Morgan Stanley: Σε φάση πανικού οι αγορές

Αν και η χρηματοοικονομική κρίση έχει διάρκεια τουλάχιστον 14 μηνών, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι αγορές μόλις πρόσφατα εισήλθαν στην φάση του πανικού, υποστηρίζει σε ενημερωτικό του σημείωμα προς τους επενδυτές ο επιφανής οικονομικός αναλυτής και πρόεδρος της Morgan Stanley Asia, Στήβεν Ρόουτς.

Όπως ο ίδιος εξομολογείται, στα 35 χρόνια επαγγελματικής καριέρας ως αναλυτής έχει βιώσει πέντε υφέσεις και καμιά ντουζίνα οικονομικές κρίσεις, όμως, καμία δεν πλησιάζει ούτε κατά διάνοια τη σφοδρότητα της σημερινής.

Αυτό που σήμερα βιώνουν οι αγορές, λέει, έχει περιγραφεί από τον ακαδημαϊκό Τσαρλς Καϊντλμπέργκερ, ως «στάδιο αποστροφής», δηλαδή ένα χωρίς διακρίσεις ντόμινο πωλήσεων τίτλων, που οδηγούν τις τράπεζες «να σταματούν το δανεισμό με εχέγγυα αυτούς τους τίτλους».

Σύμφωνα με τον κ. Ρόουτς, «όταν οι αγορές καταλαμβάνονται από έναν τέτοιο φόβο, οι επενδυτές (και οι κερδοσκόποι) προβαίνουν σε γενικεύσεις με συνέπεια να τιμωρούν πολλούς για τα αμαρτήματα λίγων».

Αυτή, τονίζει, είναι «η πιο επικίνδυνη φάση μιας κρίσης».

Περί πανικών
Ωστόσο, συμπληρώνει, αν υπάρχει κάτι που μπορεί να ειπωθεί για τους πανικούς είναι η προσωρινότητά τους: είτε τελειώνουν τα καύσιμά τους ή κατατροπώνονται από το βαρύ πυροβολικό των κυβερνητικών πολιτικών.

Τι χρειάζεται, λοιπόν, για να τελειώσει ο πανικός στις αγορές; Ο κ. Ρόουτς υιοθετεί μια ακόμα προσέγγιση του κ. Καϊντλμπέργκερ, σύμφωνα με την οποία οι πανικοί στις αγορές αυτοτροφοδοτούνται ώσπου να προκύψουν τα εξής:

• οι τιμές να υποχωρήσουν σε τέτοιο βαθμό, ώστε να προσελκύσουν εκ νέου τους επενδυτές στους προβληματικούς τίτλους
• να κλείσουν τα χρηματιστήρια
• οι κεντρικές τράπεζες να αναλάβουν δράση.

Μέχρι στιγμής, λέει ο κ. Ρόουτς, δεν υπάρχουν ενθαρρυντικές εξελίξεις σε κανένα από τα παραπάνω μέτωπα.

Σχέδιο Πώλσον

Ο ίδιος εκφράζει την αποδοκιμασία του κατ’ αρχάς για την αλλαγή του αρχικού σχεδίου διάσωσης του χρηματοοικονομικού κλάδου, που είχε παρουσιάσει ο υπουργός Οικονομίας των ΗΠΑ, Χένρι Πώλσον, και κατ’ επέκταση για την καταψήφισή του από την Βουλή των Αντιπροσώπων.

Το αρχικό σχέδιο Πώλσον, λέει, προέβλεπε τη διάθεση 700 δισ. δολ. για το ξεκαθάρισμα των «τοξικών» χρεογράφων. Η νεότερη εκδοχή του προβλέπει μια πρώτη δόση 250 δισ. δολ. και άλλες δυο ισόποσες δόσεις, εκ των οποίων η πρώτη χρειάζεται προεδρική εντολή και η δεύτερη εκ νέου έγκριση από το Κογκρέσο.

Σε περιόδους κρίσης και πανικού, οι κυβερνητικές δράσεις θα πρέπει να είναι ολοκληρωτικές κι όχι τμηματικές, σύμφωνα με τον κ. Ρόουτς. Ο ίδιος θεωρεί προβληματική και τη διόγκωση του σχεδίου Πώλσον από ένα στρωτό κείμενο 3 ½ σελίδων σε ένα πολύπλοκο και γεμάτο γραφειοκρατία νομοσχέδιο 110 σελίδων, προκειμένου να ικανοποιηθούν οι αντιρρησίες στο Κογκρέσο.

Κεντρικές τράπεζες

Με την κυβερνητική πολιτική να έχει σκαλώσει, μοιραία το βάρος για την εκτόνωση της κρίσης πέφτει στην νομισματική πολιτική, λέει ο κ. Ρόουτς, βάζοντας στο στόχαστρό του την αμερικανική κεντρική τράπεζα (Fed).

Αφενός, τονίζει, η Fed θα έπρεπε να καταστήσει σαφές στις αγορές ότι είναι διατεθειμένη να διοχετεύσει όση ρευστότητα χρειαστεί προς οποιαδήποτε κατεύθυνση.

Αφετέρου, θα έπρεπε να προβεί άμεσα σε μια μείωση επιτοκίων κατά 50 μονάδες βάσης, στέλνοντας το μήνυμα στις αγορές ότι παίρνει την κατάσταση στα σοβαρά.

Επίσης, λέει ο κ. Ρόουτς, η Fed θα έπρεπε να συντονίσει σε αυτές τις ενέργειές της και άλλες μεγάλες κεντρικές τράπεζες.

Για την ώρα, ωστόσο, η Fed δεν φαίνεται να έχει μάθει από τα παθήματα του παρελθόντος, παρότι έχει στο τιμόνι της τον υποτιθέμενα μεγαλύτερο εν ζωή ειδικό γύρω από το Μεγάλο Κραχ της δεκαετίας του ’30, Μπεν Μπερνάνκι.

Η Fed, λέει ο κ. Ρόουτς, δεν νομιμοποιείται να νίπτει τας χείρας της για την κρίση, ιδιαίτερα από τη στιγμή που έπαιξε κεντρικό ρόλο στην τροφοδότηση των υπερβολών της περασμένης δεκαετίας που οδήγησαν στην σημερινή κατάσταση.

Το ίδιο και το Κογκρέσο. Είναι ώρα, καταλήγει ο κ. Ρόουτς, οι νομοθέτες των ΗΠΑ να «βάλουν στην άκρη την αναζήτηση αποδιοπομπαίων τράγων» και να προχωρήσουν στα μέτρα που απαιτούνται για την εκτόνωση της κρίσης. «Οτιδήποτε άλλο είναι απλώς απαράδεκτο».

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=13903&subid=2&tag=9424&pubid=3363103