«Οι ψηφοφόροι στην Ελλάδα είναι θυμωμένοι και εκτονώνουν τον θυμό τους στις κάλπες» και αυτό θα φανεί στις επόμενες εκλογές που, όπως δείχνουν ξένες δημοσκοπήσεις, π.χ. της Credit Suisse, ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να πάρει μέχρι και 128 έδρες, την ώρα που η ΝΔ θα πρέπει να αρκεστεί σε μόλις 57 έδρες, από τις 108 που της έδωσε η προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση. Το θετικό επισημαίνουν είναι ότι δείχνει να αποδυναμώνεται η Χρυσή Αυγή...
Οπως επισημαίνει σε έκθεσή της η UBS, με τίτλο «Europe: Time to choose», τα αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογών στην Ευρώπη προοιωνίζονται σημαντικές, αλλά και επικίνδυνες εξελίξεις στο θέμα της κρίσης. Οι ψηφοφόροι είναι θυμωμένοι και εκφράζουν τον θυμό τους στις κάλπες. Οι λόγοι είναι ξεκάθαροι: ύφεση, αύξηση της ανεργίας και διάβρωση του μέχρι πρότινος ιερού κράτους πρόνοιας. Ομως, οι επιπτώσεις που θα έχει για την Ευρώπη η δυσαρέσκεια των ψηφοφόρων είναι λιγότερο σαφείς. Η επιθυμία για αλλαγή δεν έχει βρει ακόμη συνεκτική έκφραση. Εκείνοι που κυβερνούσαν μέχρι σήμερα βλέπουν τους ψηφοφόρους να τους κλείνουν την πόρτα, αλλά το συνονθύλευμα των κομμάτων διαμαρτυρίας που τους αντικαθιστούν δεν προσφέρει βιώσιμη εναλλακτική λύση. Αξίζει να σημειωθεί, δε, ότι οι εκφράσεις αγανάκτησης στις δανειζόμενες χώρεςέχουν το ανάλογό τους στις πιστώτριες χώρες. Κανείς δεν είναι ικανοποιημένος με το «status quo».
Ομως, ο τρόπος με τον οποίο οι πολιτικοί ηγέτες της Ευρώπης θα αντιμετωπίσουν αυτό το φαινόμενο θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό το μέλλον της Ευρωζώνης και, πιθανώς, την κατεύθυνση της ευρωπαϊκής ιστορίας στον 21ο αιώνα, υπογραμμίζει η UBS.
Η Ελλάδα, μάλιστα, χρήζει της μεγαλύτερης προσοχής. Η διασπορά των ψηφοφόρων υποδηλώνει ότι η Ελλάδα μπορεί να είναι οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά ανίκανη να επαναφέρει τα δημοσιονομικά της σε βιώσιμη κατάσταση και να αποκτήσει και πάλι μια ανταγωνιστική οικονομία ακολουθώντας την «ορθοδοξία» που απαιτεί από αυτήν η τρόικα, γράφει η UBS, η οποία εκτιμά ότι, στην καλύτερη περίπτωση, θα πρέπει να υπάρξει έα απομείωση του ελληνικού χρέους. Αλλά, ακόμη και τότε, είναι απίθανο, επισημαίνει, ο κοινωνικός ιστός της Ελλάδας να αντέξει, χωρίς βοήθεια, την υποβάθμιση του επιπέδου ζωής που απαιτείται για να αποκατασταθεί η δημοσιονομική υγεία και ανταγωνιστικότητα της χώρας εντός της Ευρωζώνης.
Ποιες είναι, όμως, οι εναλλακτικές;
Η Ελλάδα θα μπορούσε να αποφασίσει να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη. Όμως, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα θα ήταν η καλύτερη επιλογή. Μια έξοδος της χώρας από το ευρώ θα σήμαινε έξοδο από την ΕΕ, στάση πληρωμών σε ό,τι αφορά υποχρεώσεις της χώρας στο εξωτερικό, κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού τομέα, άνοδο του πληθωρισμού και, το πιθανότερο, μικρή βελτίωση στο επίπεδο της ανταγωνιστικότητας.
Η άλλη επιλογή είναι οι πιστωτές της Ελλάδας να παραδεχθούν ότι οι πολιτικές τους είναι αδύνατο να εφαρμοστούν και να έχουν αποτέλεσμα και να ελαφρύνουν σημαντικά την Ελλάδα από το χρέος της, όπως και να την υποστηρίξουν με άλλα μέσα. Οι πολιτικές αυτές δεν θα αποτρέψουν την αναπόφευκτη υποβάθμιση του επιπέδου ζωής στην Ελλάδα σε σχέση με τα σημερινά μη βιώσιμα επίπεδα, αλλά θα λειτουργήσουν ως «μαξιλάρι», καθιστώντας πολιτικά δυνατή την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη και στην ΕΕ. Το τίμημα θα είναι, όμως, αναμφίβολα, κάποια απώλεια κυριαρχίας και μια οικονομία σε μακροχρόνια υποχώρηση, καθώς και η συρρίκνωση του πληθυσμού, αφού πολλοί από τους πιο φιλόδοξους και ταλαντούχους Ελληνες φεύγουν από τη χώρα για να αναζητήσουν μια καλύτερη τύχη αλλού.
Η επιλογή για την Ευρώπη είναι δύσκολη. Ο ένας δρόμος οδηγεί στον κατακερματισμό και σε έναν σημαντικό κίνδυνο οικονομικής αποσταθεροποίησης της Ευρώπης και απειλεί να δώσει τέλος σε πάνω από μισό αιώνα πολιτικής ενοποίησης στη δυτική Ευρώπη, αλλάζοντας ουσιαστικά τη μεταπολεμική πορεία της ευρωπαϊκής ιστορίας. Ο άλλος δρόμος απαιτεί ένα βαθμό πολιτικής αλλαγής που είναι σχεδόν αδύνατο να φανταστεί κανείς. Οι πλουσιότερες χώρες της Ευρώπης θα πρέπει να αναγνωρίσουν ότι η ευρωπαϊκή ενότητα απαιτεί έναν επιμερισμό βαρών σε μια πολιτικά αδιανόητη μέχρι πρότινος κλίμακα.
Μπροστά σε αυτές τις επιλογές, οι πολιτικοί της Ευρώπης είναι σίγουρο ότι θα αρχίσουν τις υπεκφυγές και τις αρνήσεις. Η τρόικα, με μικρές διαφοροποιήσεις, θα επιμείνει πιθανότητα «να μείνουμε στην πορεία». Όμως, καταλήγει η έκθεση, το να αγνοήσει κανείς τις απαιτήσεις των ψηφοφόρων φαίνεται να είναι η χειρότερη επιλογή που έχει η Ευρώπη.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=112865433
No comments:
Post a Comment