Ο Κέινς σώζει τους μονεταριστές...

...
σήμερα φαίνεται να έχει γίνει πλέον κατανοητό ότι μια τέτοια προοπτική, δηλαδή η περαιτέρω μείωση της αγοραστικής δύναμης, θα είχε καταστροφικές συνέπειες για την αγορά. Οι ίδιοι οι μονεταριστές δείχνουν να εγκαταλείπουν σιγά σιγά τις θέσεις τους μπροστά στη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται. Το παράδοξο όμως είναι ότι, ενώ στην κεϊνσιανή θεωρία η ενεργός ζήτηση πραγματοποιείται μέσω του κράτους, άμεσα, δηλαδή το κράτος δαπανά για δημόσια έργα, αύξηση των μισθών και διασφάλιση των ανέργων, σήμερα, η ενεργός ζήτηση διαμεσολαβείται από τις τράπεζες προκειμένου να εισέλθει στην όλη διαδικασία και ο τόκος, δηλαδή το τραπεζικό κέρδος. Το κράτος δεν δαπανά πλέον για δημόσιες επενδύσεις και αντί να αυξάνει τους μισθούς και να διασφαλίζει τους ανέργους, δηλαδή να εξασφαλίζει ένα αυξημένο επίπεδο ζήτησης προϊόντων και υπηρεσιών στην αγορά, προτρέπει τις τράπεζες να δανείζουν περισσότερο χρήμα υποθηκεύοντας μέσω του κέρδους των τραπεζών (τόκος) την αυριανή αγοραστική δύναμη των καταναλωτών. Αν σε αυτήν την ιδιάζουσα θεωρητική προσέγγιση προστεθούν και κάποιες τρέχουσες παραφωνίες για τη μείωση του εργάσιμου χρόνου, φαίνεται πως οι υποστηρικτές αυτών των αντιλήψεων συμπεριφέρονται ως μαθητευόμενοι μάγοι, αρνούμενοι να απεγκλωβιστούν από τις ιδεολογικές τους αγκυλώσεις. Η οικονομική κρίση όμως δεν υπολογίζει ιδεολογίες και συμφέροντα. Παράγει απλώς θύματα και φαίνεται πως και σ' αυτόν τον πόλεμο η εργασία και η μικρή κατανάλωση θα πληρώσει και πάλι το βαρύτερο τίμημα.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_15/08/2009_325809