Προβόπουλος για τη δημοσιονομική προσαρμογή

-Στην έκθεσή σας εκφράζετε την απαισιόδοξη άποψη ότι για την Ελλάδα η έξοδος από την κρίση μπορεί να είναι πιο αργή. Γιατί;
– Η Ελλάδα χαρακτηρίζεται από τα μεγάλα «δίδυμα» ελλείμματα (δηλαδή το δημοσιονομικό και εκείνο του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών) και τα υψηλά «δίδυμα» χρέη (το δημόσιο και το εξωτερικό). Χώρες με αυτά τα χαρακτηριστικά αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να είναι πολύ δυσχερέστερη και πιο αργή η έξοδος από την κρίση. Να υπάρξει, δηλαδή, μια παρατεταμένη περίοδος χαμηλών ρυθμών ανάπτυξης.
– Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η δημοσιονομική προσαρμογή πρέπει να στηριχθεί κατά το ήμισυ στους φόρους και κατά το υπόλοιπο ήμισυ στις δαπάνες. Συμφωνείτε;
– Αυτό που υποστηρίζουμε βασιζόμενοι στη διεθνή εμπειρία είναι ότι η προσαρμογή που επικεντρώνεται κυρίως στον περιορισμό και τον εξορθολογισμό των δαπανών έχει περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας μακροπρόθεσμα. Και αυτό, γιατί μία τέτοια πολιτική (α) συνεπάγεται αποδοτικότερη χρήση των δημόσιων πόρων, (β) επιτρέπει χαμηλότερη φορολογική επιβάρυνση, που ενθαρρύνει την επιχειρηματικότητα και την προσφορά εργασίας, και (γ) ενισχύει την αξιοπιστία των δημοσιονομικών στοχεύσεων. Γι’ αυτό έχω προτείνει η δημοσιονομική προσαρμογή, σε βάθος χρόνου, να προέλθει περίπου κατά τα δύο τρίτα από την πλευρά των δαπανών και κατά το ένα τρίτο από την πλευρά των εσόδων, δηλαδή από τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης και την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_100017_01/11/2009_335550