Με άρθρο του στους "Financial Times", o κ. Nouriel Roubini υποστηρίζει πως η τρέχουσα πολιτική των "δανείων και των προσευχών" για την αντιμετώπιση της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους όχι μόνο δεν θα επιφέρει τον επιθυμητό στόχο, αλλά ενδεχομένως να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες χρεοκοπίες μελών της ευρωζώνης. Κατά τις εκτιμήσεις του, η Ε.Ε. πρέπει να κατευθυνθεί προς τέσσερις σημαντικές μεταρρυθμίσεις προκειμένου να αντιμετωπίσει την κρίση χρέους:
1. Νέες πολιτικές για την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας και της ανάπτυξης στην περιφέρεια της ευρωζώνης και ειδικότερα στην Ελλάδα, στην Πορτογαλία, στην Ισπανία, στην Ιταλία και στην Ιρλανδία. Ο κ. Roubini αναφέρει ότι "η Γερμανία θα πρέπει να αναβάλει τα σχέδια δημοσιονομικής ενοποίησης". "Κανείς δεν θα έρθει από τον Άρη για να στηρίξει αυτά τα κράτη εάν καταλήξουν σε χρεοκοπία", σημειώνει χαρακτηριστικά και συμπληρώνει: "Χωρίς ανάπτυξη, η ανάκτηση της δημοσιονομικής βιωσιμότητας είναι ανέφικτη". Σε αυτό το πλαίσιο, τάσσεται υπέρ της πιο χαλαρής νομισματικής πολιτικής από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, που θα οδηγήσει και σε αποδυνάμωση του ευρώ και στην ενίσχυση των εξαγωγών.
2. Επέκταση των κεφαλαίων για τη στήριξη της ευρωζώνης, η οποία όμως προϋποθέτει κάποιας μορφής δημοσιονομική ενοποίηση, όπως θα ήταν η έκδοση ευρωομολόγου. "Η Γερμανία θα δεχθεί να αναλάβει αυτόν τον κίνδυνο μόνο εάν η περιφέρεια προχωρήσει σε αξιόπιστες δεσμεύσεις για μόνιμη δημοσιονομική πειθαρχία", διευκρινίζει ο κ. Roubini.
3. Οι διεθνείς οργανισμοί όπως το ΔΝΤ και η Ε.Ε. πρέπει να στηρίζουν τα κράτη που έχουν πρόβλημα ρευστότητας, όχι εκείνα που είναι χρεοκοπημένα, αναφέρει ο κ. Roubini, ο οποίος κατά συνέπεια τάσσεται υπέρ ενός συστήματος που θα επιτρέπει έγκαιρες και ελεγχόμενες χρεοκοπίες, με μικρότερα haircut για τους ιδιώτες επενδυτές, απ' ό,τι θα κινδύνευαν να αντιμετωπίσουν σε περιπτώσεις ανεξέλεγκτων χρεοκοπιών.
4. Τέλος, ο κ. Roubini θεωρεί ότι όλοι οι κάτοχοι ομολόγων του τραπεζικού κλάδου θα πρέπει να αποδεχτούν ότι θα έχουν απώλειες σε περίπτωση προβλημάτων ενός χρηματοοικονομικού οργανισμού. "Αυτό είναι απαραίτητο για να μην περάσει ακόμη περισσότερο ιδιωτικό χρέος στον δημόσιο προϋπολογισμό", αναφέρει ο επιφανής οικονομολόγος.
"Tον προηγούμενο Δεκέμβριο, η Ε.Ε. αποφάσισε ότι οι απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις μπορούν να υλοποιηθούν μετά το 2013. Η αντίδραση της αγοράς, όμως, δείχνει ότι αυτές οι μεταρρυθμίσεις δεν μπορούν να αργήσουν περισσότερο. Αυτά που διακυβεύονται είναι η επιβίωση της νομισματικής ένωσης και ο κίνδυνος ανεξέλεγκτων χρεοκοπιών στο Δημόσιο αλλά και το ιδιωτικό χρέος", καταλήγει ο κ. Roubini.
http://www.euro2day.gr/news/world/125/articles/624887/ArticleNewsWorld.aspx
1. Νέες πολιτικές για την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας και της ανάπτυξης στην περιφέρεια της ευρωζώνης και ειδικότερα στην Ελλάδα, στην Πορτογαλία, στην Ισπανία, στην Ιταλία και στην Ιρλανδία. Ο κ. Roubini αναφέρει ότι "η Γερμανία θα πρέπει να αναβάλει τα σχέδια δημοσιονομικής ενοποίησης". "Κανείς δεν θα έρθει από τον Άρη για να στηρίξει αυτά τα κράτη εάν καταλήξουν σε χρεοκοπία", σημειώνει χαρακτηριστικά και συμπληρώνει: "Χωρίς ανάπτυξη, η ανάκτηση της δημοσιονομικής βιωσιμότητας είναι ανέφικτη". Σε αυτό το πλαίσιο, τάσσεται υπέρ της πιο χαλαρής νομισματικής πολιτικής από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, που θα οδηγήσει και σε αποδυνάμωση του ευρώ και στην ενίσχυση των εξαγωγών.
2. Επέκταση των κεφαλαίων για τη στήριξη της ευρωζώνης, η οποία όμως προϋποθέτει κάποιας μορφής δημοσιονομική ενοποίηση, όπως θα ήταν η έκδοση ευρωομολόγου. "Η Γερμανία θα δεχθεί να αναλάβει αυτόν τον κίνδυνο μόνο εάν η περιφέρεια προχωρήσει σε αξιόπιστες δεσμεύσεις για μόνιμη δημοσιονομική πειθαρχία", διευκρινίζει ο κ. Roubini.
3. Οι διεθνείς οργανισμοί όπως το ΔΝΤ και η Ε.Ε. πρέπει να στηρίζουν τα κράτη που έχουν πρόβλημα ρευστότητας, όχι εκείνα που είναι χρεοκοπημένα, αναφέρει ο κ. Roubini, ο οποίος κατά συνέπεια τάσσεται υπέρ ενός συστήματος που θα επιτρέπει έγκαιρες και ελεγχόμενες χρεοκοπίες, με μικρότερα haircut για τους ιδιώτες επενδυτές, απ' ό,τι θα κινδύνευαν να αντιμετωπίσουν σε περιπτώσεις ανεξέλεγκτων χρεοκοπιών.
4. Τέλος, ο κ. Roubini θεωρεί ότι όλοι οι κάτοχοι ομολόγων του τραπεζικού κλάδου θα πρέπει να αποδεχτούν ότι θα έχουν απώλειες σε περίπτωση προβλημάτων ενός χρηματοοικονομικού οργανισμού. "Αυτό είναι απαραίτητο για να μην περάσει ακόμη περισσότερο ιδιωτικό χρέος στον δημόσιο προϋπολογισμό", αναφέρει ο επιφανής οικονομολόγος.
"Tον προηγούμενο Δεκέμβριο, η Ε.Ε. αποφάσισε ότι οι απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις μπορούν να υλοποιηθούν μετά το 2013. Η αντίδραση της αγοράς, όμως, δείχνει ότι αυτές οι μεταρρυθμίσεις δεν μπορούν να αργήσουν περισσότερο. Αυτά που διακυβεύονται είναι η επιβίωση της νομισματικής ένωσης και ο κίνδυνος ανεξέλεγκτων χρεοκοπιών στο Δημόσιο αλλά και το ιδιωτικό χρέος", καταλήγει ο κ. Roubini.
http://www.euro2day.gr/news/world/125/articles/624887/ArticleNewsWorld.aspx
No comments:
Post a Comment