The New York Times
Απ’ όλους τους λαούς της Ευρώπης που μαστίζονται από χρέος και λιτότητα, οι συνετοί και ευημερούντες Ολλανδοί ήταν οι τελευταίοι που θα περίμενε κανείς να τεθούν στο στόχαστρο. Αυτό ώς την περασμένη εβδομάδα, όταν έπεσε η κυβέρνηση στην προσπάθεια να περικόψει τον προϋπολογισμό, για να μην εμπλακεί στην κρίση χρέους της Ευρωζώνης. Η εξέλιξη πυροδότησε φόβους στις άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ότι η λιτότητα υπονομεύει την ανάπτυξη και δυσχεραίνει την ανάκαμψη.
Είναι η σκληρότερη δοκιμασία της Ολλανδίας από το 1999, όταν η χώρα έγινε ιδρυτικό μέλος της Ευρωζώνης. Αντιμέτωπη με μια κρίση που απειλούσε την υψηλή πιστοληπτική ικανότητά της, η υπηρεσιακή κυβέρνηση εξασφάλισε την έγκριση προγράμματος περικοπών δαπανών και φορολογικών αυξήσεων ύψους 14 δισ. ευρώ. Ομως, οι πολιτικοί ηγέτες παραδέχονται πως η λιτότητα θα καθυστερήσει ακόμα περισσότερο μια οικονομία που ήδη βρίσκεται σε ύφεση. Το χρέος της Ολλανδίας, στο 65,2% του ΑΕΠ, είναι πολύ χαμηλότερο από της Γαλλίας (85,8%) ή και της Γερμανίας (82,1%). Το έλλειμμά της, ωστόσο, στο 4,6% του ΑΕΠ, είναι πολύ υψηλότερο από το 3% που επιτάσσει η Ε. Ε. Και η ύφεση καθιστά ακόμα πιο δύσκολη την εξυπηρέτησή του. Ετσι, οι Ολλανδοί δεν μπορούν πλέον να είναι μια από τις αυστηρότερες φωνές, μαζί με τη Γερμανία, που κηρύσσουν τη δημοσιονομική ορθότητα στην υπόλοιπη Ευρωζώνη. Πρόσφατα, οι επικεφαλής των μεγαλύτερων ολλανδικών εταιρειών υπέγραψαν από κοινού επιστολή, ζητώντας από τους Ευρωπαίους ηγέτες να «δράσουν αποφασιστικά και δημιουργικά» για την επίλυση της κρίσης. Ωστόσο, και στο εσωτερικό της χώρας, πολλοί θεωρούν τα νέα μέτρα λιτότητας απαραίτητα για την αποκατάσταση της οικονομίας και την επάνοδο στην ανάκαμψη.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_06/05/2012_481179
Απ’ όλους τους λαούς της Ευρώπης που μαστίζονται από χρέος και λιτότητα, οι συνετοί και ευημερούντες Ολλανδοί ήταν οι τελευταίοι που θα περίμενε κανείς να τεθούν στο στόχαστρο. Αυτό ώς την περασμένη εβδομάδα, όταν έπεσε η κυβέρνηση στην προσπάθεια να περικόψει τον προϋπολογισμό, για να μην εμπλακεί στην κρίση χρέους της Ευρωζώνης. Η εξέλιξη πυροδότησε φόβους στις άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ότι η λιτότητα υπονομεύει την ανάπτυξη και δυσχεραίνει την ανάκαμψη.
Είναι η σκληρότερη δοκιμασία της Ολλανδίας από το 1999, όταν η χώρα έγινε ιδρυτικό μέλος της Ευρωζώνης. Αντιμέτωπη με μια κρίση που απειλούσε την υψηλή πιστοληπτική ικανότητά της, η υπηρεσιακή κυβέρνηση εξασφάλισε την έγκριση προγράμματος περικοπών δαπανών και φορολογικών αυξήσεων ύψους 14 δισ. ευρώ. Ομως, οι πολιτικοί ηγέτες παραδέχονται πως η λιτότητα θα καθυστερήσει ακόμα περισσότερο μια οικονομία που ήδη βρίσκεται σε ύφεση. Το χρέος της Ολλανδίας, στο 65,2% του ΑΕΠ, είναι πολύ χαμηλότερο από της Γαλλίας (85,8%) ή και της Γερμανίας (82,1%). Το έλλειμμά της, ωστόσο, στο 4,6% του ΑΕΠ, είναι πολύ υψηλότερο από το 3% που επιτάσσει η Ε. Ε. Και η ύφεση καθιστά ακόμα πιο δύσκολη την εξυπηρέτησή του. Ετσι, οι Ολλανδοί δεν μπορούν πλέον να είναι μια από τις αυστηρότερες φωνές, μαζί με τη Γερμανία, που κηρύσσουν τη δημοσιονομική ορθότητα στην υπόλοιπη Ευρωζώνη. Πρόσφατα, οι επικεφαλής των μεγαλύτερων ολλανδικών εταιρειών υπέγραψαν από κοινού επιστολή, ζητώντας από τους Ευρωπαίους ηγέτες να «δράσουν αποφασιστικά και δημιουργικά» για την επίλυση της κρίσης. Ωστόσο, και στο εσωτερικό της χώρας, πολλοί θεωρούν τα νέα μέτρα λιτότητας απαραίτητα για την αποκατάσταση της οικονομίας και την επάνοδο στην ανάκαμψη.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_06/05/2012_481179
No comments:
Post a Comment