Ποιος λέει οτι η Αμερικάνικη οικονομία είναι σε ύφεση/επιβράδυνση;

Πολλοί μπορεί να ισχυρίζονται ότι η αμερικάνικη οικονομία είναι/δεν είναι σε φάση επιβράδυνσης ή ύφεσης. Μόνο ένας όμως έχει την "πιστοποίηση" να το επιβεβαιώσει επίσημα...
Ας κάνουμε μια σύντομη παρουσίαση του NBER: National Bureau of Economic Research.

Ιδρύθηκε το 1920, η Εθνική Υπηρεσία Οικονομικών Ερευνών είναι ιδιωτικός, μη κερδοσκοπικός, ανεξάρτητος οργανισμός ερευνών με σκοπό την βαθύτερη κατανόηση της λειτουργίας της οικονομίας. Η κύρια δραστηριότητά της είναι η διεξαγωγή αμερόληπτων ερευνών με τη συνδρομή διαμορφωτών οικονομικών πολιτικών, επαγγελματιών της αγοράς και ακαδημαϊκών.
Στο πέρασμα του χρόνου και στην μεγάλη ποικιλία θεμάτων που έχει καταπιαστεί η Υπηρεσία, έχει δοθεί ιδιαίτερη έμφαση και προσοχή στους οικονομικούς κύκλους και την μακροχρόνια οικονομική ανάπτυξη.
Από τους πρώτους ερευνητές της Υπηρεσίας ήταν ο Simon Kuznets (λογιστική Εθνικού Εισοδήματος-GDI), o Wesley Mitchell (οικονομικοί κύκλοι) και ο Milton Friedman (ζήτηση χρήματος, προσδιοριστικοί παράγοντες των καταναλωτικών δαπανών).
Δεκαέξι από τους τριάντα ένα Αμερικάνους βραβευμένους με Νόμπελ στα Οικονομικά θήτευσαν ως ερευνητές της Υπηρεσίας.
Η Υπηρεσία διοικείται από το Συμβούλιο των Διευθυντών, με εκπροσώπους από τα καλύτερα αμερικάνικα πανεπιστήμια, τους σημαντικότερους οικονομικούς οργανισμούς και άλλους διακεκριμένους οικονομολόγους. Πρόεδρος και CEO είναι ο Martin Feldstein και η έδρα είναι στο Cambridge, Massachusetts.

Συνεπώς, πρόκειται για μια πολύ αξιόπιστη Υπηρεσία.

Εκδίδει τα ακόλουθα περιοδικά:
-NBER DIGEST: μια μηνιαία έκδοση που περιγράφει περιληπτικά τις τελευταίες έρευνες της Υπηρεσίας. Γράφεται από επαγγελματιές δημοσιογράφους και απευθύνεται σε μη εξειδικευμένο κοινό.
-NBER REPORTER: τετραμηνιαία έκδοση που περιλαμβάνει τους σημαντικότερους τομείς ερευνών της Υπηρεσίας αλλά όλες τις δραστηριότητες της.

Ωραία μας τα γράφεις, αλλά τι δουλειά κάνουν αυτοί;

1. Παρακολουθούν όλους τους οικονομικούς δείκτες που δημοσιεύονται.
http://nber15.nber.org/releases/
2. Διεξάγουν πολλών ειδών οικονομικές έρευνες, ακόμα και για άλλες οικονομίες, π.χ. Κίνα.
http://www.nber.org/workinggroups/
3. Επισήμως ανακοινώνουν τους κύκλους ανάπτυξης και ύφεσης της οικονομικής δραστηριότητας.
http://www.nber.org/cycles.html#announcements
Βρίσκουν δηλαδή πότε η οικονομία κάνει peak (κορυφή) ή trough (κατώτατο σημείο/πυθμένας)...

Απαραίτητη σημείωση:
Contractions (recessions) start at the peak of a business cycle and end at the trough.
Η περίοδος ύφεσης ξεκινά στο σημείο κορυφής ενός οικονομικού κύκλου και τελειώνει στο πυθμένα.

Εδώ να σημειωθεί ότι δεν είναι θεοί... Δεν μπορούν να δουν αμέσως πότε η οικονομία κάνει peak ή trough...
Ας δούμε τις ημερομηνίες τις δύο προηγούμενες φορές που η αμερικάνικη οικονομία θεωρήθηκε σε ύφεση (1990-1 και 2001).

1990-1
Μήνας διαπιστωμένης κορυφής: Ιούλιος 1990
Ημερομηνία ανακοίνωσης επιβεβαιώσης διαπιστωμένης κορυφής: 25 Απριλίου 1991
Μήνας διαπιστωμένου πυθμενα: Μάρτιος 1991
Ημερομηνία ανακοίνωσης επιβεβαίωσης διαπιστωμένου πυθμένα: 22 Δεκεμβρίου 1992

2001
Μήνας διαπιστωμένης κορυφής: Μάρτιος 2001
Ημερομηνία ανακοίνωσης επιβεβαιώσης διαπιστωμένης κορυφής: 26 Νοεμβρίου 2001
Μήνας διαπιστωμένου πυθμενα: Νοέμβριος 2001
Ημερομηνία ανακοίνωσης επιβεβαίωσης διαπιστωμένου πυθμένα: 17 Ιουλίου 2003

Βλέπουμε ότι η χρονική υστέρηση του γεγονότος (κορυφή ή πυθμένας) από την επίσημη ανακοίνωσή του είναι:
- Σχετικά "κοντά" όταν πρόκειται για κορυφή: 8 και 9 μήνες τις τελευταίες δύο φορές αργότερα από το γεγονός
- Πιο "αργά" όταν πρόκειται για πυθμένα: 21 και 20 μήνες αντίστοιχα, αργότερα από το γεγονός.

Συνεπώς, υπάρχει σημαντική χρονική υστέρηση για την επίσημη ανακοίνωση είτε της αρχής είτε του τέλους της περιόδου ύφεσης/επιβράδυνσης της οικονομίας.

Και για να το κλείνουμε, ας δούμε τι άλλο συνέβει στις δύο τελευταίες επίσημες περιόδους ύφεσης της αμερικανικής οικονομίας:
- Ο Α' Πόλεμος του Κόλπου: 2 Αυγούστου 1990 - 28 Φεβρουαρίου 1991. Προσέχτε λίγο πότε άρχισε και πότε τελείωσε ο "πόλεμος"...
- Η 11η Σεπτεμβρίου 2001 ... Πάντως, σε αυτές τις "θεωρίες συνομωσίας" του link δεν υπάρχει τίποτε σχετικό με ύφεση ή επιβράδυνση.

Ράλλυ για 2η μέρα; Χωρίς πωλήσεις στο τέλος;

Ίσως αυτές οι δύο προτάσεις να συνοψίζουν τι έγινε πριν λίγες ώρες στη Wall.
Κι όλα μάλλον άρχισαν από τις δηλώσεις του Donald Kohn της FED, που "έδειξαν" μείωση επιτοκίων, αυτό που επιθυμούν οι αγορές.


Δύο ημερών ράλλυ δεν ξαναείχε ο DJIA αυτό το μήνα... Υπήρχαν αρκετοί λόγοι γι' αυτό:
1. πολλά μετρητά που έχουν μαζευτεί...
2. το πετρέλαιο κάτω (δείκτης;) 7% αυτές την εβδομάδα
3. οι δηλώσεις του Kohn που "δείχνουν" μείωση(*)
4. "στριμωξίδι" εκεί που είχαμε ξεπουλήματα τις προηγούμενες μέρες, όπως Freddie Mac και Merrill Lynch.
5. κάποιος - επιτέλους! - αναβάθμισε τράπεζα: η Credit Suisse τη UBS! Δεν είπαν και τίποτε φοβερό, αλλά ήταν μια ανακούφιση...


Αυτό όμως που ίσως είναι το κάτι διαφορετικό είναι η διάθεση για μη-sell off στο τέλος της συνεδρίασης, κάτι που είχε γίνει πολύ έντονο τις τελευταίες μερες... Αυτό διεκόπη, τουλάχιστον.


Πάμε και για μια μεγαλύτερη εικόνα:
Τετάρτη κάτω καλά, Πέμπτη κλειστά, Παρασκευή ράλλυ, Δευτέρα κάτω.., εχθές και σήμερα ράλλυ... 4/5 φορές είχαμε τριψήφια μεταβολή, είτε πάνω είτε κάτω...
Τρομερή μεταβλητικότητα...
Και ίσως ακόμα να μην έχουμε την πραγματική εικόνα του τι μας περιμένει...

Δεν ξέρω εάν μπορεί κάποιος να δώσει μια ιδέα για το τι μπορεί να σημαίνει αυτή η τρελή μεταβλητικότητα...
Νομίζω όμως ότι δεν είναι μέρος μιας ανοδικής αγοράς...
Και εάν κοιτάμε τα εκεί κέρδη, δεν είμαστε, ή τουλάχιστον δεν μπορούμε να ισχυριστούμε το αντίθετο πριν δούμε τι θα δείξει το τελευταίο τρίμηνο...

Ακόμα κάτι, αλλά ας το αφήσουμε για μόνο του: παρατηρείται μια περίεργη ιστορία στην αγορά ομολόγων με τις αποτιμήσεις και τις αποδόσεις τους... Στο Bloomberg η ρεπόρτερ μιλούσε για κάτι που έχουμε να το δούμε πέντε χρόνια...

Τέλος, οι ανακοινώσεις για την πορεία των κερδών κάποιων εγχώριων εταιρειών είναι ικανή να μας διαφοροποιήσει κάπως;

(*) Ωραία, θα μειώσει η FED τα επιτόκια, ίσως και 0.5% ακόμα... Όμως, το έχει ήδη κάνει και είδαμε και τα πιο χαμηλά... Θυμίζω max DJIA: 14.198 στις 11/10/07

Δεν είναι τύχη, είναι η διαφορά της ώρας!

Παρακολουθούσα εχθές το βράδυ το κλείσιμο της Wall... Απελπισία... Τα νεύρα των περισσότερων εκεί είναι ήδη χαλασμένα... Ειδικά, στο The Close του Bloomberg, o αναλυτής - πιθανότατα Νότιος - δεν μπορούσε να αρθρώσει... Μπερδευόταν και πραγματικά μασούσε τα λόγια του...
Αυτό που κυριάρχησε ειδικά από κάποια στιγμή της συνεδρίασης του DOW ήταν η πιστωτική κρίση...
Σε συντομία, οι δύο εταιρείες που κάνουν "το όνειρο του κάθε Αμερικανού για την απόκτηση πρώτης κατοικίας" πραγματικότητα, οι Fannie Mae και Freddie Mac παραπαίουν και "οδηγούν" την εκεί αγορά... Η πρώτη έχει ήδη πει ότι ίσως χρειάζεται περισσότερο κεφάλαιο και ότι ίσως κόψει το μέρισμα της, ενώ η δεύτερη διαπραγματεύεται σαν να το έχει πει...
(ποιος ενδιαφέρεται εδω για μερίσματα; ελάχιστοι... εκεί όμως το μέρισμα δίνεται 4 φορές το χρόνο και είναι κάποια λεφτά)
Και στο κλεισιμο έγινε τρελό sell-off... ο DJ κατρακύλισε κλείνοντας κάμποση από την διαφορά που είχε για ώρες με τον S&P500...

Απαραίτητη θύμηση: την τελευταία φορά που η Αμερικάνικη οικονομία έπεσε σε μεγάλη ύφεση, εκεί στις αρχές της δεκαετίας του '90 όταν έγινε και ο Α' πόλεμος του Κόλπου των πετρελαίων, θύματα ήταν κυρίως οι τράπεζες. Πολλές από αυτές - οι μικρότερες - πτώχευσαν...

Πάμε και στους τραπεζίτες. Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Fed) και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) ανακοίνωσαν τη Δευτέρα για άλλη μία φορά την πρόθεσή τους να διευκολύνουν τη ρευστότητα του τραπεζικού κλάδου με την διάθεση κεφαλαίων στις χρηματαγορές. Μια ακόμα ομολογία ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά.
Προσπαθούν με λεκτικές παραμβάσεις και "ενέσεις ρευστότητας" να ισορροπήσουν...
ΔΕΝ ΑΠΟΔΙΔΕΙ, ίσως το μόνο που κερδίζουν είναι χρόνος...
Και η πληγή λέγεται πρώτα απ' όλα αμερικάνικη αγορά κατοικίας.
Και ίσως η "λύση" να λέγεται και πάλι μείωση των επιτοκίων... Έχουμε πάντως μέρες να το δούμε.
Ας περιμένουμε και τις εκτιμήσεις της ΕΚΤ στις 6/12 για την πορεία της των χωρών του ευρώ.

Να έρθουμε και στην πρώτη μου πρόταση.
Η χθεσινή εικόνα του DOW ίσως να οδήγησε αρκετούς - κι εμένα προς στιγμή εχθές μέχρι να καταλάβω τι συμβαίνει - στην κατεύθυνση ότι θα έπρεπε να περιμένουμε τα χειρότερα σήμερα για το ΧΑΑ. Μέχρι αυτή την ώρα, ο ΓΔ κινείται γύρω στο -0.3%...
Περίπου στα ίδια αυτή την ωρα είναι και οι υπόλοιποι μεγάλοι ευρωπαϊκοί δείκτες: CAC40, DAX και μόνο ο FTSE του Λονδίνου είναι λίγο χαμηλότερα, ίσως γιατί εκεί έχουν προβλήματα που είναι πιο κοντά στα αμερικάνικα.
Νωρίτερα, και ο Nikkei 225 έκλεισε σταθεροποιητικά, σε αντίθεση με τον Hang Seng που έφαγε μια καλή σφαλιάρα ενώ προσπαθούσε τις προηγούμενες μέρες να ανέβει...
Τι θέλω να πω...
Το μικρό χρονικό διάστημα που το ΧΑ είναι ανοικτό, ειδικά σε σχέση με τα ωράρια που λειτουργούν οι υπόλοιπες "ανεπτυγμένες" αγορές, αλλά και το πότε ανοίγει (τελευταίο πριν την Αμερική) και κλείνει (πρώτο στην Ευρώπη) δίνει σημαντική στήριξη, τουλάχιστον στο σκέλος των διακυμάνσεων, οι οποίες είναι σίγουρο ότι θα ήταν εντονότερες...
Για παράδειγμα, δείτε τη συμπεριφορά και της δικιάς μας αγοράς όταν ανοίγουν τα αμερικάνικα futures...

P.S. τα futures ή ο DAX μας έριξαν στο -0.56%;

Μετά το yen-carry-trade (update)

Από τη στιγμή που τα επιτόκια μιας υπερδύναμης έφτασαν κοντά στο μηδέν, αναπτύχθηκε μια εύκολη σχετικά πρακτική, η οποία έγινε γνωστή ως yen-carry-trade και περιλαμβάνει:
- δανεισμό σε νόμισμα με χαμηλό επιτόκιο (yen, swiss franc)
- επένδυση ομόλογα νομίσματος με υψηλά επιτόκια (λίρα Toυρκίας, ρεάλ Βραζιλίας κλπ.)
Ο επενδυτής ανησυχεί μόνο για την διακύμανση της ισοτιμίας μεταξύ των δύο νομισμάτων που "τζογάρονται", κατά τα άλλα χωρίς ρίσκο...
Το σχετικό ανέκδοτο λέει ότι το δολλάριο Νέας Ζηλανδίας είναι το αγαπημένο νόμισμα των Γιαπωνέζων νοικοκυρών στο διάσημο αυτό "παιχνίδι"...
Αυτό το παιχνίδι δεν δείχνει να "χαλάει" όσο η Ιαπωνική οικονομία βρίσκεται σε ύφεση χωρίς πληθωριστικές πιέσεις και τα επιτόκιά της έχουν τέτοια τεράστια διαφορά από τις υπόλοιπες υπερδυνάμεις...

Κι ενώ αυτό το "παιχνίδι" κρατάει χρόνια, ξαφνικά παρατηρείται η άνοδος μιας νέας σχέσης που ίσως να μην τόσο αθώα όσο φαίνεται: το δολλάριο σε πτώση έναντι σχεδόν όλων των υπόλοιπων νομισμάτων και ταυτόχρονα τάση αύξησης της τιμής των εμπορευμάτων.
Ίσως τα πιο "διάσημα" εμπορεύματα να είναι το πετρέλαιο και ο χρυσός, αλλά υπάρχουν και αρκετά ακόμα που διαπραγματευόνται σε χρηματιστήρια παραγώγων: βαμβάκι, πορτοκάλια, σιτάρι, κοιλιές χοίρων, ζάχαρη, ασήμι, αλουμίνιο, χαλκός, μοσχάρια, βρώμη...
Νο.1 χρηματιστήριο για τέτοια διαπραγμάτευση είναι του Σικάγο.

Είναι αθώα αυτή η σχέση; Να υποτιμάται το δολλάριο και να αυξάνει η τιμή των εμπορευμάτων;

Ας πούμε κάτι σημαντικό πρώτα. Το δολλάριο, εκτός από το Νο.1 νόμισμα σε κυκλοφορία στο πλανήτη Γη, είναι και το νόμισμα όπου τιμολογούνται σχεδόν τα περισσότερα εμπορεύματα. Κι όταν λέμε τιμολογούνται, εννοείτε ότι για να τα αγοράσεις χρειάζεται να κατέχεις δολλάρια και σε δολλάρια θα εισπράξεις όταν πουλήσεις...
Δε μπα να 'χεις όσα ευρώ να 'ναι, σε δολλάρια θα γίνει η συναλλαγή - το συμβόλαιο αγοροπωλησίας. Έτσι είθισται και δεν θα αλλάξει σύντομα...

Εμάς, όμως - και την Αμερική για άλλους λόγους, γεωπολιτικούς - μας "καίει" το πετρέλαιο. Να μερικοί λόγοι για την ανατίμησή του - θυμίζω ότι είχε $18 το 2001 και υψηλότερη τιμή τα $101.7 τον Απρίλιο του 1980- τα τελευταία χρόνια:
- Αυξημένη παγκόσμια ζήτηση, κυρίως από Ασία/Κίνα μεριά
- Πόλεμοι σε Αφγανιστάν, Ιράκ που δημιούργησαν προβλήματα προσφοράς ενώ έδωσαν και ακόμα περισσότερο κερδοσκοπικό premium...
- Οι δυνατότητες διύλισης φτάνουν στα όρια τους παγκοσμίως και το χτίσιμο νέων εγκαταστάσεων κρίνεται ασύμφορες όσο ωριμάζει η ιδέα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας... Συμβαίνει ακόμα και στη χώρα μας με Βαρδή και Iberdola...
- Η ένταση μεταξύ "συμμάχων" και Ιράν τροφοδοτεί την κερδοσκοπία, ενώ περιφερειακές εντάσεις, π.χ. στη Νιγηρία ή στα σύνορα Τουρκίας/Ιράκ, γίνονται πρωτοσέλιδα...
- Φέτος, παρατηρήθηκε μείωση των αμερικανικών αποθεμάτων, σε αντίθεση με ότι συμβαίνει κάθε χρόνο...

Άφησα τελευταία την πτώση του δολλαρίου, που έχει δύο-τρεις εξηγήσεις για την αύξηση της τιμής του πετρελάιου:
- (πλευρά ζήτησης) Το πετρέλαιο αποτιμάται σε δολλάρια. Ο μη έχων δολλάρια, εφόσον η τιμή του δολλαρίου πέφτει, θεωρεί την τιμή του πετρελαίου πιο φθηνή και δίνει εντολή αγοράς έστω και σε υψηλότερη τιμή...
Σχετικά απλοϊκή αυτή η εξήγηση...
- (πλευρά προσφοράς) Οι πετρελαιοπαραγωγικές χώρες, εφόσον το δολλάριο πέφτει, για να μην χάνουν κέρδη, επιθυμούν και πιέζουν για υψηλότερη τιμή...
Κι αυτή η εξήγηση είναι λίγο εύθραστη καθώς χώρες όπως το Κουβέιτ "έγραψαν" στον προϋπολογισμό τους τιμή πώλησης κοντά στα $20/βαρέλι για το 2006... Σήμερα, δεν απολαμβάνουν απλά κέρδη, ούτε καν υπερκέρδη... Είναι απίστευτα τα νούμερα ακόμα και γι' αυτούς...

Όμως, κάποιος θα ρωτήσει, κι όχι άδικα, αφού για να αγοράσουμε πετρέλαιο χρειαζόμαστε δολλάρια, δεν θα έπρεπε η σχέση τους να είναι ευθεία κι όχι αντίστροφη; Αφού οι άνθρωποι που χρειάζονται πετρέλαιο, χρειάζονται και δολλάρια...

Τα πράγματα όμως πολλές φορές δεν λειτουργούν όπως φαίνονται... Και η σχετική μελέτη για τις επιπτώσεις της υποτίμησης του δολλαρίου ως προς την τιμή του πετρελαίου έχει γίνει ήδη από το 2004, όταν ο καθηγητής Dr Alhajji εξήγησε τις επιπτώσεις ως μια κατάσταση "μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα":
Η υποτίμηση του δολλαρίου επηρεάζει τη τιμή του πετρελαίου άμεσα σε βραχυχρόνια περίοδο και έμμεσα στη μακροχρόνια. Και στις δύο περιπτώσεις αυξάνει τη τιμή του πετρελαίου: Βραχυχρόνια, το φθηνό δολλάριο πυροδοτεί την κερδοσκοπία: οι επενδυτές αγοράζουν εμπορεύματα εκφρασμένα σε φθηνό δολλάριο. Μακροχρόνια, αυξάνει η ζήτηση για πετρέλαιο ακόμα κι αν μειώνεται η προσφορά του, αυξάνοντας τις τιμές.
Εάν η Αμερική ανησυχεί για τις υψηλές τιμές, ας τις μειώσει αυξάνοντας την αξία του δολλαρίου!
Τέλος, ως επακόλουθο, η αξία των αμερικανικών εισαγωγών αυξάνει, κάτι που μεγενθύνει το εμπορικό της έλλειμμα, το οποίο με τη σειρά του πιέζει περισσότερο τις συναλλαγματικές ισοτιμίες του δολλαρίου...

Και μέσα σ'ολα αυτά, η αναμενόμενη αναπτυξιακή πορεία της Αμερικανικής οικονομίας, και πολύ περισσότερο οι πρόσφατες μειώσεις επιτοκίων στέλνουν το δολλάριο πιο χαμηλά και τα εμπορεύματα σε νέα υψηλά... Μια τάση που ακόμα δεν φαίνεται οτι μπορεί να αντιστραφεί!

Τέλος, ας αναρωτηθούμε ποιος έχει τη δυνατότητα να εκμεταλλεύεται και να κερδίζει από μια τέτοια κατάσταση... Ίσως, έτσι να καταλάβουμε και ποιος την κινεί...

πηγές:
Weak Dollar, High Oil Have U.S. Over A Barrel
Strange Brew: Dollar, Oil and Gold
Is it a Coincidence that the US dollar, Canadian Dollar, Oil and Gold are Breaking Significant Levels at the Same Time?
Oil rises above $96 on dollar's fall
Weak dollar adds to upward pressure on crude

Update

Δυο-τρία πράγματα που έπρεπε να είχα γράψει μέσα στο κείμενο.

Η τιμή που πετρελαίου που συζητάμε δεν είναι η τιμή αγοράς ή πώλησης του εμπορεύματος, όπως αναγράφεται σε ένα συμβόλαιο αγοροπωλησίας, π.χ. από την πετρελαιοπηγή της Βενεζουέλας ή όταν φορτώνεται στο καράβι για τη Φλόριντα ή όταν βγαίνει από το διυλιστηρίο της Φλόριντα ή όταν φτάνει στις αποθήκες της εταιρείας διανομής ή η τιμή που πωλείται από τα βενζινάδικα...
Είναι η τιμή διαπραγμάτευσης συνήθως σε κάποιο Συμβόλαιο Μελλοντικής Εκπλήρωσης/ΣΜΕ (future) κάποιου χρηματιστηρίου, του Σικάγο, της Νέας Υόρκης ή του Λονδίνου.
Το ίδιο συμβαίνει με τα περισσότερα εμπορεύματα.
Τέλος, έχει σημασία ο αριθμός των ανοικτών συμβολαίων (αγοράς ή πώλησης) ΣΜΕ και αυτό ονομάζεται open interest. Ας πούμε ότι όσο πιο πολλά ΣΜΕ είναι ανοικτά (long ή short) για το αργό π.χ. Ιουλίου, τόσο πιο μεγάλο είναι το μέγεθος της αγοράς του προϊόντος.

Και τι νόημα έχει να έχουμε τέτοια Σ.Μ.Ε.;
Έχει νόημα εάν είσαι παραγωγός, ή εάν εμπλέκεσαι σε κάποια φάση της παραγωγής, και θέλεις να φιξάρεις τιμή. Δηλαδή, εάν θέλεις να ξέρεις πόσα θα εισπράξεις όταν παραδόσεις το εμπόρευμα. Αυτοί είναι οι λεγόμενοι hedgers. (Hedge=αντιστάθμιση κινδύνου, στα ελληνικά)

Εάν δεν διαθέτεις τέτοιο εμπόρευμα (πετρέλαιο) και κάνεις αγοροπωλησίες τέτοιων ΣΜΕ θεωρήσαι κερδοσκόπος (speculator). Βάζεις ένα στοίχημα εάν η τιμή θα πάει επάνω ή κάτω... Πληρώνεις κάτι παραπάνω σε προμήθειες υπέρ του χρηματιστηρίου, αλλά σου επιτρέπουν να αγοροπουλάς καθώς θεωρούν ότι προσθέτεις ρευστότητα στην αγορά.

Τέλος, δεν σημαίνει ότι οι hedgers δεν προσπαθούν να κερδοσκοπήσουν...
(Ένας hedger που προσπάθησε να κερδοσκοπήσει το 1992-3.. links No.1 - No.2)

Έκανα μια μικρή έρευνα για να δω το μέγεθος της αγοράς πετρελαίου Oil future market όπως αυτή φαίνεται:
1. από το open interest
2. από τις θέσεις που κατέχουν οι κερδοσκόποι (non-commercial net positions)

Στοιχεία βρήκα από το μηνιαίο report του OPEC που αναφέρεται στο
Nymex WTI, κι επειδή κάπου είδα ότι τον Ιούλιο 2007 έγινε το ρεκόρ ever σε open interest, κάνω σύγκριση στα report Ιουλίου 2005-2006-2007 αντίστοιχα.
Τιμή (μέσος όρος μήνα): $56.42-$70.97-$67.77
Οpen Interest (Μ.Ο.μήνα): 786,000-991,500-1,429,000
Θέσεις κερδοσκόπων (μέγιστο μήνα μόνο σε futures): 22,000-36,800-67,200

Επιβράδυνση ρυθμού ανάπτυξης μεταποίησης και υπηρεσιών στην ευρωζώνη τον Νοέμβριο

Εντείνει τις ανησυχίες για συνέχιση επιβράδυνσης του ρυθμού ανάπτυξης της οικονομίας της ευρωζώνης και στο τέταρτο τρίμηνο του 2007, η υποχώρηση το Νοέμβριο στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων 27 μηνών του σύνθετου δείκτη PMI (καλύπτει τόσο τη μεταποίηση όσο και τον τομέα υπηρεσιών).Ο προκαταρκτικός σύνθετος δείκτης παραγωγής στην ευρωζώνη - που βασίστηκε σε έρευνα που διεξήγαγε η NTC Economics για λογαριασμό της Royal Bank of Scotland - υποχώρησε το Νοέμβριο στο 53,8, από 54,5 τον Οκτώβριο.
Περισσότερα προβλήματα φαίνεται να αντιμετωπίζει ο τομέας των υπηρεσιών, καθώς σύμφωνα με την προκαταρκτική εκτίμηση, ο PMI υπηρεσιών σημείωσε μεγαλύτερη της αναμενόμενης πτώση στο 53,7 το Νοέμβριο, στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων 27 μηνών, από 55,8 τον Οκτώβριο. Το Νοέμβριο του 2006, ο PMI υπηρεσιών είχε διαμορφωθεί στο 57,6.Αντιθέτως, απρόσμενη άνοδο κατέγραψε ο PMI μεταποίησης στο 52,6, από 51,5 ένα μήνα νωρίτερα.Σχολιάζοντας τα στοιχεία του προκαταρκτικού σύνθετου δείκτη PMI, ο επικεφαλής του τμήματος ερευνών σχετικά με την οικονομία της ευρωζώνης στη Royal Bank of Scotland Ζακ Καγιού είπε ότι «εάν επιμείνει η πτωτική τάση, θα θέσει σε αμφισβήτηση το βασικό σενάριο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, σύμφωνα με το οποίο η ανάπτυξη στην ευρωζώνη θα εξακολουθεί να συνάδει με το δυναμικό της ζώνης του κοινού νομίσματος. Ιδιαίτερη σχέση με αυτή την πιθανή εξέλιξη έχει η επιβράδυνση στον τομέα υπηρεσιών, καθώς ήταν ο αναπτυξιακός κινητήρας της ευρωζώνης τα τελευταία δύο χρόνια».
Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Σινιάλο πώλησης από τη ”Θεωρία του... Dow”!

EΜΕΙΣ ..ΠΑΤΗΣΑΜΕ 4900 ΣΗΜΕΡΑ, ΑΝΕΤΟΙ ΚΑΙ ΩΡΑΙΟΙ!!!

Με τον Dow Jones να ”προσγειώνεται” εκ νέου σε νέο ιστορικό χαμηλό 7 μηνών, η περίφημη ”Dow Theory” επιστρέφει περισσότερο δυναμική από ποτέ, όπως σημειώνει ο κ. Mark Hulbert, αρθρογράφος-αναλυτής του MarketWatch.
Το ανησυχητικό είναι ότι, με βάση τη συγκεκριμένη θεωρία, ήδη απο προχθές Τετάρτη έχει δοθεί ισχυρό ”σήμα πωλήσεων” για τη Wall Street. Μέσω της ”Dow Theory” εξετάζονται με πάσα λεπτομέρεια τα editorials των πρώτων τριών δεκαετιών του 20ού αιώνα, τα οποία εμφανίστηκαν στο πρωτοσέλιδο της ”Wall Street Journal” και ουσιαστικά ήταν συζητήσεις μεταξύ του αρθρογράφου κ. William Peter Hamilton και του κ. Charles Dow, του ιδρυτή του ομίλου ΜΜΕ, Dow Jones & Co.

Τρία είναι τα βασικά σημεία της εν λόγω ιδιαίτερα επίκαιρης θεωρίας, δεδομένων των συνθηκών στις διεθνείς αγορές και πρωτίστως στην αμερικανική:
i. Τόσο ο Dow Jones Industrial Average όσο και ο δείκτης Dow Jones Transportation Average θα πρέπει να ”βιώσουν” σημαντική διόρθωση, πριν επιστρέψουν σε νέα υψηλά.
ii. Κατά τη διάρκεια της προσπάθειας για ανάκαμψη, μετά τη διόρθωση, ένας από τους δύο δείκτες τελικά δεν κατορθώνει να επιστρέψει στο υψηλότερο επίπεδο το οποίο είχε κατακτήσει πριν επέλθει η υποχώρηση.
iii. Κατόπιν, και οι δύο δείκτες ακολουθούν εκ νέου πορεία υποχώρησης, με αποτέλεσμα να προσγειωθούν σε νέα χαμηλά. Και τα τρία παραπάνω βήματα έχουν ακολουθηθεί από τους συγκεκριμένους δείκτες.

Η 1η φάση ξεκίνησε τον Ιούλιο, με τους δύο δείκτες να υποχωρούν από τα υψηλά επίπεδα που είχαν κατακτήσει τον συγκεκριμένο μήνα.
Ακολούθησε η 2η φάση, με τους δύο δείκτες να ανακάμπτουν από τα ιστορικά χαμηλά του Αυγούστου, αλλά τον Dow Jones Transportation Average να μην κατορθώνει τελικά να επιστρέψει στα επίπεδα όπου βρισκόταν πριν από τη διόρθωση.
Η 3η φάση έλαβε χώρα την Τετάρτη 21/11 και ο Dow Jones Industrial Average(στις 12799,04 μονάδες) υποχώρησε και από το χαμηλότερο επίπεδο που είχε αγγίξει τον Αύγουστο, ενώ ο Dow Jones Transportation Average ήδη έχει βιώσει ανάλογη πορεία.

Γιατί, όμως, η περίφημη ”Dow Theory” θα πρέπει να μας απασχολεί;
Όπως σημειώνει ο κ. Hulbert, βρίσκεται ήδη στο ”ραντάρ” αρκετών επενδυτών. Αυτό αποδεικνύεται και από την πορεία του Dow Jones στη συνεδρίαση της 21ης Νοεμβρίου, η οποία ήταν αρκετή για να επαναφέρει στο προσκήνιο τη συγκεκριμένη θεωρία. Αλλωστε, ειδικοί επιστήμονες έχουν αποδείξει με σχετική μελέτη ότι η παρακολούθηση των ”σημάτων” που δίνει η θεωρία αυτή ξεπερνά σημαντικά την απόδοση που έχει η στρατηγική της ”διακράτησης”, με βάση ιστορικά στοιχεία της αμερικανικής αγοράς.
Ως εκ τούτου, καταλήγει το σχετικό θέμα, οι επενδυτές θα πρέπει να βρίσκονται εν αναμονή ενός νέου ”σινιάλου πωλήσεων”, το οποίο μπορεί να δοθεί είτε στη συνεδρίαση της Παρασκευής 23/11 –αν και πιθανώς θα είναι αρκετά ”ήπιο” λόγω της ημιαργίας– ή πολύ περισσότερο σε αυτήν της Δευτέρας 26/11.
http://www.euro2day.gr/articles/144628/

Στα ύψη οι τιμές του πετρελαίου όλο το 2008

Από τα τέλη του 2008 αναμένεται αποκλιμάκωση των τιμών του πετρελαίου, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Wall Street Journal. Η τιμή του πετρελαίου σήμερα κυμάνθηκε πάνω από τα 97 δολάρια, δηλαδή χαμηλότερα από το χθεσινό ρεκόρ των 99,29 δολαρίων το βαρέλι.
Ωστόσο, η υποχώρηση του δολαρίου σε νέα χαμηλά επίπεδα σε σχέση με το ευρώ και η ανακοίνωση της μείωσης των αποθεμάτων των ΗΠΑ διατηρούν τις τιμές υψηλά και την ανησυχία να φτάσει η τιμή στα 100 δολάρια να ενισχύεται συνεχώς. Η υποτονικότητα των αγορών λόγω της Αργίας των Ευχαριστιών στις ΗΠΑ έπαιξε ρόλο στη συγκράτηση των τιμών του πετρελαίου σήμερα, αν και η ισοτιμία ευρώ/δολαρίου πραγματοποίησε νέο ρεκόρ στο 1,4873. Ο πρόεδρος της Γαλλίας, κ. Νικολά Σαρκοζί, από την Κίνα υπεραμύνθηκε με δηλώσεις του μιας «δίκαιης ισοτιμίας μεταξύ των βασικών νομισμάτων, δηλαδή δολαρίου, ευρώ, γιεν και γουάν. Ο κ. Σαρκοζί τάσσεται υπέρ ενός πιο «μαλακού» ευρώ και γουάν και πιο ισχυρού δολαρίου.
Οι προβλέψεις
Η εφημερίδα Wall Street Journal επικαλείται τις εκτιμήσεις αναλυτών που πήραν μέρος σε έρευνα του Dow Jones Newswire, οι οποίοι προβλέπουν ότι τα υψηλά επίπεδα τιμών του πετρελαίου θα διατηρηθούν όσο η παγκόσμια οικονομία, περιλαμβανομένης της αμερικανικής, θα παρουσιάζουν ικανοποιητικό ρυθμό ανάπτυξης. Αυτό, όμως, αναμένεται να συμβεί από τα τέλη του 2008. Η πρόβλεψη αυτή αποτελεί ταυτόχρονα δυσμενής εκτίμηση για επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας, λόγω της πιστωτικής κρίσης που θα γίνει πιο εμφανής στα τέλη του 2008. Η πρόβλεψη αυτή συμφωνεί με αντίστοιχες που είχαν προηγηθεί τις προηγούμενες ημέρες, τόσο από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (FED), όσο και από τον αμερικανό υπουργό Οικονομικών, κ. Χένρι Πόλσον, ο οποίος είπε ότι τα χειρότερα θα τα δούμε το 2008.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_22/11/2007_212963

Προειδοποιεί για νέες φούσκες ο ΟΟΣΑ

Νέες φούσκες μπορούν να δημιουργηθούν ανά πάσα στιγμή και οπουδήποτε εξαιτίας της τεράστιας ρευστότητας που συνεχίζει να κυριαρχεί στις διεθνείς αγορές παρά την τρέχουσα κρίση. Αυτό επισημαίνει χθεσινή έκθεση του Οργανισμού για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη (ΟΟΣΑ) που παράλληλα εκτιμά ότι οι ζημιές από την κρίση στην αμερικανική αγορά στεγαστικών δανείων μπορεί να φτάσουν τα 200 έως 300 δισ. δολάρια. Ακόμη ο ΟΟΣΑ επικρίνει τους μεγάλους οίκους πιστοληπτικής αξιολόγησης (Moody’s, Standard & Poor’s και Fitch) για τοn ρόλο που έπαιξαν στην αλόγιστη ανάπτυξη της αγοράς τιτλοποιήσεων, ενώ παρατηρεί ότι τα hedge fund είχαν έως και θετικό ρόλο στην παρούσα φάση, καθώς προσέφεραν ρευστότητα στο σύστημα ακριβώς τη στιγμή που τη χρειαζόταν περισσότερο.
«Η παγκόσμια ρευστότητα παραμένει άφθονη και υπάρχει η πιθανότητα να δημιουργηθούν φούσκες σε άλλες αγορές» επισημαίνει ο διεθνής οργανισμός. Για τη ρευστότητα ευθύνονται τα πετροδολάρια, τα sovereign wealth funds, αλλά και τα συνταξιοδοτικά ταμεία που αναζητούν υψηλότερες αποδόσεις, καθώς και το πυροσβεστικό μέσο των διαδοχικών μειώσεων των επιτοκίων από την αμερικανική κεντρική τράπεζα Federal Reserve. «Ορισμένοι παρατηρητές βρίσκουν ομοιότητες με τη μείωση των επιτοκίων λόγω έκτακτης κατάστασης από τη Fed το 1998 και την τεχνολογική φούσκα που δημιουργήθηκε στη συνέχεια» αναφέρει ο ΟΟΣΑ, για να τονίσει τον κίνδυνο για νέες φούσκες αλλού. Ταυτόχρονα κρατάει επιφυλακτικά θετική στάση απέναντι στο superfund που δημιούργησαν οι Citi, Bank of America και JP Morgan (για την αγορά των τίτλων που «ξεπουλιούνται» μαζικά ώστε να συγκρατηθούν οι τιμές τους), χαρακτηρίζοντας το ως «ενδιαφέρον» και σχολιάζει ότι μόνον ο χρόνος θα δείξει αν αυτό θα έχει επιτυχία.
Ο ΟΟΣΑ σχολιάζει ακόμη πως προκάλεσε έκπληξη το ότι οι εταιρείες πιστοληπτικής αξιολόγησης δεν αντιλήφθηκαν εγκαίρως την έκταση του κινδύνου που θα έκρυβαν για τους κατόχους τους τα δομημένα προϊόντα σε στεγαστικά δάνεια και που εκ των υστέρων οδήγησαν σε υποβαθμίσεις των σχετικών τίτλων κατά 3-4 βαθμίδες. «Αυτές οι κινήσεις ήταν αναπάνταχες και εξέθεσαν τις εταιρείες πιστοληπτικής αξιολόγησης σε σοβαρές επικρίσεις, αν όχι σοβαρότερες κατηγορίες» σημειώνει χαρακτηριστικά ο διεθνής οργανισμός.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_22/11/2007_249798

Αυτοί δίνουν το βήμα

Η συνεδρίαση της FED που ψαλίδισε 0.25% τα επιτόκια πραγματοποιήθηκε στο διήμερο 30-31/10 και σήμερα, μία μέρα νωρίτερα από ότι είχε προβλεφθεί τότε, στις 19:00 GMT θα δωθούν στο κοινό τα πρακτικά της.

Στο ενδιάμεσο, εκτός από το ράλλυ που ακολούθησε του ψαλιδίσματος, τα πράγματα έχουν κρυώσει αρκετά... Ο DJIA έχασε τις 13,000 και εμείς τις 5,000 του ΓΔ. Οι αρνητικές ειδήσεις ανέβασαν volume και όχι άδικα: επιπλέον διαγραφές δανείων από τις τράπεζες, νέοι CEOs, πτώση κερδών για πρώτη φορά από το 2001-2, η αμερικάνική οικονομία από τα νέα δεδομένα που εμφανίζονται να οδεύει σε ύφεση (πτώση τιμών κατοικιών, λιανικές πωλήσεις, αγορά εργασίας) και αρκετά ακόμα κυρίως από subprime μεριά... Και ο υπόλοιπος χρηματο-οικονομικός κόσμος ακολούθησε...

Η FED στο ενδιάμεσο προσπάθησε να αλλάξει κάτι. Καταρχήν, άλλαξε το site της!
Επιπλέον, η ανακοίνωσή της ότι προτίθεται να δημοσιοποιεί πιο συχνά και πιο λεπτομεριακά προβλέψεις - έως και με ορίζοντα τριετίας - έχει ανεβάσει την σημαντικότητα των πρακτικών της 30-31/10 συνεδρίασης της. Ενδεχομένως, να περιέχονται, εκτός από προβλέψεις, και η εκτίμησή της για την νομισματική πολιτική, τον πληθωρισμό αλλά και η αιτιολόγηση της τελευταίας μείωσης. Θυμίζω ότι κάποιος από τους τραπεζίτες διαφώνησε για τη μείωση (ψήφοι 9-1) κάτι που δεν συνηθίζεται...

Ας δούμε τι ενδιαφέρον θα έχουν:
- τις εκτιμήσεις για το ρυθμό ανάπτυξης, ίσως και μέχρι το 2010. Μας ενδιαφέρει κυρίως το α' εξάμηνο του '08.
- πιθανές διαφορετικές εκτιμήσεις για τον πληθωρισμό. Σημειωτέον ότι η FED μετράει τον πληθωρισμό με δύο τρόπους α. συνολικό και β. συνολικό μείον ενέργεια και τρόφιμα (core). Εάν υπάρχουν διαφορετικές προβλέψεις ακόμα και σε ορίζοντα τριετίας, εκεί περιπλέκεται το ζήτημα...
- θα δείξουν εάν υπήρχε "ντέρμπυ" μεταξύ των μελών της για την τελευταία μείωση, ή όχι των επιτοκίων. Θα διαβάσουμε και τις θέσεις του μέλους που διαφώνησε (Thomas Hoenig - Kansas City). Γενικά, θα δούμε εάν η τελευταία μείωση ήταν "πιεσμένη" ή όχι, κυρίως από τις αγορές.

Πιθανότατα, η ίδια η FED θα προσπαθήσει να μειώσει την σημασία των προβλέψεων που η ίδια συμβουλευεται προκειμένου να αποφασίζει αλλά, όπως και να το κάνουμε θα έχουμε ένα καλύτερο μπούσουλα για τις προθέσεις της. Και αυτό ονομάζεται και "διαφάνεια"! Βέβαια, ας δούμε και την έκτασή της.

Τέλος, η επόμενη συνεδρίασή της είναι προγραμματισμένη για τις 11 Δεκεμβρίου.

Όλα είναι εξαγωγές!

Ποιες είναι οι σκέψεις που κάνουν οι ισχυρότερες οικονομίες του παγκόσμιου χωριού για τις συναλλαγματικές ισοτιμίες;
Εκτός από τις πιο γνωστές σχέσεις ευρώ - δολαρίου - γιεν υπάρχει το γουάν και οι επιδιώξεις της κινεζικής υπερδύναμης.

Η Κίνα υπόσχεται σε όλους ότι θα αποσυνδέσει το γουάν από το δολλάριο αλλά μέχρι εκεί (λίγο πάνω από 8% η ανατίμηση από το 2005). Μικρή, απόλυτα ελεγχόμενη διολίσθηση απέναντι στα "πράσινα", πιο "χαλαρά" απέναντι σε όλους τους υπόλοιπους.
Οι Κινέζοι έχουν ακόμα στο μυαλό τους ότι το εθνικό νόμισμά είναι κάτι σαν το στρατό: οφείλεις να το διατηρείς και να το προστατεύεις έναντι των ανταγωνιστών, σε σημείο που να θεωρεί αιτία πολέμου κάθε εξωτερική παρέμβαση.
(και έχουν δίκιο καθώς το νόμισμα, μαζί με το έδαφος, τον λαό και τον στρατό είναι τα συστατικά του κράτους! εμείς το νόμισμα - και τα επιτόκια - τα δώσαμε στην ΟΝΕ!)
Από την άλλη, οι Κινέζοι έχουν συσσωρεύσει τεράστιες αξίες δολλαρίων στα χαρτοφυλάκιά τους... Η πτώση του μειώνει αυτές τις αξίες και έχουν μιλήσει για διαφοροποίηση των συναλλαγματικών διαθεσίμων τους σε άλλα νομίσματα, πιθανότατα ευρώ...
Βέβαια - λέω εγώ - εάν ξεκινήσουν να τα πουλάνε για να αγοράσουν ευρώ, αυτά θα χάσουν ακόμα περισσότερο από την αξία τους... Εκτός εάν ζητάνε να πληρώνονται σε ευρώ...
Και για να το περιπλέξουμε κι άλλο, αφού οι Κινέζοι διατηρούν σχεδόν σταθερή συναλλαγματική ισοτιμία με το δολλάριο, η πτώση του τελευταίου τους ευνοεί! Κερδίζουν περισσότερα από τις εξαγωγές από όσα χάνουν από την μείωση της αξίας των συναλλαγματικών τους διαθεσίμων!

Η Ιαπωνία θεωρεί ότι το νομισμά της ενισχύεται επικίνδυνα έναντι του δολλαρίου.
Οι Ιάπωνες έχουν ως σημαντικότερο στόχο την έξοδο από το deflation (αποπληθωρισμός) οπου βρίσκονται για πάνω από μια δεκαετία. Για να πετύχουν κάτι τέτοιο κρατούν χαμηλα (μηδενικά είναι η σωστή λέξη) τα επιτόκια τους στο 0.5%, το εκμεταλλεύονται όσοι μπορούν να δανειστούν σε γιεν και στη συνέχεια να επενδύσουν σε αγορές/χώρες με υψηλά επιτόκια, π.χ. Τουρκία, και περιγράφεται ως yen-carry-trade.
Η Ιαπωνία στην ουσία αδιαφορεί για το "παιχνίδι" του yen-carry-trade και προσπαθεί να πετύχει την ανάπτυξη της οικονομίας της. Με πελάτες κυρίως τους Αμερικάνους - που πληρώνουν με ομόλογα του Αμερικανικού Δημοσίου, δηλαδή "αέρα" - θέλουν υποτιμημένο το νομισμά τους έναντι του δολλαρίου, για να έχουν ανταγωνιστικές εξαγωγές.
Το γιεν είναι πράγματι υποτιμημένο και ίσως γι' αυτό να ενισχύεται τελευταία - εκτός από την ισχυρή πιθανότητα να είναι ακόμα ένα κερδοσκοπικό παιχνίδι...

Η Ευρώπη/Ευρωζώνη δεν επιθυμεί περαιτέρω διολίσθηση του δολλαρίου για να μην φθίνουν οι εξαγωγές της. Σημειωτέον ότι η ανατίμηση του γουάν έναντι του δολλαρίου συνοδεύται και από - μικρή - ανατίμηση του ευρώ έναντι του γουάν...
Παράλληλα, στο πλευρό των Αμερικανών πιέζει όσο μπορεί προς την κατεύθυνση να ανατιμηθεί το γουάν έναντι του δολλαρίου, έχοντας για επιχείρημα τα τεράστια πλεονάσματα του κινεζικού ισοζυγίου πληρωμών από τις εξαγωγές προς όλες τις ανεπτυγμένες οικονομίες. Για τους οικονομολόγους, ακόμα και τα πλεονάσματα όταν είναι τεράστια θεωρούνται ανισορροπία...
Και η Ευρώπη δεν ψάχνει για τίποτε περισσότερο από εξαγωγές ώστε να τροφοδοτεί την ανάπτυξή της. Έχει το θετικό του να μην δημιουργούνται πληθωριστικές πιέσεις από την ανατίμηση του ευρώ - έναντι κυρίως του δολλαρίου, που αγοράζει πετρέλαιο! - αλλά έχει κόστος στην ανάπτυξη μέσω των εξαγωγών. Ισορροπεί δηλαδή σχετικά αλλά κι αυτή επιδιώκει να υπερισχύσει έναντι των ανταγωνιστών.
Βέβαια, τα στοιχεία των τελευταίων μηνών ίσως να δείχνουν την κατάρρευση του μύθου του ισχυρού ευρώ έναντι στον πληθωρισμό...

Η Αμερική υποστηρίζει ότι ακολουθεί "πολιτική ισχυρού δολλαρίου" (μοιάζει με την απαράμιλλη "πολιτική της σκληρής δραχμής"...) και ότι σύντομα θα φανούν τα αποτελέσματα της...
Αλλά αυτό που βλέπουμε είναι η διολίσθησή του "πράσινου νομίσματος"... Και ποιος καρπώνεται το όφελος; Οι Αμερικάνοι εξαγωγείς!
Πιθανότατα, η ανάπτυξη της αμερικανικής οικονομίας θα στηριχθεί σε αυτούς για την έξοδο από την ύφεση/επιβράδυνση. Ο άλλος τρόπος πιο έυκολης εξόδου λέγεται επίθεση στο Ιράν!

Και μέσα στις επιδιώξεις των ανταγωνιστών του οικονομικού παγκόσμιου χωριού, έχουμε το μέσο που χρησιμοποιείται για την κίνηση των μηχανών (πετρέλαιο) να αυξάνει τη δολλαριακή τιμή του... Και πολλές φωνές για συντονισμό της κίνησης της τιμής του δολλαρίου και αυτής του πετρελαίου... Νομίζω ότι αυτό θα είναι το αγαπημένο άθλημα των κερδοσκόπων τον επόμενο καιρο.

μεικτοπληθωρισμος

Επειτα από μια περισσότερο ή λιγότερο μακρά περίοδο χαμηλού πληθωρισμού, η κουβέντα για επανεμφάνιση πληθωρισμού ή και στασιμοπληθωρισμού (του «θανατηφόρου» συνδυασμού στασιμότητας και πληθωρισμού που χαρακτήρισε τα 70's) επανέρχεται λόγω της ανόδου των τιμών του πετρελαίου και άλλων πρώτων υλών. Κι όλα αυτά ενώ δεν πέρασε πολύς καιρός από τα χρόνια της ανησυχίας για αντιπληθωρισμό (επίμονη μείωση των τιμών καταναλωτού, κάτι που είχε να συμβεί από τη Μεγάλη Υφεση της δεκαετίας του 1930).
Ωστόσο, σε ένα ενδιαφέρον σχόλιό του ο επικεφαλής οικονομολόγος της ελβετικής τράπεζας Credit Suisse κ. Giles Keating ισχυρίζεται ότι βρισκόμαστε σε μια φάση έντονου «μεικτοπληθωρισμού» (mixflation), ενός νεολογισμού που εισάγει ο ίδιος. Αυτό που συμβαίνει τα τελευταία χρόνια, εξηγεί ο ίδιος, είναι έντονες διακυμάνσεις των σχετικών τιμών των διαφόρων προϊόντων. Αλλες τιμές ανεβαίνουν και άλλες κατεβαίνουν, κάτι που συνήθως δεν λαμβάνουμε υπόψη όταν κοιτάζουμε τον γενικό δείκτη τιμών καταναλωτού, έναν σταθμισμένο μέσο όρο ενός μεγάλου «καλαθιού» προϊόντων.
«Οι τιμές του πετρελαίου, του χαλκού και των φιλέτων των ακινήτων στις μεγαλουπόλεις έχουν διπλασιαστεί, τριπλασιαστεί ή τετραπλασιαστεί τα τελευταία λίγα χρόνια» σημειώνει ο κ. Keating αλλά, συνεχίζει, «το κόστος των υπολογιστών και των τηλεφωνικών κλήσεων έχει καταβαραθρωθεί, οι τιμές των καταναλωτικών ηλεκτρονικών ειδών μειώνονται συνεχώς, η μόδα έχει γίνει προσιτή σε όλους, τα είδη σπορ γίνονται φθηνότερα και καλύτερα και πάει λέγοντας».
«Πάντα υπήρχε ένας συνδυασμός τιμών που ανέβαιναν και τιμών που έπεφταν αλλά σήμερα το φαινόμενο έχει γίνει πολύ εντονότερο και ο ρυθμός μεταβολής πολύ ταχύτερος» τονίζει ο κ. Keating κα αποδίδει το φαινόμενο σε τρεις βασικές δυνάμεις.
Η πρώτη δύναμη είναι νέες τεχνολογίες. Από τη μια πλευρά μειώνουν το κόστος μαζικής παραγωγής προϊόντων και υπηρεσιών και από την άλλη δημιουργούν νέα προϊόντα σε χαμηλές τιμές. Ταχύτεροι και φθηνότεροι υπολογιστές, νέα πανάλαφρα υλικά για την κατασκευή πέδιλων σκι, λογισμικό που επιτρέπει τον σχεδιασμό ρούχων στο Μιλάνο και την παραγωγή τους στο Ανόι του Βιετνάμ την ίδια ημέρα, θυμίζει ενδεικτικά ο επικεφαλής οικονομολόγος της Credit Suisse.
Η δεύτερη δύναμη είναι η αύξηση των αστικών πληθυσμών. Αυτό από τη μια πλευρά προσφέρει φτηνό εργατικών δυναμικό ρίχνοντας τις τιμές και από την άλλη φέρνει αύξηση της ζήτησης για τις πρώτες ύλες. Τα 25 εκατ. της Σαγκάης, σχολιάζει, παράγουν από αυτοκίνητα μέχρι αρώματα με πολύ χαμηλότερο κόστος από ό,τι στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Ταυτόχρονα χρειάζονται νέες κατοικίες, εργοστάσια, δρόμους, γραμμές μετρό ζητώντας χαλκό, τσιμέντο, ηλεκτρισμό.
Η τρίτη δύναμη είναι η συγκέντρωση του πλούτου. Αυτή έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της ζήτησης για «ιδιαίτερα» πράγματα: εκλεκτά κρασιά, υψηλή ραπτική και τα καλύτερα ακίνητα.
«Εχουμε, λοιπόν, τρεις δυνάμεις, η πρώτη προκαλεί αντιπληθωρισμό στις τιμές πολλών προϊόντων, η τρίτη πληθωρισμό στις τιμές μιας άλλης κατηγορίας προϊόντων και η δεύτερη αλλού ρίχνει και αλλού αυξάνει τις τιμές» συνοψίζει ο κ. Keating, υπογραμμίζοντας ότι και οι τρεις αυτές δυνάμεις φαίνεται ότι θα συνυπάρχουν για πολύ ακόμη καιρό. Η ψηφιακή τεχνολογία και η νανοτεχνολογία υπόσχονται πολλά για τις επόμενες δεκαετίες, η αστικοποίηση των πληθυσμών της Ασίας έχει ακόμη πολύ δρόμο, ενώ η συγκέντρωση του πλούτου είναι, πάντα κατά τον κ. Keating, αποτέλεσμα των δύο προηγούμενων δυνάμεων και συνεπώς θα έχει επίσης διάρκεια. Στην εποχή του «μεικτοπληθωρισμού», λέει ο επικεφαλής οικονομολόγος της Credit Suisse, άλλες φορές θα παίρνουν το πάνω χέρι οι πληθωριστικές πλευρές και άλλες φορές οι αντιπληθωριστικές.
Μπορεί να εγείρει κανείς πολλές αντιρρήσεις στην ανάλυση του κ. Keating, που ενδεχομένως κάνει ορισμένες απλουστεύσεις. Ωστόσο, σίγουρα αποτελεί ένα καλό έναυσμα για περισσότερη σκέψη πάνω στα ζητήματα του πληθωρισμού και θα επανέλθουμε.
Οταν και η Κίνα ξεμένει από... εργατικά χέρια
«Τον τελευταίο χρόνο η πληθωριστική πλευρά είχε την τάση να πάρει το προβάδισμα, καθώς αποδείχτηκε ότι η παγκόσμια νομισματική πολιτική παραήταν επεκτατική», σημειώνει ο επικεφαλής οικονομολόγος της Credit Suisse κ. Keating. Η ταχεία ανάπτυξη οδήγησε σε συμφόρηση τις υποδομές της Κίνας και της Ινδίας, ακόμη και σε προσωρινή έλλειψη εργατικού δυναμικού, έως και οι τιμές των κινεζικών εξαγωγών στις ΗΠΑ αυξήθηκαν κάπως. Οι τιμές των ακινήτων έχουν ανέβει πάρα πολύ σε ορισμένα μέρη, καθώς και των πρώτων υλών αλλά και των έργων τέχνης. «Αλλά αυτό μπορεί σύντομα να αλλάξει» προειδοποιεί ο κ. Keating. Τα επιτόκια βρίσκονται σε γενικευμένη ανοδική τάση και αυτό θα συνεχιστεί, παρά τις πρόσφατες μειώσεις λόγω της τρέχουσας κρίσης των αγορών. Αυτό θα περιορίσει κάπως τις τιμές των ακινήτων, της τέχνης και των ακριβών κρασιών, που τείνουν να διογκώνονται δυσανάλογα από τη ρευστότητα. Παράλληλα, τα νέα πανεπιστήμια και τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια στις χώρες της Ασίας προσφέρουν άλλη μια φουρνιά φθηνού εργατικού δυναμικού. Συνεπώς, εκτιμά η αντιπληθωριστική πλευρά, θα επανακάμψει την επόμενη κιόλας χρονιά.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_17/11/2007_249286

3,5 καζάνια

Η χθεσινή πρόταση μου περί "μη υγιούς αγοράς" αρχίζει να στέκεται περισσότερο με τα όσα συμβαίνουν στη Wall. Και η χθεσινή αδυναμία να συνεχιστεί το ραλλύ της Τρίτης το δείχνει... 5/7 τελευταίες συνεδριάσεις στο κόκκινο... Πλέον εκλείπουν κλάδοι ή μετοχές που να μπορούν να "τραβήξουν" επάνω το DJIA... Καμία εταιρεία ή κλάδος δεν έχει πάρει τη θέση της ενέργειας ή της τεχνολογίας όπως έγινε την προηγούμενη εβδομάδα... Εννοείτε ότι δεν υπήρχε καμία διάθεση για αγορές τραπεζών...

Ίσως τα εκεί δεδομένα να μην γίνεται να ερμηνευθούν ως κάτι διαφορετικό από την επικείμενη ύφεση/επιβράδυνση του ρυθμού ανάπτυξης στους επόμενους μήνες. Και κακά τα ψέμματα, εάν πέσεις σε ύφεση τίποτε δεν εγγυάται ότι θα κρατήσει λίγο...

Ούτε οι ενέσεις ρευστότητας στο δια-τραπεζικό σύστημα βοηθάνε... Οι κεντρικές τράπεζες έχουν μείνει με μόνο όπλο το επιτόκιο, το οποίο όμως έχει χάσει τη λάμψη του... Τα επόμενα καλύτερα όπλα (εκτός από τον πόλεμο, έστω κατά της "τρομοκρατίας") είναι οι δηλώσεις "στήριξης" και η δημιουργία εντυπώσεων... Αλλά πλέον δεν υπάρχει κάποιος που να ακούνε όσο τον "σοφό παππού" Greenspan...

Ας περιμένουμε όμως και τις επίσημες ανακοινώσεις για τον πληθωρισμό, που είναι προγραμματισμένες για τις 30/11... Δεν νομίζω ότι το θέμα αυτό έχει κλείσει..

Αλλά το ενδιαφέρον πέρασε εχθές στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού...
Στη Βρετανία, η Barclays, ακολούθησε τα βήματα του αμερικανικού κλάδου, με διαγραφές $2,65 δισ.... Και η Ευρώπη στο κόκκινο... Χωρίς βέβαια να έχει σχέση το μέγεθος των διαγραφών της Barclays με ότι έχουν διαγράψει οι Αμερικάνοι τραπεζίτες.
Ταυτόχρονα, η στερλίνα έχασε σημαντικό έδαφος έναντι του ευρώ, ακολουθώντας με τη σειρά του την πορεία του δολλαρίου. Για να ολοκληρωθεί η "σύμπλευση" με τους "συμμάχους" θα πρέπει να μειωθούν και τα επιτόκια της στερλίνας... Κι επειδή οι Βρετανοί συνήθως λειτουργούν με δικά τους κριτήρια που τους δίνουν μεγαλύτερη ευελιξία, υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να έχουμε μείωση επιτοκίων πριν από το τέλος του έτους.

Κι ερχόμαστε στην ηπειρωτική Ευρώπη - την Ευρωζώνη, που είχαμε τη δημοσίευση δύο σημαντικών στατιστικών, το ύψος των μοχλευμένων εξαγορών και του πληθωρισμού.
Για τις LBOs, η αξία τους έπεσε σε επίπεδα του 2003... Και αυτό έχει να κάνει με τη λεγόμενη "πιστωτική ασφυξία" που δεν αφήνει τος τράπεζες να δανείσουν όπως το προηγούμενο καιρό... Και αυτό είναι ενδεικτικό όσο κι ακόμα κάνει υπομονή και ελπίζει η ΕΚΤ...
Νέο άλμα μισής μονάδας, το δεύτερο κατά σειρά, πραγματοποίησε ο πληθωρισμός στη ζώνη ευρώ τον Οκτώβριο, για να διαμορφωθεί σε 2,6% από 2,1% τον Σεπτέμβριο.
Τι λέει η ΕΚΤ;
«οι κίνδυνοι που αφορούν τις μεσοπρόθεσμες προοπτικές για την εξέλιξη των τιμών θα είναι ανοδικοί»,
«συμπεριλαμβάνουν το ενδεχόμενο οι τιμές του πετρελαίου και των αγροτικών προϊόντων να διατηρηθούν επίμονα υψηλές, συνεχίζοντας την έντονη δυναμική που παρατηρήθηκε τους τελευταίους μήνες, καθώς και το ενδεχόμενο να σημειωθούν μη αναμενόμενες αυξήσεις των διοικητικά καθοριζόμενων τιμών και των έμμεσων φόρων».
«θα παραμείνει σημαντικά πάνω από το 2% τους προσεχείς μήνες και θα επιβραδυνθεί και πάλι στη διάρκεια του 2008»
Αυτό το τελευταίο είναι πανομοιότυπο με ότι δήλωσε ο Bernake για την (αντίστροφη) πορεία του αμερικανικού ΑΕΠ...
Αυτά τα δύο θέματα δείχνουν πόσο σύνθετα είναι τα πράγματα και στην Ευρώπη...

Ας πούμε και κάτι για τη λειτουργία της ΕΚΤ. Σε αντίθεση με τη FED, η οποία έχει ως κύριες αποστολές
α. τη σταθερότητα των τιμών, και
β. την ανάπτυξη της οικονομίας
η ΕΚΤ έχει - από το καταστατικό της - ως κύρια αποστολή μόνο τη σταθερότητα των τιμών...
Κι αυτό είναι ένα σημείο τριβής που έχει με τους πολιτικούς... Σωστά σκεπτόμενοι οι πολιτικοί επιθυμούν πάνω απο όλα την ανάπτυξη της ευρω-οικονομίας.

Και τώρα, με την άυξηση των πληθωριστικών πιέσεων, πως η ΕΚΤ θα πειστεί να μειώσει τα επιτόκια το Δεκέμβριο;

Εγχώρια, βγήκε ήδη μια λίστα με εταιρείες που θα ξεφύγουν τελείως από τα χέρια μας... Μιλάμε για το πλαίσιο της MiFid και ότι αυτή συνεπάγεται.

Όλα τα σημάδια δείχνουν επιβράδυνση στις ΗΠΑ...

Ο Αμερικανός καταναλωτής βρίσκεται στα πρόθυρα να βιώσει την πρώτη φάση ύφεσης, για πρώτη φορά από το 1991, όταν είχε για τελευταία φορά την εμπειρία των πολύ υψηλών τιμών πετρελαίου, της αποδυνάμωσης της απασχόλησης, του αποπληθωρισμού στην αγορά ακινήτων και της επιβολής αυστηρότερης πιιστωτικής πολιτικής.
Η καταναλωτική επιβράδυνση θα τραβήξει το ακαθάριστο εθνικό προϊόν των ΗΠΑ κάτω από το 1% (σε ετήσια βάση) κατά το τρέχον τρίμηνο μετά την ανάκαμψη 3,9% στο γ’ τρίμηνο. Θα ακολουθήσουν πιθανότατα περισσότερες μειώσεις επιτοκίων από την Federal Reserve. Πολύ περισσότερες. Δεν θα εκπλαγώ εάν το επιτόκιο των Fed funds υποχωρήσει έως το 2%.

Πολλές πλευρές του χρηματιστηρίου έχουν αρχίσει να προεξοφλούν αυτή την μακροοικονομική μας άποψη. Ο δείκτης S&P 500 έχει ενισχυθεί σχεδόν 3% φέτος, αλλά οι τραπεζικοί τίτλοι έχουν υποχωρήσει 16% και τα κυκλικά καταναλωτικά αγαθά 11%. Στην επόμενη φάση πιθανότατα θα δούμε διάχυση σε περιοχές της αγοράς και της οικονομίας που ιστορικά ανταποκρίνονται στις μεταβολές των καταναλωτικών δαπανών. Σε πραγματικούς όρους, οι καταναλωτικές δαπάνες έχουν αυξηθεί με το πρωτοφανές σερί των 63 συνεχόμενων τριμήνων, ξεπερνώντας κατά πολύ την άνθιση της δεκαετίας του ’80. Αυτή η πρωτάκουστη εξέλιξη οφείλεται στην πανίσχυρη επίδραση της χαλάρωσης της νομισματικής πολιτικής, της δημοσιονομικής γαλαντομίας, της εκτίναξης στις τιμές ακινήτων και της ευρύτατης διαθεσιμότητας των πιστώσεων. Αλλά ο καλπασμός στις τιμές της ενέργειας αρχίζει να ”δαγκώνει” και είναι ένας λόγος που αρχίζει να πέφτει η καταναλωτική εμπιστοσύνη.

Η κίνηση του πετρελαίου πάνω από τα 90 δολάρια ανά βαρέλι είναι αντίστοιχη με φορολογική αύξηση στην αμερικανική οικονομία, που εισάγει 10 εκατ. βαρέλια την ημέρα ημερησίως. Οι παραδοσιακοί κανόνες της αγοράς υποδεικνύουν ότι, εάν διατηρηθούν τα τρέχοντα επίπεδα, οι τιμές της ενέργειας και μόνο θα απορροφήσουν έως 1,5 ποσοστιαία μονάδα από τις καταναλωτικές δαπάνες. Οι τιμές της βενζίνης στα 3 δολ. ανά γαλόνι, έχουν αυξηθεί πάνω από 80 σεντς υψηλότερα απ’όσο ένα χρόνο πριν. Αυτό αντιστοιχεί σε φόρους 100 δισ. δολαρίων. Οι προθεσμιακές αγορές πετρελαίου θέρμανσης έφτασαν στα 2,62 δολ. ανά γαλόνι, αυξημένες κατά 60% από τις αρχές του έτους. Το υπουργείο Ενέργειας εκτιμά ότι ο λογαριασμός θέρμανσης για το μέσο νοικοκυριό θα αυξηθεί 22% φέτος στα 1.785 δολάρια από 1.466 δολάρια πέρσι. Εν τω μεταξύ, είναι ευδιάκριτο ότι δρομολογείται επιβράδυνση της απασχόλησης.
Οι μισθολογικές αυξήσεις κινούνται μόλις στο 1% σε ετήσια βάση, που είναι η μικρότερη αύξηση από την άνοιξη 2004. Μόνο τρεις ευρύτεροι κλάδοι δημιουργούν θέσεις εργασίας: η κυβέρνηση, η υγεία/εκπαίδεση και η ψυχαγωγία. Περίπου το 60% της πίτας απασχόλησης κάνει απολύσεις: χρηματοοικονομικές υπηρεσίες, μεταποίηση (με 2 εκατ. θέσεις εργασίας στην στέγαση), λιανικές πωλήσεις και κατασκευές κατοικίας, που έκοψαν πάνω από 50.000 θέσεις εργασίας στους δύο τελευταίους μήνες. Και να θυμόμαστε ότι ποτέ δεν υπήρξε στιγμή στην ιστορία που να ανεβαίνει η ανεργία με ρυθμό 1% και πάνω και να μην εκτυλίσσεται από πίσω ύφεση.
Στην αγορά στέγασης, ο Σεπτέμβριος ήταν ψυχρολουσία. Οι κατασκευαστές μείωσαν τις ενάρξεις στο χαμηλό δεκαετίας των 1,19 εκατ. (σε ετήσια βάση) και 4,4 εκατ. σπίτια παραμένουν απούλητα -16% υψηλότεα από πέρσι. Υποδεικνύουν σταθερές αποπληθωριστικές πιέσεις και χαμηλότερους όγκους. Οι ενάρξεις κατασκευής οικιών θα πρέπει να πέσουν έως τις 800.000 για να καθαρίσει η αγορά. Η στέγαση είναι ένα ενεργητικό ύψους 23.000 δισ. δολαρίων αλλά αυτή η αγορά θα παραμείνει πιεσμένη επί χρόνια και οι καταναλωτές δεν έχουν ακόμη νοιώσει τις βαθύτερες αρνητικές επιπτώσεις στην αίσθηση πλούτου. Η αναρρίχηση στις τιμές των αμερικανικών σπιτιών σε επίπεδο ρεκόρ, έκαναν τους ιδιοκτήτες να νοιώθουν πιο πλούσιοι και να ξοδεύουν περισσότερα από τα έσοδά τους. Σε κανένας άλλο κύκλο που γνωρίζουμε, δεν είχαν ξεπεράσει σε τόσο τρελό ποσοστό οι καταναλωτικές δαπάνες την αύξηση του ατομικού εισοδήματος -κατά σχεδόν μια ολόκληρη ποσοστιαία μονάδα ετησίως την τελευταία εξαετία.

Από τα τέλη του 2001, η αναλογία του καταναλωτικού χρέους ως προς το διαθέσιμο εισόδημα, εκτινάχθηκε από 100% στο ρεκόρ του 136%. Σε έξι χρόνια, ο καταναλωτής είχε συσσωρεύσει τόσο χρέος όσο στα 40 προηγούμενα χρονια μαζί. Βιώσαμε τον πιο παρατεταμένο πιστωτικό κύκλο στην ιστορία, αλλά αυτή η διαδικασία πλέον αντιστρέφεται και θα χρειαστεί πολυετή διόρθωση. Το σενάριο που βλέπουμε να εκτυλίσσεται αφορά τις δευτερογενείς επιπτώσεις της αγοράς ακινήτων και της μειωμένης διαθεσιμότητας πιστώσεων στον καταναλωτή. Η επιβράδυνση της απασχόλησης και η αυξανόμενη ανεργία θα πλήξουν περαιτέρω το πραγματικό εισόδημα. Το 35% των καταναλωτικών δαπανών που αφορούν κυκλικά και πρώτης ανάγκης καταναλωτικά αγαθά θα αποδειχθεί ιδιαίτερα ευάλωτο. Κατά ειρωνία, αυτό ήταν το κομμάτι των χρηματιστηριακών μετοχών που απολάμβαναν τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις ανάπτυξης το 2008.

του David Rosenberg
Ο αρθρογράφος είναι επικεφαλής οικονομολόγος Βορείου Αμερικής της Merrill Lynch(15/11/07 - 13:31)
ΠΗΓΗ: FT.com Copyright The Financial Times Ltd. All rights reserved.

ΜΠΟΡΟΥΝ ΟΙ ΑΓΟΡΕΣ ΝΑ ΑΝΕΒΑΙΝΟΥΝ ΟΤΑΝ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΠΕΦΤΕΙ;

Εάν δεν έχουμε πληθωρισμό

τότε τι σημαίνε το χθεσινό κλείσιμο της Wall;

Τα στοιχεία για τον πληθωρισμό έδειξαν μηδενική(!) μεταβολή του λεγόμενου δομικού πληθωρισμού (η FED παρακολουθεί και βασίζεται σε ένα "καλάθι" τιμών που δεν περιλαμβάνει την ενέργεια και τον κλάδο τροφίμων που θεωρούνται ασταθή). Επιπλέον, ο συνολικός δείκτης - που τα μετράει όλα - αυξήθηκε μόνο κατά 0.01%(!) τον Οκτώβριο.
Συνεπώς, προς το παρόν, οι τραπεζίτες της FED που ανησυχούν για τον πληθωρισμό είναι off...

Όμως, το δολλάριο δεν χαμπάριασε... Συνέχισε να πέφτει...

Οι λιανικές πωλήσεις τότε;
Η μικρή αύξηση που παρουσίασαν δεν ενθουσίασε κανέναν... Όλοι έχουν στο μυαλό τους ότι το φετινό Q4 δεν θα είναι όπως τα προηγούμενα... Το Q4 περιλαμβάνει τα Χριστούγεννα, η καλύτερη περίοδος για ψώνια για τον μέσο Αμερικάνο καταναλωτή αλλά η εποχή που οι περισσότερες εταιρείες γεμίζουν τα ταμεία τους με ρευστό...
Υπάρχουν πλέον κι άλλες ενδείξεις ότι οι καταναλωτές φοβούνται να ξοδέψουν βλέποντας την αξία των κατοικιών τους να μειώνεται... Βάλτε στην εξίσωση και τον υπερδανεισμό τους...

Τώρα, πως γίνεται ο πληθωρισμός να παραμένει σταθερός, όταν γνωρίζουμε την άυξηση της τιμής π.χ. του πετρελαίου, ενώ ταυτόχρονα αυξάνουν οι λιανικές πωλήσεις στηριζόμενες κυρίως σε αυξήσεις τιμών κυρίως στην ενέργεια και τα τρόφιμα, είναι κάτι προς διερεύνηση... Για να μην πω ότι θυμίζει την δική μας ΕΣΥΕ...
(στο link δείτε την 3η παράγραφο)

Ο DOW δεν πτοήθηκε τόσο από αυτές τις σκέψεις. Η εικόνα του χάλασε στο τέλος γιατί η συμφωνημένη(!) συγχώνευση μεταξύ της Delta Αir Lines και της United Airlines ματαιώθηκε... Παρά την φημολογία των προηγούμενων ημερών αλλά και χθες... Τα κέρδη των δύο εταιρειών γύρισαν στο κόκκινο, και παρέσυραν και την εικόνα όλης της υπόλοιπης αγοράς... Ανεξάρτητα εάν ήταν τράπεζες ή η Google...
Δεν είναι εικόνα για υγιή αγορά αυτή!

Ούτε η χθεσινή μέρα κατάφερε να ξεδιαλύνει την κατάσταση και - μαζί με την Wall - όλες οι αγορές είναι σε αναμμένα κάρβουνα...

P.S. Κάντε ένα κόπο και ρίχτε μια ματιά στον κ. Morici, που βρέθηκε στην κορυφή της κατάταξης - για δεύτερο διαδοχικό μήνα - που πραγματοποιεί η οικονομική ιστοσελίδα MarketWatch για τους καλύτερους σε ό,τι αφορά τις προβλέψεις τους σχετικά με μακροοικονομικά στοιχεία. Λίγοι έχουν εκφραστεί με τέτοια λόγια τόσο για τη Wall όσο και τους επικεφαλείς της Αμερικανικής Οικονομίας: τον Bernake και τον Paulson...
Πηγή: Euro2day (14/11/2007) - Πρώτη Δημοσίευση: MarketWatch (11/11/2007)
Aν μη τι άλλο, ο κύριος αυτός έχει ρέντα!

Αφελής ο Bernanke, Διεφθαρμένη η Wall

Ας αναπαραγάγουμε κάτι ενδιαφέρον!
(τα bold και τα links δικά μου)


Όταν δεν υπάρχει η παραμικρή ”δέσμευση” με τις αγορές και ως εκ τούτου οι απόψεις που εκφράζεις δεν οδηγούν σε σύγκρουση συμφερόντων, τότε σαφώς μπορείς να μιλάς… ”έξω από τα δόντια”.
Αυτό ακριβώς ισχύει για τον κ. Peter Morici, καθηγητή Διοίκησης Διεθνών Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο του Maryland, ο οποίος όμως αποδεικνύεται απόλυτα ακριβής σε ό,τι αφορά τις προβλέψεις του για δέκα ”δύσκολα” μακροοικονομικά στοιχεία των ΗΠΑ.
Ο κ. Morici βρέθηκε στην κορυφή της αντίστοιχης κατάταξης που πραγματοποιεί η οικονομική ιστοσελίδα MarketWatch για τους καλύτερους σε ό,τι αφορά τις προβλέψεις τους σχετικά με μακροοικονομικά στοιχεία όπως: Δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, δείκτη μεταποίησης, εμπορικό έλλειμμα, λιανικές πωλήσεις, πληθωρισμό, παραγωγικότητα, ενάρξεις κατασκευής κατοικιών, πωλήσεις νέων κατοικιών, παραγγελίες διαρκών καταναλωτικών αγαθών και προσωπικά εισοδήματα.
Ο καθηγητής από το Πανεπιστήμιο του Maryland είχε τις καλύτερες προβλέψεις (συγκρινόμενες με τις τελικές επίσημες ανακοινώσεις) τον Οκτώβριο για τα παραπάνω στοιχεία και ως εκ τούτου κέρδισε, για δεύτερο διαδοχικό μήνα, τη θέση του κορυφαίου.


--Οι αφελείς πολιτικοί παράγοντες…
Σε συνέντευξή του στο MarketWatch, ο κ. Morici είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαρος σχετικά με την αντίληψή του για την ”κατάσταση” κορυφαίων οικονομικών παραγόντων των ΗΠΑ, όπως ο πρόεδρος της Federal Reserve κ. Ben Bernanke και ο υπουργός Οικονομικών κ. Henry Paulson. Ποια είναι η άποψή του για τους δύο ισχυρούς άνδρες της αμερικανικής οικονομίας; ”Είναι απολύτως αφελείς σχετικά με τις προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας, τις σχέσεις με την Κίνα αλλά και την πορεία του δολαρίου”.

Θεωρεί ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να σκληρύνουν τη στάση τους έναντι της Κίνας και να ξεκαθαρίσουν στο Πεκίνο ”ποιος είναι ο αρχηγός”. ”Θα πρέπει να τους ξεκαθαρίσουμε το απλούστερο: Εάν δεν προχωρήσετε σε ανατίμηση του νομίσματός σας θα το πράξουμε εμείς”. Με ποιον τρόπο; Με την επιβολή επιπλέον δασμών στις εισαγωγές κινεζικών προϊόντων, ανάλογου ύψους με τις αντίστοιχες επιδοτήσεις που η Κίνα προσφέρει στις εταιρίες της.

”Ο κόσμος έχει την εντύπωση ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα σε ό,τι αφορά την Κίνα. Όμως οι Κινέζοι έχουν τόση ανάγκη εμάς όση εμείς τα δικά τους προϊόντα αλλά και επενδυτικά κεφάλαια. Εάν, τελικά, η αμερικανική οικονομία ”βυθιστεί” εξαιτίας της ανοησίας να λυθεί αυτό το πρόβλημα, τότε όλοι μας θα υποφέρουμε. Όσο για το ποιος θα είναι ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ, δεν θα ενδιαφέρει κανέναν”.

Ο κ. Morici, δε, προχωρά ένα βήμα παραπέρα και δεν διστάζει να υποστηρίξει ότι οι κ. Bernanke και Paulson μοιάζουν ”να μην έχουν σχέση με το αντικείμενό τους. Δεν φαίνεται να κατανοούν την ανάγκη τόσο ”ξεκαθαρίσματος” στη Wall Street όσο και άσκησης σημαντικών πιέσεων στην Κίνα”.

--…και η διεφθαρμένη Wall Street
Ο τρόπος με τον οποίο ο κ. Morici αντιμετωπίζει τη Wall Street πιθανώς να αντικατοπτρίζει και τις σκέψεις όσων δεν είναι άμεσα εμπλεκόμενοι σε αυτήν κυρίως ως επενδυτές.

”Το βασικό χαρακτηριστικό της Wall Street είναι η διαφθορά. Η αγορά είναι το ”ελατήριο” της αμερικανικής οικονομίας και αυτό το ελατήριο έχει σπάσει. Παράλληλα οι αρμόδιοι δεν φρόντισαν να εξετάσουν λεπτομερώς τη δράση των οίκων αξιολόγησης σε ό,τι αφορά σύνθετα επενδυτικά προϊόντα όπως οι εγγυημένες δανειακές υποχρεώσεις (CDOs)”, δηλώνει ο κ. Morici.

Όσο για τους τραπεζίτες, καλύτερα θα ήταν να τον ακούσουν, γιατί υπάρχει περίπτωση να εκφράζει με πολύ πιο σαφή τρόπο αυτό που σκέφτεται ο μέσος πολίτης και όχι κατ’ ανάγκη μόνο στις ΗΠΑ. ”Οι τραπεζίτες δεν έχουν την αίσθηση της ντροπής. Η διαφθορά έχει ”καλύψει” αρκετές εταιρίες της Wall Street. Το μόνο που ενδιαφέρει τους τραπεζίτες είναι να κερδίζουν 40 εκατ. δολάρια τον χρόνο. Οι υψηλές αμοιβές τους ”δικαιολογούνται” μέσω των ψεμάτων με τα οποία γεμίζουν την αγορά και το μυαλό του μέσου Αμερικανού σχετικά με την πραγματική αξία των επενδύσεών τους”.

Πηγή: Euro2day (14/11/2007) - Πρώτη Δημοσίευση: MarketWatch (11/11/2007)

Πληθωρισμός;

Τι άλλαξε εχθές στη Wall και είχαμε ισχυρή άνοδο;
(θα ακολουθήσουν οι υπόλοιποι! τη σκυτάλη πήρε και η Ασία...)

Οι ταύροι χαμογελάνε:
1. Οι μετοχές υπερ-πουλήθηκαν...
2. Η πτώση του πετρελαίου
3. Για πρώτη φορά είχαμε δηλώσεις από τράπεζες ότι η subprime κρίση - στο σκέλος που τις αφορά - οδεύει στο τέλος της. Μιλάω για Goldman Sachs, Bank of America και JP Morgan.
4. H ανακοίνωση της Wal-Mart
5. Λίγο καλύτερα στοιχεία για τις πωλήσεις νέων κατοικιών

Οι αρκούδες όμως δεν εντυπωσιάστηκαν:
1. Τέτοια ράλλυ συμβαίνουν σε καθοδικές αγορές (over-sold Bear market rally)
2. Εάν αυτές οι τράπεζες δεν έχουν λόγους να φοβούνται την έκθεσή τους, κάποιοι άλλοι θα είναι...
3. Στην θέση της Wal-Mart θα βρεθούν άλλοι, ενώ έρχεται και το Q4...
4. "Στο τέλος ξυρίζουν τα γαμπρό!"

Αλλά επειδή εκεί είναι Αμερική και τα πράγματα λειτουργούν με συγκεκριμένο τρόπο, αυτή την εβδομάδα έχουμε διάφορες προγραμματισμένες ανακοινώσεις που ίσως να δείξουν πέντε πράγματα. Σχετικά με τον πληθωρισμό: δείκτη παραγωγού σήμερα και πληθωρισμός Οκτωβρίου αύριο. Σημέρα έχουμε και τον δείκτη λιανικών πωλήσεων αλλά και μερικούς ακόμα σημαντικούς retailers (Macy's, Sears, JC Penney κλπ.) να ακολουθούν. Επίσης, μιλάει και ο helicopter Ben! Μιλάνε βέβαια και άλλοι της FED αυτή την εβδομάδα... Nα δούμε τι θα πουν... Μυρίζομαι ότι η κουβέντα θα είναι περί πληθωρισμού...

Το σίγουρο είναι ότι ποτέ κανείς δεν μένει ήσυχος όταν πρόκειται για οικονομία και Χρηματιστήριο!

P.S. H χθεσινή μεγάλη άνοδος άνοδος της Wall δεν σταμάτησε την κατρακύλα του δολλαρίου... έστω κι αν ενισχύθηκε έναντι του Yen...

P.S.2 Εγχωρίως, η Βουλή συζητάει και ετοιμάζεται να ψηφίσει το ΕΣΠΑ 2007-13 (Δ'ΚΠΣ). Εντάξει, δεν ήρθε ακόμα το 2008...

Παιχνίδι

Εχθές διάβασα το άρθρο του Παναγιώτη όπου μεταξύ άλλων γράφει:
Μετοχες φουσκες με ακραια υποτιμημενες μετοχες περιφερειας. Και το παιχνιδι συνεχιζεται. Δεν ξερουν η δεν θελουν να ξερουν οτι << καιρος λαγου, καιρος λαγουδινας >>.
Η υποτιμηση εχει και ορια. Καποια στιγμη καποιοι θα πρεπει να μαθουν οτι τα παιχνιδια εχουν και τελος. Σημασια εχει ποιος θα ειναι ο νικητης. Βαζω μια ημερομηνια. 19/11/2007. Μετα θα δουμε.
Δεν μπορει οι τραπεζες να γραφουν επι 5 - 6 η 7 φορες τα χαμηλα και η περιφερεια να ειναι σε χαμηλα ακομα και απο τις 1462 μοναδες. Η αλαζονεια των μεγαλων παικτων καπου θα τους βγη σε κακο. Τιποτα μονιμοτερον του προσωρινου.
Μη μου πειτε οτι εχουν καλα αποτελεσματα γιατι αυτα ειναι για αλλους. Και η περιφερεια εχει, αλλα που ειναι. Σε ποιες τιμες αποτιμουνται σημερα?
Ενα πραγμα μενει. Υπομονη. Οταν ερθει η ωρα τοτε θα τα πουμε. Μεχρι τοτε περιμενουμε. Μονο που αυτη την φορα ξερουμε.

Ας με συγχωρέσει ο Παναγιώτης αλλά θεωρώ ότι ένα σχόλιο στο άρθρο του ίσως να μην το έβλεπε ούτε κι ο ίδιος...

Ξεκινάω από ένα κλισέ που θεωρώ ότι αντικατοπτρίζει την κατάσταση: "είκοσι χαρτιά ανεβάζουν το δείκτη, τα υπόλοιπα..."

Ας πάμε λίγο πιο πίσω, στο 2003 που γράφει κι ο Παναγιώτης, όταν το ΧΑ έγραψε τα πρόσφατα χαμηλά του. Από τότε ήταν που οι "ξένοι οίκοι" δραστηριοποιήθηκαν έντονα. Έστελναν και τις αναλύσεις τους για εταιρείες κυρίως για FTSE-20/40, οι οποίες ανέβασαν το ενδιαφέρον. Ότι έγραφαν αυτοί ήταν "διαμάντι"... Και ακολούθησε και η μαρίδα του zaftheo: τα ξένα funds - μικρά η μεγαλύτερα - που κάνουν placements. Και φτάσαμε στο "πεντοχίλιαρο" σήμερα.
Αντίστοιχα, στο ίδιο χρονικό διάστημα από το 2003, εγχωρίως:
α. οι θεσμικοί ξεπούλησαν και συνεχίζουν τα ποσοστά που κατέχουν στους ξένους
β. η "μαρίδα" του '99 δεν επέστρεψε. Οι λίγοι που το έκαναν γύρω στις 4000 μονάδες (από όσα κατάλαβα από το AΞΙΑNumber του Αποθετηρίου). Δεν βάζω μέσα τους "παίχτες" που δεν έφυγαν ποτέ, ούτε τους νέους που προσελκύθηκαν στο ενδιάμεσο.

Όπως και να το κάνουμε, οι ξένοι ήταν που τόνωσαν τη ρευστότητα που εξαφανιζόταν όσο αφήναμε πίσω το '99. Και αυτό είναι το κλειδί της υπόθεσης: η ρευστότητα.

Δεν νομίζω να είδαμε - από το 2003 - τόσες αναλύσεις για τις προοπτικές της ΑΕΓΕΚ όσο για την ΦΡΙΓΟ... (τα ονόματα είναι ενδεικτικά) Μοιραία, τα "χαρτιά" που έδειξαν οι ξένοι μάζεψαν το περισσότερο όγκο συναλλαγών και τις περισσότερες πράξεις. Τα υπόλοιπα, που οι ξένοι δεν αγγίζουν - κυρίως μικρή/μεσαία κεφαλαιοποίηση - δεν παλεύονται, και καταλαβαίνω την απογοήτευση και του Παναγιώτη. Αλλά αυτή η ρευστότητα ίσως είναι ο σημαντικότερος παράγοντας σε μια αγορά.

Θα μου πείς, δεν υπάρχουν "χαρτιά" που να κάνουν όγκους και να μην τα ακουμπάνε οι ξένοι; Υπάρχουν, αλλά είναι λίγότερα από το καλάθι των ξένων και ενδεχομένως να μην έχουν την ποιότητα που εκείνοι θέλουν. Τέτοια - σχεδόν τα ίδια βλέπω εδώ και χρόνια - είναι: ΑΕΓΕΚ - ΑΤΤΙΚΑΤ - ΛΑΝΝΕΤ - ΑΛΤΕΚ κυρίως, και μερικά ακόμα... Αυτά έχουν ρευστότητα αλλά ξαναλέω, ενδεχομένως να υστερούν σε "ποιότητα" και δεν τα αγγίζουν οι ξένοι... Κάποια από αυτά έχουν και "ιδιαίτερο" παρελθόν...

Και φτάνουμε στο σημείο να υπάρχουν δύο αγορές σήμερα στο ΧΑ: τα "χαρτιά" των ξένων και τα "χαρτιά" των εγχωρίων... Τα πρώτα αμέσως ενσωματώνουν τις θετικές ειδήσεις και αντιστέκονται πιο σθεναρά στα αρνητικά. Τα δεύτερα "ψάχνονται": παλεύουν να ανέβουν και γκρεμίζονται στο πρώτο αρνητικό. Και αυτό το ονομάζω μέσες άκρες ρευστότητα (εντάξει, υπάρχουν κι άλλα...).

Συνεπώς, η κύρια αγορά "παραδόθηκε" στους ξένους, στις επιλογές και τη διάθεσή τους. Αυτό νομίζω ότι είναι κατανοητό. Και πλέον είναι μέρος του "παιχνιδιού".

Μίνι κωλοτούμπα...

Μέσα σ' όλα σήμερα διαβάζω στο capital:
Τ. Αράπογλου: Η κρίση των subprime θα συνεχιστεί και το 2008
Σημειώνει πως η κρίση των subprime έχει αλλάξει το κλίμα στις διεθνείς αγορές, καθώς έχει περιοριστεί η ρευστότητα και έχει ανέβει το κόστος στη διατραπεζική αγορά, καθώς παρατηρείται έλλειψη εμπιστοσύνης μεταξύ των τραπεζών να δανείσει η μία την άλλη.
Όσες δε τράπεζες, συνεχίζει, εξαρτώνται από "χονδρικό" δανεισμό για να χρηματοδοτήσουν την ανάπτυξή τους θα πληρώσουν το χρήμα πιο ακριβά. Και σταδιακά, σε βάθος χρόνου, το κόστος αυτό θα "περάσει" σε κάθε τράπεζα που εξαρτάται από εξωτερικό δανεισμό.
Για το πότε θα ξεκαθαρίσει το τοπίο ώστε να έχουμε σαφή εικόνα γύρω από την αγορά των subprime, ο κ. Αράπογλου σημειώνει ότι: μετά το α΄ τρίμηνο του 2008 όλες οι ζημιές που έχει το διεθνές τραπεζικό σύστημα θα βγουν σταδιακά. Και δεν αποκλείει οι συνέπειες της κρίσης να συνεχιστούν καθ΄ όλη τη διάρκεια του 2008. Λόγω λοιπόν της συγκυρίας, εκτιμά ότι η ΕΚΤ θα διατηρήσει αμετάβλητα τα επιτόκια του ευρώ τουλάχιστον μεσοπρόθεσμα.

Αυτά δηλώνει σήμερα 12/11/2007.
Κι επειδή ένας από τους λόγους που γράφω blog είναι για να θυμάμαι, και ..θυμήθηκα!

Τ. Αράπογλου και Θ. Πανταλάκης μιλάνε για την κρίση (13/8/2007)
Ο πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας κ. Τάκης Αράπογλου μιλώντας στο Capital.gr σημειώνει πως οι αγορές παρασύρονται από ορισμένα "μεμονωμένα" φαινόμενα και αντιδρούν νευρικά. Υπογραμμίζει πως το φαινόμενο των subprime είναι περιορισμένο και επαναλαμβάνει ότι ουδέν φόβο διατρέχουν οι ελληνικές τράπεζες, καθώς δεν είναι εκτεθειμένες σε ανάλογα δάνεια. Ωστόσο, τονίζει ότι η συγκεκριμένη κατάσταση δημιουργεί προβλήματα στα deals διεθνώς, καθώς αυτά βασίζονται στην τραπεζική χρηματοδότηση και σήμερα η διάθεση των τραπεζών να δανείσουν έχει μειωθεί. Παράλληλα, εκτιμά ότι όσοι δανείστηκαν για μετοχές θα πρέπει να πουλήσουν.
Όσο για το "μαζικό παγκόσμιο ξεπούλημα μετοχών" την περασμένη Παρασκευή ο κ. Αράπογλου το χαρακτήρισε ως "συγκυριακό", τονίζοντας πως τα χρηματιστήρια πέφτουν διότι λειτουργούν ως ενιαία αγορά.

Αντέχουν στους κραδασμούς οι ελληνικές τράπεζες (13/8/2007)
«Η αστάθεια που επικρατεί στις αγορές με αφορμή τα subprime δάνεια και τις χρεοκοπίες funds είναι συγκυριακή και τα φαινόμενα μεμονωμένα» επισημαίνει κ. Αράπογλου.
Υπήρξε υπερβολική αντίδραση στις αγορές ωστόσο φαίνεται ότι ο αντίκτυπος είναι οριακός και οι επενδυτές επιδεικνύουν ιδιαίτερη ωριμότητα συνεχίζει ο διοικητής της Εθνικής και αναφέρει ότι οι ελληνικές τράπεζες δεν αντιμετωπίζουν κανένα πρόβλημα και δεν είναι εκτεθειμένες σε assets υψηλού ρίσκου.

Όσοι με διαβάζουν θα ξέρουν ότι εάν προτείνω κάτι αυτό είναι ΕΤΕ (διαβάστε και το υπόλοιπο του πρώτου άρθρου). Και δεν θα σταματήσω τώρα γιατί οι λόγοι είναι πέρα και πάνω από τον Αράπογλου και τον κάθε Αράπογλου.
Απλά, θα πρέπει ακόμα και ο κορυφαίος CEO αυτής της χώρας, να ξέρει πως να ξεφεύγει τους σκόπελους ειδικά όταν έχει μπροστά του δημοσιογράφους και κρίσεις όπως αυτή της subprime, που ούτε οι ίδιοι οι Αμερικάνοι τραπεζίτες δεν γνωρίζουν (ακόμα;) πόσο βαθιά έχει φτάσει, πόσοι θα παραιτηθούν και πόσα δάνεια θα αναγκαστούν να διαγράψουν...

Τα κέρδη πέφτουν! (updated)

Δεν είναι απίθανο κάποιος να βλέπει το δένδρο και να χάνει το δάσος!
Συμβαίνει!

Τους τελευταίους μήνες, η ειδησιογραφία των αγορών έχει κατακλυστεί κυρίως από τους τέσσερις άξονες της οικονομικής κρίσης:
1. πτωτικές τιμές των κατοικιών
2. έλλειψη πίστης για δανεισμό - πιστωτική κρίση/ασφυξία
3. υποτιμημένο δολλάριο, και
4. υψηλές τιμές εμπορευμάτων - το πετρέλαιο μας ενδιαφέρει κυρίως.

Ο ανωτέρω εκρηκτικός συνδυασμός είναι κάτι που ενδεχομένως δεν έχει ξανασυμβεί στα οικονομικά χρονικά...

Νομίζω όμως ότι η εξήγηση της πτώσης των αγορών είναι πολύ πιο απλή!
Ας ξαναγυρίσουμε στα βασικά: η σχέση μεταξύ κερδοφορίας των επιχειρήσεων και κεφαλαιοποίησης τους στο χρηματιστήριο είναι πολύ βασική για να την παραβλέψουμε!
- Η αύξηση των κερδών οδηγεί σε αύξηση της κεφαλαιοποίησης
- Οι οικονομικές ζημιές συνεπάγονται μείωση της κεφαλαιοποιήσης

Πλέον, είναι αντιληπτό και στον πλέον δύσπιστο ότι τα εταιρικά κέρδη των αμερικανικών επιχειρήσεων πέφτουν ύστερα από συνεχή άνοδο πέντε ετών (από το 2002-3). Μπορεί τους προηγούμενους μήνες να μην ήταν τόσο προφανές, πλέον είναι!
Και δεν πρόκειται μόνο για τις "μεγάλες εταιρείες", αυτές που παλεύουν για μια θέση στο DJIA που χωράει μόνο τριάντα, αλλά έχει "χτυπήσει" το σύνολο των εταιρειών, ακομα και τις πιο "μεσαίες" ή "μικρες".
Το Q3 2007 ίσως να είναι και 20% κάτω τον τελευταίο χρόνο, με τις τράπεζες και τα υπόλοιπα χρηματο-οικονομικά ακόμα χειρότερα. Δεν είναι οριστικά τα στοιχεία, αλλά ενώ φτάνουμε στα μέσα Νοεμβρίου - ένα χρόνο πριν τις Αμερικανικές Προεδρικές Εκλογές - περίπου 3000 εταιρείες της Νέας Υόρκης έχουν δημοσιοποιήσει στοιχεία... Και οι προβλέψεις και για το επόμενο τρίμηνο επίσης ψαλιδίζονται...

Ας περιμένουμε να δούμε και πόσο θα διαμορφωθεί το P/E ratio των αγορών...
Οτί θα πάει προς τα επάνω είναι σίγουρο, πόσο όμως αλλά και πως αυτό θα ερμηνευθεί, απομένει να το δούμε...

update
Έριξα μια ματιά στις οικονομικές αναλύσεις που δημοσιεύονται αυτό το σαββατοκύριακο και δεν είδα πουθενά αυτό που αναφέρω: τα αμερικάνικά εταιρικά κέρδη μειώνονται!
Σημειώνω, όπου βρήκα ότι γράφεται έστω κι έμμεσα.
1. Που πάνε τα χρηματιστήρια;
... Γιατί, πλην των προαναφερθέντων, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έως πρότινος οι αγορές έκαναν πάρτι το οποίο έχει ξεκινήσει εδώ και 4,5 χρόνια, ωθούμενες από την τεράστια ρευστότητα που τα κέρδη αυτών των ετών ανατροφοδοτεί, καθώς και από τα ιστορικά deals και τις επιχειρηματικές συμφωνίες που έχουν λάβει χώρα το τρέχον έτος παγκόσμια.
... Ενώ το τετραετές ράλι στις μετοχικές αξίες τροφοδοτήθηκε από τον συνδυασμό βελτιούμενων εταιρικών κερδών και αυξημένης ρευστότητας...

Γενικά ..μόνο έμμεσα λένε κάτι!
2. Wachovia και Qualcomm ”γκρέμισαν” τη Wall
... και η πρόβλεψη της Qualcomm για επιβράδυνση της κερδοφορίας το 2008, ενίσχυσαν τις ανησυχίες για τις επιπτώσεις της πιστωτικής κρίσης...
... μετά την αντίστοιχη κίνηση εχθές της Cisco, για επιβράδυνση του ρυθμού ανάπτυξης των κερδών της το 2008, γεγονός που οδήγησε τους επενδυτές να προχωρήσουν σε ρευστοποιήσεις τεχνολογικών τίτλων...
Εδώ έχουμε να κάνουμε με αποτύπωση του γεγονότος.

3. Aγορές: Στο σταυροδρόμι των προσδοκιών

... Όλα αυτά προδιαθέτουν για επιβράδυνση του ρυθμού αύξησης των κερδών ανά μετοχή των τραπεζών κι άλλων αμερικανικών εταιριών τους επόμενους μήνες.
Δεν είναι όμως μόνο οι εταιρίες στη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη που δεν στέλνουν ενθαρρυντικά σημάδια. Το ίδιο συμβαίνει και σ’ άλλες γωνιές του πλανήτη και ιδιαίτερα στην Ευρώπη, αν πιστέψουμε τα στοιχεία της Merrill Lynch.
Οι καθοδικές αναθεωρήσεις των κερδών ανά μετοχή (downgrades) ήταν πολύ περισσότερες σε σχέση με τις ανοδικές αναθεωρήσεις κερδών τον προηγούμενο μήνα.Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο λόγος αναβαθμίσεων προς υποβαθμίσεις των προβλέψεων για τα κέρδη να πέσει στο 0,84 τον Οκτώβριο από 0,96 τον προηγούμενο μήνα. Πρόκειται για τη χαμηλότερη επίδοση των τελευταίων 4 ετών. Ακόμη κι αν ληφθεί υπόψη ο εποχικός παράγοντας, αφού ο λόγος υποχωρεί παραδοσιακά τον Οκτώβριο, το συμπέρασμα δεν αλλάζει καθώς η πτώση είναι μεγαλύτερη από τη μέση υποχώρηση του μήνα.
Εδώ το γεγονός αποτυπώνεται μάλλον διστακτικά και σχετικά έμμεσα...

και μόνο από ξένες αναλύσεις (FT) βρίσκουμε κάτι χειροπιαστό στην εγχώρια ειδησεογραφία:
4. Ο φόβος της μείωσης των κερδών «κυνηγά» τους επενδυτές
... τίθεται επί τάπητος το ενδεχόμενο της πρώτης «ύφεσης στην κερδοφορία» -η οποία μεταφράζεται σε δύο τουλάχιστον συνεχόμενα τρίμηνα μείωσης των κερδών- εδώ και πάνω από πέντε χρόνια.
Ως βασική αιτία θεωρούνται τα ολοένα εντεινόμενα προβλήματα στον χρηματοπιστωτικό κλάδο, τα οποία κάνουν τους αναλυτές να αναθεωρήσουν επί τα χείρω τις προβλέψεις τους για την πορεία της κερδοφορίας των επιχειρήσεων κατά το τέταρτο τρίμηνο...

Κι αν ψάχνουμε γιατί η Γερμανία προσπαθεί να αυτονομηθεί Πέμπτη και Παρασκευή:
Η Deutsche Bank απέφυγε την κρίση, αύξησε τα κέρδη 31%

Συμπέρασμα: ξαναδείτε αυτό το link - όπου βλέπουμε ότι οι κλάδοι μάλλον δεν τα πήγαν καθόλου καλά τον τελευταίο χρόνο σε επίπεδο κερδοφορίας - και μην υποτιμάτε τα εταιρικά κέρδη, αυτά δίνουν - σχεδόν πάντοτε - το ρυθμό του ταμπούρλου στις ανεπτυγμένες αγορές.

Διαφοροποίηση ή σύμπλευση;

Ο πρόεδρος της FED ήταν κυνικός, έστω κι αν επανέλαβε με πιο ευθύ τρόπο παλαιότερες δηλώσεις του: η οικονομία έρχεται αντιμέτωπη με τον κίνδυνο της επιβράδυνσης - ή καλύτερα της ύφεσης λέω εγώ, απλά το λεξιλόγιό του είναι πιο κομψό και δεν ξυπνάει μνήμες του '29.
Συνεπώς, φυσιολογική η αντίδραση των χρηματιστηριακών αγορών να πέφτουν, ύστερα από το σοκ. Και ο πρόεδρος ήταν συγκεκριμένος, μίλησε για επιβράδυνση στο τελευταίο τρίμηνο του 2007 καθώς και για το πρώτο εξάμηνο του 2008. Αλλά η επιβεβαίωση της "επιβράδυνσης" δεν είναι καθόλου δική του δουλειά, είναι άλλων...

Από την άλλη, λέω εγώ, αυτή είναι και η ευκαιρία περιφερειακών χρηματιστηρίων - όπως η Αθήνα - να δείξουν την αξία τους, ή καλύτερα τη διαφοροποίησή τους. Το εγχώριο μάλιστα έχει και μερικά πλεονεκτήματα:
α. τα χρηματοοικονομικά ιδρύματα - πλην ΤΤ - δεν έχουν εμπλακεί στη δίνη της subprime. Κορυφαία επιλογή για μένα η ΕΤΕ, ο leader του κλάδου, τόσο σε μερίδιο αγοράς όσο και σε αλλοδαπά φρέσκα κέρδη (κυρίως τα τουρκικά!). Άλλωστε, η πρόοδος του ΧΑΑ είναι συνώνυμη με τις τράπεζες.
β. η οικονομία μας δείχνει - ακόμα - σε τροχιά ανάπτυξης. Κυρίως λόγω αυξημένων καταναλωτικών δαπανών των νοικοκυριών, που σιγοντάρεται από τον τραπεζικό δανεισμό. Αλλά αυτό είναι δουλειά του Αλογοσκούφη να το "προστατεύσει"!!! Αυτή η πορεία της εγχώριας οικονομίας έρχεται σε σχεδόν πλήρη ταύτιση με την πορεία της Ευρωζώνης.
γ. οι επιχειρήσεις μας αυξάνουν αργά τις εξαγωγές τους αλλά το σημαντικότερο είναι ότι επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους στη Νοτιανατολική και τη "Νέα" Ευρώπη.

Εσείς νομίζετε ότι το περιφερειακό μας χρηματιστήριο θα κινηθεί κόντρα στο ρεύμα;
Δύο είναι τα δεδομένα που ίσως μας κοιτάζουν ώστε να δώσουμε απάντηση:
1. οι ξένοι κατέχουν 50% της μεγάλης κεφαλαιοποίησης και ταυτόχρονα κάνουν πάνω από το 50% του καθημερινού τζίρου. Σημειωτέον ότι κάποιοι από αυτούς έχουν ανοικτές θέσεις σε U.S. μεριά που ίσως και να χάνουν, ενώ εδώ μάλλον κερδίζουν.
2. η ζήτηση μετοχών από τους εγχώριους - θεσμικούς και ιδιώτες - είναι χαμηλή, για να μην πω ότι τη "μόντα" των θεσμικών που ρευστοποιούσαν για χρόνια (από το 2002-3) ακολουθούν κατά πόδας και οι ιδιώτες, οι οποίοι μόλις τα χαρτοφυλάκια τους "πίανουν τιμή", τα πουλάνε... Γενικά, οι εγχώριοι θεσμικοί - εκτός Βγενόμιλου - συρρικνώνονται... Κλασσικό παράδειγμα η απαξίωση των εγχώριων Α/Κ.

Αυτά τα ολίγα μιας και δεν έχω ενημερωθεί για τα εξωτερικά όσο θα ήθελα λόγω και του χθεσινού προβλήματος του ΟΤΕ...

Κερδοσκοπία

Μην νομίζουμε ότι η κερδοσκοπία εστιάζεται κάπου συγκεκριμένα. Όπου βρίσκει, χώνεται!
Και αυτή τη στιγμή το πιο παραδοσιακό κομμάτι προς κερδοσκοπία είναι ταυτόχρονα και το πιο hot: το πετρέλαιο!

Και η εξήγηση ίσως είναι ότι ακούγεται και λέγεται με ευκολία: η πτώση του δολλαρίου. Αυτή είναι που ωθεί το πετρέλαιο και τα υπόλοιπα "εμπορεύματα" σε ακόμα πιο υψηλές τιμές. Βρέθηκε δηλαδή μια φόρμουλα, όπου η τιμή του πετρελαίου αλλά των υπόλοιπων προϊόντων που τιμολογούνται σε δολλάρια να μειώνονται "τεχνικά" από την πτώση του... Και οι τιμές τους να καλπάζουν αυτό βυθίζεται αφού οι "επενδυτές" τα αγοράζουν πλέον φθηνότερα!
Συνεπώς, όσο η FED δεν ανεβάζει τα επιτόκια (ή τουλάχιστον όσο υπάρχει η προσδοκία ότι θα τα ρίξει) και με το δολλάριο να διολισθαίνει έναντι όλων πλέον των νομισμάτων και οι υπόλοιπες Κεντρικές Τράπεζες ακολουθούν "σφικτή" πολιτική - στην Ευρωζώνη δεν θα εκπλήξει εάν ανέβουν κιόλας! όπως έγινε εχθές με την Αυστραλία, τα "εμπορεύματα" θα ανεβαίνουν!

Και τώρα, τα χρήματα της Κερδοσκοπίας πηγαίνουν κυρίως εκεί, στο πετρέλαιο, που παραδοσιακά τα μαζεύει γύρω του. Εντάξει, πήγαν και μερικά εχθές στη Wall, σε πετρελαϊκές εταιρείες, που όμως ξέρουν ότι τα περιθώρια επιπλέον παραγωγής στενεύουν ενώ η ζήτηση κυρίως από Ασιά/Κίνα έχει πολλαπλασιαστεί. Xώρια τα γεωπολιτικά "παιχνίδια". Και κανείς δεν ξέρει τι ποσό "κερδοσκοπίας" ενσωματώνει σήμερα το πετρέλαιο... 20% ή 50% της τιμής του;

Και ερχόμαστε στη FED. Από τη μία η subprime κρίση και ο κίνδυνος να επεκταθεί η ύφεση του κατασκευαστικού κλάδου κατοικιών σε όλη την οικονομία και από την άλλη ο "ενεργειακός" πληθωρισμός. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.
Οι αγορές ζητούν μείωση επιτοκίων, οι ρυθμοί ανάπτυξης, εάν επιβεβαιωθούν τα τελευταία νούμερα, δείχνουν αύξηση τους - είχαμε και 9-1 την προηγούμενη εβδομάδα. Ξανά μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.
Και έχουμε κι άλλον γκουρού που τα βλέπει όλα και για όλους μαύρα...

Ας ευθυμήσουμε όμως την κατάσταση, ίσως και να αισθανθούμε και λίγο χαρούμενοι(?) με το euro που έχουμε εδώ και λίγα χρόνια στις τσέπες μας. Το νόμισμά μας έχει γίνει πλέον πολύ της μόδας: ο ΝεοΥορκέζος Jay-Z, ο πιο πλούσιος καλλιτέχνης της Χιπ Χοπ σκηνής σύμφωνα το Forbes, στο τελευταίο του video, για το σάουντρακ της ταινίας American Gangster με τον Ντάνζελ Ουάσιγκτον και τον Ράσελ Κρόου, εμφανίζεται να μετράει 500εύρα...

Κι εμείς περιμένουμε τις διαθέσεις της Wall για να ανακαλύψουμε τις ..εγχώριες τράπεζες, που δεν έχουν εκτεθεί στη subprime κρίση... άντε κι όσες εντάσσονται από 3 Δεκεμβρίου στον MSCI...

Νέα φάση

Νομίζω ότι έχουμε περάσει σε νέα φάση όπου πλέον οι "αγορές" δεν έχουν οδηγό το μότο "bad news, good news" ώστε να "εκβιάσουν" νέα μείωση επιτοκίων. Ήδη, την προηγούμενη εβδομάδα, οι περισσότεροι ενασχολούμενοι ζητούσαν τη διπλή μείωση και απογοητεύθηκαν όταν είδαν -0.25%.
Νομίζω ότι θα πρέπει να σκεφτούν κάπως αλλοιώς...

Κάτι αφήσαμε από την προηγούμενη εβδομάδα: τα στοιχεία για την απασχόληση Οκτωβρίου, τα οποία ήρθαν καλύτερα του αναμενόμενου. Όμως, όποιος τα διαβάσει προσεχτικά θα διαπιστώσει διάφορα αντικρουόμενα στοιχεία... Σε σημείο που να μας θυμίζει την δικιά μας ΕΣΥΕ... Το σημαντικότερο κατά τη γνώμη μου είναι ότι τα στοιχεία της απασχόλησης πάντοτε ακολουθούν αυτά που συμβαίνουν στην πραγματική οικονομία, συνεπώς δεν τα χαρακτηρίζω και τόσο θετικά... Ο κίνδυνος ύφεσης/επιβράδυνσης είναι ορατός...

Επιπλέον, εκεί - στη U.S. - κάποιοι ήδη πλήρωσαν την εμπλοκή των εταιρειών τους στην subprime κρίση. Μιλάμε για τους CEO Stan O’Neal της Merrill Lynch και Chuck Prince της Citigroup. Ταυτόχρονα, η καρέκλα του CEO James Cayne της Bear Stearns τρίζει επικίνδυνα, ενώ η Ομοσπονδιακές υπηρεσίες ερευνούν την κατάρρευση δύο hedge funds του... Και επειδή και τα νούμερα έχουν σημασία η Citigroup έχασε $50δις κεφαλαιοποίηση μέσα σε δύο μήνες... Και τα νέα για αυτές τις χρηματοοικονομικές εταιρείες εξακολουθούν να προβληματίζουν τις εκεί αγορές, ξανά και για την κατανομή των δανειακών τους στοιχείων...

Εχθές είχαμε νέα "σημαντικά" στοιχεία, αυτή τη φορά από το Institute of Supply Management (ISM), από τα οποία είχαμε μια γεύση ότι τα προβλήματα της οικονομίας αγγίζουν - προς το παρόν - μόνο τον κατασκευαστικό και τον βιομηχανικό κλάδο και όχι τον τομέα υπηρεσιών, ο οποίος αναλογεί σε πάνω από 60% της αμερικανικής - και όχι μόνο - οικονομίας. Πιο συγεκριμένα, τα στοιχεία δείχνουν ότι ο τριτογενείς τομέας μεγαλώνει έστω και με αργό ρυθμό.

Αλλά, κακά τα ψέμματα, τίποτε δεν δείχνει ότι η subprime κρίση και οι επιπτώσεις της στην οικονομία έχουν ξεκαθαρίσει...

Και μέσα σ' όλα αυτά έχουμε και τα φρούτα των τελευταίων μηνών: ($ vs. €) vs πετρέλαιο, απέναντι από τις εκτιμήσεις για την κίνηση/stop των επιτοκίων των δύο πλευρών του Ατλαντικού...

Πραγματικά, η κατάσταση είναι για δυνατούς λύτες, τη στιγμή που οι Bernake και Trichet αμφισβητούνται τόσο από τις αγορές (ο πρώτος) όσο και από τους πολιτικούς (ο δεύτερος)...

Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τη δική μας αγορά; Οι ενδεχόμενες απώλειες των διάφορων hedge funds πάντοτε καλύπτονται πρωτίστως από ρευστοποιήσεις περιφερειακών αγορών, όπου τα κέρδη περισσεύουν...

Καθισμένοι επάνω στο φράκτη

Δεδομένο: θεωρώ ότι η τάση των αγορών ξεκινάει κυρίως από τη Νέα Υόρκη. Οι υπόλοιπες αγορές απλά ακολουθούν, χωρίς να είναι σε θέση να αυτονομηθούν. Εξαιρεση αποτελούν αγορές όπου κυριαρχούν οι εγχώριοι επενδυτές (βλέπε το '99 της Κίνας). Οπότε για να εξηγηθεί η πορεία των "περιφερειακών" αγορών, οδηγός είναι κυρίως η Νέα Υόρκη. Ειδικές περιπτώσεις εταιρειών (κυρίως με επιταχυνόμενα θεμελειώδη μεγέθη) σε αγορές όπως η δική μας δεν θα εκλείψουν, απλά είναι ορατές από τους περισσότερους ενασχολούμενους.

Έτσι, πάντα για την U.S., από τη μία έχουμε τον τομέα κατασκευών κατοικιών σε ευθεία πτώση μαζί με τις τιμές να ακολουθούν με σοβαρές πιθανότητες να χτυπηθεί και η υπόλοιπη οικονομία, ενώ από την άλλη τα $96/βαρέλι - που πλέον δεν χωνεύεται - με τα υπόλοιπα προϊόντα να ακολουθούν σε ξέφρενο ρυθμό, σε συνδυασμό με τη διολίσθηση του δολλαρίου, να βάζουν σε σκέψεις τη FED για το κατά πόσο μπορεί να τιθασσεύσει τον πληθωρισμό...
Η προ-χθεσινή αντίδραση της να μειώσει κι άλλο τα επιτόκια - συνολικά 0.75% από 18/9 - έρχεται σε αντίθεση με τα πρώτα στοιχεία - περιμένουμε και τη δεύτερη ανάγνωση -για αύξηση του ΑΕΠ...
(δεν έχουμε μόνο εμείς ΕΣΥΕ!)

Γενικά, όπως λένε και οι Αγγλοσάξωνες we 're sitting on the fence...
H αγορά έδειξε το δρόμο - προς τα κάτω εάν δεν μειωθούν τα επιτόκια - αλλά ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν και τα παράγωγα...
Το κλειδί πάντως - θεωρητικά - είναι η κατάσταση της αμερικανικής οικονομίας, το πως θα καταφέρει είτε να μην θεωρηθεί ότι δεν θα πέσει σε ύφεση, είτε η αναμενόμενη πορεία εξόδου από αυτήν - που συμβολίζεται με κάτι γράμματα V, U κλπ. Αλλά, μάλλον, και εκεί έχουν ανοίξει πολλά μέτωπα (καταναλωτική εμπιστοσύνη, βιομηχανική δραστηριότητα κλπ.)

Εάν η μείωση επιτοκίων - σημειωτέον μειώθηκε 0.25% και το inter-FED επιτόκιο στο 5%, το επιτόκιο που η FED δανείζει χρήμα απ’ ευθείας στις τράπεζες - ήταν να προσθέσει επιπλέον ρευστότητα στο σύστημα, γιατί η FED έριξε και πάλι φρέσκο χρήμα; Και μάλιστα για πρώτη φορά μετά το καλοκαίρι (subprime κρίση);
Κακά τα ψέμματα, αυτή η τακτική των "ενέσεων" δεν φαίνεται ικανή να αποδώσει!
Τι να κάνει και αυτή όταν βλέπει τα κέρδη των μεγαλύτερων (ιδιωτικών) τραπεζών της ακόμα να είναι εγκλωβισμένα στις λακούβες της subprime κρίσης... Τελευταίο θέμα/θύμα η Citigroup, τη στιγμή που όλος ο χρηματοοικονομικός κλάδος υποβαθμίζεται...
Για να μην πούμε ότι η Exxon δηλώνει 10% πτώση κερδών λόγω πτώση του margin στη διύλιση, για δέυτερο συνεχόμενο τρίμηνο και για πρώτη φορά μετά από το 2002...

Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι έντονες διακυμάνσεις θα συνεχιστούν καθώς το τοπίο δεν είναι ξεκάθαρο.

Και μέσα σ' όλα έχουμε δημοσιεύματα (ΚΕΡΔΟΣ) που να προδικάζουν την μείωση του φόρου συναλλαγών (0.15%) ως αντίδοτο στη "κοσμογονία" της MiFID, με σκέψεις αντικατάστασης των κρατικών εσόδων από την ενεργοποίηση φόρου υπεραξίας...
..στους ξένους θεσμικούς, οι οποίοι, άλλωστε, αποτελούν τους... «καλοπληρωτές» της αγοράς μας, με τη συμμετοχή τους στην κεφαλαιοποίηση να προσεγγίζει το 52%. Σύμφωνα με τον κ. Καπράλο, «πριν από 3 χρόνια η κεφαλαιοποίηση της αγοράς μας ήταν στα 80 δισεκατομμύρια ευρώ. Σήμερα η κεφαλαιοποίηση ξεπερνάει τα 200. Η μέση ημερήσια αξία συναλλαγών ήταν στα 125 εκατομμύρια ευρώ, ενώ σήμερα ξεπερνάει τα 500. Σήμερα, το 60% της καθημερινής συναλλακτικής δραστηριότητας στο Χρηματιστήριο Αθηνών προέρχεται από το εξωτερικό. Πάνω από το 50% της συνολικής κεφαλαιοποίησης της αγοράς μας βρίσκεται στα χέρια διεθνών επενδυτών. Μόνο κατά τη διάρκεια της τελευταίας τριετίας οι καθαρές εισροές κεφαλαίων από το εξωτερικό ξεπερνούν τα 18 δισεκατομμύρια ευρώ
http://www.taxheaven.gr/news/newspublish/news.php?news_id=2895
Δεν καταλαβαίνουν ότι το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω...

Σχετικά:
Fed's Rate CutCould Be LastFor a While
Fed Cuts, Signals Markets Don't Look for Another: John M. Berry
Η απόφαση της Fed
Fed: Έτοιμη για ”διακοπή” μείωσης επιτοκίων
Η FED ενίσχυσε τον τραπεζικό τομέα με 41 δισ. δολάρια

Καλό Νοέμβριο 2007 (με MiFID)

H έναρξη του νέου μήνα συμπίπτει με την έναρξη εφαρμογής της νέας Οδηγίας περί Χρηματοπιστωτικών Μέσων (MIFID) - Ν.3606/2007 με τον οποίο ενσωματώθηκε στο ελληνικό δίκαιο η συγκεκριμένη κοινοτική Οδηγία 2004/39/ΕΚ.
Η Οδηγία φέρνει στο προσκήνιο διάφορα θέματα, τα οποία αναμένεται να επιδράσουν με διάφορους τρόπους στην εγχώρια αγορά. Το δε εύρος είναι τόσο μεγάλο που εκτείνεται από κατάρτιση νέων συμβάσεων των επενδυτών με τις χρηματιστηριακές εταιρείες μέχρι την ρευστότητα της αγοράς. Βέβαια, επειδή "εντό ήνε Γελάντα" να δούμε αυτός ο "νόμος" τι σόϊ έκταση εφαρμογής θα λάβει...

Επιγραμματικά και όχι με σειρά σημαντικότητας "απλώνω" ορισμένες - μόνο - πτυχές της εφαρμογής της Οδηγίας.

- Διαφάνεια: αυτός είναι ο βασικότερος στόχος, ο οποίος μακροπρόθεσμα έχει πολλαπλά οφέλη σε οικονομίες κλίμακας και κυρίως αποφυγής των νομικών προβλημάτων που επιφέρουν αύξηση του κόστους λειτουργίας των οργανισμών.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=4668&subid=2&pubid=330629
- οι ρυθμίσεις της Mifid εναρμονίζουν τον κώδικα δεοντολογίας των ΕΠΕΥ, ώστε να ισχύουν πανευρωπαϊκά οι ίδιοι κανόνες, που είναι μεν απλούστεροι, αλλά ταυτόχρονα και πιο αποτελεσματικοί σε θέματα προστασίας των επενδυτών
http://www.capital.gr/news.asp?Details=371459

- Υπογραφή νέων συμβάσεων: υπογράφοντας νέες συμβάσεις, οι πελάτες των χρηματιστηριακών εταιρειών θα κληθούν να αποδεχθούν τους νέους όρους και τις σχέσεις συνεργασίας (δικαιώματα, υποχρεώσεις, τιμολόγια) με τις ΑΧΕΠΕΥ που κομίζει η οδηγία.
Δύο από τις βασικές αλλαγές που φέρνει η MiFID σε σχέση με το σημερινό καθεστώς που διέπει τις σχέσεις πελατών - χρηματιστηριακών εταιρειών, είναι η κατηγοριοποίηση-φακέλωμα των επενδυτών μέσω της δημιουργίας ξεχωριστού «επενδυτικού προφίλ», και η εισαγωγή της έννοιας της «βέλτιστης εκτέλεσης» στις εντολές αγοράς και πώλησης.
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=78605800

- Συναλλαγές εκτός Χρηματιστηρίου: θα μπορούν να πραγματοποιούνται από τη στιγμή που κάποια ΕΠΕΥ παρέχει αυτή την υπηρεσία ή έχει συνάψει συμφωνία διαβίβασης εντολών με άλλη ΕΠΕΥ η οποία έχει αυτή τη δυνατότητα.
http://www.euro2day.gr/articles/142682/

- Συγχωνέυσεις χρηματοοικονομικών εταιρειών: Η εφαρμογή της MiFiD θα οδηγήσει πιθανότατα σε συγχωνεύσεις μεταξύ χρηματιστηριακών εταιρειών (οικονομίες κλίμακας), σε συγχωνεύσεις μεταξύ χρηματιστηρίων καθώς και σε αναβάθμιση του χρηματιστηριακού θεσμού». Αυτό δήλωσε χθες ο πρόεδρος της Δυναμική ΑΧΕΠΕΥ Αλέξανδρος Πουλαρίκας.
...«μόνο η αλλαγή του μηχανογραφικού συστήματος κόστισε περί τις 500.000 ευρώ».
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyepix_1_24/10/2007_246246

- Κίνδυνο περιθωριοποίησης της Σοφοκλέους αρχίζουν πλέον να εστιάζουν οι φορείς της αγοράς, καθώς η εφαρμογή της οδηγίας MIFID ανοίγει τον δρόμο στις μεγάλες διεθνείς τράπεζες που πραγματοποιούν πλέον το μεγαλύτερο μέρος του τζίρου της Σοφοκλέους (στη μεγάλη κεφαλαιοποίηση υπολογίζεται ότι το ποσοστό τους φτάνει το 75% - 85% σε ορισμένες περιόδους) να κάνουν συναλλαγές μεταξύ τους ή μέσω πλατφόρμας στο Λονδίνο, χωρίς να ”περνούν” από τη Σοφοκλέους.Σημειωτέον δε ότι με αυτή την οδηγία .... υπάρχει δικαίωμα εισαγωγής μετοχών προς διαπραγμάτευση σε άλλες αγορές, χωρίς την άδεια του εκδότη, δηλαδή της ίδιας της εισηγμένης εταιρίας.
Είναι προφανές ότι μια τέτοια εξέλιξη θα θίξει καταρχήν τα έσοδα της ΕΧΑΕ και το κύρος της (η προσπάθεια επέκτασης στη γύρω περιοχή θα είναι πολύ πιο δύσκολη αν την ίδια ώρα ”μεταναστεύει” ο κύριος όγκος διαπραγμάτευσης των ελληνικών blue chips).
http://www.euro2day.gr/articles/131992/

- Ο φόβος των χρηματιστών: Ένας από τους κυρίαρχους φόβους των εγχώριων ιδιωτών χρηματιστών, είναι το ενδεχόμενο να υπάρξει διαχωρισμός –μέσω της εφαρμογής της MiFID –σε εκκαθαριστικά και μη εκκαθαριστικά μέλη. Δηλαδή να αλλάξει το σημερινό σύστημα και να δημιουργηθεί ένας ή περισσότεροι κεντρικοί αντισυμβαλλόμενοι στις τράπεζες, ενώ σήμερα αυτό γίνεται από το σύνολο των ΑΧΕ. Με λίγα λόγια, οι ιδιώτες χρηματιστές φοβούνται μήπως σταδιακά (και) μέσω των διαρκών αλλαγών στα καταστατικά, χάσουν προνόμια και υπηρεσίες που αποφέρουν έσοδα και καταστούν μόνο διαβιβαστές εντολών αγοράς και πώλησης.
http://www.capital.gr/news.asp?Details=383831

Και όλα αυτά προέκυψαν από τη χθεσινή είδηση που ήρθε μπροστά μου:
Τιρκουάζ: Αναζητά συνεργαζόμενες ΑΧΕ στην Ελλάδα
Μία ή δύο συνεργαζόμενες χρηματιστηριακές θα διαθέτει στην ελληνική αγορά η εναλλακτική χρηματιστηριακή πλατφόρμα Τιρκουάζ (*) την οποία ιδρύουν οι 7 μεγάλοι διεθνώς brokers (Citigroup, Merrill Lynch, Morgan Stanley, Credit Suisse, Deutsche Bank, UBS και Goldman Sachs).
Οι τοπικές χρηματιστηριακές που θα συνεργάζονται με την Τιρκουάζ θα αποτελούν liquidity providers προκειμένου να ελέγχουν ενδεχόμενη ζήτηση σε ελληνικές μετοχές που δεν συμπεριλαμβάνονται στην πρώτη γραμμή.
Για μία περιφερειακή αγορά όπως το Χ.Α. η Τιρκουάζ εκτιμάται ότι θα διαθέτει απόθεμα μετοχών για τίτλους στους οποίους εκδηλώνεται καθημερινά προσφορά και ζήτηση, όπως η Εθνική Τράπεζα και ο ΟΤΕ. Για ενδεχόμενη ζήτηση ή προσφορά σε άλλους τίτλους, ακόμη και υψηλής κεφαλαιοποίησης, θα προσφεύγουν στις ελληνικές συνεργαζόμενες ΑΧΕ. Οι τοπικοί συνεργάτες της Τιρκουάζ θα λειτουργούν και ως εκκαθαριστές για τις συναλλαγές που διενεργούνται επί ελληνικών μετοχών και οι οποίες θα πρέπει να εκκαθαρίζονται στην ΕΧΑΕ.
(*) Η πλατφόρμα αυτή, που θα επιτρέπει στις μεγάλες τράπεζες να διενεργούν εξωχρηματιστηριακές συναλλαγές μεταξύ τους, στην πράξη έχει ως στόχο να μειώσει το κόστος των προμηθειών που καταβάλλουν οι επενδυτικοί οίκοι σήμερα προκειμένου να εκτελέσουν πράξεις. Τον δρόμο της δημιουργίας παρόμοιων ”εναλλακτικών χρηματιστηρίων” άνοιξε η εισαγωγή της MiFID, η οποία τίθεται σε εφαρμογή από αύριο, 1η Νοεμβρίου.


Νομίζω ότι οι σημαντικότερες επιπτώσεις θα έχουν να κάνουν με:
- την ρευστότητα της εγχώριας αγοράς
- την δυνατότητα αγοροπωλησιών πέρα από το ισχύον ωράριο


Για επιπλέον διάβασμα:
-Το νομοσχέδιο για την MiFID
-Τις υποχρεώσεις των τραπεζών ενόψει της εφαρμογής της ΜιFid ορίζει η ΤτΕ
- Την 1η Νοεμβρίου ξεκινά η εφαρμογή της MiFID στο Χρηματιστήριο
- Φόβο για «διαρροές» ξένων επενδυτών ή ακόμη και «μεταφορά» της ελληνικής αγοράς στο Λονδίνο, μετά το Νοέμβριο 2007, εξαιτίας της εφαρμογής της οδηγίας MiFID, εξέφρασε ο πρόεδρος του Χρηματιστηρίου Αθηνών, Σπύρος Καπράλος
- Όντως πλήττεται η ανταγωνιστικότητα του ΧΑ ενόψει MiFID, τονίζει ο Αλ.Πιλάβιος
- Χρ. Γκόρτσος: Η MiFID θα φέρει σημαντικές αλλαγές
-"Η MiFID και εσείς" – Ο αντίκτυπος, για τους µικροεπενδυτές, του νέου
ρυθµιστικού περιβάλλοντος για τις συναλλαγές σε τίτλους
-Σχέδιο 2-ήμερου σεμινάριου ΟΙ ΑΓΟΡΕΣ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ MiFID της ΕΧΑΕ