αύξηση τιμών

Με τον ταχύτερο ρυθμό των τελευταίων σχεδόν οκτώ ετών μειώθηκαν οι τιμές παραγωγού στη Βρετανία τον Ιούλιο, υποδηλώνοντας πως επίκειται μεγάλη μείωση των τιμών καταναλωτή.
Σύμφωνα με τη στατιστική υπηρεσία της χώρας, οι τιμές παραγωγού υποχώρησαν κατά 1,3% σε ετήσια βάση, καταγράφοντας τη μεγαλύτερη μείωση από το Νοέμβριο του 2001. Σε μηνιαία βάση, ενισχύθηκαν κατά 0,3%.
http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/08/07/1699973.htm

«Η αύξηση του Eurozone Future Inflation Gauge αρχίζει να μετριάζει τους φόβους αποπληθωρισμού στην Ευρώπη», αναφέρει το ECRI στην ανακοίνωσή του.'
Η πορεία του δείκτη επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), Ζαν-Κλοντ Τρισέ, ο οποίος εκτίμησε χθες ότι η πτώση των τιμών καταναλωτή θα είναι προσωρινή.
http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/08/07/1699968.htm

Εγχωρίως καταφέρνουμε να απολαμβάνουμε αποπληθωρισμό με αυξήσεις των τιμών παραγωγού και στη συνέχεια του καταναλωτή...
Μάλλον είναι μοντέλο για οικονομικά εγχειρίδια!

Η λογική λέει βέβαια ότι η ΕΕ ακολουθεί με καθυστέρηση - ίσως και ενός έτους - τη φάση συρρίκνωσης της οικονομίας των ΗΠΑ, η οποία κυριαρχείται από την αφερεγγυότητα κυρίως των αγοραστών δανείων όλων των κατηγοριών. Στη συνέχεια είχαμε τις μεγάλες εταιρείες - κάποιες διασώθηκαν, πολλές πήραν νέα πίστωση - όμως τώρα έρχεται η σειρά για ασφυξία των πιο μικρών επιχειρήσεων σε συνδυασμό με την "οικονομία" που κάνουν οι καταναλωτές (αύξηση αποταμίευσης).
Εγχωρίως, ξαναζούμε την εποχή του "ξυστό", από τους πιο σίγουρους τρόπους εύρεσης μετρητού από το κράτος, μια ουσιαστική διαφοροποίηση από το σύνολο των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων των τελευταίων 15 ετών. Μάλιστα πρόκειται για δύο άδειες: Σωκράτης και Τζίγγερ;

Μπορεί η αρχή του τέλους να είναι εδώ (ο Μπους έκανε πολύ περισσότερες θετικές σκέψεις) όμως επειδή προφανώς το σχέδιο ΔΕΝ έπιασε: Την επέκταση του προγράμματος έκδοσης χρήματος στα 175 δισ. στερλίνες quantitative easing, σαφώς πέραν του αρχικά προβλεπόμενου των 150 δισ., αποφάσισε η Τράπεζα της Αγγλίας διοχετεύοντας ακόμη 50 δισ. στερλίνες στη βρετανική οικονομία.