Η επόμενη δέσμη μέτρων θα αφορά φόρους ακινήτων

Η επόμενη δέσμη μέτρων θα αφορά φόρους ακινήτων

Αγοραστές χωρίς ρευστό και κατασκευαστές χωρίς δουλειά

Ετοιμασία για το χειρότερο
στη διάρκεια των τριάντα τελευταίων ετών, οι πολίτες αυτής της χώρας έχουν φορτωθεί με χρέη τα οποία ξεκινούν από το τεράστιο ποσό των 800 δισ., .... Αλλοι υπολογισμοί, που εκτιμούν με τα νέα δεδομένα επιτοκίων το χρέος προς τα ασφαλιστικά ταμεία, κρίνουν ότι οι υποχρεώσεις μας έχουν ήδη ξεπεράσει το 1 τρισεκατομμύριο ευρώ. Που σημαίνει ότι χρωστάμε περίπου τέσσερις φορές το τρέχον ακαθάριστο εγχώριο προϊόν και πάνω από τέσσερις φορές τις τρέχουσες τοποθετήσεις μας σε σχεδόν ρευστά διαθέσιμα.
...
Στην προοπτική αυτή η κυβέρνηση πρέπει να σκεφτεί μέτρα για να ξαναχτίσει την εμπιστοσύνη με τις διεθνείς αγορές. Τέτοια θα μπορούσαν να είναι η τακτική και μηνιαία δημοσίευση της περικοπής δημοσίων δαπανών, ο αριθμός δημοσίων υπαλλήλων και το μέγεθος από τον περιορισμό της φοροδιαφυγής. Τέλος, όταν τα πράγματα πάνε άσκημα, μια υπεύθυνη κυβέρνηση οφείλει να αυξήσει κατ’ αναλογία τους φόρους, ακόμη και αν έχει δηλώσει το αντίθετο ο πρωθυπουργός.
...
Ολα δείχνουν όμως ότι ο Κώστας Καραμανλής έχει υιοθετήσει τη «ρεαλιστική» προσέγγιση του Γιώργου Σουφλιά, που στηρίζεται στο «περίμενε να δούμε και πράξε αναλόγως». Η επιλογή αυτή προδίδει άγνοια των μηχανισμών διάδοσης των εξελίξεων στη σύγχρονη οικονομία...

Η κρίση φέρνει κύμα πτωχεύσεων το 2009

Σύμφωνα με έρευνα της ICAP, τα λουκέτα των επιχειρήσεων το 2008 αυξήθηκαν κατά 3,9% έναντι 10,9% στην Ε.Ε.

ΗΠΑ: φόρος 90% στα μπόνους

H ΔIEΘNHΣ AΓOPA

Ο «πόλεμος» θα οξυνθεί αν η Αμερική υποτιμήσει συνειδητά το δολάριο...

Οι συνέπειες εκτίναξης του ευρώ στην στρατόσφαιρα θα καταβρόχθιζαν κάθε προοπτική ανάπτυξης στην Ευρωζώνη και θα διέλυαν την Ανατολική και την Κεντρική Ευρώπη καθιστώντας αναπόφευκτο και τον «οικονομικό πόλεμο».

Το δολάριο υπέστη τη μεγαλύτερη εβδομαδιαία πτώση από το 1973. Ηδη τότε ο (αδίστακτος) πρόεδρος Νίξον εγκατέλειψε τον «κανόνα του χρυσού» αποσυνδέοντας το δολάριο από τον χρυσό.

Την άποψη της υποτίμησης του δολαρίου την ενισχύει η γνώση πως η Ιαπωνία όταν εφάρμοσε τη διαβόητη πολιτική της αποκαλούμενης quantitative easing, στη «μαύρη δεκαετία» του 1990, τη συνδύασε και με την υποτίμηση του γιεν έναντι του δολαρίου. Aυτή τη σοβαρή υπενθύμιση της απειλής, την οποία θα έχουμε μπροστά μας, την αναβίωσε η απόφαση της FED να προχωρήσει σε αγορές μακροπρόθεσμων ομολόγων του αμερικανικού Δημοσίου αξίας 300 δισ. δολαρίων εντός έξι μηνών, προκειμένου να αποτρέψει την οικονομική καταστροφή. Τελικώς, ο Μπεν Μπερνάνκι, όπως είχε προβλέψει η στήλη, υιοθέτησε την πολιτική του quantitative easing. Η Μία πολιτική που αυξάνει ποσοτικά την προσφορά χρήματος και που οδηγεί στη μετατροπή του δημόσιου χρέους σε ρευστό (monetizing the debt).

Οι κεντρικές τράπεζες των ΗΠΑ, της Βρετανίας, της Ιαπωνίας, της Ελβετίας, έχοντας εξαντλήσει το οπλοστάσιό τους με τα συμβατικά όπλα, εξαναγκάζονται τώρα να πάρουν πρόσθετα ανορθόδοξα μέτρα τυπώνοντας νέο χρήμα για να σώσουν τις οικονομίες από μια βαθιά και παρεταμένη ύφεση και τον αποπληθωρισμό. Δηλαδή χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής όχι μέσω του κόστους του χρήματος, αλλά μέσω της ποσότητάς του (quantitative easing).