Economist: Απέτυχε το Plan A στην ευρωζώνη, ώρα για το Plan B

Time for Plan B

The euro area’s bail-out strategy is not working. It is time for insolvent countries to restructure their debts 

http://www.economist.com/node/17902709

«Η στρατηγική διάσωσης της ευρωζώνης δεν δουλεύει. Είναι ώρα κάποιες χώρες να προχωρήσουν σε αναδιάρθρωση του χρέους τους», αναφέρει ο Economist σε άρθρο του με τίτλο «Time for Plan B».

Όπως εξηγεί, μετά τα Χριστούγεννα οι Ευρωπαίοι ήρθαν αντιμέτωποι ξανά με τη ζοφερή πραγματικότητα. «Οι αποδόσεις των ομολόγων διευρύνονται, πλέον σε ένα μεγαλύτερο κύκλο χωρών, την ίδια στιγμή που κυβερνήσεις της ευρωζώνης πρέπει να συγκεντρώσουν μεγάλα ποσά από τις αγορές».

Στις 12 Ιανουαρίου η Πορτογαλία αναγκάστηκε να δεχθεί επιτόκιο 6,7% για τα δεκαετή ομόλογα. Μπορεί να ήταν καλύτερα από τις εκτιμήσεις, αλλά είναι μια τιμή που δεν μπορεί να διατηρηθεί για πολύ καιρό. Οι αποδόσεις του βελγικού χρέους έχουν εκτιναχθεί, καθώς οι επενδυτές ανησυχούν για το μέγεθος του χρέους και την έλλειψη ηγεσίας. Η Ισπανία είναι «στο περίμενε».

«Αυτό το χάλι, οδηγεί σε ένα καταθλιπτικό συμπέρασμα. Η στρατηγική διάσωσης της ευρωζώνης, που σχεδιάστηκε για να καθησυχάσει την αγορά και να θέσει ένα τείχος προστασίας μεταξύ της περιφέρειας της ευρωζώνης και του κέντρου της, αποτυγχάνει. Οι επενδυτές γίνονται όλο και περισσότερο (όχι όλο και λιγότερο) νευρικοί και η κρίση εξαπλώνεται».

Ο Economist συνεχίζει στο άρθρο του ότι το Plan A, που βασίζεται στην αναβολή της αναδιάρθρωσης στις προβληματικές χώρες της Ευρώπης, άξιζε καθώς με αυτό κέρδισαν χρόνο. Αλλά πλέον δεν λειτουργεί. Η αναδιάρθρωση τώρα είναι πλέον πιο προσιτή από ό,τι ήταν πέρυσι. Είναι επίσης σίγουρα πιο φθηνή για όλους, σε σχέση με το τι θα είναι σε λίγα χρόνια. «Εξ ου και η ανάγκη για το Plan B».

Όπως τονίζει χαρακτηριστικά, οι Ευρωπαίοι πολιτικοί δημιούργησαν ένα σύστημα για να φτιάχνουν δάνεια και να αποτρέπουν τις κυβερνήσεις από τη χρεοκοπία βραχυπρόθεσμα, ενώ ταυτόχρονα καθιστούν ξεκάθαρο (με την επιμονή της Γερμανίας) ότι μεσοπρόθεσμα οι αφερέγγυες χώρες θα πρέπει να προχωρήσουν σε αναδιάρθρωση των χρεών τους.

«Ο λιγότερο άσχημος τρόπος για να αντιμετωπιστεί αυτό, είναι να γίνει αναδιάρθρωση του χρέους των αφερέγγυων χωρών τώρα». Με βάση τις εκτιμήσεις του Economist, αυτός ο κύκλος πρέπει να ξεκινήσει από την Ελλάδα και πιθανώς να πρέπει να περιλαμβάνει την Πορτογαλία και την Ιρλανδία. Η Ισπανία έχει μεγάλα προβλήματα, αλλά ακόμη και με μια μεγάλη διάσωση τραπεζών, θα μπορέσει να κρατήσει το χρέος της σε βιώσιμο επίπεδο.

Οι Ιταλία και Βέλγιο έχουν υψηλά επίπεδα χρέους αλλά περισσότερες ιδιωτικές αποταμιεύσεις, και οι προϋπολογισμοί τους είναι κοντά σε πλεόνασμα. Υπάρχει λοιπόν μια λογική ελπίδα ότι, με τον κατάλληλο χειρισμό, οι κρατικές πτωχεύσεις στην ευρωζώνη να περιοριστούν σε τρεις, μικρές περιφερειακές οικονομίες», καταλήγει ο Economist.

Σύμφωνα με το άρθρο, μια μικρή ανάλυση σχετικά με την ωφέλεια κόστους που θα προκύψει, τίθεται υπέρ μιας ελεγχόμενης αναδιάρθρωσης. Η μείωση του χρέους θα είναι τέτοια που θα αποδειχθεί αρκετή ώστε να επαναφέρει τις οικονομίες σε βιώσιμο μονοπάτι.

«Η Ελλάδα θα πρέπει να μειώσει κατά το ήμισυ το βάρος των χρεών της, η Ιρλανδία ίσως χρειαστεί να το μειώσει κατά το ένα τρίτο, ενώ μέρος θα προέρχεται από την απομείωση τραπεζών παρά από κρατικό χρέος», σχολιάζει ο Economist.

Προσθέτει ακόμη πως όλοι οι πιστωτές, μεταξύ των οποίων και οι κυβερνήσεις και η ΕΚΤ, θα πρέπει να συνεισφέρουν. Θα χρειαστούν νέα κεφάλαια διάσωσης, για να χρηματοδοτηθούν τα ελλείμματα στον προϋπολογισμό χρεοκοπημένων χωρών, για να επανακεφαλαιοποιηθούν οι τοπικές τράπεζες αυτών των χωρών, και εάν είναι αναγκαίο, να δεχθούν ενίσχυση τα κεφάλαια όσων τραπεζών πληγούν σημαντικά στις βασικές οικονομίες της Ευρώπης. Η ΕΚΤ και οι άλλοι θα πρέπει να είναι έτοιμοι να στηρίξουν το Βέλγιο, την Ιταλία και την Ισπανία, εάν παρουσιαστεί ανάγκη.

«Εάν οι Ευρωπαίοι ηγέτες εμμείνουν στο Plan A, η κρίση χρέους θα συνεχίσει να επιδεινώνεται. Εάν προχωρήσουν σε αναδιαρθρώσεις που είναι τελικά αναπόφευκτες, ίσως έχουν μια ευκαιρία να αφήσουν την κρίση πίσω τους. Το Plan B θα απαιτήσει τεχνική διαχείριση και πολιτικό θάρρος. Χάρη στην εμπειρία του ΔΝΤ πάνω στις αναδυόμενες οικονομίες, το πρώτο υπάρχει. Είναι στο χέρι των Ευρωπαίων πολιτικών να βρουν το τελευταίο».

http://www.capital.gr/News.asp?id=1116750 


__________________________________________


Tα λένε αυτοί, η γνώμη τους μετράει περισσότερο...
Και τώρα η ώρα του ..θάρρους!!!