Με δέκα μετοχές πραγματοποιείται καθημερινά το 85%-90% του τζίρου στο Χρηματιστήριο

Η ανοικτή πληγή του ελληνικού χρηματιστηρίου που δεν μπορεί να επουλωθεί εξακολουθεί να είναι η ρηχότητα της αγοράς, καθώς ελάχιστες μετοχές, που δεν ξεπερνούν τις 10, πραγματοποιούν καθημερινά το 85%-90% του τζίρου, με συνέπεια οι υπόλοιπες 285 μετοχές να είναι σχεδόν στο περιθώριο και ταυτόχρονα η συνεχιζόμενη πολύμηνη αποχή των εγχωρίων επενδυτικών και ιδιωτικών χαρτοφυλακίων αφαιρεί κεφάλαια από το Χ.Α., που βυθίζεται σε νέα χαμηλά εξαετίας. Στα παραπάνω θα πρέπει να προσθέσουμε και την πενιχρή εικόνα στις επιχειρηματικές εξελίξεις, όπου οι διοικήσεις των επιχειρήσεων προετοιμάζονται για τη χειρότερη οικονομική κρίση που έχει δει ο πλανήτης μετά το 1929, καθώς οι περισσότεροι τονίζουν ότι ακόμη στην Ελλάδα οι κραδασμοί είναι ελεγχόμενοι, αφού το μεγάλο τεστ θα είναι το καλοκαίρι με τον τουρισμό και τις οικοδομικές άδειες του πρώτου τριμήνου του 2009. Την τελευταία εβδομάδα του Φεβρουαρίου, η Αθήνα δέχθηκε νέο ωστικό κύμα πωλήσεων από κερδοσκοπικά κεφάλαια και επενδυτικά σπίτια, όπως η Citigroup το Capital Funds κ.ά. Αφορμή, οι εκθέσεις της Citigroup και της Deutche Bank για το ύψος της έκθεσης των ελληνικών τραπεζών στα Βαλκάνια και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Οπως διαμορφώνεται αυτή τη στιγμή η εικόνα του ελληνικού χρηματιστηρίου, είναι πολύ δύσκολη η αλλαγή τάσης για έναν πολύ απλό λόγο: δεν υπάρχουν αγοραστές για να μπορέσουν να απορροφήσουν τις μετοχές που εισάγονται προς πώληση, με συνέπεια να διολισθαίνουν σε όλο και χαμηλότερα επίπεδα για να συναντήσουν αγοραστές στο χρηματοοικονομικό σύστημα Οασης. Ταυτόχρονα, μετά τις εφιαλτικές συνεδριάσεις του Οκτωβρίου του 2008, λόγω της κατάρρευσης της Lehmann Brothers, o Φεβρουάριος εξελίχθηκε επίσης σε εφιαλτικό μήνα, αφού τα μέτρα των κυβερνήσεων για την αντιμετώπιση της κρίσης δεν έχουν αποδώσει τα αποτελέσματα που περίμεναν οι επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι. Η εκτίμηση που δίνουν κορυφαία χρηματιστηριακά στελέχη είναι ότι οι ρευστοποιήσεις στην Αθήνα θα συνεχίσουν με τον ίδιο έντονο ρυθμό όσο το κλίμα παραμένει αρνητικό και ένας από τους βασικούς λόγους είναι ότι οι θέσεις που έχουν χτισθεί από τους ξένους ξεκίνησαν σταδιακά πριν από 6 χρόνια περίπου, όταν άρχισε ο ανοδικός κύκλος των αγορών. Χαρακτηριστική ημερομηνία είναι η 31η Μαρτίου 2003. Ο γενικός δείκτης στο Χ.Α. στις 31 Μαρτίου 2003 ουσιαστικά καταγράφει τα χαμηλότερα επίπεδα από τα υψηλά του Σεπτεμβρίου 1999 (6.355,04 μονάδες) και διολισθαίνει στις 1.467,30 μονάδες, ενώ σε πορεία πτώσης είχαν βρεθεί όλες οι αγορές της Ευρώπης και της Αμερικής.

Από εκείνο το χρονικό σημείο αρχίζει ουσιαστικά να εισέρχονται οι ξένοι θεσμικοί στο Χ.Α. και κατάφεραν σε λιγότερα από 5 χρόνια να αυξήσουν το ποσοστό τους από 20-25% σε 51% που είναι σήμερα. Οι τιμές που τοποθετήθηκαν τα ξένα χαρτοφυλάκια, ειδικότερα στην υψηλή κεφαλαιοποίηση, ήταν σε χαμηλά επίπεδα, με αποτέλεσμα, σήμερα που ρευστοποιούν αδιακρίτως, να καταγράφουν μεγάλες υπεραξίες και να έχουν τη δυνατότητα να καίνε ακόμη «λίπος» από τις ελληνικές μετοχές. Βέβαια, θα πρέπει να διευκρινισθεί ότι την περίοδο του 2003 η πορεία των ελληνικών εισηγμένων ήταν υποτονική, καθώς έβγαιναν τραυματισμένες από τα απόνερα του 1999 και δεν είχαν ακόμη συμμαζέψει τα δάνειά τους και τις υποχρεώσεις τους.

Ετσι, σήμερα τα ξένα χαρτοφυλάκια, βλέποντας τις υπεραξίες που απέκτησαν για 60 μήνες στην Αθήνα, βγαίνουν καθημερινά πωλητές, προκειμένου να θωρακισθούν απέναντι στη χρηματοπιστωτική ασφυξία που πιέζει καθημερινά τις διεθνείς αγορές. Η χρηματιστηριακή τάση και την πρώτη εβδομάδα του Μαρτίου θα δοθεί από την εικόνα των ευρωπαϊκών χρηματιστηρίων, με τα βλέμματα να είναι στραμμένα αύριο στις Βρυξέλλες και την Πέμπτη στην Φρανκφούρτη.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyepix_1_28/02/2009_305183