***Τα σημάδια εξόδου από την κρίση

Μετά τη συνάντηση κορυφής του περασμένου Σαββατοκύριακου, όπου συμμετείχαν οι κεντρικοί τραπεζίτες και οι υπουργοί οικονομικών των 20 μεγαλύτερων οικονομιών του πλανήτη, και λίγο πριν την επικείμενη συνάντηση των ηγετών του G20, πολλοί άνθρωποι αναρωτιούνται τι θα χρειαστεί για να οδηγηθεί η παγκόσμια οικονομία έξω από την κρίση και να κινηθεί προς την ανάκαμψη. Ο πλέον άμεσος και πιεστικός κίνδυνος, κατά τη γνώμη μας, εξακολουθεί να αφορά την κατάσταση του τραπεζικού συστήματος. Πραγματικά, πιστεύουμε ότι τα σημάδια σταθεροποίησης του χρηματοπιστωτικού κλάδου αποτελούν προαπαιτούμενο για την ανάκαμψη της οικονομίας. Όταν οι τράπεζες θα είναι σε θέση να χαλαρώσουν τους περιορισμούς στη χορήγηση πιστώσεων, και μόνον τότε, θα αρχίσουν οι προσπάθειες των κεντρικών τραπεζών και των κυβερνήσεων σε ολόκληρο τον κόσμο να αποδίδουν καρπούς, με όρους ενίσχυσης της οικονομικής δραστηριότητας και του δανεισμού. Μέχρι σήμερα, το συνολικό ύψος των διαγραμμένων απαιτήσεων (write-offs) έχει φτάσει το 1.2 τρισεκατομμύρια δολάρια, ενώ οι αυξήσεις κεφαλαίου είναι λίγο πάνω από το 1 τρισεκατομμύριο δολάρια. Ακόμη πιο ανησυχητικές είναι οι πρόσφατες εκτιμήσεις του ΔΝΤ (Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) και της Τράπεζας της Αγγλίας, σύμφωνα με τις οποίες οι προς διαγραφή απαιτήσεις θα φτάσουν τελικά σε ένα σύνολο 3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Φαίνεται, λοιπόν, ότι μια επιπλέον κυβερνητική παρέμβαση θα καταστεί αναγκαία, δεδομένων των εκτιμήσεων αυτών ? έχουμε ακόμη μπροστά μας κακά νέα αξίας 2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων ...
Πολλά εξαρτώνται, πλέον, από την επιτυχία των προσπαθειών της αμερικανικής κυβέρνησης για την κεφαλαιακή αναδιάρθρωση των τραπεζών. Τις επόμενες εβδομάδες οι τράπεζες θα περάσουν από ένα τεστ κοπώσεως, έτσι ώστε να επιβεβαιωθεί το ακριβές ύψος των κεφαλαίων που θα απαιτηθούν κατά περίπτωση, ενώ μετά θα ακολουθήσει μια περίοδος έξι μηνών στη διάρκεια της οποίας οι τράπεζες θα προσπαθήσουν να προχωρήσουν σε αυξήσεις κεφαλαίου μέσω ιδιωτικών επενδύσεων. Η εκτίμηση μας είναι ότι η συγκεκριμένη προσέγγιση δεν έχει πιθανότητες πλήρους επιτυχίας, γεγονός που θα μας οδηγήσει σε μία κατάσταση όπου οι κυβερνήσεις θα είναι εξαναγκασμένες να πάρουν κάποιες σκληρές αποφάσεις σε σχέση με το ύψος της συνεισφοράς των φορολογουμένων, καθώς και σε σχέση με το ποιοι οργανισμοί θα πληρούν τα κριτήρια για την παροχή βοήθειας. Κατά τη γνώμη μας το πιό πιθανό αποτέλεσμα θα είναι κάποιας μορφή εθνικοποίηση των τραπεζικών ιδρυμάτων. Θα χρειαστεί καιρός για να έχουμε εμφανείς αποδείξεις του ότι ο τραπεζικός τομέας μπαίνει σε φάση σταθεροποίησης. Στο μεταξύ, θα συνεχίσουμε να εστιάζουμε στα στοιχεία που αφορούν τα δάνεια των νοικοκυριών και των ιδιωτικών επιχειρήσεων, καθώς και στους πιστωτικούς κανόνες όπως αποτυπώνονται στις σχετικές εκθέσεις (senior loan officer surveys) της αμερικανικής FED, της ΕΚΤ (Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας) και της Τράπεζας της Αγγλίας. Επίσης, θα εξακολουθήσουμε να παρακολουθούμε στενά τις εξελίξεις στην Ευρώπη.
Κατά μία έννοια, η Μ. Βρετανία βρίσκεται ένα βήμα μπροστά, δεδομένου ότι έχει ήδη κάνει συγκεκριμένες ενέργειες για να αντιμετωπίσει τα τοξικά τραπεζικά προϊόντα που υπάρχουν στους ισολογισμούς της RBS και της Lloyds. Γι’ αυτό θα συνεχίσουμε να αναζητούμε αποδείξεις ότι και οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές, πλην των αγγλικών, τράπεζες θα δραστηριοποιηθούν για να αντιμετωπίσουν τα ανάλογα προβλήματα των δικών τους τραπεζικών συστημάτων.
Παρά το γεγονός ότι μια ενδεχόμενη βελτίωση της κατάστασης στην κεντρική και την ανατολική Ευρώπη θα βοηθούσε σίγουρα στην ενίσχυση της εμπιστοσύνης των αγορών, δεν πιστεύουμε αναγκαστικά ότι κάτι τέτοιο θα ήταν απαραίτητο για την ανάκαμψη των αγορών σε παγκόσμια κλίμακα. Τα σημάδια χαλάρωσης στους όρους χορήγησης δανείων και στην αύξηση του δανεισμού θα πρέπει να προηγηθούν κατά 3 με 6 μήνες της οικονομικής ανάκαμψης. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα τροφοδοτούσε την αύξηση της κατανάλωσης των νοικοκυριών, την αύξηση των παραγγελιών και της βιομηχανικής παραγωγής.
Η παρακολούθηση των δύο τελευταίων μεγεθών θα μπορούσε να διευκολυνθεί από την παρατήρηση των δεικτών που αφορούν τις πωλήσεις. Οι τιμές των βιομηχανικών προϊόντων είναι επίσης πιθανό να ανταποκριθούν θετικά σε μία ενδεχόμενη αύξηση των παραγγελιών, γεγονός που θα σηματοδοτεί την εξάντληση των αποθεμάτων που δημιουργήθηκαν μετά την πτώση της ζήτησης.
Αναμφίβολα, σημαντικά θα είναι επίσης και σημάδια που θα δείχνουν ότι η αγορά κατοικιών στις ΗΠΑ πλησιάζει στο κατώτερο σημείο της. Παρόλα αυτά, θα περιμέναμε τη συνέχιση της πτώσης των τιμών των σπιτιών ακόμη και μετά την ανάκαμψη της οικονομίας. Οι τιμές έχουν την τάση να κινούνται σε επίπεδα χαμηλότερα του σημείου μακροπρόθεσμης ισορροπίας, έτσι μπορεί κάλλιστα να συνεχίσουν να μειώνονται ακόμη κι όταν οι συνθήκες αρχίσουν να καλυτερεύουν. Για το λόγο αυτό, θεωρούμε καλύτερο δείκτη μιας επερχόμενης ανάκαμψης στην οικοδομική δραστηριότητα, τον αριθμό των νέων αδειών και τις πωλήσεις, αντί για τις τιμές των σπιτιών.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&tag=12733&pubid=6697102

ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΣΕ ΠΟΛΥ ΥΨΗΛΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ!