12.2.12

Παπαχρήστος


η φώτο είναι παλιά, σήμερα εμφανίστηκε ξυρισμένος

Από τα όσα είδα και άκουσα, ο ανεξάρτητος (πρώην ΠΑΣΟΚ) Παπαχρήστος από τη Πρέβεζα μίλησε σε μια κατανοητή γλώσσα, θέτωντας εντιμότερα από τους περισσότερους αυτό που συμβαίνει.
Δεν εστιάζω στο "όχι" που είπε, με ενδιαφέρει η συλλογιστική, η ανάγνωση των γεγονότων. Θα είχε ακόμα περισσότερο ενδιαφέρον κάποιος να τα καταλάβαινε και να ψήφιζε "ναι"

Αυτή η πολιτική που προτείνουν στηρίζεται σε αυθαίρετες παραδοχές και σε αγυρτίες. Αυτή είναι μια τακτική δημιουργικής οικονομετρίας της ΕΕ και του ΔΝΤ με κατασκευασμένες προβλέψεις για να επιβάλουν την δική τους πολιτική. Είναι ενταγμένη σε μια πολιτική που θέλουν να επιβάλουν οι Γερμανοί δηλαδή την γερμανοποίηση της Ευρώπης για να περάσουν αλλαγές των συνθηκών και να καταργήσουν το δικαίωμα βέτο που έχει κάθε χώρα. Καλλιεργούν το φόβο με επιχειρήματα που δεν στέκονται στη παραμικρή οικονομική ανάλυση

Καλούμαστε να υπερψηφίσουμε μία δανειακή σύμβαση στον τόμο της οποίας δεν υπάρχουν νούμερα, υπάρχουν κουκίδες

Γιατί τι κινδυνεύουμε σήμερα; Όταν μειώνονται τα εισοδήματά μου και δεν μπορώ να αποπληρώσω τα χρέη μου, θα βγω να πουλήσω. Αν βγω εγώ, έχει καλώς. Αν βγουν όλοι, οι τιμές των περιουσιακών στοιχείων θα βγουν σε καθοδικό κύκλο. Και αν οι κύκλοι αυτοί συντονιστούν, θα πέσει η χώρα όπως έπεσαν τα τείχη της Ιεριχούς. Αυτή η πολιτική οδηγεί στη χρεοκοπία




Η χώρα χρειάζεται αυτή τη κρίσιμη στιγμή ψυχραιμία και γνώση και όχι την καλλιέργεια φόβου και οργή. Αυτή η πολιτική βαθαίνει το πρόβλημα της Ελλάδος και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην χρεοκοπία. Δεν την ψηφίζω γιατί είναι πολιτική βέβαιης χρεοκοπίας ενώ θα μας έχουν αφαιρέσει και την ασυλία. Είναι μια πολιτική που η παραμονή στο ευρώ δεν θα είναι επιλογή αυτής της χώρας αλλά των άλλων

είπε κι άλλα αλλά δεν έχουν αναπαραχθεί

προσπάθησα εχθές να αποδείξω, με παράδειγμα την εισήγηση Παπαδήμου, τέτοια άλογη παραγωγή συμπερασμάτων
αντιλαμβάνομαι ότι ένας άσχετος με οικονομικά, ειδικά εάν είναι νομικάριος, μπορεί να επιχειρηματολογήσει υπέρ των οικονομικών μέτρων, δεν σημαίνει όμως ότι το συμπέρασμα του επιχερήματος θα στέκει σε επίπεδο οικονομικής θεωρίας και ανάλυσης

ο άλλος λόγος που προβάλλω την άποψη Παπαχρήστου είναι γιατί εχθές είχα αυτή τη κουβέντα
πχ μου έλεγαν
1.- το 2013 θα έχουμε ανάπτυξη με το νέο πρόγραμμα
2.- και το 2010 ο Παπακωνσταντίνου μας έλεγε ότι το 2012 θα βγούμε στις αγορές και τώρα πήγε ένα χρόνο πίσω και φταίει.... (τάδε)
Μα τους πιστεύετε; ρωτούσα...

ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΥ ΑΤΥΧΟΙ ΠΟΥ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΛΙΤ ΕΙΝΑΙ ΑΣΧΕΤΗ ΜΕ ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ

______________________________________


όλη η ομιλία Παπαχρήστου
http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/a08fc2dd-61a9-4a83-b09a-09f4c564609d/syne120212.doc

Αγαπητοί συνάδελφοι, υπάρχει κάτι πιο επικίνδυνο από την ίδια τη χρεοκοπία της χώρας και αυτό είναι να χάσει αυτή η χώρα τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει ορθολογικά τα προβλήματά της.
Είμαστε μάρτυρες μίας διαδικασίας που καλλιεργεί το φόβο και την οργή. Είδαμε τον Υπουργό Οικονομικών και Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης να επιδιώκει την πόλωση, να επιδιώκει να έρθει η συζήτηση ανάμεσα σε μη ακούοντες. Και αυτό βοηθάει τον Υπουργό.
Γιατί; Γιατί αυτή η χώρα χρειάζεται αυτήν τη στιγμή ψυχραιμία, σκέψη και γνώση. Είναι αυτά που μας δίνει η Κυβέρνηση; Μας έχει φέρει έναν τόμο εδώ -κοιτάξτε αυτό το «τούβλο»- και μας λέει ότι μέσα σε μία μέρα οι Βουλευτές μπορούν να το μελετήσουν. Είπα και στην Επιτροπή ότι σε λίγο θα κυκλοφορεί το διαβρωτικό ανέκδοτο ανάμεσα στους πολίτες, ότι στα σχολεία τους αδιάβαστους θα τους λένε Βουλευτές.

Στηρίζεται σε γνώση αυτό που θα ψηφίσουμε; Ανοίξτε το, συνάδελφοι. Εκεί που είναι για νούμερα, έχει κουκίδες. Και τι σας λέει; Ψηφίστε κάτι, στο οποίο εμείς θα βάλουμε τα νούμερα.
Και εδώ τα νούμερα, αγαπητοί συνάδελφοι, αφορούν δισεκατομμύρια.

Είναι δυνατόν Έλληνας πολίτης να αποδεχθεί αυτή τη διαδικασία; Και ξέρετε κάτι; Για να υπάρξει ορθολογισμός και για να γίνει ορθολογική συζήτηση απαιτείται δημοκρατία. Αυτός είναι ο χώρος, αυτό είναι το οξυγόνο του ορθολογισμού. Και τι μας δίνει η Κυβέρνηση; Η Κυβέρνηση μας δίνει έναν αντιδημοκρατικό τρόπο επιβολής, «θα περάσουμε αυτό». Είναι διαδικαστική η διαδικασία της Βουλής.
Ξέρετε, εγώ είμαι οικονομολόγος. Στα οικονομικά λέμε ότι ακόμα και οικονομική καταστροφή να έχεις, σε πέντε-δέκα χρόνια μπορείς να τα ξαναφτιάξεις. Εάν, όμως, γίνονται παραβιάσεις στη δημοκρατία και στα εθνικά θέματα, τότε αυτά τα θέματα δεν διορθώνονται. Και αυτό γίνεται σήμερα.
Θέλω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να μας πουν αν βγαίνει αυτό το Μνημόνιο. Μας είπαν να το ψηφίσουμε για να μη χρεωκοπήσουμε και γιατί υπάρχει μεγάλος κίνδυνος. Μας λένε, όμως, ότι αυτό που προτείνουν είναι βιώσιμο; Εγώ σας λέω ότι δεν είναι και πως στηρίζεται σε αυθαίρετες παραδοχές και σε αγυρτείες. Διότι πρέπει να μας εξηγήσετε, κύριοι Υπουργοί, πώς γίνεται πριν από δύο μέρες να ανακοινώνει επίσημα η Κυβέρνηση ότι το χρέος της χώρας στο τρίτο τρίμηνο του 2011 ήταν 159% του Α.Ε.Π. και εδώ στην εισηγητική έκθεση να το ανεβάζει στο 169%. Ανέβηκε 10% το χρέος μέσα σε ένα τρίμηνο; Ας μας το εξηγήσουν. Θέλω να μας εξηγήσετε, πώς γίνεται να προβλέπετε ότι από το 2013 αυτή η χώρα θα αποκτήσει μικρότερο πληθωρισμό από το μέσο της ευρωζώνης. Θα πρέπει να μην ξέρετε καθόλου οικονομικά, για να μη γνωρίζετε ότι σε μια χώρα που ό,τι παράγει είναι εισαγόμενο και ό,τι τρώει είναι εισαγόμενο, δεν γίνεται να έχει μικρότερο πληθωρισμό από τον εισαγόμενο πληθωρισμό. Αν αυτά μου τα έλεγε κάποιος φοιτητής, θα τον πέταγα έξω.
Δεν είναι η πρώτη φορά που τα λέω αυτά. Από αυτό εδώ το Βήμα είχα πει ξανά στον προ-προηγούμενο Προϋπολογισμό ότι αυτή η τακτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου μου θυμίζει δημιουργική οικονομετρία. Δηλαδή, όλες οι προβλέψεις είναι κατασκευασμένες για να εξυπηρετούν αυτήν την πολιτική. Και επιβεβαιώθηκα. Όλες τους οι προβλέψεις έπεσαν έξω.
Τότε, νόμιζα ότι διαπίστωνα κάτι καινούργιο, μέχρι που διάβασα ένα άρθρο δύο Αμερικάνων οικονομολόγων που έλεγαν ότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην κρίση της Αργεντινής είχε ακολουθήσει την ίδια τακτική
, έβγαζε προβλέψεις που να ικανοποιούν την κατεύθυνση που ήθελε να δώσει. Αυτά τα μέτρα που προτείνονται εδώ δεν είναι μέτρα που καθιστούν βιώσιμο το χρέος. Βάζει στόχους που όλοι οι αναλυτές λένε ότι δεν πιάνονται.
Είχα πει ξανά από αυτό το Βήμα ότι δεν υπάρχει αναλυτής στον κόσμο που να δέχεται ότι αυτή η χώρα θα μπορούσε να πιάσει 50 δισεκατομμύρια από τις αποκρατικοποιήσεις μέχρι το 2015. Επιβεβαιωθήκαμε!
Είχα πει τότε ότι το ζήτημα είναι γιατί μας βάζουν έναν ανέφικτο στόχο. Αυτό το κάνουν για να μπορούν με βάση τους ανέφικτους στόχους να σε εκβιάζουν. Αυτό θα κάνουν και τώρα. Κανένας από τους στόχους δεν θα πιαστεί. Εφ’ όσον κάθε φορά θα κοιτάζουν αυτό, για να σου δώσουν την επόμενη δόση, θα σε βάζουν να παίρνεις περισσότερα μέτρα. Και δεν θα είναι δα και πρόβλεψη κανενός μάντη να σας πω ότι τον Ιούνιο θα ανοίξουν εκ νέου το ασφαλιστικό, αυτό που είχαν κλείσει και το είχαν σώσει. 

Και ερχόμαστε τώρα στο γιατί το κάνουμε, γιατί αυτό είναι το ερώτημα. Εμένα η απάντησή μου είναι γιατί είναι ενταγμένο σε μια πολιτική που θέλουν να επιβάλουν οι Γερμανοί γερμανοποίησης της Ευρώπης. Οι Γερμανοί κάνουν έναν αγώνα δρόμου επί της κόψης του ξυραφιού, για να περάσουν τις αλλαγές των συνθηκών. Γιατί αυτό είναι σημαντικό; Γιατί μέχρι που να περάσουν οι αλλαγές των Συνθηκών, η κάθε χώρα έχει το δικαίωμα βέτο. Μόλις περάσουν οι αλλαγές των Συνθηκών, τότε η Γερμανία όχι μόνο θα είναι η πιο δυνατή χώρα στην Ευρώπη, που μπορεί μόνο με τη δύναμή της να επιβάλει τη θέληση, αλλά θα είναι και θεσμικά κατοχυρωμένη. Και το κάνει αυτό για να προλάβει τη δεύτερη επερχόμενη ύφεση που όλοι αναγνωρίζουν ότι έρχεται.

Εμείς τι θα κάνουμε; Θα παραμείνουμε σ’ αυτό; Εγώ λέω όχι. Και τι μας λέει η Κυβέρνηση; Προς Θεού, κινδυνεύει η χώρα, θα χρεοκοπήσουμε. Και καλλιεργούν το φόβο με επιχειρήματα, τα οποία δεν στέκονται στην παραμικρή λογική ανάλυση. Μας λένε οι της Κυβέρνησης: Δεν θα έχουμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις. Μα, αγαπητοί συνάδελφοι, ανοίξτε τα βιβλία. Οι μισθοί και οι συντάξεις είναι το 50% των εσόδων του κράτους. Πότε δεν θα έχουμε να πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις; Εάν πρώτα πληρωθούν οι δανειστές. Όταν χρεοκοπεί μια ιδιωτική επιχείρηση, ο νόμος τι προβλέπει; Πρώτα πληρώνονται οι εργαζόμενοι και μετά οι πιστωτές. Εάν φτάσει η Κυβέρνηση να αντιστρέψει ακόμη κι αυτή, όχι την ελληνική λογική, την παγκόσμια λογική, αυτό θα είναι πρωτοτυπία.
Μας λένε ότι δεν θα έχουμε πετρέλαιο. Και λέω κι εγώ ότι ξαφνικά βρέθηκα στη Σοβιετική Ένωση. Ποιος αγοράζει το πετρέλαιο της χώρας; Το κράτος; Όχι, ο Βαρδινογιάννης και ο Λάτσης το αγοράζουν. Θα χρεοκοπήσει ο Βαρδινογιάννης και ο Λάτσης; Όχι, θα χρεοκοπήσει το δημόσιο, δεν έχει να κάνει τίποτα. Μα, δεν θα μπορούν –λένε- να αγοράζουν με πίστωση. Μα, ρωτήστε τους επιχειρηματίες εάν σήμερα Έλληνας επιχειρηματίας –σήμερα που δεν είμαστε χρεοκοπημένοι- μπορεί να αγοράζει με πίστωση από το εξωτερικό. Έχουμε όλα τα κακά της χρεοκοπίας και κανένα από τα καλά.

Πάμε παρακάτω. Μας λένε ότι εδώ η Ευρωπαϊκή Τράπεζα δεν θα χρηματοδοτήσει. Και αυτοί που όλα αυτά τα κάνουν εν ονόματι του να παραμείνουμε στην Ευρώπη, καλλιεργούν στον ελληνικό λαό την εικόνα ότι οι ευρωπαίοι θα υπονομεύσουν πρώτα την Ευρώπη, γιατί Κεντρική Τράπεζα και η Ευρώπη ήραν την αρχή του ανταγωνισμού, όταν ήταν να δώσουν λεφτά στους τραπεζίτες και τώρα που είναι να σώσουν τις χώρες, δεν θα άρουν μια λαθεμένη αρχή;

Αγαπητοί συνάδελφοι, το χειρότερο ποιο είναι; Ότι αυτή η καλλιέργεια του φόβου μπορεί μυωπικά να δίνει πολιτικά πλεονεκτήματα, αλλά δεν την κάνει ποτέ ένας ορθολογικός άνθρωπος σε μία χώρα που έχει ιδιωτικό χρέος 100%. Γιατί; Τι κινδυνεύουμε σήμερα; Όταν εμένα μειώνονται τα εισοδήματά μου και δεν μπορώ να αποπληρώσω τα χρέη μου, θα βγω να πουλήσω. Εάν βγω μόνος μου εγώ, έχει καλώς, μπορεί κάτι να κάνω. Εάν βγούμε όλοι και πουλήσουμε, τότε οι τιμές των περιουσιακών στοιχείων θα μπουν σ’ ένα φαύλο καθοδικό κύκλο. Και εάν ο κύκλος της μείωσης των εισοδημάτων που υπάρχει και ο δεύτερος κύκλος των τιμών των περιουσιακών στοιχείων συντονιστούν, τότε θα πέσει η χώρα όπως έπεσαν τα τείχη της Ιεριχούς.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω πει ότι αυτή η πολιτική βαθαίνει το πρόβλημα που έχουμε. Είναι πολιτική που οδηγεί στη χρεοκοπία, γιατί ούτε το χρέος μειώνει.
Σας λένε ότι μειώνεται το χρέος κατά 100 δισεκατομμύρια ευρώ. Μετρήστε στο κείμενο εδώ: 30 δισεκατομμύρια ευρώ, 35 δισεκατομμύρια ευρώ, 5,7 δισεκατομμύρια ευρώ και 23 δισεκατομμύρια ευρώ για τις τράπεζες. Πόσο μας κάνουν; Αυτό είναι καινούργιο χρέος. Δηλαδή, θα μειωθεί και θα γίνει βιώσιμο για 12 δισεκατομμύρια ευρώ; Αυτά είναι για γέλια. Μη τα πείτε ποτέ στους μαθητές σας, κύριε Γιαννίτση.
Αυτή η πολιτική οδηγώντας στην ύφεση, δημιουργεί μία δυναμική του χρέους που δεν μπορεί να συγκρατηθεί με οποιοδήποτε πλεόνασμα. Γιατί τη δυναμική του χρέους τη δίνει η διαφορά των επιτοκίων με το ρυθμό ανάπτυξης. Όταν είσαι σε ύφεση αυτό προστίθεται στα επιτόκια και γίνεται μία χιονοστιβάδα που δεν έχουμε ξαναδεί.

Αυτή την πολιτική δεν την ψηφίζω, γιατί είναι μία πολιτική βέβαιης χρεοκοπίας. Και όταν θα είναι να χρεοκοπήσουμε, θα μας έχουν αφαιρέσει όλα τα όπλα. Και αυτό γιατί εδώ προβλέπει και την άρση της ασυλίας.
Κατηγορώ αυτή την πολιτική γιατί η παραμονή στο ευρώ δεν θα είναι επιλογή αυτής της χώρας και των πολιτών της, θα είναι επιλογή των άλλων και δεν θα έχουμε τη δυνατότητα να αντιδράσουμε. Αυτή είναι αντιευρωπαϊκή πολιτική. Αυτή είναι πολιτική χρεοκοπίας. Αυτή είναι χρεοκοπημένη πολιτική.

No comments: