«Πρωτοφανείς στην ιστορία» νομικές συνέπειες θα είχε η χρεοκοπία, ή η έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη, αναφέρει σε άρθρο γνώμης που δημοσιεύεται στην εφημερίδα «Handelsblatt»., ο καθηγητής Δημοσίου Δικαίου του Πανεπιστημίου του Πασάου, Κρίστοφ Χέρμαν.
Ο ίδιος σημειώνει ότι συχνά υποτιμάται ότι οι νομικές δυσκολίες μιας κρατικής χρεοκοπίας και εξόδου από το ευρώ είναι εξαιρετικά πολύπλοκες και η Ελλάδα θα βρισκόταν μπλεγμένη για χρόνια σε διαμάχες για τον διακανονισμό των αξιώσεων που θα προέκυπταν.
Παρά το γεγονός ότι το 90% των ελληνικών ομολόγων υπόκειται στο ελληνικό δίκαιο και θα μπορούσε μέσω τροποποιήσεων του ελληνικού δικαίου, ακόμη και χωρίς τη συμμετοχή των ιδιωτών πιστωτών; να καταστούν δυνατές παρεμβάσεις σε όρους και προϋποθέσεις, οι ιδιώτες πιστωτές δεν είναι νομικά απροστάτευτοι, ακόμη και αν το ίδιο το ελληνικό Σύνταγμα δεν προστάτευε, σε αυτήν την περίπτωση, την ιδιοκτησία, όπως έγινε στην Αργεντινή με την αποτίμηση όλου του χρέους σε πέσος.
«Ανεξάρτητα όμως από τις πρακτικές δυσχέρειες – παρατηρεί – παραμένει δύσβατος και νεφελώδης η νομική διαδικασία εισαγωγής της Δραχμής. Ενώ δηλ. η Συνθήκη της Λισαβόνας προβλέπει ρυθμίσεις για έξοδο από την ΕΕ, δεν υπάρχει αντίστοιχη διαδικασία για την ευρωζώνη. Μια τέτοια διαδικασία θα ήταν ούτως ή άλλως πολύ πολύπλοκη και θα ετίθετο σε ισχύ μετά από δύο χρόνια».
Ανεξάρτητα από αυτό - γράφει σε άλλο σημείο της ανάλυσης του ο γερμανός Καθηγητής - είναι δεσμευτική και για τα ελληνικά δικαστήρια η ευρωπαϊκή οδηγία, η οποία ορίζει ότι το ευρώ αποτελεί το επίσημο νόμισμα των κρατών-μελών της ευρωζώνης και επομένως ελληνικός νόμος που θα όριζε ένα νέο νόμισμα ως επίσημο νόμισμα της Ελλάδας θα προσέκρουε στο ευρωπαϊκό δίκαιο και θα ήταν ανεφάρμοστος.
Ο κ. Χέρμαν καταλήγει σημειώνοντας ότι «οι νομικές δυσκολίες δεν σημαίνουν ότι αποκλείεται να αποχωρήσει παρόλα αυτά η Ελλάδα από το ευρώ, δεδομένου ότι οι δυνατότητες του δικαίου να κατευθύνει τις εξελίξεις είναι περιορισμένες. Θα αποτελούσε όμως αυταπάτη να πιστέψουμε ότι με μια χρεοκοπία και έξοδο από το ευρώ, θα ήταν καλύτερες οι οικονομικές προοπτικές της Ελλάδας και ότι η αναγκαιότητα δομικών μεταρρυθμίσεων θα ήταν μικρότερη.
Τα νομικά πάντως προβλήματα, που θα έπρεπε να ξεπεραστούν, θα ήταν σε κάθε περίπτωση, χωρίς ιστορικό προηγούμενο».
http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=438597
________________________________________________
μου άρεσε ο Γερμανός
δεν ξέρω εάν ισχύει το ότι το ευρώ δεν μπορεί να αντικατασταθεί
αυτό που έκανε εντύπωση είναι ότι
οι Γερμανοί θα ζητήσουν αποζημιώσεις από την Ελλάδα, βάσει συμφωνίας του ..1961!!!
αυτοί δε δίνουν αποζημιώσεις όμως...
η λογική του δικαίου όμως είναι κάπως διαφορετική: μπορεί η Ελλάς να απαρνηθεί υποχρεώσεις σε ευρώ και να πάει ξανά στη δραχμή, αυτό όμως που λέει εμμέσως ο καθηγητής, είναι ότι οι υποχρεώσεις στα ευρώ ΕΝΔΕΧΕΤΑΙ να ζητηθούν από εκείνους που θα συνεχίσουν να τα κατέχουν!!!
γι' αυτό και σημειώνει ότι η Γερμανία θα ζητήσει αποζημιώσεις από την Ελλάδα... γιατί ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΟΣΑ ΧΡΕΗ ΜΠΟΜΠΟΥΝΙΣΕΙ Η ΕΛΛΑΣ
αλλά φαντάζομαι ότι η Γερμανία δεν θα πληρώσει μόνη της: θα ζητηθεί να πληρώσουν ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΚΑΤΕΧΟΥΝ ΕΥΡΩ, απόλυτα λογικό μοιάζει να το ζητηθεί κάτι τέτοιο από δικαστήριο
καλή Παρασκευή και 13
Ο ίδιος σημειώνει ότι συχνά υποτιμάται ότι οι νομικές δυσκολίες μιας κρατικής χρεοκοπίας και εξόδου από το ευρώ είναι εξαιρετικά πολύπλοκες και η Ελλάδα θα βρισκόταν μπλεγμένη για χρόνια σε διαμάχες για τον διακανονισμό των αξιώσεων που θα προέκυπταν.
Παρά το γεγονός ότι το 90% των ελληνικών ομολόγων υπόκειται στο ελληνικό δίκαιο και θα μπορούσε μέσω τροποποιήσεων του ελληνικού δικαίου, ακόμη και χωρίς τη συμμετοχή των ιδιωτών πιστωτών; να καταστούν δυνατές παρεμβάσεις σε όρους και προϋποθέσεις, οι ιδιώτες πιστωτές δεν είναι νομικά απροστάτευτοι, ακόμη και αν το ίδιο το ελληνικό Σύνταγμα δεν προστάτευε, σε αυτήν την περίπτωση, την ιδιοκτησία, όπως έγινε στην Αργεντινή με την αποτίμηση όλου του χρέους σε πέσος.
Σε αντίθεση με την Αργεντινή, το δίκαιο στην Ελλάδα είναι συνδεδεμένο με το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γεγονός που το επηρεάζει άμεσα δίνοντας σε αυτό προβάδισμα. Η μη εξυπηρέτηση του πιστωτή θίγει, σε κάθε περίπτωση, την ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων και την υποχρέωση των κρατών μελών να σέβονται τα δικαιώματα ιδιοκτησίας που απορρέουν από τον Ευρωπαϊκό χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων.
Στην προστασία που προβλέπει το ευρωπαϊκό δίκαιο προστίθεται και εκείνη της συνθήκης για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Εκείνο όμως που είναι πιο απειλητικό για την Ελλάδα, είναι η προστασία που προβλέπουν οι διμερείς συμφωνίες προστασίας επενδύσεων (ΒΙΤ) του 1961, μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας.Οι συμφωνίες αυτές καθιστούν τη χώρα υπόχρεη αποζημιώσεων σε περιπτώσεις απαλλοτριώσεων και οι εγγυήσεις τους μπορούν, παρακάμπτοντας τα ελληνικά δικαστήρια, να γίνουν απαιτητές απ΄ ευθείας από τα διεθνή δικαστήρια.
Ο καθηγητής Χέρμαν αναφέρεται επίσης και στα νομικά εμπόδια για την καθιέρωση μιας νέας δραχμής, κάτι που μεταξύ άλλων θα απαιτούσε την εν μια νυκτί εισαγωγή της, προκειμένου να αποφευχθεί η φυγή κεφαλαίων στο εξωτερικό.«Ανεξάρτητα όμως από τις πρακτικές δυσχέρειες – παρατηρεί – παραμένει δύσβατος και νεφελώδης η νομική διαδικασία εισαγωγής της Δραχμής. Ενώ δηλ. η Συνθήκη της Λισαβόνας προβλέπει ρυθμίσεις για έξοδο από την ΕΕ, δεν υπάρχει αντίστοιχη διαδικασία για την ευρωζώνη. Μια τέτοια διαδικασία θα ήταν ούτως ή άλλως πολύ πολύπλοκη και θα ετίθετο σε ισχύ μετά από δύο χρόνια».
Ανεξάρτητα από αυτό - γράφει σε άλλο σημείο της ανάλυσης του ο γερμανός Καθηγητής - είναι δεσμευτική και για τα ελληνικά δικαστήρια η ευρωπαϊκή οδηγία, η οποία ορίζει ότι το ευρώ αποτελεί το επίσημο νόμισμα των κρατών-μελών της ευρωζώνης και επομένως ελληνικός νόμος που θα όριζε ένα νέο νόμισμα ως επίσημο νόμισμα της Ελλάδας θα προσέκρουε στο ευρωπαϊκό δίκαιο και θα ήταν ανεφάρμοστος.
Ο κ. Χέρμαν καταλήγει σημειώνοντας ότι «οι νομικές δυσκολίες δεν σημαίνουν ότι αποκλείεται να αποχωρήσει παρόλα αυτά η Ελλάδα από το ευρώ, δεδομένου ότι οι δυνατότητες του δικαίου να κατευθύνει τις εξελίξεις είναι περιορισμένες. Θα αποτελούσε όμως αυταπάτη να πιστέψουμε ότι με μια χρεοκοπία και έξοδο από το ευρώ, θα ήταν καλύτερες οι οικονομικές προοπτικές της Ελλάδας και ότι η αναγκαιότητα δομικών μεταρρυθμίσεων θα ήταν μικρότερη.
Τα νομικά πάντως προβλήματα, που θα έπρεπε να ξεπεραστούν, θα ήταν σε κάθε περίπτωση, χωρίς ιστορικό προηγούμενο».
http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=438597
________________________________________________
μου άρεσε ο Γερμανός
δεν ξέρω εάν ισχύει το ότι το ευρώ δεν μπορεί να αντικατασταθεί
αυτό που έκανε εντύπωση είναι ότι
οι Γερμανοί θα ζητήσουν αποζημιώσεις από την Ελλάδα, βάσει συμφωνίας του ..1961!!!
αυτοί δε δίνουν αποζημιώσεις όμως...
η λογική του δικαίου όμως είναι κάπως διαφορετική: μπορεί η Ελλάς να απαρνηθεί υποχρεώσεις σε ευρώ και να πάει ξανά στη δραχμή, αυτό όμως που λέει εμμέσως ο καθηγητής, είναι ότι οι υποχρεώσεις στα ευρώ ΕΝΔΕΧΕΤΑΙ να ζητηθούν από εκείνους που θα συνεχίσουν να τα κατέχουν!!!
γι' αυτό και σημειώνει ότι η Γερμανία θα ζητήσει αποζημιώσεις από την Ελλάδα... γιατί ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΟΣΑ ΧΡΕΗ ΜΠΟΜΠΟΥΝΙΣΕΙ Η ΕΛΛΑΣ
αλλά φαντάζομαι ότι η Γερμανία δεν θα πληρώσει μόνη της: θα ζητηθεί να πληρώσουν ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΚΑΤΕΧΟΥΝ ΕΥΡΩ, απόλυτα λογικό μοιάζει να το ζητηθεί κάτι τέτοιο από δικαστήριο
καλή Παρασκευή και 13
No comments:
Post a Comment