5.10.08

Διχασμένη η Ευρώπη για το σχέδιο στήριξης των αγορών

Χωρίς ενιαία γραμμή παραμένουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες για τον τρόπο στήριξης των αγορών που πλήττονται από την πιστωτική κρίση. Το βλέμμα τώρα είναι στραμμένο στην αυριανή διεθνή συνάντηση που έχει συγκαλέσει ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί. Οι ηγέτες των τεσσάρων πλουσιότερων και μεγαλύτερων ευρωπαϊκών κρατών, της Γαλλίας, της Βρετανίας, της Γερμανίας και της Ιταλίας (που είναι και τα ευρωπαϊκά μέλη του G8) και των επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της ομάδας ευρώ θα συζητήσουν τα προληπτικά μέτρα για την αντιμετώπιση μιας αντίστοιχης μελλοντικής κρίσης.

Η Γαλλία εμφανίστηκε να προτείνει ένα σχέδιο στα πρότυπα του Πόλσον αξίας 300 δισ. ευρώ. Κάτι στο οποίο αντέδρασε αρχικά η Γερμανία. Πάντως χθες αργά το βράδυ, το BBC μετέδωσε ότι το γραφείο του κ. Σαρκοζί διέψευδε τις φήμες περί ευρωπαϊκού πακέτου διάσωσης 300 δισ. ευρώ. Μία άλλη πρόταση προβλέπει μεμονωμένες παρεμβάσεις σωτηρίας προβληματικών τραπεζών.

Την ίδια στιγμή αιφνιδίασε η απόφαση της ιρλανδικής κυβέρνησης να παραχωρήσει διετείς εγγυήσεις στα δάνεια και τις καταθέσεις των έξι μεγαλύτερων τραπεζών της, όταν η Γαλλία και η Γερμανία διαφωνούν πάνω στη δημιουργία ενός κοινού μετώπου στην αντιμετώπιση της πιστωτικής κρίσης.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_03/10/2008_286848

Ενόχλησε η κίνηση της Ιρλανδίας για διετείς εγγυήσεις στις τράπεζες

ιφνιδίασε η απόφαση της ιρλανδικής κυβέρνησης να παραχωρήσει διετείς εγγυήσεις στα δάνεια και τις καταθέσεις των έξι μεγαλύτερων τραπεζών της όταν η Γαλλία και η Γερμανία διαφωνούν πάνω στη δημιουργία ενός κοινού μετώπου στην αντιμετώπιση της πιστωτικής κρίσης. Η γαλλική κυβέρνηση διέψευσε φήμες για συγκεκριμένο πακέτο διάσωσης της τάξεως των 300 δισ. ευρώ. Ομως, η μονομερής κίνηση της Ιρλανδίας θέτει νέα μέτρα και σταθμά στις επιχειρήσεις διάσωσης των προβληματικών τραπεζών. Θέτει παράλληλα, ζήτημα ανταγωνισμού, καθώς ωφελεί τις εγχώριες τράπεζες εις βάρος των ξένων που διαθέτουν υποκαταστήματα στη χώρα.

Ενοχλημένος ο Γκόρντον Μπράουν

Ο πρωθυπουργός της Βρετανίας, Γκόρντον Μπράουν, ήταν ιδιαίτερα ενοχλημένος από την κίνηση της Ιρλανδίας, αφού πληροφορήθηκε γι’ αυτήν μέσω ραδιοφώνου, όπως επισημαίνεται από τη βρετανική Financial Times. Μέχρι σήμερα, κάθε χώρα αναλαμβάνει σε μεμονωμένη βάση τη στήριξη τραπεζών, ακολουθώντας την οδό της κρατικοποίησης ή της διοχέτευσης ρευστού ή της ενορχήστρωσης συμφωνιών επιβίωσης. Η κρατικοποίηση της Fortis, για παράδειγμα, κόστισε στο Βέλγιο, το Λουξεμβούργο και την Ολλανδία 6,4 δισ. ευρώ και η Βρετανία ξόδεψε 14 δισ. στερλίνες για την απόκτηση του χαρτοφυλακίου δανείων της Bradford & Bingley (Β&Β). Μάλιστα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έδωσε το πράσινο φως στη συναλλαγή αυτή. Οι καταθέσεις και το δίκτυο υποκαταστημάτων της B&B πέρασαν στην κυριότητα της Santander.

Τα σημάδια κόπωσης του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος αναγκάζουν και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να υιοθετήσει μια επιεικέστερη στάση για να περιοριστούν οι επιπτώσεις της κρίσης. Παραμένει άγνωστο εάν, όμως, η επιτροπή θα στρέψει τη ματιά της στα νέα μέτρα της Ιρλανδίας, αν και οικονομικοί αναλυτές δεν τα καταδικάζουν λόγω του υψηλού χρέους, της πτώσης του ρυθμού ανάπτυξης και της αύξησης του ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών στο 8% του ΑΕΠ. Και η βρετανική κυβέρνηση αναλαμβάνει πρωτοβουλίες που αφορούν το συνολικό τραπεζικό κλάδο για να αποφευχθεί η μαζική φυγή κεφαλαίων που οδήγησε, πέρυσι, τη Northern Rock σε κατάρρευση και μετέπειτα σε κρατικοποίηση. Εξετάζεται, ειδικότερα, το ενδεχόμενο αύξησης του ορίου εγγυήσεων στις καταθέσεις από τις 35.000 στις 50.000 στερλίνες. H Northern Rock περιορίζει την παρουσία της στην αγορά των καταθέσεων διότι η εξ ολοκλήρου εγγύηση των καταθέσεών της από το Δημόσιο είναι ένα συγκριτικό πλεονέκτημα απέναντι στους ανταγωνιστές.

Η Ε.Ε. χωρίς κοινό βηματισμό στην αντιμετώπιση της κρίσης

Αμεση κατάσβεση της πυρκαγιάς που σαρώνει το τραπεζικό σύστημα, αλλά και πρόληψη μελλοντικών αναζωπυρώσεων αναζητεί η Ευρωπαϊκή Ενωση στη δίνη μιας κρίσης χωρίς προηγούμενο στην πρόσφατη ιστορία, με οδηγούς το πολιτικό ένστικτο των ηγετών της, την ανάμνηση του κραχ του 1929 και την προσπάθεια να προστατευθεί από τα χειρότερα ο απλός πολίτης, καταθέτης και καταναλωτής.

Σε ό,τι αφορά το σκέλος της πρόληψης μελλοντικών αντίστοιχων κρίσεων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε την Τετάρτη σειρά προτάσεων θωράκισης του τραπεζικού συστήματος, με κεντρική λογική τον περιορισμό της έκθεσης των τραπεζών σε κινδύνους στους οποίους, όπως απεδείχθη, αδυνατούν να αντεπεξέλθουν. Ωστόσο, η εκπόνηση των μέτρων αυτών χρονολογείται πολύ πριν από την παρούσα κρίση (την οποία ήταν σχεδιασμένα να προλάβουν αλλά, κατά το γνωστό ρητό, δεν… πρόκαμαν) και για τον λόγο αυτόν η ίδια η Επιτροπή έχει καταστήσει σαφές ότι θα προχωρήσει συντόμως σε περαιτέρω βελτιώσεις.

Οι επιλογές είναι, κατά βάση, δύο. Πρώτη είναι οι κατά περίπτωση παρεμβάσεις σωτηρίας της μιας ή της άλλης βυθιζόμενης τράπεζας και των πελατών και επενδυτών της, όπως συνέβη ήδη στο Βέλγιο, τη Γαλλία, τη Γερμανία, τη Βρετανία, την Ιταλία, την Ιρλανδία και αλλού. Δεύτερη επιλογή, που προωθείται κυρίως από τη Γαλλία, είναι μια συνολική παρέμβαση στα πρότυπα του σχεδίου Πόλσον στις ΗΠΑ. Η επιλογή αυτή έχει προσκρούσει στο κάπως ηθικών διαστάσεων εμπόδιο, γιατί να στερηθούν οι απλοί φορολογούμενοι για να «σωθούν οι τραπεζίτες»... Αυτή φέρεται να είναι και η αιτία της διαφωνίας του Βερολίνου με το σχέδιο που (επίσης φέρεται να) έχει πηγάσει από το Παρίσι, για συνολική «ένεση» ύψους 300 δισ. ευρώ στον ευρωπαϊκό τραπεζικό τομέα. Ωστόσο, το BBC μετέδωσε χθες το βράδυ ότι το γραφείο του Σαρκοζί διέψευσε τις φήμες περί πακέτου στήριξης 300 δισ. δολαρίων.

Ενα ζήτημα που επίσης ενδέχεται να τεθεί αύριο είναι εκείνο των «χρυσών αλεξίπτωτων» ή αποζημιώσεων ύψους πολλών εκατομμυρίων ευρώ των τραπεζιτών που απελύθησαν λίγο ώς πολύ με κυβερνητική εντολή λόγω ναυαγίου των ιδρυμάτων που διηύθυναν, όπως οι επικεφαλής της Fortis και της Dexia. Οι αποζημιώσεις αυτές είναι απολύτως νόμιμες και προσυμφωνημένες κατά την πρόσληψή τους, αλλά στη δίνη της κρίσης είναι και πολιτικά λίαν ενοχλητικές, σε βαθμό που να γίνονται τώρα προσπάθειες να απαγορευθούν.

Το άλλο, μέχρι στιγμής, αναπάντητο ερώτημα είναι οι επιπτώσεις της κρίσης στην «πραγματική» οικονομία, με άλλα λόγια την καθημερινή ζωή εκατομμυρίων πολιτών. Τούτο εν μέσω φόβων ότι η κρίση μπορεί να οδηγήσει την Ευρώπη σε ύφεση πολύ μεγαλύτερης διάρκειας από το μέχρι στιγμής προβλεπόμενο εξάμηνο, κυρίως λόγω του φόβου ότι έπεται παρατεταμένη καθίζηση της ανάπτυξης και εκτίναξη της ανεργίας.

Μία τέτοια εξέλιξη, εφόσον επαληθευθεί, θα δημιουργήσει όπως είναι φυσικό και εκνευρισμό τόσο με την ΕΚΤ, εφόσον δεν προχωρήσει σε αποκλιμάκωση των επιτοκίων αλλά και με το Σύμφωνο Σταθερότητας και τους περιορισμούς που θέτει στα ελλείμματα του προϋπολογισμού. Προς το παρόν πάντως, όλοι εύχονται να… φωτιστεί ο πρόεδρος της ΕΚΤ Ζαν Κλοντ Τρισέ. Από την πλευρά της η Επιτροπή αφενός διαβεβαιώνει ότι οι ενέσεις στις τράπεζες δεν συνυπολογίζονται στο έλλειμμα, αφετέρου έχει επιδείξει ιδιαίτερη σπουδή στην έγκριση χωρίς πολλά πολλά των διαφόρων επιχειρήσεων κρατικοποίησης και διάσωσης των τραπεζών.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_100016_03/10/2008_286815

No comments: