [μεγάλος μάγκας όποιος ξεστόμισε πρώτος αυτό το "πειραματόζωο"]

Άντε να καταλάβεις μετά ότι ο γεννηθείς το 1942 Σόιμπλε παίζει το δικό του παιχνίδι, μαζί με τη ..μάνταμ Μέρκελ, για το δικό τους συμφέρον και περισσότερο για το συμφέρον του λαού τους.

5.
Σε όλο αυτό το περίγραμμα, το βασικό ερώτημα είναι ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ, που κατοικούμε σε αυτή τη χώρα, από εμάς. Γιατί αυτά που ξέραμε καλό θα ήταν να τα ξεχάσουμε - καθώς δεν το έχουμε κάνει ήδη.
Μήπως η ελληνική κοινωνία σταμάτησε να καταναλώνει εισαγόμενα; [τσιγάρα-ipad-αυτοκίνητα]
Μήπως το δημόσιο παράγει τις ίδιες υπηρεσίες σε χαμηλότερο κόστος; [καθώς έπεσαν οι μισθοί]
Μήπως ελλ. επαγγελματίες-αγρότες-κλπ θέλουν να πληρώνουν τους φόρους που τους αναλογούν; [...]
Τα παραδείγματα πρέπει να ξεπερνούν τα 10εκ.

[Από εκείνα που δε λαμβάνουν χώρα στη δημόσια συζήτηση: Γιατί η Αυστρία, το Βέλγιο ακόμα και η Πορτογαλία, ενώ είναι χώρες που μπορούν να συγκριθούν με την Ελλάδα, ΔΕΙΧΝΟΥΝ οτι τα καταφέρνουν καλύτερα από τη χώρα μας;]

Προσπαθώντας να ολοκληρώσω.
Καθώς, η κοροϊδία και το δούλεμα συνεχίζονται, η προσπάθεια αναλώνεται στο ποιος θα πιάσει τον άλλο κορόιδο για να καρπωθεί περισσότερα οφέλη και κάπου εκεί εξαντλείται ο ..ανταγωνισμός, όπως πάντοτε συνέβαινε. Η δε συναίνεση είναι στην ασυνενοησία και τον ατομικισμό.

Ξανα-διαβάστε τον παραπάνω πίνακα έρευνας της κοινής γνώμης: η κοινωνία θεωρεί "καλύτερη από όλα" τη ..συναίνεση και της αρέσει ο ..ανταγωνισμός! Ενώ ο σοσιαλισμός είναι εξίσου αρεστός με την ..ελεύθερη αγορά, με τα δύο αυτά μαζί να αθροίζουν ...120%!!!

Το μόνο που μοιάζει να επιθυμεί η κοινή γνώμη είναι ένα παγκόσμιο φόρο υπέρ της Ελλάδας και των Ελληνων, να κάθεται και να τον απολαμβάνει, ενώ, δυστυχώς η περιρρέουσα ατμόσφαιρα θυμίζει λίγο από 2011.

Ταμείο 2015

Τα φράγκα τα έχει πάντα το ταμείο και το Ταμείο έκανε καταμέτρηση για το 2015:

Από ότι βλέπουμε αβίαστα, έσοδα δεν έρχονται με τίποτα...
Από δαπάνες, κολλημένοι στο 49-50 για 3η χρονιά...
Πλεόνασμα; Μπα...
Έλλειμμα, από 46-50 σε 47-49 και 45-50... ήτοι χειρότερα... εξού και τα spreads σε επίπεδα που είχαμε συνηθίσει... 10άρια+... ανεστραμμένη καμπύλη κλπ...

Οπότε σωστές δείχνουν οι προσπάθειες του ΠΘ στο Νταβός για λιγότερη ..λιτότητα...
Greek Prime Μinister Alexis Tsipras to Push Creditors for Less Austerity in Davos
Απέναντί του, η συνταγή ΔΝΤ για μείωση 30% των συντάξεων, μια δαπάνη σήμερα στο 17% του ΑΕΠ...

Εννοείται πως θα κλαίμε εάν περάσει του ΔΝΤ... Θα θυμίσει λίγο από 2011...

Και μην ξεχνάμε και τους αγρότες... που όλο έρχεται η σειρά τους αλλά ακόμα δεν έχει έρθει...

Με τα παραπάνω νούμερα μου έρχεται στο μυαλό η λογική κάποιων "μα τι κουφάλες οι ευρωπαίοι... ενώ εμείς πετύχαμε το πρωτογενές πλεόνασμα, αυτοί δεν μας έδωσαν το χρέος..."
Στις καταμετρήσεις, βλέπουμε τι πραγματικά πέτυχε το ταμείο... μόνο έλλειμμα, δηλαδή - όπως λέει και ο τίτλος του πίνακα - δανειακές ανάγκες...

υ.γ. είναι εκπληκτικό πως το εγχώριό μας κάδρο χωράει μέσα και Ευρώπη και προσφυγικό και γεωπολιτικό και ότι θες... όταν μάλιστα ένα μεγάλο κύμα της κρίσης του 2008 έχει ήδη κάνει αισθητή την εμφάνισή του μέσω Κίνας και εκεί φούσκας, εμπορευμάτων και αναπτυσσόμενων αγορών, τυπώματος της Φεντ, της ΕΚΤ και την BoJ

υ.γ. η καλύτερη πρόταση για ανάγνωση βρίσκεται παρακάτω

   Nevsky Newsletter 151231