Δεν έχω ζητήσει άδεια για την αναδημοσίευση, ελπίζω να μην μου αρνηθεί...
Οι ευρωπαϊκές μετοχές διαπραγματεύονται σήμερα με τιμή προς κέρδη ανά μετοχή (P/E) στο 8,2. Ο μέσος όρος του συγκεκριμένου δείκτη -πάντα για τις ευρωπαϊκές μετοχές- τα τελευταία 40 χρόνια είναι στο 15. Το 8,2 είναι χαμηλότερο και από το P/E των μετοχών της πετρελαϊκής κρίσης το ΄73, όταν όμως τότε ο πληθωρισμός βρισκόταν στα ύψη.
Η τιμή προς λογιστική αξία (P/BV) των ευρωπαϊκών μετοχών διαμορφώνεται στο 1,1 όταν ο μέσος όρος του συγκεκριμένου δείκτη στην Ευρώπη τα τελευταία 30 έτη είναι 1,67.
Αντίστοιχα, η ετήσια μερισματική απόδοση (dividend - yield) έχει ανέλθει στο 5,3%. Πάνω από το μέσο όρο των τελευταίων 75 ετών! Μάλιστα, για πρώτη φορά από το 1954 η συγκεκριμένη απόδοση ξεπερνά την απόδοση του 10ετούς γερμανικού ομολόγου που χρησιμοποιείται ως σημείο αναφοράς για τις συγκρίσεις αυτές. Μόνο η απόδοση του μερίσματος, δηλαδή των μετοχικών αξιών, ξεπερνά τις αποδόσεις ενός μακροπρόθεσμου κρατικού ομολόγου.
Τι σημαίνουν όμως όλα αυτά; Οτι οι μετοχές είναι φθηνές; Οχι, βέβαια. Απλώς είναι η περιγραφή μιας πραγματικότητας που δείχνει ότι ενδεχομένως μπορεί να βιώνουμε και μια υπερβολή.
Ο αντίλογος είναι εύλογος: Οι μετοχές έχουν διαμορφώσει ένα τέτοιο χαμηλό P/E αφού το 2009, τουλάχιστον σε επίπεδο κερδών, αναμένεται πτώση. Αν μιλήσουμε ειδικότερα, για το Χρηματιστήριο της Αθήνας, ήδη από το 9μηνο του 2008 τα κέρδη ήταν 20% χαμηλότερα. Η καταναλωτική ένδεια που προδιαγράφεται μπροστά μας θα ρίξει και άλλο τις τιμές των προϊόντων, άρα και τα κέρδη των επιχειρήσεων, οπότε και οι μετοχές δεν θα μείνουν ανεπηρέαστες. Μπορεί δηλαδή το 8,2 P/E σήμερα να φαντάζει χαμηλό, αλλά κανείς δεν μας εγγυάται ότι δεν θα πέσει και άλλο. Αν μάλιστα εξειδικεύσουμε για την Ελλάδα, θα διαπιστώσουμε ότι δεν έχουμε καν αγοραστές στο Χρηματιστήριο οπότε το πιο πιθανό σενάριο να είναι να πέσουν και άλλο οι αποτιμήσεις.
Από την άλλη πλευρά το ερώτημα είναι που να επενδύσουμε αφού οι μετοχές είναι πολύ risky; Τα κρατικά ομόλογα αυτή την περίοδο έχουν μηδενικές αποδόσεις. Το πάρτυ με τις προθεσμιακές καταθέσεις και τα εξωπραγματικά επιτόκια όταν ομαλοποιηθεί η κατάσταση στη διατραπεζική θα τελειώσει. Τα εταιρικά ομόλογα έχουν καλές αποδόσεις, αλλά το ρίσκο είναι το ίδιο με τις μετοχές. Τα νομίσματα είναι για μεγάλα πορτοφόλια, χώρια που εμφανίζουν τεράστιες διακυμάνσεις. Ακόμη και η αμυντική επένδυση του real estate χάνει τη λάμψη της, αφού οι τράπεζες έχουν περιορίσει τις χορηγήσεις με αποτέλεσμα να μειωθεί η ζήτηση.
Οπότε, χωρίς να θέλουμε να ισχυριστούμε ότι οι μετοχές είναι μονόδρομος (!) δεν θα πρέπει και να τις αγνοήσουμε από τον επενδυτικό μας ορίζοντα. Ιδίως μετοχές εταιρειών με συνέπεια στην υψηλή μερισματική πολιτική.
Υ.Γ.
Οι μέσες τιμές (και συναφή στοιχεία) οι οποίες αναφέρονται δίδουν με τον αλγόριθμο του γράφοντος (βλ. μίτο "Ισχυρές Πεδιλοδοκοί") ΣΗΜΕΡΙΝΗ "δίκαιη αποτίμηση με ορίζοντα έτους μεγαλύτερη κατά 15~20%.
1. Επομένως έχει "προεξωφληθεί ~αντίστοιχη πτώση των θεμελιωδών μεγεθών για το 2009 και ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ στα μεγέθη του 08 το 2010.
2. Ειδικώς για την Ελλάδα, όπου η απόδοση του 10ετούς είναι μεγαλύτερη η ΣΗΜΕΡΙΝΗ "δίκαιη αποτίμηση κλπ. είναι μεγαλύτερη μόνο κατά 7,5~10%
3. Αυτά γία <μέσες τιμές> και εφόσον τα στοιχεία του άρθρου είναι ορθά. Πάντως μια <γενική εικόνα> βγαίνει : Σε <μέσες τιμές> ΔΕΝ υπάρχουν ¨καραμπινάτες ευκαιρίες".
Ερμής Αγοραίος στο "μίτο"
22.12.08
Σε <μέσες τιμές> ΔΕΝ υπάρχουν ¨καραμπινάτες ευκαιρίες
Labels:
bear market,
DJIA,
αναδημοσιεύσεις,
Δ,
ΕΕ,
μερίσματα,
τρόποι σκέψης,
ΧΑ,
ψυχολογία
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment