Εφιαλτική εικόνα παρουσίασε τις δύο τελευταίες εβδομάδες το Χρηματιστήριο Αθηνών. Οι απώλειες στην κεφαλαιοποίηση της αγοράς ξεπερνούν τα 3 δισ. ευρώ, με συνέπεια σήμερα η χρηματιστηριακή αξία της αγοράς να έχει συρρικνωθεί στα 21 δισ. ευρώ, που αντιστοιχεί μόλις στο 11% του φετινού ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της χώρας μας. Ταυτόχρονα, μέσα σε 8 συνεδριάσεις (7/5 έως και 16/5), η μετοχή της ΔΕΗ έχει βυθιστεί -36,3% και ακολουθούν σε απώλειες η μετοχή της Alpha Bank (-31,74%), η μετοχή του ΟΤΕ (-30,91%), ο τίτλος του ΟΠΑΠ (-28,9%), η μετοχή της Εθνικής (-27,82%), η μετοχή της Eurobank (-27,09%), ο τίτλος της Πειραιώς (-20,84%) και η μετοχή της Coca-Cola (-13,99%).
Mέσα σε διάστημα 54 μηνών (31/10/2007), απ’ όταν άρχισε η πιστωτική κρίση στις ΗΠΑ μέχρι και σήμερα, έχει αφαιρεθεί από την αγορά το ιλιγγιώδες ποσό των 180,675 δισ. ευρώ που αντιστοιχεί σε πτώση -89,59%.
Πρόκειται για τη μεγαλύτερη κατάρρευση στη χρηματιστηριακή ιστορία, αφού έχουν διαγραφεί πλήρως τα οφέλη της αγοράς από την 11χρονη πορεία της Ελλάδας στη Ζώνη του Ευρώ. Με τον Γενικό Δείκτη να έχει κατρακυλήσει στα επίπεδα της 17ης Νοεμβρίου 1992 και βέβαια την πλειοψηφία των μετοχών να έχει επιστρέψει στα επίπεδα της διετίας 1988–1989. Να διευκρινίσουμε, δε, ότι τα 2/3 των σημερινών εισηγμένων δεν υπήρχαν στη δεκαετία του ’80, γεγονός που μεγεθύνει την οικονομική διάλυση κεφαλαιοποιήσεων και αποτιμήσεων στις ελληνικές μετοχές. Τέτοια μεγάλη πτώση δεν έχει καταγραφεί ποτέ στη χρηματιστηριακή ιστορία. Θυμίζουμε ότι το 1987 ο Γενικός Δείκτης είχε ετήσιες απώλειες που άγγιξαν το -60%.
Την τριετία 1990–1992 το Χρηματιστήριο Αθηνών είχε καταγράψει απώλειες -66%, ενώ την τριετία 2000–2002 αμέσως μετά τη «φούσκα» του 1999 η πτώση του βασικού χρηματιστηριακού δείκτη άγγιξε το -76%.
Η βασική διαφορά των μεγάλων πτώσεων τις τρεις προηγούμενες δεκαετίες είναι ότι αυτές οφείλονταν σε διεθνή γεγονότα, όπως συνέβη το 1987 ή το 1990–92, είτε σε εγχώρια και διεθνή κερδοσκοπικά funds που πλούτισαν εις βάρος των δεκάδων χιλιάδων μικροεπενδυτών, προκαλώντας τη μεγαλύτερη ανακατανομή πλούτου στην Ελλάδα, το καλοκαίρι του 1999. Αυτή τη χρονική στιγμή η Ελλάδα βρίσκεται στο περιθώριο των οικονομιών.
Στο πλαίσιο αυτό, το Χρηματιστήριο Αθηνών καθημερινά συρρικνώνεται, δεκάδες χιλιάδες επενδυτές προχωρούν σε ρευστοποιήσεις και αναστέλλουν τη λειτουργία των χρηματιστηριακών τους κωδικών. Οι εισηγμένες επιχειρήσεις αποστρέφουν το ενδιαφέρον τους από την αγορά, αφού δίνουν προτεραιότητα στην τακτοποίηση των υποχρεώσεών τους διατηρώντας την αναγκαία ρευστότητα.
Ακόμη όμως και οι υγιείς επιχειρήσεις έχουν υποχρεωθεί να λάβουν δυσάρεστα μέτρα, όπως είναι το κλείσιμο θυγατρικών επιχειρήσεων και η εφαρμογή του νόμου για την εκ περιτροπής εργασία προκειμένου να εξασφαλιστεί ρευστότητα.
Είναι ενδεικτικό ότι από τότε που ξεκίνησε η οικονομική κρίση στην Ελλάδα έχουν χαθεί περισσότερες από 22.000 θέσεις στις 265 εισηγμένες του Χρηματιστηρίου Αθηνών.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyepix_1_20/05/2012_482842
Mέσα σε διάστημα 54 μηνών (31/10/2007), απ’ όταν άρχισε η πιστωτική κρίση στις ΗΠΑ μέχρι και σήμερα, έχει αφαιρεθεί από την αγορά το ιλιγγιώδες ποσό των 180,675 δισ. ευρώ που αντιστοιχεί σε πτώση -89,59%.
Πρόκειται για τη μεγαλύτερη κατάρρευση στη χρηματιστηριακή ιστορία, αφού έχουν διαγραφεί πλήρως τα οφέλη της αγοράς από την 11χρονη πορεία της Ελλάδας στη Ζώνη του Ευρώ. Με τον Γενικό Δείκτη να έχει κατρακυλήσει στα επίπεδα της 17ης Νοεμβρίου 1992 και βέβαια την πλειοψηφία των μετοχών να έχει επιστρέψει στα επίπεδα της διετίας 1988–1989. Να διευκρινίσουμε, δε, ότι τα 2/3 των σημερινών εισηγμένων δεν υπήρχαν στη δεκαετία του ’80, γεγονός που μεγεθύνει την οικονομική διάλυση κεφαλαιοποιήσεων και αποτιμήσεων στις ελληνικές μετοχές. Τέτοια μεγάλη πτώση δεν έχει καταγραφεί ποτέ στη χρηματιστηριακή ιστορία. Θυμίζουμε ότι το 1987 ο Γενικός Δείκτης είχε ετήσιες απώλειες που άγγιξαν το -60%.
Την τριετία 1990–1992 το Χρηματιστήριο Αθηνών είχε καταγράψει απώλειες -66%, ενώ την τριετία 2000–2002 αμέσως μετά τη «φούσκα» του 1999 η πτώση του βασικού χρηματιστηριακού δείκτη άγγιξε το -76%.
Η βασική διαφορά των μεγάλων πτώσεων τις τρεις προηγούμενες δεκαετίες είναι ότι αυτές οφείλονταν σε διεθνή γεγονότα, όπως συνέβη το 1987 ή το 1990–92, είτε σε εγχώρια και διεθνή κερδοσκοπικά funds που πλούτισαν εις βάρος των δεκάδων χιλιάδων μικροεπενδυτών, προκαλώντας τη μεγαλύτερη ανακατανομή πλούτου στην Ελλάδα, το καλοκαίρι του 1999. Αυτή τη χρονική στιγμή η Ελλάδα βρίσκεται στο περιθώριο των οικονομιών.
Στο πλαίσιο αυτό, το Χρηματιστήριο Αθηνών καθημερινά συρρικνώνεται, δεκάδες χιλιάδες επενδυτές προχωρούν σε ρευστοποιήσεις και αναστέλλουν τη λειτουργία των χρηματιστηριακών τους κωδικών. Οι εισηγμένες επιχειρήσεις αποστρέφουν το ενδιαφέρον τους από την αγορά, αφού δίνουν προτεραιότητα στην τακτοποίηση των υποχρεώσεών τους διατηρώντας την αναγκαία ρευστότητα.
Ακόμη όμως και οι υγιείς επιχειρήσεις έχουν υποχρεωθεί να λάβουν δυσάρεστα μέτρα, όπως είναι το κλείσιμο θυγατρικών επιχειρήσεων και η εφαρμογή του νόμου για την εκ περιτροπής εργασία προκειμένου να εξασφαλιστεί ρευστότητα.
Είναι ενδεικτικό ότι από τότε που ξεκίνησε η οικονομική κρίση στην Ελλάδα έχουν χαθεί περισσότερες από 22.000 θέσεις στις 265 εισηγμένες του Χρηματιστηρίου Αθηνών.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyepix_1_20/05/2012_482842
No comments:
Post a Comment