16.5.09

Επιστροφή τώρα στη βιομηχανική πολιτική

Μπορεί να πάρει μερικούς μήνες ή μερικά χρόνια, αλλά κάποια μέρα η κρίση θα ξεπεραστεί. Η παγκόσμια οικονομία όμως δεν θα μοιάζει με τη σημερινή, γράφει ο Dani Rodrik σε άρθρο του με το ερώτημα «A De-Globalized World?» (Προς ένα απο-παγκοσμιοποιημένο κόσμο; Στο http: //economistsview. typepad. com/economistsview/2009/05/deglobalization-and-development. html). Αν αυτό συμβεί, σημαίνει ότι το παγκόσμιο εμπόριο θα έχει συρρικνωθεί. Επομένως, θα διατίθενται λιγότερες εξαγωγικές πιστώσεις. Πιθανόν το εξωτερικό ισοζύγιο των άπληστων πλούσιων κρατών δεν θα είναι πλέον τόσο αρνητικό όσο τα τελευταία χρόνια.

Ο κίνδυνος να σταματήσει η ταχεία ανάπτυξη στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες είναι πραγματικός. Αυτό δεν σημαίνει, πάντως, ότι θα πραγματοποιηθεί, σημειώνει ο καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής Οικονομίας του Πανεπιστημίου Harvard.

Βεβαίως, όσα κράτη κατόρθωσαν να έχουν υψηλή ανάπτυξη στηρίχθηκαν στην ανάπτυξη κλάδων μεσαίας τεχνολογίας, που τροφοδοτούσαν τις ανεπτυγμένες αγορές. Το παράδειγμα της Κίνας είναι χαρακτηριστικό. Από την άλλη, όπως όλοι δείχνουν να αντιλαμβάνονται πλέον, τα τεράστια ελλείμματα των ΗΠΑ απέναντι στην Κίνα αποτελούν σημαντικό μέρος της σημερινής κρίσης. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μπορούν να κάνουν διαφορετικά. Oπως δεν μπορούν παρά να συντηρούν ένα υποτιμημένο νόμισμα, που υποστηρίζει αυτή την παραγωγή. Αυτό όμως περιορίζει την εγχώρια κατανάλωση, η οποία θα είχε μεγαλύτερη δύναμη με ένα πιο δυνατό νόμισμα.

Θα χρειαστούν σοβαρές επενδύσεις σε υποδομή και αλλού προκειμένου να μειωθεί το κόστος των εγχώριων προϊόντων και υπηρεσιών. Χρειάζεται δηλαδή μια βιομηχανική πολιτική, παραδέχεται ο Rodrik, έκφραση πρακτικώς «απαγορευμένη» τα πολλά προηγούμενα χρόνια ακόμη και σε κείμενα διεθνών οργανισμών για την ανάπτυξη! Τα καλά νέα, καταλήγει ο ίδιος, είναι ότι το αναπτυξιακό δυναμικό των αναπτυσσόμενων κρατών δεν χρειάζεται να υποστεί σοβαρές ζημίες εφόσον υποκαταστήσουν με στοχευμένη βιομηχανική πολιτική τις απώλειες που έχουν από τη συναλλαγματική ισοτιμία.

Είναι ρεαλιστικό το stress test;

Αν δεν υπάρξουν δραματικές εξελίξεις επί τα χείρω στην οικονομία, οι εκτιμήσεις που στήριξαν τα stress tests για τις αμερικανικές τράπεζες είναι σωστές, υποστηρίζουν οι Ken Beauchemin και Brent Meyer στο Οικονομικό Δελτίο της Κεντρικής Τράπεζας του Cleveland. Ηδη, όμως, όπως σημειώνουν και οι ίδιοι, η εξέλιξη της ανεργίας αποκλίνει από εκείνη που είχε συμπεριλάβει το σενάριο. Σε κάθε περίπτωση πάντως, καθώς το τεστ αποσκοπεί στην εξέταση των αντιστάσεων που θα μπορούσαν να προβάλλουν οι τράπεζες σε περίπτωση «καταστροφικής εξέλιξης», το σενάριο που έτρεξαν οι ερευνητές του stress test είναι αρκούντως καταστροφικό. Στο πρώτο, πιο μαλακό σενάριο, το ΑΕΠ μειώνεται κατά 2% το 2009, αλλά επανέρχεται σε ένα θετικό 2,1% το 2010. Οι τιμές των ακινήτων μειώνονται αρχικώς κατά 14% και μετά κατά 4%.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_16/05/2009_314883

No comments: