17.11.10

Ιρλανδία και Πορτογαλία στις δαγκάνες εξάρτησης α λα ελληνικά

ZZ
Με ακατάβλητη διάθεση τιμωρίας προς τις άρρωστες δημοσιονομικά χώρες, οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης συνεδριάζουν σήμερα στις Βρυξέλλες με στόχο να πιέσουν την Ιρλανδία και την Πορτογαλία να ταπεινωθούν όπως η Ελλάδα. Ο σκληρός πυρήνας των χωρών της Μέρκελ προτίθεται να τιμωρήσει ουσιαστικά τους λαούς της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας, κορυφώνοντας τις ήδη αφόρητες πιέσεις τους με αφορμή τις μεγάλες και ραγδαία επιδεινόμενες ανισορροπίες αρκετών χωρών της Ευρωζώνης, που επιβαρύνουν ιδιαίτερα τη νομισματική πολιτική της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας!
Και οι αγορές παρέλυσαν από τη μαζική φυγή των κεφαλαίων, καθώς παρασύρθηκαν και οι επενδυτές από κερδοσκοπικές συμπεριφορές, μεγεθύνοντας τις «μαύρες τρύπες». Ευτυχώς, όμως, αποδυναμώνεται το ευρώ!
Κατά τα λοιπά... οι αγορές φοβούνται ότι «τα επόμενα χρόνια το ευρώ θα διανύσει μια πολύ δύσκολη φάση», αναφέροντας παγίως πλέον ως κύρια πηγή ανησυχίας την οικονομική κρίση στην Ελλάδα όσον αφορά τη συνοχή της Ευρωζώνης. Δυστυχώς, το ελληνικό παράδειγμα τώρα δημιουργεί ισχυρές, πολύ ισχυρές πιέσεις για να «συνετιστούν» και οι υπόλοιποι.
Εν όψει της συνόδου κορυφής των «27», η σημερινή συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης (του Eurogroup) έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Στόχος της αναθεώρησης της Λισσαβώνας είναι να δημιουργηθεί δήθεν ένα διαρκές δίχτυ ασφαλείας, που θα προστατεύει τα κράτη–μέλη από τις κρίσεις του... μέλλοντός τους, λειτουργώντας αποτρεπτικά και όχι «πυροσβεστικά», όπως συνέβη την περασμένη άνοιξη με την περίπτωση της Ελλάδας. Ο πρόεδρος της Ε.Ε., Χέρμαν βαν Ρομπέι, ανέλαβε την υποχρέωση να διερευνήσει έως την επικείμενη σύνοδο κορυφής (στις 16 και 17 Δεκεμβρίου) τις μεθόδους αναθεώρησης της συνθήκης και δημιουργίας ενός μηχανισμού αποτροπής των κρίσεων. «Αφού μάθαμε από τις κρίσεις του παρελθόντος, λάβαμε σημαντικές αποφάσεις για την ενίσχυση του ευρώ», έχει δηλώσει ο κ. Βαν Ρομπέι.
Προφανώς, για πρώτη φορά υπάρχει πλήρης σύμπνοια θέσεων και απόψεων των τριών μεγαλύτερων από κάθε άποψη (πολιτική, οικονομική, διπλωματική κ.λπ.) κρατών–μελών, δηλαδή της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Βρετανίας. Διότι τη φορά αυτή στις Βρυξέλλες κατέστη σαφές ότι οι ηγέτιδες ευρωπαϊκές δυνάμεις, οι οποίες άλλωστε προ ολίγων ετών πρωτοστάτησαν για τη διεύρυνση της Ε.Ε., δεν είναι διατεθειμένες να διακυβεύσουν εκ νέου χρήματα των φορολογούμενων πολιτών τους για να σώσουν από την οικονομική καταστροφή δημοσιονομικά απείθαρχους εταίρους.
Με πρωτοστατούσα τη Γερμανία –και διά στόματος της «σιδηράς» καγκελαρίου Αγκελα Μέρκελ– η νέα οικονομικοπολιτική τρόικα της Ε.Ε. ζήτησε τη δημιουργία ενός σύνθετου μηχανισμού επαναφοράς των δημοσιονομικώς αποκλινόντων στον ορθό δρόμο προτού... εκτραπούν τελείως. Πρόθεση, δηλαδή, είναι να δοθεί έμφαση στην πρόληψη μιας κρίσης και όχι στην υπέρβαση και τη θεραπεία της όταν πλέον θα έχει δημιουργηθεί ένα δύσκολα αναστρέψιμο αρνητικό κλίμα στις αγορές – εξυπακούεται ότι καθ’ όλο το διήμερο της συνόδου το παράδειγμα προς αποφυγήν ήταν η ελληνική κρίση. Σημειωτέον ότι ο μηχανισμός θα είναι σύνθετος, υπό την έννοια ότι σε αυτόν δεν θα συμμετέχει μόνο ο δημόσιος τομέας (τα χρήματα των φορολογουμένων δηλαδή), αλλά και ο ιδιωτικός («κυρίως οι τράπεζες», όπως μεταδίδεται από τις Βρυξέλλες), καθώς και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ).
Η κυρία Μέρκελ επέμεινε σθεναρά στην επιβολή «πολιτικών κυρώσεων» στις δημοσιονομικά απείθαρχες χώρες (η ίδια έχει υιοθετήσει τον όρο... «αμαρτωλές» χώρες), κυρώσεων που μεταφράζονται σε περιορισμό των δικαιωμάτων ψήφου που διαθέτουν στην Ε.Ε. Σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες, ελάχιστες χώρες υποστήριξαν την άποψη αυτή, η οποία, αν και δεν απερρίφθη ρητώς (ο κ. Βαν Ρομπέι ανέλαβε να διερευνήσει και το θέμα των κυρώσεων), θεωρείται μάλλον δύσκολο να «περάσει», έτσι τουλάχιστον όπως το επιθυμεί η Γερμανίδα καγκελάριος. Θα έλεγε κανείς ότι αυτό είναι το μοναδικό ζήτημα κατά τη συζήτηση του οποίου η Μέρκελ δεν πήρε αυτό που ήθελε από τους εταίρους της. Ξορκίζουν τον εφιάλτη νέων δημοψηφισμάτων. Η μεγάλη «ζαριά» που αποφάσισαν να ρίξουν οι εταίροι έχει να κάνει με την αναθεώρηση της συνθήκης της Λισσαβώνας.

No comments: