Το πετρέλαιο πάνω από $140 καίει τις αγορές

ΕΝ ΜΕΡΕΙ ΤΑ ΑΝΑΓΡΑΦΟΜΕΝΑ...

Η κερδοσκοπία στα εμπορεύματα υπονομεύει την παγκοσμιοποίηση

Πλώρη για τα 150 δολάρια το βαρέλι (ή μήπως για τα... 175 δολάρια, όπως εκτιμά η Citigroup;) έβαλαν οι τιμές του πετρελαίου στις διεθνείς αγορές. Την Παρασκευή τόσο στην αγορά της Νέας Υόρκης όσο και στην αγορά του Λονδίνου οι τιμές εκτινάχθηκαν στα 142 δολάρια το βαρέλι για λόγους καθαρά τεχνικούς. Επειδή, δηλαδή, καταβαραθρώθηκαν οι τιμές των μετοχών στη Wall Street και στα άλλα χρηματιστήρια του πλανήτη. «Το νέο άλμα των τιμών στο πετρέλαιο αλλά και στα άλλα εμπορεύματα οφείλεται κυρίως στις επανατοποθετήσεις επενδύσεων. Τα χρηματιστήρια υφίστανται σοβαρές πτωτικές πιέσεις. Και όταν οι μετοχές πάνε στο πουθενά, το χρήμα μεταφέρεται στα εμπορεύματα» δήλωσε στο πρακτορείο Reuters ο Ολιβιέ Ζακόμπ της Petromatrix.
Είναι αλήθεια ότι χρειάζεται λιγάκι θάρρος για να παραδεχθεί ένας παράγων της χρηματιστηριακής αγοράς ότι δεν είναι τα περίφημα «θεμελιώδη στοιχεία» (κοινώς fundamentals), όπως η προσφορά, η ζήτηση ή τα αποθέματα, που επηρεάζουν τις αγορές πετρελαίου και εμπορευμάτων εν γένει, αλλά αυτή καθαυτή η λειτουργία του συστήματος. Εν προκειμένω οι τιμές του αργού άρχισαν να ενισχύονται το καλοκαίρι του 2003, μετά τη διακήρυξη από τον πρόεδρο Μπους του... τερματισμού των εχθροπραξιών στο Ιράκ. Στη συνέχεια μέρος του πλούτου που συσσωρευόταν από τους μεγάλους χρηματοπιστωτικούς ομίλους χάρη στην ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας και στην πτώση των επιτοκίων άρχισε να διοχετεύεται υπό μορφήν στοιχημάτων στις αγορές εμπορευμάτων, που ως αγορές παραγώγων προσφέρονται για τζόγο.
Τα τελευταία χρόνια βεβαίως και υπήρξαν γεωπολιτικές ανησυχίες στη Μέση Ανατολή. Βεβαίως και πολλαπλασιάστηκαν τα ακραία καιρικά φαινόμενα και οι καταστροφές που αυτά προκάλεσαν σε πετρελαϊκές εγκαταστάσεις, κυρίως στον Κόλπο του Μεξικού που αποτελεί το μαλακό υπογάστριο των ΗΠΑ. Βεβαίως και αυξήθηκε η ζήτηση από τις νέες «τίγρεις της Ανατολής», όπως η Κίνα και η Ινδία. Το άλμα όμως των τιμών του πετρελαίου και των πρώτων υλών διπλασιάστηκε μέσα σε έναν χρόνο ­ τον Ιούλιο του 2007 η τιμή του αργού ήταν 70 δολάρια το βαρέλι ­ εξαιτίας του τζόγου των περίφημων θεσμικών κερδοσκόπων: εμπορικών και επενδυτικών τραπεζών, ασφαλιστικών εταιρειών, hedge funds, ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών ταμείων, που βρίσκουν πεδίο λαμπρό κερδοσκοπίας στο πετρέλαιο.
«Λοιπόν, πού πάμε;» είναι το ερώτημα που ανακύπτει αβίαστα. Τα σενάρια ανεβάζουν την τιμή του πετρελαίου ως και στα 175 δολάρια το βαρέλι. Το σπουδαιότερο όμως είναι ότι η άνοδος της τιμής του πετρελαίου φαντάζει σήμερα ως το μεγαλύτερο εμπόδιο για το παγκόσμιο εμπόριο. Το κόστος μεταφοράς ενός κοντέινερ από την Κίνα στις ΗΠΑ έχει αυξηθεί από 3.000 δολάρια το 2000 σε 8.000 δολάρια σήμερα και εκτιμάται ότι θα αγγίξει τις 15.000 δολάρια αν η τιμή του πετρελαίου φθάσει τα 200 δολάρια το βαρέλι. Ετσι οι οικονομίες που επιτυγχάνονται από την παραγωγή αγαθών στην Κίνα αντισταθμίζονται από το αυξημένο μεταφορικό κόστος. Κάτι που έχει οδηγήσει τη Δύση και ειδικότερα τις ΗΠΑ στο να αρχίσουν να μεταφέρουν μέρος της παραγωγής από την Κίνα και άλλες χώρες στις ΗΠΑ ή σε κοντινότερες χώρες, όπως το Μεξικό. Αν μάλιστα υπολογίσει κανείς και τις αυξήσεις στις αμοιβές των Κινέζων εξαιτίας της αύξησης των τιμών των τροφίμων και ειδικότερα του ρυζιού, τότε μπορεί να υποστηρίξει ότι η κερδοσκοπία στα εμπορεύματα υπονομεύει την παγκοσμιοποίηση.
http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=15396&m=D07&aa=2