Μπορεί η ευρωπαϊκή τραπεζική κρίση να δείχνει σημάδια υποχώρησης, ωστόσο πίσω από τη βιτρίνα της καλής έξωθεν εικόνας, οι ευρωπαϊκές τράπεζες μετέρχονται μια ποικιλία χειρισμών προκειμένου να αποφύγουν, ή τουλάχιστον να αναβάλλουν την αντιμετώπιση των δυνητικών προβλημάτων του χρέους που βουλιάζει τα λογιστικά βιβλία τους.
Έτσι πολλές ευρωπαϊκές τράπεζες συγκροτούν ανορθόδοξες δομές προκειμένου να βελτιώσουν τους δείκτες της κεφαλαιακής τους επάρκειας – κατά τις απαιτήσεις του ευρωπαϊκού σχεδίου ανακεφαλαιοποίησης – δίχως όμως να συγκεντρώνουν νέα κεφάλαια ή να πουλάνε ενεργητικά, ενώ άλλες προχωρούν σε πολύπλοκες συναλλαγές με πιεζόμενους πελάτες προκειμένου να αποφύγουν προσωρινά τη στάση πληρωμών επί των ‘κόκκινων’ δανείων τους κατά τρόπο που μεταθέτει τα σχετικά προβλήματα στο μέλλον.
Είναι αλήθεια πως χάρη στην φτηνή 3ετή ρευστότητα ύψους 1 τρις που έδωσε πρόσφατα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα προς τουλάχιστον 800 εμπορικές τράπεζες της Ευρωζώνης, οι τράπεζες έχουν πλέον μεγαλύτερη ευελιξία να υιοθετήσουν τέτοιες στρατηγικές. Τα προγράμματα LTRO της ΕΚΤ έχουν αποτρέψει το ενδεχόμενο μιας αιφνίδιας κατάρρευσης μιας τράπεζας που θα αντιμετώπιζε δυσκολίες να αναχρηματοδοτήσει το χρέος της. Δίνοντας νέα ζωή στις τράπεζες ωστόσο, το ίδιο πρόγραμμα επιτρέπει στον κλάδο να καθυστερήσει τις διαδικασίες εκκαθάρισης.
Τα φαινόμενα αυτά είναι πιο ισχυρά στην Ισπανία όπου ο ιδιωτικός τομέας – τράπεζες, μη χρηματοπιστωτικές εταιρείες και νοικοκυριά – επιβαρύνονται με συντριπτικό χρέος, οι δε τράπεζες στενάζουν υπό το βάρος των προβληματικών στεγαστικών δανείων. Οι ισπανικές τράπεζες λοιπόν έχουν ξεκινήσει να κάνουν διευκολύνσεις σε μικρούς και μεσαίους δανειολήπτες προκειμένου να ανακουφίσουν προσωρινά τους πελάτες τους αλλά φαίνεται ότι ενδεχομένως απλά μεταθέτουν το πρόβλημα σε μεταγενέστερη ημερομηνία.
Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες παρόμοιες περιπτώσεις αφορά τις χρηματοδοτικές διευκολύνσεις που παρέχουν οι τράπεζες σε εταιρείες που ασχολούνται με τις ταυρομαχίες. Με την ισπανική οικονομία σε ύφεση, οι εταιρείες αυτές πλέον δυσκολεύονται να γεμίσουν τις θέσεις των δημοφιλών θεαμάτων τους. Σύμφωνα με την ένωση αυτών των εταιρειών, οι οργανωτές πρέπει να προσπαθήσουν πολύ για να καταβάλλουν τα έξοδα του μάρκετινγκ και της συντήρησης των αρένων όπου γίνονται οι ταυρομαχίες και κάποιες εταιρείες διατρέχουν τον κίνδυνο να μην είναι σε θέση να εξυπηρετήσουν το δανεισμό τους προς τις τοπικές τράπεζες. Έτσι πέρυσι, μια εταιρεία ταυρομαχιών της Σεβίλλης ξεκίνησε μια ανορθόδοξη συμφωνία με την πιστώτριά της τράπεζα, την Banca Civica, που σύντομα θα περάσει υπό τον έλεγχο της Caixabank. Η τράπεζα συμφώνησε να δανείσει χρήματα στους πιεσμένους πελάτες της εταιρείας προκειμένου αυτοί να αγοράσουν εισιτήρια για όλη τη σεζόν που κοστίζουν αρκετές εκατοντάδες ευρώ. Έτσι η εταιρεία πήρε όλα τα λεφτά από την αρχή για να διασφαλίσει την επιβίωση και τη λειτουργία της για έναν ακόμη χρόνο και οι αγοραστές των εισιτηρίων θα αποπληρώσουν σταδιακά το δάνειό τους προς την τοπική τράπεζα μέσα σε ένα χρόνο. Ο διακανονισμός αυτός είναι επωφελής τόσο την εταιρεία όσο και για την τράπεζα που δεν γράφει φέσι από τον συγκεκριμένο εταιρικό πελάτη για τουλάχιστον μία ακόμη χρονιά.
Σε άλλες χώρες της Ευρώπης πάλι οι τράπεζες γίνονται όλο και πιο δημιουργικές στην αναζήτηση τρόπων που θα τους επιτρέψουν να ενισχύσουν τους δείκτες κεφαλαιακής τους επάρκειας δίχως να ξεφορτωθούν άχρηστα ενεργητικά ή να εκδώσουν νέες μετοχές – οι δύο μέθοδοι με τις οποίες θα ενισχύονταν πραγματικά ο κλάδος. Έτσι ορισμένες τράπεζες μεταφέρουν χαρτοφυλάκια διάφορων ενεργητικών, και ως επί το πλείστον δάνεια εμπορικών ακινήτων σε νέο οχήματα εκτός των ισολογισμών τους. Οι τράπεζες προσλαμβάνουν στη συνέχεια εξωτερικούς συμβούλους, όπως για παράδειγμα εταιρείες private-equity για να διαχειριστούν αυτά τα οχήματα. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι τράπεζες συμφωνούν να απορροφήσουν οι ίδιες το πρώτο κύμα ζημιών αυτών των ενεργητικών αλλά στη συνέχεια οι ζημιές ή τα κέρδη μοιράζονται μεταξύ της τράπεζας και του διαχειριστή του οχήματος.
Ο Ρίτσαρντ Τόμσον, διευθυντής του Portofolio Advisory Group της PricewaterhouseCooper’s δήλωσε ότι εργάζεται με μερικές ευρωπαϊκές τράπεζες για τη δόμηση τέτοιων συναλλαγών. Κατά τον ίδιο, ο διακανονισμός των μοιρασμένων ρίσκων ενισχύει την κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών μειώνοντας – τουλάχιστον με βάση τους κανόνες λογιστικής απεικόνισης – τα ενεργητικά έναντι των οποίων η τράπεζα υποχρεούται να διακρατά κεφάλαια. Η μέθοδος αυτή είναι πολύ πιο φτηνή από το επιχειρήσεις να συγκεντρώσεις νέα κεφάλαια, προσθέτει, και εφαρμόζεται ευρέως στην Ισπανία, όπου όλες σχεδόν οι τράπεζες έχουν συστήσει τέτοια οχήματα, αλλά και στη Βρετανία.
Όλα αυτά όμως έχουν και τις παγίδες τους. Οι εποπτικές αρχές της Τράπεζας της Ισπανίας ελέγχουν τις συναλλαγές επιχειρώντας να σταθμίσουν αν είναι ‘κατάλληλες’ ή απλά αποκρύπτουν τα προβληματικά δάνεια.
Άλλη μια χρηματοπιστωτική εταιρεία με την ονομασία Falcon Group και έδρα το Ντουμπάι συνεργάζεται με ευρωπαϊκές τράπεζες δομώντας τέτοιες συναλλαγές που περιλαμβάνουν την τιτλοποίηση χαρτοφυλακίων δανείων υψηλής ποιότητας και στη συνέχεια την πώληση των πιο επικίνδυνων κομματιών αυτών των δανείων – των κομματιών που θα εμφανίσουν πρώτα ζημιές – σε εξωτερικούς επενδυτές. Σύμφωνα με δηλώσεις του προέδρου της Κάμελ Αζάρκα, η δομή αυτή έχει σαν στόχο τη μείωση των κεφαλαιακών απαιτήσεων που συνδέονται με τα καλά δάνεια προκειμένου να αποφευχθεί να πουληθούν τα προβληματικά δάνεια με ζημιές.
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/o--------2012040557879/
No comments:
Post a Comment