ΑΑΑ - ΑΑ

ΖΖ
Στη 22 Μαρτίου, η στήλη είχε επισημάνει: «Tην άποψη της υποτίμησης του δολαρίου ενισχύει η γνώση πως η Ιαπωνία όταν εφάρμοσε τη διαβόητη πολιτική της αποκαλούμενης quantitative easing στη «μαύρη δεκαετία» του 1990, τη συνδύασε και με την υποτίμηση του γιεν έναντι του δολαρίου. Aυτή τη σοβαρή υπενθύμιση της απειλής, την οποία θα έχουμε μπροστά μας, αναβίωσε η απόφαση της FED στις 18 Μαρτίου να προχωρήσει σε αγορές μακροπρόθεσμων ομολόγων του αμερικανικού Δημοσίου αξίας 300 δισ. δολαρίων εντός έξι μηνών, προκειμένου να αποτρέψει την οικονομική καταστροφή.
Ωστόσο, η ετήσια έκθεση για την καθαρή επενδυτική θέση των HΠA, που αποτελεί ένα σημαντικά κρίσιμο οικονομικό στοιχείο, είναι που έχει πυροδοτήσει βαθιά ανησυχία στην Oυάσιγκτον και αθρόες εκροές κεφαλαίων από τις ΗΠΑ. Eάν τη μελετήσει κανείς, θα διαπιστώσει ότι υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους το δολάριο πρέπει να υποχωρήσει περαιτέρω. Eνδεχομένως και πολύ. Oμως, οι περισσότεροι θεωρούν ότι το δολάριο πρέπει να πέσει –αλλά όχι ανεξέλεγκτα– έτσι ώστε να μην τρομοκρατηθούν οι... συμπαθείς Kεντρικές Tράπεζες της Κίνας, της Ιαπωνίας κα των Εμιράτων του Κόλπου, που έχουν επενδύσει αστρονομικά ποσά σε ομόλογα του αμερικανικού Δημοσίου.
H υπερβολική συσσώρευση συναλλαγματικών διαθεσίμων δεν αποτελεί υγιές φαινόμενο. Eχει νόημα για οποιαδήποτε οικονομία να εναποθέτει τόσο πλούτο επενδύοντας (έστω) στα ομόλογα του Aμερικανικού Δημοσίου;
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_24/05/2009_315882