Ο οικονομολόγος Νουριέλ Ρουμπίνι προέβλεψε εδώ και περισσότερο από δύο χρόνια ότι η αμερικανική οικονομία θα διολισθήσει σε ύφεση γιατί θα σπάσει η φούσκα της αγοράς στέγης και θα αυξηθούν οι τιμές της ενέργειας. Η ανάλυση απεδείχθη προφητική αν και όχι ακριβής ως προς το χρονοδιάγραμμά της: είχε προβλέψει ότι η ανάπτυξη θα εξανεμισθεί στα τέλη του 2006, ενώ συνεχίσθηκε τουλάχιστον και το 2007. Ο κ. Ρουμπίνι, που είναι καθηγητής Οικονομικών στη σχολή Stern School of Business του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, επιμένει στις απαισιόδοξες εκτιμήσεις του. Τονίζει πως σήμερα η αμερικανική οικονομία συρρικνώνεται και θα διέλθει μια «πολύ σοβαρή ύφεση» προτού αρχίσει να βελτιώνεται. Προβλέπει πως το Κογκρέσο θα ενισχύσει τους δανειολήπτες που δεν μπορούν να αποπληρώσουν τις δόσεις των στεγαστικών τους δανείων και εκτιμά πως η εναλλακτική θα είναι μια ευρύτερη ενίσχυση των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων που απειλούνται από πτώχευση. Ακολουθεί συνέντευξη.
— Ποιες είναι οι προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας, εκτός ΗΠΑ;
— Υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις επιβράδυνσης αν όχι συρρίκνωσης σε πολλές άλλες χώρες, ενώ αυξάνεται ο πληθωρισμός σε όλο τον κόσμο. Η Ιαπωνία θα διολισθήσει σύντομα σε ύφεση όπως και τουλάχιστον το 1/3 της Ευρώπης: Βρετανία, Ισπανία, Ιταλία, Ιρλανδία και Πορτογαλία. Ο Καναδάς βρίσκεται ήδη σε ύφεση όπως και η Νέα Ζηλανδία. Η Κίνα, η Ινδία και οι άλλες αναδυόμενες αγορές δεν μπορούν να αποσυνδεθούν από τις ΗΠΑ και την παγκόσμια οικονομική επιβράδυνση. Ο πιο σημαντικός παράγοντας παραμένει εκείνος των πληθωριστικών πιέσεων εξαιτίας της υπερθέρμανσης αυτών των αναδυόμενων οικονομιών. Οι οικονομίες αυτές, όμως, αντιμετωπίζουν τώρα και τον κίνδυνο επιβράδυνσης.
— Εχετε δηλώσει ότι όσοι έχουν πάρει στεγαστικά δάνεια χρειάζονται τη βοήθεια της κυβέρνησης. Γιατί συνιστάτε κάτι τέτοιο;
— Βρισκόμαστε στα πρόθυρα μιας συστημικής τραπεζικής κρίσης. Ας είμαστε ειλικρινείς. Οι επιλογές μας είναι συγκεκριμένες. Είτε κρατικοποιούμε τις τράπεζες ή τα στεγαστικά δάνεια. Οταν υπάρχει συστημική χρηματοπιστωτική κρίση, υπάρχει πάντα ενίσχυση από πλευράς της κυβέρνησης.
— Η Fed έχει επεκτείνει τα καθήκοντά της αναλαμβάνοντας να καθησυχάσει τις αγορές. Είναι κατάλληλος αυτός ο ρόλος για την ομοσπονδιακή τράπεζα;
— Οι κεντρικές τράπεζες δεν δημιουργήθηκαν για να ελέγχουν τον πληθωρισμό και την ανάπτυξη. Δημιουργήθηκαν επειδή υπήρξαν πτωχεύσεις. Δημιουργήθηκαν για να προσφέρουν το τελευταίο καταφύγιο στον δανεισμό και εν ολίγοις να διασφαλίσουν την οικονομική σταθερότητα. Εκείνο που ανακαλύπτουμε τώρα είναι πως ακόμη κι όταν έχουμε προσφέρει τελευταίο καταφύγιο στον δανεισμό, ακόμη κι όταν έχουμε ασφαλίσει τις καταθέσεις και έχουμε αποφύγει τις πτωχεύσεις τραπεζών, παραμένει ένα μεγάλο μέρος του χρηματοπιστωτικού συστήματος επιρρεπές στις πτωχεύσεις τραπεζών όπως και οι τράπεζες. Η Fed όπως και κάθε κεντρική τράπεζα πρέπει να ανησυχεί για την οικονομική σταθερότητα.
— Πρέπει να χορηγούν ενισχύσεις στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα η Fed και η κυβέρνηση;
— Δυστυχώς πρέπει να χορηγήσουν ενέσεις ρευστότητας στα μεγαλύτερα και σημαντικότερα για το σύστημα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Αυτό διδαχθήκαμε από την περίπτωση της Bear Stearns. Από τη στιγμή που θα ρυθμίζουμε και θα εποπτεύουμε τράπεζες και άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, δεν θα υπάρχει λόγος να ρυθμίζουμε και τα κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου ή άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα υψηλής μόχλευσης.
— Είναι μέρος των αιτιών της κρίσης το ότι κολοσσιαίες τράπεζες δεν μπορούν να ελέγξουν το μέγεθος του κινδύνου που αναλαμβάνουν;
— Ναι. Οσο μεγαλύτερες γίνονται οι τράπεζες τόσο πιο πολύπλοκη γίνεται η διαχείριση του κινδύνου. Και δεν μπορεί να υιοθετήσει κανείς μια σφαιρική προσέγγιση στη διαχείριση του κινδύνου. Περάσαμε τα προηγούμενα 10 χρόνια μιλώντας για την αυτορρύθμιση, δηλαδή τη μη ρύθμιση και την πειθαρχία της αγοράς. Η αγορά δεν έχει πειθαρχία.
No comments:
Post a Comment