Η
δημοτικότητα σε επίπεδο προσώπων, η στάση απέναντι στην ευρωπαϊκή κρίση
και κάποια επιμέρους εσωτερικά ζητήματα αναμένεται να αποτελέσουν τα
τρία κριτήρια με τα οποία οι Γερμανοί θα προσέλθουν το Φθινόπωρο στις
κάλπες (το Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο). Σε έκθεσή της με ημερομηνία 4
Ιανουαρίου 2013 η Deutsche Bank εκτιμά ότι το πρώτο κριτήριο, η
δημοτικότητα του προσώπου κάθε υποψηφίου για την Καγκελαρία, θα
αποδειχθεί μεγαλύτερης βαρύτητας σε σχέση με τα άλλα δύο.
Ωστόσο, σχολιάζει παράλληλα η γερμανική τράπεζα, ανεξαρτήτως εκλογικού αποτελέσματος μια ουσιαστική αλλαγή της γερμανικής στάσης στα ευρωπαϊκά ζητήματα μοιάζει μάλλον απίθανη.
Ως προς την προσωπική αποδοχή από τους Γερμανούς ψηφοφόρους, η Angela Merkel φαίνεται να διατηρεί σταθερά υψηλά ποσοστά, κυρίως σε ό,τι αφορά τους χειρισμούς της στο ευρωπαϊκό «μέτωπο». Και μέχρι στιγμής, σημειώνει η DB στην έκθεσή της, προηγείται του μεγαλύτερου αντιπάλου της, του σοσιαλιστή ηγέτη του SPD, Peer Steinbrück.
Σε ό,τι αφορά εγχώρια ζητήματα, η προσπάθεια του SPD να αναδείξει θέματα όπως η υψηλότερη φορολόγηση των πλουσίων και των επιχειρήσεων ή η καθιέρωση ενός γενικού ελάχιστου βασικού μισθού δεν φαίνεται ικανή να επηρεάσει το εκλογικό αποτέλεσμα, καθώς οι αλλαγές που προτείνονται είναι μικρές. Αν και ο Steinbrück διατηρεί προβάδισμα στο εκλογικό σώμα έναντι της Merkel όταν πρόκειται για επιμέρους φορολογικά θέματα, συνολικά φαίνεται να παραμένει δεύτερος, πίσω από τη βασική του αντίπαλο.
Μετεκλογικές συμμαχίες
Αν και διατυπώνονται πολλά σενάρια για τις πιθανές μετεκλογικές συμμαχίες, μερικά από αυτά που αναλύει η Deutsche Bank είναι τα εξής:
- Καμία αλλαγή και τρίτη θητεία Merkel - φιλελευθέρων
Δεν θα πρέπει να αναμένεται καμία αλλαγή δημοσιονομικής ή οικονομικής πολιτικής. Στο εσωτερικό, θα επιχειρηθεί εκ νέου μία μείωση στη φορολογία εισοδήματος και σταδιακή ενίσχυση των κοινωνικών δαπανών, μέσα στα στενά πλαίσια όμως ενός ομοσπονδιακού προϋπολογισμού που έως το 2016 θα πρέπει να είναι δομικά ισοσκελισμένος.
Η Γερμανία θα συνεχίσει επίσης κατά πάσα πιθανότητα να προωθεί την με μικρά βήματα δημοσιονομική ένωση, αλλά και την οικονομική σύγκλιση μέσω διακρατικών συμφωνιών μεταξύ των χωρών που βρίσκονται σε κρίση και των ευρωπαϊκών θεσμών.
- Αλλαγή: Νίκη του Steinbrück και συμμαχία με τους Πράσινους
Στο εσωτερικό αναμένεται διατήρηση μιας γενικά ισορροπημένης πολιτικής για τον προϋπολογισμό, ενώ ως πιο πολύπλοκο ζήτημα εκτιμάται ότι θα αναδειχθεί αυτό της ενέργειας και των περιβαλλοντικών πολιτικών.
Ως προς τα ευρωπαϊκά, σε μεγάλο βαθμό θα υπάρξει συνέχεια στις θέσεις της Γερμανίας. Οι Σοσιαλδημοκράτες μάλλον θα κλίνουν περισσότερο προς πολιτικές στήριξης της ανάπτυξης, ενώ οι Πράσινοι θα προωθήσουν πιο έντονα από τους Σοσιαλδημοκράτες την εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Και οι δύο θα μπορούσαν να συμφωνήσουν, μεταξύ τους, για την καθιέρωση ενός πιο αυστηρού πλαισίου λειτουργίας του χρηματοοικονομικού συστήματος.
- Οικο-συντηρητισμός: Συμμαχία CDU/CSU με Πράσινους
Το γεγονός ότι η κυβέρνηση Merkel προώθησε την έξοδο της Γερμανίας από την πυρηνική ενέργεια, θα διευκόλυνε μια τέτοια συμμαχία. Θα διατηρούνται σε κάθε περίπτωση μεγάλες διαφορές σε κοινωνικά ζητήματα και σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής, όχι όμως ανυπέρβλητες.
Σε μία τέτοια περίπτωση, ένα από τα πολύ λίγα πεδία συναίνεσης μεταξύ των κυβερνητικών εταίρων θα ήταν αυτό της προώθησης της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
- Επιστροφή στο 2005: Τρίτη θητεία Merkel με τους Σοσιαλδημοκράτες
Με μία τέτοια σύνθεση, η γερμανική κυβέρνηση θα είχε πλειοψηφία της τάξης του 65%-75% στο κοινοβούλιο, με πιθανότερη επικεφαλής την Angela Merkel. Πιθανότατα οι Σοσιαλδημοκράτες θα αναλάμβαναν ξανά το χαρτοφυλάκιο των οικονομικών, τα εργασιακά και την εξωτερική πολιτική.
Όμως παρά την πλειοψηφική άνεση, ουσιαστικά περιθώρια συνεννόησης μεταξύ των κυβερνητικών εταίρων θα υπήρχαν μόνο στο πεδίο των ευρωπαϊκών ζητημάτων, του ισοσκελισμένου προϋπολογισμού και της ενίσχυσης των δαπανών για την παιδεία και την κοινωνική πολιτική.
Το debate
Πολλοί παρατηρητές -ειδικά εκτός Γερμανίας- αναμένουν ότι η ευρωπαϊκή πολιτική και η μελλοντική πορεία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης θα αποτελέσει σημαντικό θέμα στην γερμανική προεκλογική εκστρατεία. Κάτι τέτοιο όμως, σχολιάζει η Deutsche Bank, δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ, ούτε καν στις εκλογές του 1998, με την εισαγωγή του ευρώ.
Πράγματι, αναφέρει η έκθεση της DB, σήμερα είναι έντονο το debate τόσο στη γερμανική κοινωνία όσο και μεταξύ των Γερμανών πολιτικών, σχετικά με τη σωστή ισορροπία μεταξύ της δημοσιονομικής αλληλεγγύης και της αλληλεγγύης υπό όρους, σχετικά με τον ρόλο της ΕΚΤ στη διαχείριση της κρίσης του ευρώ και σχετικά με τα επόμενα βήματα προς την πολιτική ενοποίηση στην Ευρώπη.
Ωστόσο, τα κόμματα αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο να «παίξουν» στο εσωτερικό το ευρωπαϊκό «χαρτί», και να παρουσιάσουν στο εκλογικό σώμα θέσεις οι οποίες να είναι και συνεκτικές, αλλά και διακριτές μεταξύ τους.
Αν και διατηρούνται σημαντικές διαφορές μεταξύ των γερμανικών κομμάτων σχετικά με εσωτερικά ζητήματα όπως η φορολογία, η κοινωνική πολιτική και η αγορά εργασίας, οι θέσεις τους για τις ευρωπαϊκές πολιτικές είναι λιγότερο διακριτικές μεταξύ τους.
Ωστόσο, σχολιάζει παράλληλα η γερμανική τράπεζα, ανεξαρτήτως εκλογικού αποτελέσματος μια ουσιαστική αλλαγή της γερμανικής στάσης στα ευρωπαϊκά ζητήματα μοιάζει μάλλον απίθανη.
Ως προς την προσωπική αποδοχή από τους Γερμανούς ψηφοφόρους, η Angela Merkel φαίνεται να διατηρεί σταθερά υψηλά ποσοστά, κυρίως σε ό,τι αφορά τους χειρισμούς της στο ευρωπαϊκό «μέτωπο». Και μέχρι στιγμής, σημειώνει η DB στην έκθεσή της, προηγείται του μεγαλύτερου αντιπάλου της, του σοσιαλιστή ηγέτη του SPD, Peer Steinbrück.
Σε ό,τι αφορά εγχώρια ζητήματα, η προσπάθεια του SPD να αναδείξει θέματα όπως η υψηλότερη φορολόγηση των πλουσίων και των επιχειρήσεων ή η καθιέρωση ενός γενικού ελάχιστου βασικού μισθού δεν φαίνεται ικανή να επηρεάσει το εκλογικό αποτέλεσμα, καθώς οι αλλαγές που προτείνονται είναι μικρές. Αν και ο Steinbrück διατηρεί προβάδισμα στο εκλογικό σώμα έναντι της Merkel όταν πρόκειται για επιμέρους φορολογικά θέματα, συνολικά φαίνεται να παραμένει δεύτερος, πίσω από τη βασική του αντίπαλο.
Μετεκλογικές συμμαχίες
Αν και διατυπώνονται πολλά σενάρια για τις πιθανές μετεκλογικές συμμαχίες, μερικά από αυτά που αναλύει η Deutsche Bank είναι τα εξής:
- Καμία αλλαγή και τρίτη θητεία Merkel - φιλελευθέρων
Δεν θα πρέπει να αναμένεται καμία αλλαγή δημοσιονομικής ή οικονομικής πολιτικής. Στο εσωτερικό, θα επιχειρηθεί εκ νέου μία μείωση στη φορολογία εισοδήματος και σταδιακή ενίσχυση των κοινωνικών δαπανών, μέσα στα στενά πλαίσια όμως ενός ομοσπονδιακού προϋπολογισμού που έως το 2016 θα πρέπει να είναι δομικά ισοσκελισμένος.
Η Γερμανία θα συνεχίσει επίσης κατά πάσα πιθανότητα να προωθεί την με μικρά βήματα δημοσιονομική ένωση, αλλά και την οικονομική σύγκλιση μέσω διακρατικών συμφωνιών μεταξύ των χωρών που βρίσκονται σε κρίση και των ευρωπαϊκών θεσμών.
- Αλλαγή: Νίκη του Steinbrück και συμμαχία με τους Πράσινους
Στο εσωτερικό αναμένεται διατήρηση μιας γενικά ισορροπημένης πολιτικής για τον προϋπολογισμό, ενώ ως πιο πολύπλοκο ζήτημα εκτιμάται ότι θα αναδειχθεί αυτό της ενέργειας και των περιβαλλοντικών πολιτικών.
Ως προς τα ευρωπαϊκά, σε μεγάλο βαθμό θα υπάρξει συνέχεια στις θέσεις της Γερμανίας. Οι Σοσιαλδημοκράτες μάλλον θα κλίνουν περισσότερο προς πολιτικές στήριξης της ανάπτυξης, ενώ οι Πράσινοι θα προωθήσουν πιο έντονα από τους Σοσιαλδημοκράτες την εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Και οι δύο θα μπορούσαν να συμφωνήσουν, μεταξύ τους, για την καθιέρωση ενός πιο αυστηρού πλαισίου λειτουργίας του χρηματοοικονομικού συστήματος.
- Οικο-συντηρητισμός: Συμμαχία CDU/CSU με Πράσινους
Το γεγονός ότι η κυβέρνηση Merkel προώθησε την έξοδο της Γερμανίας από την πυρηνική ενέργεια, θα διευκόλυνε μια τέτοια συμμαχία. Θα διατηρούνται σε κάθε περίπτωση μεγάλες διαφορές σε κοινωνικά ζητήματα και σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής, όχι όμως ανυπέρβλητες.
Σε μία τέτοια περίπτωση, ένα από τα πολύ λίγα πεδία συναίνεσης μεταξύ των κυβερνητικών εταίρων θα ήταν αυτό της προώθησης της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
- Επιστροφή στο 2005: Τρίτη θητεία Merkel με τους Σοσιαλδημοκράτες
Με μία τέτοια σύνθεση, η γερμανική κυβέρνηση θα είχε πλειοψηφία της τάξης του 65%-75% στο κοινοβούλιο, με πιθανότερη επικεφαλής την Angela Merkel. Πιθανότατα οι Σοσιαλδημοκράτες θα αναλάμβαναν ξανά το χαρτοφυλάκιο των οικονομικών, τα εργασιακά και την εξωτερική πολιτική.
Όμως παρά την πλειοψηφική άνεση, ουσιαστικά περιθώρια συνεννόησης μεταξύ των κυβερνητικών εταίρων θα υπήρχαν μόνο στο πεδίο των ευρωπαϊκών ζητημάτων, του ισοσκελισμένου προϋπολογισμού και της ενίσχυσης των δαπανών για την παιδεία και την κοινωνική πολιτική.
Το debate
Πολλοί παρατηρητές -ειδικά εκτός Γερμανίας- αναμένουν ότι η ευρωπαϊκή πολιτική και η μελλοντική πορεία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης θα αποτελέσει σημαντικό θέμα στην γερμανική προεκλογική εκστρατεία. Κάτι τέτοιο όμως, σχολιάζει η Deutsche Bank, δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ, ούτε καν στις εκλογές του 1998, με την εισαγωγή του ευρώ.
Πράγματι, αναφέρει η έκθεση της DB, σήμερα είναι έντονο το debate τόσο στη γερμανική κοινωνία όσο και μεταξύ των Γερμανών πολιτικών, σχετικά με τη σωστή ισορροπία μεταξύ της δημοσιονομικής αλληλεγγύης και της αλληλεγγύης υπό όρους, σχετικά με τον ρόλο της ΕΚΤ στη διαχείριση της κρίσης του ευρώ και σχετικά με τα επόμενα βήματα προς την πολιτική ενοποίηση στην Ευρώπη.
Ωστόσο, τα κόμματα αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο να «παίξουν» στο εσωτερικό το ευρωπαϊκό «χαρτί», και να παρουσιάσουν στο εκλογικό σώμα θέσεις οι οποίες να είναι και συνεκτικές, αλλά και διακριτές μεταξύ τους.
Αν και διατηρούνται σημαντικές διαφορές μεταξύ των γερμανικών κομμάτων σχετικά με εσωτερικά ζητήματα όπως η φορολογία, η κοινωνική πολιτική και η αγορά εργασίας, οι θέσεις τους για τις ευρωπαϊκές πολιτικές είναι λιγότερο διακριτικές μεταξύ τους.
http://www.capital.gr/news.asp?id=1700767
No comments:
Post a Comment