Οι δανειστές ζητούν τώρα και νέα μέτρα λόγω χρέους

Τι αναφέρει η εμπιστευτική έκθεση του IIF για την Ελλάδα του 2011
«Tα μέτρα του Μνημονίου, ακόμα και αν εφαρμοστούν κατά γράμμα, δεν αρκούν για να πείσουν τις αγορές και να θέσουν την οικονομία σε τροχιά ανάκαμψης από το 2012», διαμηνύουν προς το υπουργείο των Οικονομικών με εμπιστευτική έκθεση 26 σελίδων οι δανειστές της χώρας. Κλιμάκιο του Διεθνούς Τραπεζικού Ινστιτούτου (Institute of International Finance), που αποτελεί τη διεθνή ένωση τραπεζών με 400 μέλη, επισκέφθηκε στις αρχές Δεκεμβρίου την Αθήνα και διατύπωσε προς το οικονομικό επιτελείο την έντονη ανησυχία για τις προκλήσεις που θα αντιμετωπίσει η ελληνική οικονομία και κυρίως το τραπεζικό σύστημα στη διάρκεια του νέου έτους. Στην έκθεση υπογραμμίζεται ότι «οι φόβοι ενδεχόμενης αναδιάρθρωσης του χρέους ή ακόμα και της πτώχευσης της Ελλάδας παραμένουν ισχυροί και δεν πρόκειται να αμβλυνθούν μεσοπρόθεσμα, εάν οι αγορές δεν δουν δραστικότερες περικοπές δαπανών και ταχύτερες αποκρατικοποιήσεις σε σχέση με αυτά που προβλέπονται στο Mνημόνιο». Σημειώνεται ότι λόγω των παραπάνω ανησυχιών οι ξένες τράπεζες πούλησαν στη διάρκεια του 2010 ελληνικά ομόλογα αξίας αρκετών δισ. ευρώ.
Επίσης, ανησυχία επικρατεί για το ενδεχόμενο εμπλοκής της ελληνικής οικονομίας σε μια παρατεταμένη ύφεση, ικανή να προκαλέσει εκτίναξη της ανεργίας. Για τον λόγο αυτό οι πιστωτές της χώρας υπογραμμίζουν την ανάγκη μέτρων για την τόνωση της ανάπτυξης και της απασχόλησης. Από την άλλη πλευρά πάντως, στην έκθεση υπογραμμίζονται τα μεγάλα βήματα προόδου σε ό,τι αφορά τις μεταρρυθμίσεις και το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, με τον αστερίσκο όμως ότι τα δύσκολα βρίσκονται μπροστά μας. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του IIF, τα διαρθρωτικά προβλήματα εμποδίζουν την επιστροφή στην ανάπτυξη, το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας παραμένει υψηλό, ενώ το εγχώριο τραπεζικό σύστημα εξακολουθεί να εξαρτάται από τις ενέσεις ρευστότητας της ΕΚΤ.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_12_31/12/2010_427291

Και νέα μέτρα ζητούν οι δανειστές μας...

Απόρρητη έκθεση ξένων τραπεζών που ανησυχούν για την εκτίναξη του δημόσιου χρέους και για τις μεγάλες εκροές καταθέσεων
Μία έκθεση 26 σελίδων χαρακτηρισμένη ως «εμπιστευτική» άφησαν οι δανειστές μας στο υπουργείο Οικονομικών και σε κομβικούς φορείς του Δημοσίου πριν από τις διακοπές των Χριστουγέννων. Σε αυτήν περιγράφουν με ιδιαίτερη ανησυχία τις προκλήσεις που αναμένεται να αντιμετωπίσουν η ελληνική οικονομία και το εγχώριο τραπεζικό σύστημα το 2011, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι τα μέτρα του Mνημονίου -ακόμα και αν εφαρμοστούν- δεν φτάνουν για να πείσουν τις αγορές και για να έρθει η ανάκαμψη από τα μέσα του επόμενου έτους.
Η κρίσιμη επίσκεψηΑρχές Δεκεμβρίου, τα στελέχη του Διεθνούς Τραπεζικού Ινστιτούτου (Institute of International Finance), το οποίο αποτελεί τη διεθνή ένωση τραπεζών με 400 μέλη και ιδρύθηκε το 1983 για την αντιμετώπιση της τότε πιστωτικής κρίσης, είχαν επισκεφθεί την Αθήνα. Συναντήθηκαν με το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης και με κομβικούς δημόσιους οργανισμούς προκειμένου να αντλήσουν πρωτογενή στοιχεία και να αποκτήσουν ιδία άποψη. Η έκθεση αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς μαθαίνουμε πώς μας βλέπουν όσοι έχουν αγοράσει ελληνικό χρέος. Ή τουλάχιστον γνωρίζουμε τι στοιχεία διαβάζουν για να διαμορφώσουν άποψη.
Πρόκειται για μία κρίσιμη πληροφορία, δεδομένου ότι οι ξένες τράπεζες έχουν πουλήσει ελληνικά ομόλογα ύψους 100 δισ. ευρώ κατά τη διάρκεια του 2010 υπό τον φόβο της πτώχευσης ή της αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους. Σύμφωνα με την έκθεση του IIF, ο φόβος αυτός δεν πρόκειται να αμβλυνθεί μεσοπρόθεσμα εάν οι αγορές δεν δουν δραστικότερες περικοπές δαπανών και ταχύτερες αποκρατικοποιήσεις σε σχέση με αυτά που προβλέπονται στο Mνημόνιο. Παράλληλα, θέλουν να δουν έστω και κάποιες δειλές ενδείξεις σταθεροποίησης στο σκέλος της ανάπτυξης και της απασχόλησης.
Ανησυχητικές ενδείξειςΑν και διαπιστώνονται μεγάλα βήματα προόδου σε ό, τι αφορά τις μεταρρυθμίσεις και το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, οι ξένες τράπεζες πιστεύουν ότι τα δύσκολα βρίσκονται μπροστά για τους εξής βασικούς λόγους:
Πρώτον, η ελληνική οικονομία δεν μπορεί να επιστρέψει γρήγορα στην ανάκαμψη λόγω των διαρθρωτικών προβλημάτων που επί δεκαετίες «σπατάλησαν» τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Δεύτερον, παρά τα σκληρά μέτρα λιτότητας, το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών παραμένει πολύ μεγάλο. Αυτό αποτελεί ένδειξη της εκροής κεφαλαίων και του βαθμού δυσκολίας να γίνει η ελληνική οικονομία ανταγωνιστική.
Τρίτον, το εγχώριο τραπεζικό σύστημα ουσιαστικά συντηρείται από τις ενέσεις ρευστότητας της ΕΚΤ και από την ομπρέλα προστασίας της τρόικας, καθώς δοκιμάζεται από μεγάλες εκροές καταθέσεων και αντιμετωπίζει προβλήματα ρευστότητας.
Τέταρτον, παρατηρούνται αποκλίσεις ως προς την επίτευξη των στόχων του Mνημονίου τόσο στο σκέλος των εσόδων όσο και των δαπανών. Ομως, οι αγορές περιμένουν μεγαλύτερες περικοπές δαπανών και υψηλότερα έσοδα από τους στόχους του Mνημονίου. Για τον λόγο αυτό χρειάζονται δραστικότερα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής και επιτάχυνση των αποκρατικοποιήσεων.
Ενδεικτικό είναι το εξής στοιχείο: σύμφωνα με τους στόχους του Mνημονίου, το δημόσιο χρέος θα αυξηθεί στο 150% του ΑΕΠ. Το IIF θα ήθελε να περιοριστεί στο 140%. Επίσης, το Mνημόνιο «θέλει» το χρέος να ανέρχεται το 2013 στο 160%. Το IIF θέλει το χρέος το 2013 να έχει πέσει κάτω από το 140%.
Πέμπτον, η κρατική ακίνητη περιουσία μπορεί να υπολογίζεται στα 272 δισ. ευρώ, ωστόσο, ένα αρκετά μικρότερο κομμάτι αυτής είναι αξιοποιήσιμο. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι πάνω από το 65% της κρατικής ακίνητης περιουσίας είναι άγνωστο, καταπατημένο, διεκδικείται από ιδιώτες ή είναι παραχωρημένο στον στρατό ή σε νοσοκομεία. Ωστόσο, μία μόνο επένδυση, όπως αυτή του Ελληνικού για την οποία ενδιαφέρθηκε το Κατάρ, θα μπορούσε να αποδώσει 5 δισ. ευρώ.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_100020_31/12/2010_427281

Η ανάπτυξη θα αργήσει τουλάχιστον ένα χρόνο

Ακόμη κι αν εξελιχθούν όλα όπως προβλέπονται στο Μνημόνιο, οι ξένες τράπεζες «βλέπουν» πολύ δύσκολο να έρχεται η ανάκαμψη από τα μέσα του 2011. Πιθανότερο θεωρούν το σενάριο για ανάπτυξη μόλις 1% από το 2012. Οι πηγές της αβεβαιότητας για την ανάπτυξη, την ανταγωνιστικότητα και τη δημοσιονομική προσαρμογή είναι οι εξής:
Πρώτον, τα μέτρα λιτότητας του 2011 θα προκαλέσουν επιβράδυνση που δεν θα αντισταθμιστεί από τα οφέλη της αύξησης της ανταγωνιστικότητας (λόγω μείωσης εργατικού κόστους και άλλων διαρθρωτικών μέτρων). Τα οφέλη από αυτού του είδους τις παρεμβάσεις θα πρέπει να τα περιμένουμε κυρίως από νέες επενδύσεις, οι οποίες δεν προλαβαίνουν να «ωριμάσουν» σε έξι μήνες.
Δεύτερον, αν επιτευχθεί ο στόχος για επιπλέον δημοσιονομική προσαρμογή 2% του ΑΕΠ, τότε δεν μπορούμε να περιμένουμε ρυθμό ανάπτυξης άνω του 1% το 2012, δεδομένου ότι η ανεργία θα έχει εκτιναχθεί στο 15% και η πτώση της ζήτησης θα έχει ρίξει τον πληθωρισμό από το 5% το 2010, στο 2% το 2011 και κάτω του 1% το 2012.
Τρίτον, η ζήτηση και η κατανάλωση από τα νοικοκυριά θα μειωθούν περαιτέρω, ενώ τέταρτον, οι τιμές και γενικά το κόστος θα παραμένει υψηλό όσο το κράτος δεν θα μπορεί να περιορίσει τη φοροδιαφυγή και οι μικρές επιχειρήσεις δεν γίνουν πιο ανταγωνιστικές και παραγωγικές. Πέμπτον, η χρηματοδότηση από το εξωτερικό θα συνεχίσει να προέρχεται μέχρι το 2013 από την τρόικα, ενώ η ΕΚΤ θα εξακολουθεί να στηρίζει τη ρευστότητα του τραπεζικού συστήματος.
Εκτον, οι εξαγωγές θα ενισχυθούν, αλλά με μικρότερο ρυθμό απ’ ό, τι το 2010. Οι εισαγωγές θα περιοριστούν λόγω μείωσης της ζήτησης και της κατανάλωσης, βελτιώνοντας (περιορίζοντας) το έλλειμμα ισοζυγίου. Στη συρρίκνωση του ελλείμματος ισοζυγίου θα συνεισφέρει η αναμενόμενη αύξηση των εσόδων από τον τουρισμό.
Οι καταθέσειςΤο 2011 θεωρείται κρίσιμο έτος για τις ελληνικές τράπεζες, ύστερα από φυγή κεφαλαίων ύψους 32 δισ. ευρώ το 2010. Από αυτά, τα 26 δισ. ευρώ αφορούσαν σε καταθέσεις και τα υπόλοιπα σε «κλείσιμο» θέσεων στη διατραπεζική από ξένες τράπεζες. Εκτιμάται ότι το ποσό αυτό αντιστοιχεί σε προείσπραξη σχεδόν του 60% των θέσεων που είχαν καταθέτες και ξένες τράπεζες στο εγχώριο τραπεζικό σύστημα κατά το 10μηνο Ιανουαρίου - Οκτωβρίου. Ωστόσο, μετά τον Οκτώβριο υπήρξαν ενδείξεις βελτίωσης στη διατραπεζική αγορά, ενώ καθοριστική ήταν η βοήθεια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), η οποία ενίσχυε συνεχώς το ελληνικό τραπεζικό σύστημα με ρευστότητα (έναντι ομολόγων). Σε αυτό το διάστημα, η ΕΚΤ προσέφερε ρευστότητα 45 δισ. ευρώ. Στο ποσό αυτό περιλαμβάνονται κεφάλαια που αντλήθηκαν στο πλαίσιο της επέκτασης των εγγυήσεων του Δημοσίου των 25 δισ. ευρώ. Επίσης, αρκετές ελληνικές τράπεζες προχώρησαν σε έκδοση καλυμμένων ομολογιών ενισχύοντας τη ρευστότητα κατά περίπου 11 δισ. ευρώ. Πάντως, τα πρώτα βήματα για χρηματοδότηση από τη διατραπεζική αγορά έκαναν Εθνική Τράπεζα και Eurobank, εξασφαλίζοντας ρευστότητα 4,7 δισ. ευρώ και 4 δισ. ευρώ αντίστοιχα.
Ωστόσο, η πίεση που ασκήθηκε στη ρευστότητα των τραπεζών επιβράδυνε σημαντικά την πιστωτική επέκταση, ενώ αυξήθηκαν οι επισφάλειες και μειώθηκε η κεφαλαιακή επάρκεια.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_100008_31/12/2010_427280