Αυτό είναι το θέμα που "καίει"!
Είναι γνωστό ότι το τραπεζικό και χρηματο-οικονομικό σύστημα υπέστη τεράστιες ζημιές από τη subprime κρίση, η οποία συνεχίζεται κυρίως μέσω της πιστωτικής κρίσης.
Εμπλεκόμενοι σε αυτή τη δίνη είναι κυρίως οι μεγάλες επενδυτικές τράπεζες, οι δορυφόροι τους αλλά μέχρι και ασφαλιστικά ή υπαλληλικά ταμεία σε παγκόσμιο επίπεδο.
Επιπλέον, ενώ οι αρχικές διαβεβαιώσεις - μιλάμε για σχεδόν ένα χρόνο πριν - ότι οι απομειώσεις κεφαλαίου και οι συναφείς ζημιές θα ήταν περιορισμένες στα αποτελέσματα δ' τριμήνου 2007 και στο α' τρίμηνο 2008, πιθανότατα να συνεχίσουν...
Διακρίνω μια σύνδεση τόσο των εμπλεκομένων στις ζημιές της κρίσης όσο και των κερδών που απολαμβάνονται στις αγορές παραγώγων: αυτοί που κυρίως γράφουν ζημιές είναι εκείνοι που απολαμβάνουν τα κερδοσκοπικά κέρδη του πετρελαίου (τράνά παραδείγματα οι Goldman Sachs, JPMorgan Chase, Barclays και Morgan Stanley - συγκεντρωτικό link), εκτός από τους παραγωγούς βέβαια.
Επίσης, με την κερδοσκοπική άνοδο του πετρελαίου, επιτυγχάνεται αντιστάθμιση
α. της πτώσης του δολλαρίου
β. του πληθωρισμού
γ. της χρηματιστηριακής ύφεσης
Ακόμη, υπάρχει "πλήρης" θωρητική κάλυψη της κερδοσκοπίας:
1. έλλειψη επενδύσεων τα τελευταία χρόνια σε εγκαταστάσεις και νέα κοιτάσματα
2. αυξημένη ζήτηση κυρίως των ασιατικών χωρών
3. σχετικά σταθερή προσφορά
ώστε να είναι σχετικά δύσκολο να τεκμηριωθεί η άποψη ότι "φταίνε μόνο οι κερδοσκόποι".
Τέλος, συντηρητική φαίνεται ότι είναι πλέον η τοποθέτηση ότι το κερδοσκοπικό premium είναι 40%, ότι μια "δίκαιη τιμή" είναι στα $65, μου φαίνεται πιο ορθή, με βάση και τη διαχρονική εξέλιξη της, ενώ ακόμη δε παρουσιάζει χαρακτηριστικά φούσκας.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment