Αποχώρηση από την ΟΝΕ σημαίνει και έξοδο από την Ε.Ε.

Η αποπομπή ενός κράτους-μέλους από την Ευρωζώνη δεν προβλέπεται νομικά, αλλά είναι εφικτή -αν και εξαιρετικά δύσκολη- με πλάγια μέσα. Οσο για μία ενδεχόμενη οικειοθελή αποχώρηση από το ευρώ, είναι δυνατή, αλλά μόνο εφόσον συνοδεύεται από την έξοδο του κράτους-μέλους και από την Ε.Ε. Σε αυτά τα συμπεράσματα καταλήγει μελέτη της σειράς εκδόσεων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η οποία δημοσιεύτηκε προ περίπου ενός έτους στη Φρανκφούρτη. Ο συντάκτης της, ο ελληνικής καταγωγής νομικός σύμβουλος της τράπεζας Φοίβος Αθανασίου, εξετάζει τα σενάρια εξόδου μιας χώρας από το ευρώ και την E.E. Οπως καταλήγει, ένα κράτος-μέλος έχει τη δυνατότητα να αποχωρήσει από το ευρώ υπό μία προϋπόθεση: να αποχωρήσει επίσης και από την Ε.Ε. Το αντίθετο, εκτιμά, είναι «νομικά ασύλληπτο».
Η οικειοθελής έξοδος ενός κράτους-μέλους από την Ευρωζώνη προβλέπεται πλέον από τη Συνθήκη της Λισσαβώνας. Ακόμη και προ αυτής, ωστόσο, ο κ. Αθανασίου εκτιμά ότι ήταν θεωρητικά δυνατή. Ωστόσο, σημειώνει ότι αυτή πρέπει να έλθει ως αποτέλεσμα διαπραγματεύσεων. «Η μονομερής έξοδος θα ήταν νομικά αμφιλεγόμενη», τονίζει.
Οσο για το ενδεχόμενο αποπομπής από την Ευρωζώνη, αυτό δεν προβλέπεται από τις συνθήκες και θα ήταν νομικά δύσκολο να εισαχθεί, διότι αντίκειται στο πνεύμα της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Ο κ. Αθανασίου σημειώνει, πάντως, ότι ενδεχομένως να είναι εφικτό με πλάγια μέσα - αν και θεωρεί ότι θα δημιουργούσε τόσες προκλήσεις, θεωρητικά, νομικά και πρακτικά, ώστε η πιθανότητα να είναι σχεδόν μηδενική. Μία λύση θα ήταν, για παράδειγμα, να συμφωνήσουν τα λοιπά κράτη-μέλη, με μία συνθήκη, σε μία νέα συνεργασία εκτός του πλαισίου της «παλαιάς Ε.Ε.» ή να αξιοποιήσουν τη δυνατότητα της ενισχυμένης συνεργασίας που τους δίνουν οι συνθήκες.
Η «οικειοθελής» λύσηΩστόσο, ως καλύτερη λύση θεωρεί το να «πειστεί» το κράτος-μέλος να αποχωρήσει οικειοθελώς. H οικειοθελής αποχώρηση ενός μέλους μπορεί να γίνει για τρεις λόγους: Eπειδή θεωρεί ότι ένα άλλο κράτος-μέλος παραβιάζει τις συνθήκες κατ’ εξακολούθηση, επειδή θεωρεί ότι τα κοινοτικά όργανα δρουν πέραν των εξουσιών που τους έχουν εκχωρηθεί και επειδή αδυνατεί να είναι συνεπές με τις υποχρεώσεις του, λόγω έκτακτων δυσκολιών.
Οσο για την αλλαγή των σχετικών νομικών προβλέψεων, εκτιμά ότι μία απλουστευμένη διαδικασία αναθεώρησης της συνθήκης θα αφαιρούσε την ανάγκη να υπάρξει μία ξεχωριστή πρόβλεψη εξόδου ή συλλογικής έξωσης από την Ε.Ε. Ωστόσο, δεν συμμερίζεται την πρόταση για πανευρωπαϊκό δημοψήφισμα, λόγω των σοβαρών πολιτικών επιπτώσεων που θα είχε ένα τέτοιο μέτρο στη σταθερότητα της Ε.Ε. και στις σχέσεις του εκπεσόντος κράτους-μέλους με τους πρώην εταίρους του.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_19/11/2010_422964