Το Κυπριακό τραπεζικό σύστημα κινδυνεύει.
Η μεθοδολογία της Pimco αποδεικνύεται ότι είναι πολύ χειρότερη και από το ακραίο σενάριο – stress scenario – που αρχικώς είχε εκτιμηθεί και μάλλον προσομοιάζει με εφιάλτη (nightmare) καθώς ανεβάζει κατακόρυφα τις κεφαλαιακές απαιτήσεις των τραπεζών.
Προβληματίζει και η σκληροπυρηνική στάση Δημητριάδη του Κύπριου
Κεντρικού Τραπεζίτη ο οποίος ενώ χαρακτηρίζεται τεχνοκράτης φαίνεται ότι
έχει υιοθετήσει μια γραμμή αποδόμησης των κυπρίων τραπεζιτών άρα και
των τραπεζών, εξυπηρετώντας περισσότερο τα πολιτικά συμφέροντα Χριστόφια
και ζημιώνοντας με αυτό τον τρόπο τις κυπριακές τράπεζες. Η μεθοδολογία της Pimco αποδεικνύεται ότι είναι πολύ χειρότερη και από το ακραίο σενάριο – stress scenario – που αρχικώς είχε εκτιμηθεί και μάλλον προσομοιάζει με εφιάλτη (nightmare) καθώς ανεβάζει κατακόρυφα τις κεφαλαιακές απαιτήσεις των τραπεζών.
Δεν μπορεί ο Προβόπουλος ο διοικητής της ΤτΕ να αναλαμβάνει πρωτοβουλία ώστε να παρουσιάσει το ελληνικό banking στους διεθνείς επενδυτικούς οίκους στο Λονδίνο και να στηρίξει τις τράπεζες και την προσπάθεια ανεύρεσης κεφαλαίων, ώστε να διατηρηθεί ο ιδιωτικός τους χαρακτήρας και ο Πανίκος Δημητριάδης να λειτουργεί με όρους προκατάληψης με όρους δαιμονοποίησης για τις κυπριακές τράπεζες που ελέγχει.
Το τελευταίο διάστημα ένας ανεξάρτητος παρατηρητής παρακολουθώντας τα κυπριακά δρώμενα με ερωτήματα για το αν ξεπλένουν βρόμικο χρήμα ρώσων οι κυπριακές τράπεζες, αν έχουν υπάρξει ή όχι ατασθαλίες εξάγει ένα συμπέρασμα ότι το κυπριακό banking είναι διεφθαρμένο.
Πολλοί κύπριοι σε σημαίνουσες θεσμικές και πολιτικές θέσεις μας αναφέρουν ότι «ο Δημητριάδης πρέπει να προστατεύει τις κυπριακές τράπεζες και όχι να τις ενοχοποιεί. Αν προτάσσει το πολιτικό συμφέρον από την τραπεζική σταθερότητα πράττει λάθος».
Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι ο Δημητριάδης εκτελεί διατεταγμένη αποστολή ώστε να ενισχύσει τα πολιτικά επιχειρήματα Χριστόφια.
Ο απερχόμενος πρόεδρος έχει ως αιχμή του δόρατος για την κατάπτωση της κυπριακής οικονομίας τους κακούς τραπεζίτες που χρεοκόπησαν την Κύπρο.
Όμως αυτό δεν έχει αποδειχθεί επί της ουσίας.
Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι ο Π. Δημητριάδης πίεσε την Alvarez & Marsal να ξεσκονίσει και την τελευταία υπόθεση ώστε να «βρεθούν» ένοχοι και να στοχοποιηθούν τραπεζίτες.
Ούτε όμως αυτή η στρατηγική απέδωσε γιατί όπως αναφέρει κορυφαία πηγή (θα είχε ενδιαφέρον να μπορούσαμε να αναφέρουμε ποια είναι αυτή η κορυφαία πηγή) για το θέμα αυτό «η έκθεση της Alvarez δεν καταλήγει σε κραυγαλέα συμπεράσματα».
Το γεγονός ότι το κυπριακό banking ενεπλάκηκε στην προεκλογική περίοδο στην Κύπρο μόνο ζημία επιφέρει για τις τράπεζες και τους μετόχους.
Το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα η έκθεση της Pimco η οποία σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες έχει υιοθετήσει όχι απλά ένα ακραίο σενάριο stress scenario αλλά αποδεικνύεται εφιάλτης (nightmare).
Από τις επαφές που έχουν πραγματοποιήσει οι κύπριοι τραπεζίτες με την Pimco έχει διαπιστωθεί ότι έχουν υιοθετηθεί παραδοχές που δεν είναι απλά ακραίες αλλά εφιαλτικές.
Με βάση αυτά τα σενάρια οι κεφαλαιακές απαιτήσεις των κυπριακών τραπεζών Κύπρου και Λαϊκή κινούνται μεταξύ 4 με 4,2 και 3,5 δις ευρώ αντίστοιχα.
Το παράδοξο είναι ότι η Pimco δεν δέχεται τα αντεπιχειρήματα των Κυπρίων τραπεζιτών που όχι απλά διαφωνούν αλλά θεωρούν – και ορθά – ότι αν υιοθετηθούν αυτά τα σενάρια οι κυπριακές τράπεζες θα κινδυνέψουν ενώ θα καταστραφεί ο ιδιώτης μέτοχος.
Δεν είναι δυνατό η Pimco να αναφέρει «οι παραδοχές που έχουμε υιοθετήσει είναι αυτές και δεν τις αλλάζουμε».
Δεν είναι δυνατό η Pimco μια εταιρία που προσλάμβανε στελέχη για να πάρει την δουλειά από το Κυπριακό κράτος να εμφανίζεται ως η εταιρία που φέρει το αλάθητο.
Δεν είναι δυνατό να μην δέχονται τα αντεπιχειρήματα των Κυπρίων τραπεζιτών.
Σε αυτό το σημείο των κρίσιμων διαπραγματεύσεων, με τους κυπρίους τραπεζίτες να αμφισβητούν ευθέως την Pimco και την μεθοδολογία που έχει υιοθετήσει θα έπρεπε η διοίκηση της Κεντρικής Τράπεζας να πάρει θέσει και να δώσει λύσεις.
Η Pimco ήταν επιλογή της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου και μέχρι τώρα αποδεικνύεται ότι οι χειρισμοί Pimco τείνουν να καταλήξουν σε φιάσκο.
Ο Αναστασιάδης ο εν δυνάμει πρόεδρος της Κύπρου δήλωσε ότι θα εξετάσει το θέμα των συμβούλων και μάλλον αυτό προμηνύει ότι θα περάσει η Κύπρος ακόμη μια δύσκολη περίοδο στις σχέσεις Αναστασιάδη – Δημητριάδη (αν τελικώς ο Αναστασιάδης εκλεγεί).
Το συμπέρασμα
Το κυπριακό πολιτικό σύστημα και η Κεντρική Τράπεζα δεν μπορούν να θεωρούν τις κυπριακές τράπεζες φυσικό εχθρό ή αντίπαλο δέος.
Οι κυπριακές τράπεζες χρειάζονται στήριξη όχι χαριστικές διατάξεις αλλά στήριξη ώστε να μπορέσουν να παραμείνουν ιδιωτικές.
Ο πειραματισμός ή το μοντέλο Λαϊκής που οδήγησε σε κρατικοποίηση, αποδεικνύει ότι είναι ο λάθος δρόμος που εύκολα ακολούθησε ο Αριστερός Χριστόφιας.
Οι κυπριακές τράπεζες και οι ιδιώτες μέτοχοι χρειάζονται στήριξη.
Όσον αφορά του κατόχους ΜΑΕΚ μετατρέψιμων αξιογράφων κεφαλαίου είναι μονόδρομος για το τι θα συμβεί.
Θα μετατραπούν σε μετοχές με όρους που στρατηγικά θα χάσουν ή στο καλύτερο σενάριο δεν θα κερδίσουν.
Πέτρος Λεωτσάκος
______________________________________________________
οι απόψεις που εκφράζονται θα μπορούσαν να θεωρηθούν ότι δεν επιθυμούν την μεταρρύθμιση του κυπριακού τραπεζικού κλάδου
μήπως ο κλάδος είναι ..καθαρός;
νόμιζα ότι θα έγραφε κάτι για τη μεθοδολογία της pimco
No comments:
Post a Comment