Μάλιστα η σύγκριση με τις αρχές του '80 δείχνει να ακολουθείται κοινή πορεία ώστε να ο κύκλος να βρίσκεται στα χαμηλά του (τοπικό χαμηλό).
Και βέβαια με γυμνό μάτι φαίνεται ότι ύστερα από κάθε τέτοιο χαμηλό ανακάμπτει η ανάπτυξη, όπως μετριέται.
Συνεπώς, μέχρι νεωτέρας, ανάπτυξη!
Ειδήσεις: Αργεντινή: λόγω οικονομικών προβλημάτων (χρεών) αναβάλλονται όλα τα πρωταθλήματα ποδοσφαίρου
ΒοΕ: Έτοιμη να διακόψει τις αγορές ομολόγων (προφανώς πέτυχε το σχέδιο)
3 comments:
Λοιπόν κοίταξα το διάγραμμα με προσοχή. Εάν μετρήσεις αποστάσεις από πυθμένες σε κορυφές (ανεξαρτήτως θέσεως του πυθμένα ως προς το 0) τι ακολούθησε την κορύφωση;
Το πρόβλημα της παγκόσμιας (και ιδιαίτερα Δυτικής) οικονομίας είναι η πολύ υψηλή μόχλευση. Για να είναι εφικτή μια διατηρήσιμη ανάκαμψη θα πρέπει οι κοινωνίες να έχουν τη δυνατότητα να δανειστούν και να καταναλώσουν. Τόσα χρόνια (ειδικά τα τελευταία 15-20) νοικοκυριά και επιχειρήσεις μετέφεραν μελλοντική κατανάλωση στο τώρα (τότε). Τώρα λοιπόν δεν υπάρχει η δυνατότητα επιπλέον μόχλευσης χωρίς να τεθεί σε άμεσο κίνδυνο το χρηματοοικονομικό σύστημα.
Το πρόβλημα δεν είναι λοιπόν ότι οι τράπεζες δεν δανείζουν αλλά ότι οι καταναλωτές - επενδυτές δεν έχουν πρακτικά τη δυνατότητα να δανειστούν (σε σχέση με τα μεγέθη του παρελθόντος) λόγω παλαιότερων χρεών.
Αυτό που αποτυπώνεται στα διαγράμματα είναι η τεχνητή ζήτηση που δημιουργείτε από τα τεράστια κυβερνητικά προγράμματα, που δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να "φέρνουν" μελλοντική ζήτηση στο τώρα. Είναι δυστυχώς εμφανής η έλλειψη ηγετών ικανών να αντιληφθούν σε τι αδιέξοδο οδηγούν την παγκόσμια οικονομία, στο όνομα του βραχυχρόνιου κέρδους. Δυστυχώς το κραχ του 2008 δεν μας δίδαξε τίποτα, και αυτοί που δεν μαθαίνουν από τα λάθη τους...
Ζητώ συγγνώμη για το μακρύ post
mc
προφανής η απάντηση!
θέλει μια πιο συνολική προσέγγιση με βάση ότι πιστεύουν οι "σοφοί" του NBER
http://research.stlouisfed.org/recession/indicators.html
(ίσως φτιάξω ένα πιο ολοκληρωμένο ποστ)
πάντως μόνο οι λιανικές πωλήσεις έχουν δυναμική σταθεροποίησης...
βέβαια, οι αναθεωρήσεις των μεγεθών κάπου βοηθούν και κάπου μπλέκουν τα πράγματα
sterk
η λύση που δόθηκε πριν 15 χρόνια ήταν η "είσοδος" των subprime στην αγορά δανείων
αυτό φούντωσε τη φούσκα
έτσι, με αυτό το μοντέλο, ένας (πρώην) μεσαίος με $80,000 ετήσιο εισόδημα είναι (μελλοντικός) subprime
αυτό για τις τράπεζες απλά μεταφράζεται σε υψηλότερα επιτόκια δανεισμού - ένας subprime απολαμβάνει επιτόκια από 20% έως 30% ΓΙΑ ΣΠΙΤΙ!!!
συνεπώς περιθώριο επιπλέον δανεισμού υπάρχει...
το ότι ο "παλαιός" τρόπος παράγει νέα φούσκα είναι σωστό
Post a Comment